Sigmalive

Απόψεις: Κωστάκης Αντωνίου


Πρώτη φροντίδα του νέου Προέδρου: Να κτίσει κράτος

Η Κυπριακή Δημοκρατία παραμένει θεμελιωμένη σε παλαιολιθικές δομές και σε αντιλήψεις. Κανόνας ζωής  η διαφθορά, εθνικό σπορ η διαπλοκή, όμηρος της κομματοκρατίας η κοινωνία και κανένα ενδιαφέρον για εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό του κράτους. Μας βάζει γυαλιά το ψευδοκράτος
 
 
Πρώτη φροντίδα του νέου Προέδρου δεν θα πρέπει να είναι η λύση του Κυπριακού, για τον απλούστατο λόγο ότι λύση στη βάση των τουρκικών αξιώσεων και των διαχρονικών θέσεων δεν πρόκειται να εξευρεθεί ποτέ. Οι προδιαγραφές της λύσης έχουν ήδη τεθεί, και ξεκινούν και καταλήγουν στον βιολογικό και εθνικό αφανισμό του κυπριακού Ελληνισμού.  
 
Η πρώτη φροντίδα του νέου Προέδρου πρέπει να είναι το κτίσιμο σύγχρονου, ισχυρού και δίκαιου κράτους, διότι αυτό το κράτος που βιώνει σήμερα ο πολίτης, δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά προέκταση του ζυριχικού. Ελάχιστα έγιναν για τον εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία παραμένει θεμελιωμένη σε ζυριχικές νοοτροπίες και παλαιολιθικές δομές. Με τις νοοτροπίες και τις επιλογές του πολιτικού συστήματος να παραμένουν αναλλοίωτες, όπως τις καθιέρωσαν οι πρώτοι δεινόσαυροι και τις ακολουθούν σαν ευαγγέλιο τα δεινοσαυράκια. 
 
Το κυπριακό κράτος είναι ένα απολιθωμένο κράτος ξεπερασμένων εποχών, το οποίο δεν μπορεί να έχει θέση στη σύγχρονη κοινωνία των πολιτισμένων και δημοκρατικών πολιτειών. Και η επιβίωσή του δεν απειλείται τόσο από τον Αττίλα, όσο από τις παλαιολιθικές δομές του και την προσκόλληση των ταγών του στα πρότυπα που το έκτισαν οι πρώτοι δημιουργοί του. Θα λέγαμε, μάλιστα, ότι κατέστη ακόμη χειρότερο και πιο άδικο για τον πολίτη του, καθώς τα κρούσματα παλαιολιθικών αντιμετωπίσεων και θεμελιωμένων αντιλήψεων κατέστησαν τρόπος ζωής.
 
Θα λέγαμε ότι οι πρώτοι δημιουργοί αυτού του κράτους, το οποίο βιώνουμε, έχουν κάποια άλλοθι στον τρόπο που ενήργησαν. Ήσαν άνθρωποι που μόλις βγήκαν από τα κρησφύγετα ενός άνισου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, χωρίς καμία προπαίδεια διαχείρισης και διοίκησης κράτους, νεαροί στην ηλικία και εντελώς ανίδεοι στην αντιμετώπιση των δυσκολιών. Ευρέθησαν ακόμη όμηροι ενός αναποτελεσματικού, δαιδαλώδους δοτού συντάγματος, αντιμέτωποι με εθνικές και εσωτερικές κρίσεις, και δεν είχαν ούτε τις ευκαιρίες, ούτε τον χρόνο, ούτε ίσως την επαρκή γνώση για να προχωρήσουν σε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις για τη δημιουργία μίας πιο δημοκρατικής, δίκαιης και ευνομούμενης πολιτείας. 
 
Αλλά, στα κατοπινά χρόνια, τι έπραξαν οι διάδοχοί τους, για να βελτιώσουν τουλάχιστον τα πράγματα; Οι δομές παρέμειναν σχεδόν οι ίδιες, οι νοοτροπίες το ίδιο, οι παλαιολιθικές αντιλήψεις αμετάβλητες. Η διαφθορά, έγινε κανόνας ζωής, η διαπλοκή εθνικό σπορ, οι πελατειακές σχέσεις και το ρουσφέτι κατέστησαν τρόπος ζωής, η ατιμωρησία κατέστη ανίκητη και ο διαχωρισμός των πολιτών σε ευνοούμενους και μη, κανόνας. 
 
Περάσαμε τον καταστροφικό τυφώνα της τουρκικής εισβολής, τον ξεπεράσαμε και τον χωνέψαμε. Τα τελευταία 40 χρόνια, οι ηγέτες είχαν την ευκαιρία και τον χρόνο να αφοσιωθούν στην παλινόρθωση του κράτους, στον εκσυγχρονισμό και στον εκδημοκρατισμό του. Αλλά τι παρατηρήθηκε; Επεκράτησε η φιλοδοξία της κατάκτησης ή της διατήρησης  της καρέκλας. Αντί οι ηγέτες να αφοσιωθούν στον εκσυγχρονισμό, δούλεψαν υπογείως και στα φανερά για την επικράτηση, έναντι παντός τιμήματος. Έσυραν στην εκπόρνευση την κοινωνία, μετήλθαν μεθόδους ανέντιμες και αντιδημοκρατικές, άφησαν τον κράτος να παραπαίει, και έσυραν τον πολίτη σε ακόμη μεγαλύτερη αναξιοπρέπεια. Το κομματικό σύστημα κατέστη παντοκράτορας, άλωσε θεσμούς και κοινωνία, άπλωσε πλοκάμια παντού και, μέσα στα τελευταία χρόνια, άλωσε τα πάντα. Το κράτος αφέθη στην τύχη του, ακόμη και το εθνικό θέμα θυσιάστηκε ουκ ολίγες φορές στον βωμό της αναρρίχησης στην εξουσία και όλα και όλοι ήταν επικεντρωμένα και επικεντρωμένοι στην κατάληψη της διακυβέρνησης. 
 
Κάποιος, κάποτε, είχε πει πως εθνικό θέμα δεν είναι μόνο το εθνικό. Είναι και η εσωτερική διακυβέρνηση, το νοικοκύρεμα και ο εκσυγχρονισμός του κράτους, επειδή χωρίς ισχυρό, σύγχρονο και δημοκρατικό κράτος, δεν μπορεί να επιτευχθεί εθνικός στόχος και απελευθέρωση. Είχε απόλυτο δίκαιο. Εξ ου και η αποδυνάμωση και απογύμνωση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η πλήρης επικέντρωση στην αρπαγή της καρέκλας, είχαν και τις ανεπανόρθωτες συνέπειες στην εθνική υπόθεση.
Πριν από μερικές ημέρες, διάβαζα ότι στο κράτος, που εμείς ονομάζουμε ψευδοκράτος, υπάρχει νομοθεσία, η οποία αφορά παραβίαση των προεκλογικών απαγορεύσεων και προβλέπει ποινές μέχρι δύο χρόνια φυλάκιση, σε όποιον την παραβιάσει. Λειτουργεί, μάλιστα, και "ανώτατο εκλογικό συμβούλιο", το οποίο επιλαμβάνεται των καταγγελιών και επιδικάζει. Με βάση αυτήν τη νομοθεσία (σε εισαγωγικά ή μη), ο Γ.Γ. του κόμματος Νέα Κύπρος κατήγγειλε τον "υπουργό συγκοινωνιών" ότι σε περίοδο προεκλογική, περιοδεύει στα κατεχόμενα και υπόσχεται νέες προσλήψεις και διανομή χιλιάδων αγροτεμαχίων. Ο Τουρκοκύπριος πολιτικός ηγέτης κάλεσε το "ανώτατο εκλογικό συμβούλιο" να επιληφθεί της καταγγελίας του και να κινηθεί εναντίον τού "υπουργού συγκοινωνιών".
 
Είπαμε, μιλούμε για το ψευδοκράτος. Εδώ στο νόμιμο κράτος, εδώ και χρόνια, διεξάγεται ένα πραγματικό όργιο ψηφοθηρίας από τους εκάστοτε Προέδρους που διεκδικούν επανεκλογή και τους υπουργούς τους, και όμως κανένα πολιτικό κόμμα, κανένας πολιτικός ηγέτης, καμία κοινοβουλευτική ομάδα, δεν ζήτησε και δεν κατέθεσε νομοθεσία, η οποία να απαγορεύει τις παροχές και κάθε είδους υποσχέσεις, διαρκούσης της προεκλογικής εκστρατείας. Γιατί; Επειδή όλοι γνωρίζουν ότι θα έρθει η σειρά τους να αξιοποιήσουν την ανυπαρξία απαγορευτικής νομοθεσίας και θα εξαγοράσουν ψήφους έναντι παροχών και ανεκπλήρωτων υποσχέσεων.
 
Είναι και τούτο ελάχιστο δείγμα αδιαφορίας του πολιτικού συστήματος και των ταγών του για τον εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό του κράτους, σε βαθμό που ακόμη και αυτό το ψευδοκράτος να διατηρεί πιο ενισχυμένους δημοκρατικά θεσμούς και νομοθεσίες από το νόμιμο. Και αν συνεχιστεί αυτή η κραιπάλη και η αδιαφορία, και αν οι ταγοί επιμένουν στις νοοτροπίες των πνευματικών πατεράδων τους, θα έλθει η στιγμή που το ψευδοκράτος θα είμαστε εμείς. Ο χρόνος μάς αφήνει πίσω του και ενώ όλοι κινούνται προς το μέλλον, το κυπριακό κράτος παραμένει πρότυπο παλαιολιθικού κράτους σε δομές και σε αντιλήψεις ηγετών του...                 

03 December 2017

Τριμερείς κτισμένες στην άμμο;

Χρήσιμες οι ενεργειακές συμφωνίες με τρίτες

χώρες, εφόσον συνεχιστεί η ύπαρξη της Κυπριακής

Δημοκρατίας. Σε περίπτωση λύσης, η Τουρκία δεν θα

αποδεχθεί να ισχύσουν εφόσον υπογράφηκαν χωρίς τη

συμμετοχή του «τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους»


Είχα εκτιμήσει πως αν οι γεωτρήσεις στα κυπριακά οικόπεδα αναδείκνυαν τον "αμύθητο πλούτο", τον οποίο κρύβει ο κυπριακός υποθαλάσσιος χώρος, το ενεργειακό θα αναδεικνύετο στο πρώτο προεκλογικό όπλο του Νίκου Αναστασιάδη. Θα ζούσαμε στιγμές... Γλαύκου Κληρίδη, το εκλογικό επιτελείο του οποίου, στην προεκλογική περίοδο των προεδρικών εκλογών του 1999, διοχέτευε στα τηλεοπτικά δίκτυα εικόνες των ρωσικών πυραύλων S-300, oι οποίοι κτυπούσαν στην καρδιά της Άγκυρας και τα έκαναν όλα ρημαδιό. Με το όπλο εκείνο, ο Γλαύκος Κληρίδης έβαλε μπουρλότο στον ενθουσιασμό και στον εθνικισμό των Κυπρίων, οι οποίοι τον επανεξέλεξαν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Αν όλα πήγαιναν καλά σήμερα με τις γεωτρήσεις, το εκλογικό επιτελείο του Νίκου Αναστασιάδη θα έκανε πάρτι με όπλο το γεωτρύπανο, το οποίο κάθε βράδυ θα εισέβαλλε, μέσω των τηλεοπτικών δεικτών, στο σπίτι μας, για να προβάλλει εικόνες στις οποίες το φυσικό αέριο θα ανέβλυζε άφθονο από τις θάλασσές μας, και θα έστελλε το μήνυμα πως η Κύπρος κατέστη Γη της Επαγγελίας και των Εμίρηδων. Αλλά φευ! Άλλαι μεν αι βουλαί του εκλογικού επιτελείου, και άλλα ο "Ονησίφορος" έφερε στο φως. Άνθρακες ο θησαυρός και ελάχιστο και μη εμπορεύσιμο το δείγμα...

Το καλό το παλληκάρι, όμως, ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Μπορεί ο "Ονησίφορος" να έκανε στάχτη τα όνειρα του Προεδρικού, αλλά υπήρχε και άλλος τρόπος επικοινωνιακών παιχνιδιών! Οι τριμερείς συνεργασίες. Έτσι, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, με την προεκλογική εκστρατεία στο φόρτε της, κουβάλησε στην Κύπρο τον Σίσι και τον εκπρόσωπο της "αδελφής-μητέρας" Ελλάδας, Τσίπρα και έκαμε προεκλογικό παιχνίδι με το ενεργειακό. Εκεί που δεν μπορούν να παίξουν οι άλλοι υποψήφιοι και εκεί που είναι υποχρεωμένοι να χαιρετίσουν τις τριμερείς συνεργασίες.

Δεν υποτιμούμε, ούτε μηδενίζουμε τη χρησιμότητα των τριμερών συνεργασιών στο ενεργειακό. Κάθε στρατηγική κίνηση, που ενισχύει την οντότητα και τον ρόλο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην περιοχή, είναι επαινετέα. Και οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Νίκο Αναστασιάδη ότι έχει κάνει σωστό προγραμματισμό στο ενεργειακό παιχνίδι, ανεξαρτήτως της προσπάθειάς του να το εκμεταλλευθεί επικοινωνιακά.

Όμως, υπάρχει σε όλο αυτό το οικοδόμημα μία εύγλωττη απορία: Μήπως οι τριμερείς συνεργασίες είναι κτισμένες στην άμμο;
Θα είναι στέρεες και επαρκώς θεμελιωμένες, εφόσον συνεχιστεί η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα ενισχύσουν την οντότητά της και θα της επιτρέψουν να διαδρατίσει σημαντικό ρόλο στην περιοχή.

Τι γίνεται, όμως, εάν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προχωρήσει στη μορφή της λύσης που έχει κατά νουν; Τι θα γίνει εάν υπάρξει συμφωνία, η οποία θα διαλύει την Κυπριακή Δημοκρατία και θα παραπέμπει στη δημιουργία νέου κράτους; Θα βρίσκονται σε ισχύ οι ενεργειακές συμφωνίες που υπέγραψε, ή θα θεωρηθούν άκυρες και μη γενόμενες; Η Τουρκία και το ψευδοκράτος  δηλώνουν πως οι ενεργειακές συμφωνίες που υπογράφει η Κυπριακή Δημοκρατία με άλλες χώρες είναι παράνομες, εφόσον δεν μετέχουν και δεν συναποφασίζουν οι Τουρκοκύπριοι, ως συνεταιρική κοινότητα. Συνεπώς, σε περίπτωση λύσης, η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι θα απαιτήσουν ακύρωση των συμφωνιών και σύναψη νέων, με συμμετοχή του "τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους". Θα υποστηρίξουν, επίσης, πως αν οι συμφωνίες της Κυπριακής Δημοκρατίας ισχύσουν, θα πρέπει να ισχύσουν και οι συμφωνίες που υπέγραψε το ψευδοκράτος με την Τουρκία, στον ενεργειακό τομέα.

Είναι έκδηλο και με δεδομένη την τουρκική αδιαλλαξία πως, σε κάποια φάση, θα προκύψει θέμα με τις συμφωνίες που υπογράφηκαν. Και εάν τελικά υπάρξει λύση, είναι βέβαιο πως οι διεθνείς συμφωνίες της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν θα ισχύσουν.

Τελική έκβαση: Οι συμφωνίες προχωρούν εφόσον συνεχίσει να υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία. Εάν υπάρξει λύση, παύουν να υφίστανται.

Ένα δεύτερο ερώτημα που προκύπτει, είναι τούτο: Εάν η Τουρκία επιχειρήσει νέες τυχοδιωκτικές ενέργειες κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας και του φυσικού της πλούτου, τα εμπλεκόμενα κράτη έχουν τη βούληση και τις δυνατότητες να προστρέξουν σε υπεράσπιση της Κύπρου; Εδώ έχουν αξία και σημασία οι στρατηγικές αμυντικές συμφωνίες. Υπάρχουν τέτοιες; Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει τα μέσα να αντιμετωπίσει μία τουρκική επίθεση κατά της ΑΟΖ. Ούτε να την αποτρέψει. Οι στρατηγικοί εταίροι μας είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την Τουρκία; Ή ο καθένας θα κρυφτεί στο κέλυφός του;

Επιβάλλεται να υπάρξουν ολοκληρωμένες συνεργασίες με εμπλοκή και της στρατιωτικής υφής. Επιβάλλεται ακόμη να αποκλεισθεί από τώρα η περίπτωση διοχέτευσης του κυπριακού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Διαφορετικά, η Κύπρος θα τεθεί υπό την ενεργειακή ομηρεία της Τουρκίας.

Δεν είναι εύκολο εγχείρημα αυτό που συντελείται και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο θριαμβολογιών και προεκλογικών σκοπιμοτήτων. Πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένο και να λαμβάνεται υπόψη η τουρκική αντίδραση. Όχι μόνο ως απειλή, αλλά κυρίως ως εξουδετέρωση της απειλής. Γιατί η Τουρκία μπορεί μέχρι τώρα να περιορίζεται σε απειλές, αλλά όταν κρίνει ότι φθάσει η πρόσφορη στιγμή, θα κτυπήσει. Είτε θα λάβει όσα νομίζει ότι είναι δικά της μέσω μίας λύσης, είτε θα προχωρήσει σε τυχοδιωκτικές επιχειρήσεις κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας...

26 November 2017

Τα ποντίκια που βρυχώνται...

Όνειρο φθινοπωρινής προεκλογικής νυκτός
ότι η Κύπρος μπορεί να καταστεί "διεθνής παίκτης"
και "πυλώνας σταθερότητας". Προεκλογικές φούσκες
του επιτελείου Αναστασιάδη
 
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, η ηγεσία του ΔΗΣΥ και τα εκλογικά τους επιτελεία   χαρακτηρίζονται από μινιμαλισμό στη διεκδίκηση των εθνικών δικαιωμάτων και από μαξιμαλισμό σε ό,τι αφορά τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Κύπρος στο διεθνές σκηνικό και στην περιοχή της. Μιλούν για "γεωστρατηγική θέση", για "πυλώνα σταθερότητας", για  "ρόλο-κλειδί", και για πολλά άλλα που γεννά η προεκλογική φαντασία τους. Προσδίδουν στην Κύπρο έναν μεγιστοποιημένο ρόλο, τον οποίο ούτε η μικρότητα της χώρας, ούτε οι οικονομικές της δυνατότητες, ούτε η ανύπαρκτη στρατιωτική της ισχύς μπορούν να δικαιολογήσουν και να εκπληρώσουν. Επιχειρούν με την πρώτη συνήθη διπλωματική δραστηριότητα της Κυβέρνησης να την υπερμεγεθύνουν και να παρουσιάσουν την Κύπρο,  περίπου ως κέντρο αποφάσεων στην περιοχή.
Πρόκειται για όνειρα φθινοπωρινής προεκλογικής νυκτός. Μία μικρή χώρα, η οποία δεν διαθέτει οικονομική ισχύ, δεν διαθέτει στρατιωτική δύναμη, η οποία χρησιμοποιεί... ομοιώματα (σκιάχτρα) στρατιωτών για να εκφοβίσει τον αντίπαλο, ότι δήθεν διαθέτει... στρατιές, ωσάν οι Τούρκοι να μη γνωρίζουν ότι στην ουσία είναι ανοχύρωτη πολιτεία, μία χώρα η οποία δεν διαθέτει διπλωματική επιρροή, ούτε προστατεύεται από στρατηγικές συμμαχίες, μία χώρα η οποία κατέχεται από 40 χιλιάδες τουρκικό στρατό, δεν μπορεί να παίξει κανένα σημαντικό ρόλο στη διεθνή σκηνή. Μπορεί ο Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ και ο Πρόδρομος να φαντάζονται τους εαυτούς τους λιοντάρια, αλλά τίποτε δεν είναι, παρά ποντίκια που βρυχώνται. 
Η Κύπρος κατέχει σημαίνουσα γεωστρατηγική θέση. Αλλά αυτή η θέση δεν της προσδίδει τίποτε, εφόσον δεν διαθέτει δύναμη να την υπερασπισθεί. Αντίθετα, η γεωστρατηγική της θέση   απέβη κατάρα αντί ευλογία για τον λαό της. Κατέστη στόχος επιδρομέων, την οποία αξιοποίησαν για δικά τους συμφέρονται. Και σήμερα, αυτή η γεωστρατηγική θέση ελέγχεται από την  Τουρκία. Πλήρως και αδιαμφισβητήτως. 
Σε δηλώσεις του στο Πρωτοσέλιδο του Σίγμα, ο Προϊστάμενος Υπηρεσίας Έρευνας και Διεθνούς Συνεργασίας, του ΤΕΠΑΚ, διεθνολόγος Πάμπος Χρυσοστόμου, κονιορτοποίησε την  εκτός ορίων λογική του Προέδρου της Δημοκρατίας και των συνεργατών του, οι οποίοι προσπαθούν να δημιουργήσουν στους ατυχείς Κυπρίους μία εικόνα πλανητάρχη της περιοχής.
"Δεν είμαστε και δεν μπορούμε να γίνουμε σημαντικοί παίκτες στη διεθνή σκηνή. Άλλο να είσαι παίκτης σε κάποια δεδομένη στιγμή, στη διεθνή σκηνή, και άλλο να είσαι διεθνής παίκτης",  ανέφερε. Και επεσήμανε ότι "όταν ένας μικρός έχει στραμμένα τα φώτα της διεθνούς σκηνής πάνω του, τότε αυτό δεν γίνεται για καλό". Περιορίζοντας τα όρια στα οποία η Κύπρος μπορεί να διαδραματίσει ρόλο, ο κ. Χρυσοστόμου ανέφερε τη φιλοξενία σε συζητήσεις, συνομιλίες και συναντήσεις στην περιοχή, "αλλά μέχρι εκεί", ανέφερε. 
Από δικής του πλευράς, ο διεθνολόγος Πέτρος Ζαρούνας τόνισε ότι δεν θα ήταν ορθό να μεγαλοποιούνται κάποια πράγματα, ενώ η διεθνολόγος Άννα Προκοπίου, αναφερόμενη στις προσπάθειες της κυβέρνησης να μεγιστοποιήσει την επίσκεψη Χαρίρι στην Κύπρο, τόνισε ότι δεν θα ήταν σοφό να διαλέγουμε πλευρές σε αυτό το στάδιο, καθώς οι ισορροπίες στην περιοχή αλλάζουν πολύ εύκολα και αυτό ενδεχομένως εμπεριέχει κινδύνους. "Τι θα γίνει αν ο Χαρίρι δεν βρίσκεται στην εξουσία σε τρεις μήνες;", διερωτήθηκε. "Ποια θα είναι η σχέση του Λιβάνου με την Κύπρο, αν την εξουσία αναλάβει άλλος που έχει αντίθετη θέση από αυτήν του Χαρίρι;".
Αλλά ο Πρόεδρος και οι συνεργάτες του ουδέποτε σκέφθηκαν ή ενήργησαν ορθολογιστικά. Πάντοτε είχαν κατά νουν να εντυπωσιάσουν και να εισπράξουν παλαμάκια, ή να αλιεύσουν ψήφους από τους άκριτους.
Ουδέποτε άσκησαν ορθολογιστική εξωτερική πολιτική, ουδέποτε ύψωσαν ανάστημα έναντι της τουρκικής δολιότητας, αντίθετα πάντοτε έπαιζαν παιχνίδια εντυπώσεων. Αν είχαν ίχνος ιστορικής και πολιτικής γνώσης, θα αντιλαμβάνοντο ότι η γεωστρατηγική θέση αυτής της χώρας προσεφέρθη ως δώρο στη Βρετανία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, και σήμερα προσφέρεται ως πεσκέσι στην Τουρκία. Πάντοτε οι ηγέτες της έδιδαν και ουδέποτε ελάμβαναν. 
Τουλάχιστον ας σιωπούν. Τα ποντίκια δεν βρυχώνται, ούτε κορδώνουν...                                             

23 November 2017

Μαλάς-Αναστασιάδης: Αδέλφια δίδυμα...

Μέσα από τις δηλώσεις του υποψηφίου
του ΑΚΕΛ καταδεικνύονται πανηγυρικά
οι κοινές πολιτικές των δύο υποψηφίων - 
Όταν ο κ. Μαλάς "απαιτεί" και όταν καθυστέρησε 
43 χρόνια ν' αντιληφθεί ότι η Κύπρος είναι
διχοτομημένη 
 
 
Mία απλή ανάγνωση των δηλώσεων του Σταύρου Μαλά, οι οποίες έγιναν σε δημοσιογραφική διάσκεψη την περασμένη Πέμπτη, οδηγεί τον αναγνώστη στο βέβαιο συμπέρασμα ότι ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ αντιγράφει απλώς την πολιτική Αναστασιάδη. Και οι δύο υποψήφιοι Πρόεδροι εκκινούν και καταλήγουν στο ίδιο σημείο και ουδεμία αμφιβολία γεννάται ως προς την πολιτική που θα ακολουθήσουν, είτε ο ένας εκλεγεί,είτε ο άλλος. 
Ο Σταύρος Μαλάς,υποστηρίζει:
1. Οι συνομιλίες να ξαναρχίσουν από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά. Πρόκειται περί γραμμής, την οποία ο Νίκος Αναστασιάδης διακήρυξε από την επαύριον του ναυαγίου.
2. Θα διαφυλαχθούν οι υφιστάμενες συγκλίσεις. Δηλαδή οι συγκλίσεις Αναστασιάδη-Ακιντζί. Υποστηρίζει οτιδήποτε το αντίθετο ο Νίκος Αναστασιάδης;
3. Οι συνομιλίες να διεξαχθούν στο πλαίσιο Γκουτέρες. Αυτό είναι και το λάβαρο της πολιτικής Αναστασιάδη. 
4. Αξιοποίηση της στήριξης του Γ.Γ.του ΟΗΕ, της Ε.Ε., της Βρετανίας και Ελλάδας για τερματισμό των εγγυήσεων. Αυτή είναι και η προμετωπίδα της πολιτικής Αναστασιάδη, ο οποίος ελπίζει σε επηρεασμό της Τουρκίας από τον ΟΗΕ και μεγάλες δυνάμεις.
Σταύρος Μαλάς και Νίκος Αναστασιάδης είναι "αδέλφια δίδυμα" στις πολιτικές που καταθέτουν ενώπιον του λαού. Επιμένουν στην εφαρμογή μίας πολιτικής, η οποία ακολουθείται εδώ και 43 χρόνια και η οποία, σε τελευταία ανάλυση, όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά οδήγησε σε συνεχείς παραχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, και σε λύση η οποία καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία, μετατρέπει την Κύπρο σε προτεκτοράτο της Τουρκίας και αφήνει τον κυπριακό Ελληνισμό εκτεθειμένο και γυμνό έναντι της τουρκικής βουλιμίας.
Δεν προκαλεί έκπληξη η ευθυγράμμιση γραμμών ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. Υπάρχει από το 1975, όταν Εζεκίας Παπαϊωάννου και Γλαύκος Κληρίδης συμμάχησαν κατά του Μακαρίου και τον πίεσαν να αποδεχθεί τη διζωνική ομοσπονδία, αγγλο-τουρκικό εφεύρημα, το οποίο θα έχει ως κατάληξη την εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υπαγωγή της Κύπρου υπό τον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας. 
Η συναγερμο-ΑΚΕΛική σύζευξη αποδείχθηκε στην πράξη επανειλημμένα σε όλα τα τελευταία χρόνια, με εντυπωσιακό επιστέγασμα τη στήριξη της πολιτικής Αναστασιάδη από το ΑΚΕΛ, τα τελευταία τέσσερα χρόνια. 
Είναι όμως λυπηρό το γεγονός ότι ένας αξιόπιστος και καταξιωμένος επιστήμονας, όπως ο Σταύρος Μαλάς, αποδέχεται να καταστεί υποζύγιο μίας χρεοκοπημένης πολιτικής και να συνταυτισθεί πλήρως με την πολιτική Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ.
Ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ φαίνεται μάλιστα να βρίσκεται 43 χρόνια πίσω από την εποχή του, όταν κρίνει το 2017 ότι "ο κίνδυνος της διχοτόμησης είναι πιο κοντά όσο ποτέ". Η διχοτόμηση δεν αποτελεί τελευταίο κίνδυνο. Η Κύπρος είναι διχοτομημένη από την 20ή Ιουλίου 1974, όταν για πρώτη φορά πάτησαν το πόδι τους στην Κερύνεια, τα τουρκικά στρατεύματα. Η διχοτόμηση δεν είναι ούτε υπαρκτός κίνδυνος, ούτε ψευδαίσθηση. Είναι ΓΕΓΟΝΟΣ. Τώρα το αντελήφθη ο κ. Μαλάς; Και αυτή η διχοτόμηση επιβεβαιώθηκε και θεμελιώθηκε με την αποδοχή της διζωνικής  ομοσπονδίας, τους άκαρπους διακοινοτικούς διαλόγους, τις ελληνοκυπριακές παραχωρήσεις και την αφροσύνη και τις αυταπάτες των ηγετών του Ελληνισμού. 
Περισσότερη όμως έκπληξη προκαλούν οι υπερφίαλες ορολογίες του κ. Μαλά, τις οποίες χρησιμοποίησε και οι οποίες δεν συνάδουν με τον χαρακτήρα του ανδρός, ούτε αποδεικνύουν γνώση της σκληρής πραγματικότητας. Ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ χρησιμοποίησε στις δηλώσεις του πολλές φορές το ρήμα "θα απαιτήσω", γεγονός που αποδεικνύει απουσία πραγματικότητας και γεγονότων. "Θα απαιτήσω επιβεβαίωση από τον κ. Ακιντζί ότι η διαδικασία παραμένει κυπριακής ιδιοκτησίας... θα απαιτήσω από την τουρκοκυπριακή ηγεσία να συνεχίσει τη διαδικασία από εκεί που έμεινε στο Κραν Μοντανά", ανέφερε. 
Ο κ. Μαλάς δεν κατενόησε ότι όσο και "να απαιτεί", το αφτί της  Τουρκίας δεν ιδρώνει. Με αυτή θα συνομιλεί, εφόσον εκλεγεί. Όχι με τον Ακιντζί ή οποιονδήποτε άλλο Τουρκοκύπριο ηγέτη. Να ξεχάσει πως θα υπάρχει ενώπιον του αυτοδύναμος, αυτόφωτος και ισχυρός Τουρκοκύπριος ηγέτης, ο οποίος θα είναι έτοιμος να αποδεχθεί τις απαιτήσεις του. Απέναντί του, ως γλάστρα,  θα βρίσκονται οι Τουρκοκύπριοι και πίσω από τους Τουρκοκυπρίους θα βρίσκεται ο Ερντογάν, ο οποίος θα υπαγορεύει τις αξιώσεις του. 
Πότε επιτέλους το ΑΚΕΛ και οι  παρακοιμώμενοί του θα αντιληφθούν ζώσες πραγματικότητες και θα αφήσουν στο  περιθώριο τις από αιώνος κομματικές αυταπάτες τους, ότι συνομιλούν με τους Τουρκοκυπρίους;

17 November 2017

Ας φωνάξουν την PESCO να διώξει τα τουρκικά αεροπλάνα...

Οι ηγέτες της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν αναγνωρίσει
το ψευδοκράτος και ετοιμάζονται να το καταστήσουν νόμιμο
κράτος με τη λύση που διαπραγματεύονται
 
Τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα αλωνίζουν εδώ και δύο μέρες τους κυπριακούς ουρανούς, η εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία ανίσχυρη παρακολουθεί, ο Πάνος Καμμένος δεν κρίνει πως πρέπει να αποστείλει ξανά τα ελληνικά πολεμικά, και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βλέπει, αλλά δεν κατανοεί πόσο ανίσχυρη είναι αφενός η Κυπριακή Δημοκρατία να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και πως εδώ κάνει κουμάντο η Τουρκία. Μας εκπλήττει το γεγονός ότι δεν προβαίνει σε έκκληση προς τους φίλους Αμερικανούς, τα εδώ ευρισκόμενα στο Ακρωτήρι βρετανικά καταδιωκτικά να ανυψωθούν, ούτε στέλλει μήνυμα στον Πούτιν να στείλει τα "Μιγκ" να μας προστατεύσουν. Και, φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για την περιβόητη  PESCO, η οποία, όπως μας δήλωσε πριν από μερικές ημέρες ο Πρόεδρος, "αναλαμβάνει ως ασπίδα προστασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από έξωθεν επεμβάσεις" (!).
Στα κατεχόμενα, Τουρκοκύπριοι και έποικοι, Αττίλες και "τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας", "προοδευτικοί" και "ακροδεξιοί', όλο το έθνος των Τούρκων, ενωμένο, γιορτάζει την επέτειο της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, το οποίο εδώ και 35 χρόνια, οι ηγέτες μας, αντί να εργάζονται για την εκθεμελίωση του, δουλεύουν για τη νομιμοποίηση του.
Δακρύβρεκτες ανακοινώσεις καταδίκης εξέδωσαν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο  ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ. Αυτοί βασικά που έδωσαν χρόνο, ευκαιρίες και επιχειρήματα για την αναγνώριση και ισχυροποίηση του ψευδοκράτους, ώστε να νομιμοποιηθεί αύριο, με τη λύση που επέλεξαν. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν κατανοεί γιατί η Τουρκία πραγματοποίησε εισβολή, γιατί τουρκοποίησε τη βόρεια Κύπρο, γιατί έφερε εποίκους και γιατί ανακήρυξε το ψευδοκράτος. Και επενδύει ελπίδες στην επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα για την επανάληψη του διαλόγου, ο οποίος ακριβώς θα φέρει λύση που  θα νομιμοποιεί το ψευδοκράτος, θα το καθιστά "συνιστών κράτος" και ισότιμο συνεταίρο, θα αποδέχεται όλους τους παράνομους θεσμούς και υπηρεσίες του και θα του προσφέρει έδαφος αμιγώς τουρκικό. Οποία πολιτική τυφλότητα!
Οι  ηγέτες μας,  αντί να εργασθούν για την κατάλυση του ψευδοκράτους, όπως προβλέπουν και τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, εργάστηκαν άοκνα για τη θεμελίωσή του. Αποδέχθηκαν διζωνική, διεξάγουν διάλογο με τον παράνομο ηγέτη, τον οποίο περιφέρουν ως "συμπρόεδρο" στην Κύπρο και στο εξωτερικό, αποδέχονται να του απονεμηθούν από τα Ηνωμένα Έθνη τιμές αρχηγού κράτους (κόκκινο χαλί και τιμητικό απόσπασμα), δηλώνουν πως έχουν κοινά οράματα μαζί του, δέχονται να απεμπολήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία σε διεθνείς διασκέψεις και να λάβουν τον τίτλο "Αυτού Εξοχότης", τον ίδιο που απονέμεται και στον κατοχικό ηγέτη. Έχουν εμπορικές σχέσεις με το έκτρωμα, κτίζουν κτήρια με υλικά τα οποία έρχονται από την κατακρεούργηση του Πενταδακτύλου, και ενώ σε όλον τον  κόσμο οι αποσχισθέντες ηγέτες συλλαμβάνονται από το νόμιμο κράτος, αυτοί τους συναντούν στα "προεδρικά" για να τους προσφέρουν εκδουλεύσεις διαγραφής ιστορικών γεγονότων του κυπριακού Ελληνισμού.
Τι περισσότερο από αναγνώριση του ψευδοκράτους συνιστούν όλες αυτές οι  ενέργειες των ηγετών μας; Η Κυπριακή Δημοκρατία, είναι η μόνη χώρα μαζί με την Τουρκία, η οποία αναγνωρίζει εμπράκτως το ψευδοκράτος. Τι απομένει; Η ανακοίνωση της αναγνώρισης; Αλλά αυτή έρχεται με τη λύση που θέλουν να δώσουν ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. 
Ας αφήσουν λοιπόν τις ψευδοκαταδίκες ο Πρόεδρος και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. Το ψευδοκράτος έχει περαιτέρω θεμελιωθεί με τις δικές τους πολιτικές. Δεν υπάρχει προοπτική διάλυσής του. Αντίθετα, υπάρχει άμεση προοπτική νομιμοποίησής του και ανάδειξής του ως ισχυρού συγκυβερνήτη της χώρας, με την επερχόμενη λύση.
Κατάλαβε ο λαός; Αυτός κοιμάται μακαρίως και τρέφεται με αυταπάτες των ηγετών του πως θα σωθεί από την PESCOT και την ευρωπαϊκή άμυνα. 
Η εφιαλτική πραγματικότητα είναι μία: Η Τουρκία είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Και θα καταστεί ο μόνος παίκτης στην Κύπρο, αν συνεχιστούν οι ίδιες καταστροφικές πολιτικές.

15 November 2017

Ζούμε σε ένα παρηκμασμένο κράτος

Νοθεύονται οι δημοκρατικές διαδικασίες,

επικρατεί διαφθορά και ανοργανωσιά

αναλγησία και λατρεία στην καρέκλα -

Ο Γλαύκος Κληρίδης, η συμφωνία κυρίων

και πώς την ποδοπάτησαν οι διάδοχοι του

 
Zoύμε σε ένα παρηκμασμένο κράτος, το οποίο, αν εξαιρέσει κάποιος δύο-τρεις θεσμούς, κάλλιστα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε μία συνομοταξία διεφθαρμένων Μπανανιών της Λατινικής Αμερικής, ή σε μία φυλή Αμαζονίου.
 
Όλες σχεδόν οι εξουσίες από τις οποίες εξαρτάται η ομαλή λειτουργία της Πολιτείας, πάσχουν. Και ελάχιστες βρίσκονται ψηλά στην εκτίμηση των προβληματισμένων πολιτών, και τυγχάνουν εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας.
 
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρεται συχνά στην ανάγκη να υπάρξει φυσιολογικό και σύγχρονο κράτος μετά τη λύση, αλλά καλύτερα θα ήταν αν έστρεφε το βλέμμα προς το αφύσικο και παρηκμασμένο κράτος, το οποίο έχει δημιουργηθεί κυρίως τα τελευταία  χρόνια. Ένα κράτος στο οποίο ευδοκιμεί η διαφθορά, η διαπλοκή, η εξυπηρέτηση των εχόντων, η καταπίεση των δυστυχισμένων, η πλεονεξία, η άσκηση δημοσίων αξιωμάτων προς ίδιο όφελος, η ανοργανωσιά και πολλά άλλα, τα οποία συνιστούν ντροπή για τους κυβερνώντες, τη χώρα και για τον λαό της.
 
Μέγα λάθος διέπραξαν οι Ευρωπαίοι εντάσσοντάς μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανατολίτες είμαστε, με κουλτούρα ανατολίτικη, και με κυβερνώντες οι οποίοι, αντί να εργάζονται για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, εργάζονται για την επιστροφή του στα πιο πέτρινα χρόνια. Και ακόμη πιο πίσω.
 
Τα τελευταία γεγονότα, τα οποία ήλθαν στο φως και προκάλεσαν προσωρινούς συγκλονισμούς, αποδεικνύουν αυτά τα οποία υποστηρίζουμε. 
 
Όταν υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν και υποχρεώνονται να κλέψουν, για να ταΐσουν το άρρωστο παιδί τους, και όταν αυτοί οι άνθρωποι αντί να τύχουν της κατανόησης της Αστυνομίας και των δικαστών, προσάγονται στο δικαστήριο και καταδικάζονται σε πρόστιμο, στη βάση της τυφλής ανάγνωσης του νόμου, τότε ασφαλώς δεν μπορούμε να μιλούμε για αλληλεγγύη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο.
 
Όταν μία υπάλληλος, η οποία φέρεται να εμπλέκεται σε υπόθεση κακοποίησης ανηλίκου, συνεχίζει να εργάζεται σε σχολείο, χωρίς το Υπουργείο Παιδείας, παρά τη γνώση που είχε, να ενδιαφερθεί να την απομακρύνει, τότε πολλά σάπια υπάρχουν στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
 
Όταν ολόκληρη Αστυνομία αποφασίσει να διενεργήσει εικονική επιχείρηση σε ένα στάδιο γεμάτο παιδιά και δεν φροντίζει να ειδοποιήσει έγκαιρα γονείς, μαθητές και προπονητές για την επιχείρηση, προκαλώντας πανικό και αναστάτωση, τότε μπορεί να φαντασθεί ο καθένας πόση ανοργανωσιά επικρατεί στο αστυνομικό Σώμα. 
Όταν ολόκληρο Υπουργείο ναρκοθετεί τον θεσμό εξετάσεων και ανατινάσσει κάθε αξιοπιστία και εμπιστοσύνη, ζημιώνοντας υλικά και ηθικά τους εξεταζομένους, και ο Υπουργός ψάχνει να ανακαλύψει "σαμποτάζ" και αρνείται να υποβάλει παραίτηση, τότε αντιλαμβάνεται κανείς πόση λατρεία υπάρχει στην καρέκλα και πόση απουσία ευθιξίας. Και όταν, ενώπιον αυτού του φιάσκου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προστατεύει τον Υπουργό, τότε αντιλαμβάνονται όσοι θέλουν να αντιληφθούν, ότι όλα τα κακά ξεκινούν από την κεφαλή.
 
Όταν τρεις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο Πρόεδρος  της Κυβέρνησης και οι Υπουργοί του έχουν εγκαταλείψει κάθε άλλη ασχολία και ασχολούνται αποκλειστικά με την ικανοποίηση αιτημάτων, ακόμη και παράλογων, διαφόρων τάξεων, τότε αντιλαμβάνονται όσοι θέλουν να αντιληφθούν, ότι στην πραγματικότητα επιχειρείται εκ των προτέρων νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος. Διότι η νοθεία δεν πραγματοποιείται μόνο διά της παρέμβασης εντός της κάλπης. Προσπάθεια νοθείας αποτελεί και η εξαπάτηση του κόσμου με δεσμεύσεις που δεν θα εκπληρωθούν, εν γνώσει εκείνων που της εξαγγέλλουν, νοθεία συνιστά και η υφαρπαγή ψήφων με παραπλανητικά προγράμματα, ο εξανεμισμός εκατομμυρίων από τα δημόσια ταμεία και η χρησιμοποίηση των χρημάτων των φορολογουμένων για σκοπούς εξασφάλισης ψήφων.
 
Πέραν τούτων, οι μεθοδεύσεις και οι πρακτικές που χρησιμοποιούν οι κυβερνώντες, συνιστούν αφόρητη πρόκληση προς την αξιοπρέπεια των πολιτών. Προσφέρονται εκδουλεύσεις έναντι αντιπαροχής ψήφων. Ποίο χειρότερο αίσθημα μπορεί να αισθανθεί ένας πολίτης με αξιοπρέπεια, όταν νιώθει ότι του προσφέρονται ψίχουλα και ένα ισχνό τσιεκκούδι, και του ζητείται να ανταλλάξει αυτήν την πελατειακή εξυπηρέτηση, ψηφίζοντας την επανεκλογή του ανώτατου άρχοντα; 
 
Δεν θα φορτώσουμε όλη την ευθύνη αυτής της ντροπιαστικής κατάστασης στον Νίκο Αναστασιάδη και στην κυβέρνησή του. Επειδή τις ίδιες πρακτικές χρησιμοποίησαν και οι προηγούμενοι, προκειμένου να επανεκλεγούν. Τα προεκλογικά τσιεκκούθκια, η κατασπατάληση δημόσιων πόρων χάριν των εκλογικών φιλοδοξιών, το βόλεμα ημετέρων και άλλα σαθρά, υπήρξαν στοιχεία προεκλογικής επικράτησης από γεννήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Νίκος Αναστασιάδης, όμως, είχε μία περιπλέον ηθική υποχρέωση, έναντι του ιστορικού του ηγέτη. Να επαναφέρει τη "Συμφωνία Κυρίων", η οποία με πρωτοβουλία Γλαύκου Κληρίδη είχε συμφωνηθεί στην πρώτη διακυβέρνηση Κληρίδη και η οποία σαφώς υποχρέωνε τους πάντες, όπως έξι μήνες πριν από εκλογές, τερματιζόταν κάθε κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή για παροχές σε οποιαδήποτε τάξη.
 
Αυτή η συμφωνία, η οποία προστάτευε τις δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά και την αξιοπρέπεια πολιτικών και πολιτών, ουδέποτε τηρήθηκε. Ο Νίκος Αναστασιάδης είχε υποχρέωση να την επαναφέρει και αν είχε σωστούς συμβούλους και ο ίδιος κατανοούσε τη χρησιμότητά της, θα αντιλαμβανόταν ότι τέτοια ενέργεια θα τον εξύψωνε στα μάτια του εκλογικού σώματος και θα πρόσθετε προοπτικές στην επανεκλογή του. Αντ' αυτού επέλεξε να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και να εκτεθεί περισσότερο ενώπιον των ορθοφρονούντων πολιτών, ότι υπέρμετρη είναι η λατρεία του στην καρέκλα μίας διχοτομημένης Κύπρου...
 
Το μέλλον είναι ζοφερό για τη χώρα, κάτω από τις συνθήκες που περιγράψαμε. Δημοκρατικές διαδικασίες εμβολιάζονται με νοθεία, υπάρχει όχι εκσυγχρονισμός και εκδημοκρατισμός του κράτους, αλλά επιστροφή  στις χειρότερες παλαιοκομματικές επιλογές του παρελθόντος, το κράτος βουλιάζει στη διαφθορά και στην ανοργανωσιά και αντί να αντιγράφει ευρωπαϊκές πρακτικές, διολισθαίνει σε καταστάσεις και επιλογές Αφγανιστάν και Μπανανιών. Δυστυχώς, όχι μόνο εξαιτίας των αρχόντων του, αλλά και εξαιτίας ασθενών αντιλήψεων περί δημοκρατίας του λαού και προσκόλλησης σε παλαιολιθικές κουλτούρες...
 

12 November 2017

Ντροπή για την Κυβέρνηση, όχι για τον παππού...

Στο εδώλιο έπρεπε να βρίσκονταν οι υπαίτιοι της δυστυχίας
του κόσμου. Αυτοί έκλεψαν και όχι ο 70χρονος που, χωρίς
σύνταξη, υποχρεώθηκε να θρέψει το νηστικό εγγονάκι του
 
Όταν ένας παππούς 70 χρονών υποχρεώνεται να "κλέψει" ένα φιλέτο κοτόπουλο, αξίας έξι ευρώ και 40 σεντ, από υπεραγορά, για να ταΐσει το εγγονάκι του, το οποίο πάσχει από διαβήτη και δεν έχει να φάει, αυτή δεν είναι κλοπή. Κλοπή είναι γι' αυτό το κράτος και γι' αυτήν την Κυβέρνηση, η οποία διατείνεται πως βρισκόμαστε σε εποχή ανάπτυξης και ευημερίας, αλλά στην πραγματικότητα βρισκόμαστε σε εποχή πείνας, μιζέριας και δυστυχίας. Τίτλος τιμής είναι για τον παππού αυτή η πράξη αυτοσυντήρησης. Στίγμα και ντροπή αποτελεί για την Κυβέρνηση,  η οποία για πρώτη φορά έφερε τον κόσμο σε τέτοια κατάσταση, ώστε να μην μπορεί να θρέψει τα παιδιά και τα εγγόνια του. 
Στο δικαστήριο δεν έπρεπε να βρισκόταν ο 70χρονος. Στο εδώλιο έπρεπε να βρίσκεται ολόκληρη η Κυβέρνηση, η οποία οδήγησε με την πολιτική της ανθρώπους να υποχρεώνονται να αφαιρέσουν ένα κομμάτι κοτόπουλου, προκειμένου να μην αφήσουν νηστικό το εγγόνι τους. 
"Ήταν μια στιγμή ντροπής για μένα. Δεν πληρώθηκα τη σύνταξή μου για να μπορώ να πληρώσω. Αγανάκτησα και πήγα και έκλεψα. Το εγγόνι μου πάσχει από διαβήτη, και τρώει μόνο κοτόπουλο. Λυπόμουν να μείνει νηστικό", είπε. 
Να μην αισθάνεται ντροπή ο 70χρονος. Ντροπή πρέπει να αισθάνονται όσοι τον οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση. Ποτέ στα χρονικά της Κύπρου δεν παρατηρήθηκαν τέτοια φαινόμενα. Γονείς και παππούδες να "κλέβουν" για να ταΐσουν τα παιδιά τους και άλλοι να αναζητούν τις νύχτες φαγητό από τα σκουπίδια για να διασκεδάσουν την πείνα τους. Μόνο σήμερα, όταν άλλοι τρώνε με χρυσά κουτάλια, και άλλοι μεταξύ των οποίων και παιδάκια πεινούν, παρατηρείται τέτοια εξαθλίωση.
Δεν ακούσαμε ούτε είδαμε ένα Υπουργό, να αναζητεί αυτόν τον άνθρωπο και να τον καλεί στο γραφείο του για να τον βοηθήσει. Πιθανόν να αισθάνονται ντροπή για την κατάσταση στην οποία οδήγησαν την κοινωνία. Πριν από λίγο καιρό, άλλος άνθρωπος αναγκάστηκε να "κλέψει" από υπεραγορά δύο χαλλούμια για να ταΐσει τα παιδιά του. Και ας μην ακούσουμε την αιώνια παραδοχή των εκάστοτε κυβερνώντων, ότι πρόκειται περί "μεμονωμένου' περιστατικού. Ποιος ξέρει πόσες οικογένειες κρύβουν την απελπισία και την πείνα τους μέσα στην αξιοπρέπεια. 
Η Κυβέρνηση έχει καταργήσει για λόγους εντυπώσεων τα κοινωνικά παντοπωλεία, όταν υπάρχει άγνωστος αριθμός ανθρώπων που πεινούν. Πλασματικός φαίνεται να είναι ο αριθμός των 13.300 μαθητών, οι οποίοι σιτίζονται  στα μαθητικά συσσίτια. Κανείς δεν γνωρίζει πόσα παιδιά πεινούν και πόσοι γονείς δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τροφή για τη σίτισή τους. Πίσω από την ευημερία των αριθμών, υπάρχει η δυστυχία της κοινωνίας. Τα "τσιεκκούθκια" της Κυβέρνησης, τα οποία δίδονται ως αντιπαροχή της ψήφου, δεν μπορούν να κρύψουν τη δυστυχία της κυπριακής κοινωνίας, ούτε την πίκρα της ξενιτειάς, ούτε το μεγάλο ποσοστό πολιτών μας που βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχιας. Ούτε βεβαίως την αγωνία και το άγχος των νοικοκυριών να τα φέρουν βόλτα κάθε μήνα με τα χρέη και τις υποχρεώσεις τους.
Το κοινωνικό κράτος, η ανθρωποκεντρική οικονομία αντικαταστάθηκαν από μία βάρβαρη νεοφιλελεύθερη πολιτική, η οποία για πρώτη φορά έχει σπρώξει τον πολίτη στην αναξιοπρέπεια, στην πείνα και στη μιζέρια. Οι εξαγγελίες των σαλονιών δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα μίας οικονομίας δυστυχίας για μεγάλο τμήμα της κοινωνίας...
Στο μεταξύ, απαράδεκτη κρίνεται η προσπάθεια να αποδοθεί η παραπομπή του παππού στο δικαστήριο με εντολή της Νομικής Υπηρεσίας. Με ανακοίνωσή της η Νομική Υπηρεσία τονίζει ότι η παραπομπή έγινε εν αγνοία του Γενικού Εισαγγελέα, και με πρωτοβουλία της Αστυνομίας. Και καταλήγει με νόημα: "Παρά ταύτα, η ευκολία με την οποία ασκείται κριτική στη Νομική Υπηρεσία, και στον Γενικό Εισαγγελέα, χωρίς γνώση των  γεγονότων, είναι αξιοσημείωτη".
Και ο νοών νοείτω...

09 November 2017

Ο Κάπτεν Νέμο υπεύθυνος για τη διαρροή...

Οι περί "σαμποτάζ" ισχυρισμοί της Κυβέρνησης
αποδεικνύουν την ευθυνοφοβία των κυβερνώντων, 
ενώ απορίες προκαλεί η απόφαση για διερεύνηση της γκάφας
από το Υπουργείο Παιδείας. Από πότε οι κατηγορούμενοι αναλαμβάνουν
ως δικαστές;
  
Επειδή σε αυτόν τον τόπο δεν πρέπει κανένας να παίρνει στα σοβαρά όσα διαδραματίζονται και εφόσον η Κυβέρνηση ανακάλυψε και ενδεχόμενο... σαμποτάζ(!) στη διαρροή των θεμάτων στις εξετάσεις για διορισμό εκπαιδευτικών, πιστεύω ακράδαντα πως δεν αποκλείεται πίσω από τη διαρροή να κρύβεται ο Κάπτεν Νέμο. Για τους νεότερους, που αγνοούν ποιος είναι ο Κάπτεν Νέμο, υπενθυμίζω ότι είναι ο κακοποιός-τρομοκράτης που έδρασε στη φαντασία της διακυβέρνησης Σπύρου Κυπριανού με σκοπό να δηλητηριάσει τη Λευκωσία με τοξικά αέρια, προκειμένου να προκαλέσει αποσταθεροποίηση και πτώση της Κυβέρνησης.
Ας σοβαρευτούμε, έστω και αν η σοβαρότητα απεδήμησε από αυτήν την Κυβέρνηση και επεκράτησε η ευθυνοφοβία, η δειλία ανάληψης ευθυνών, η προχειρότητα και η επίρριψη ευθυνών στους διαφωνούντας με την Κυβέρνηση. Να υπενθυμίσουμε ότι στην περίοδο των μεγάλων ερώτων Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ με τον Ερντογάν, την Τουρκία και τον Ακιντζί, κύριοι υπεύθυνοι για τη μη επίτευξη λύσης ήταν οι λυσοφοβικοί, οι εχθροί του διαλόγου, οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι, όπως τους αποκαλούσε ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Γενικά υπεύθυνες της μη λύσης ήταν οι πολιτικές δυνάμεις των Ελληνοκυπρίων που αντιτίθεντο σε απαράδεκτη λύση. Όχι η Τουρκία. Οι Ελληνοκύπριοι. Μέχρι που οι ερασιτέχνες διαχειριστές του εθνικού προβλήματος   αντελήφθησαν τις πραγματικότητες και έγλειψαν εκεί που έφτυσαν, κατηγορώντας την Τουρκία για "επεκτατικές διαθέσεις"!
Η ίδια ευθυνοφοβία και δειλία στην ανάληψη ευθυνών και στην καταβολή του κόστους επικρατεί και στα εσωτερικά θέματα. Η ανεπάρκεια υπουργών, η ανικανότητα στη λήψη σωστών αποφάσεων, η ανυπαρξία ελέγχου από τους πολιτικούς προϊσταμένους, η ανικανότητα που χαρακτηρίζει ολόκληρη την Κυβέρνηση και τον επικεφαλής της, φορτώνεται πότε σε σαμποτάζ, πότε στη "στείρα κριτική", πότε σε μια "αγέλη πεινασμένων για την εξουσία θηρίων" (χαρακτηρισμός του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου).
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της ολέθριας γκάφας του Υπουργείου Παιδείας, στο θέμα της τελευταίας διαρροής των θεμάτων. Αυτό το Υπουργείο αποδείχθηκε ανίκανο να διασφαλίσει το αδιάβλητο καθοριστικών, για την παιδεία, εξετάσεων και αντί σήμερα κάποιοι να έχουν καταθέσει τις παραιτήσεις τους, επικαλούνται "σαμποτάζ" και πράσινα άλογα.
Αυτό το Υπουργείο έχει ανατινάξει κυριολεκτικά τον θεσμό των εξετάσεων και όταν δεν μπορεί να διασφαλίσει την ομαλή και αδιάβλητη διαδικασία εξετάσεων, πώς μπορεί να κάμει εκπαιδευτική μεταρρύθμιση; Και πώς είναι δυνατόν ο Υπουργός Παιδείας να διατάσσει έρευνα για απόδοση ευθυνών από το Υπουργείο, και όχι από ανεξάρτητα πρόσωπα εκτός Υπουργείου; Πώς μπορεί να θεωρηθεί αδιάβλητη μία έρευνα όταν διεξάγεται από τον κατηγορούμενο; Πότε, επιτέλους, τα Υπουργεία και οι κυβερνητικές υπηρεσίες θα εγκαταλείψουν αυτή την πονηρή τακτική, ενώ είναι κατηγορούμενα, να αναθέτουν έρευνα σε λειτουργούς των Υπουργείων; Ποίος πιστεύει ότι η έρευνα που θα διεξαγάγει το Υπουργείο Παιδείας θα είναι αδιάβλητη και θα καταλήξει σε ορθά συμπεράσματα, όταν αυτοί που θα τη διεξαγάγουν δεν θα είναι ανεξάρτητα πρόσωπα εκτός Υπουργείου;
Και πώς μπορεί να υπάρξει βελτίωση και καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία της κυβέρνησης, όταν Υπουργοί οι οποίοι αποδεδειγμένα και εκ των γεγονότων ευθύνονται για σωρεία διάπραξης λαθών από τα Υπουργεία τους, δεν έχουν την ευθιξία να παραιτηθούν, αλλά καλύπτονται και προστατεύονται από τον ανώτατο άρχοντα; 
Σε αυτήν την Κυβέρνηση και με τόσα ολέθρια λάθη που διεπράχθησαν, ουδείς υπουργός, πλην του Φίλιππου Πατσαλή, είχε την ευθιξία να παραιτηθεί, ή να υποχρεωθεί από τον Πρόεδρο σε παραίτηση. Πέντε χρόνια διακυβέρνησης και ουδείς υπουργός παραιτήθηκε. Πρωτάκουστο...

08 November 2017

Από το Παρίσι στα Λειβάδια!

Επί δύο ημέρες ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα επισκέπτεται
εθνικόφρονα σωματεία στο πλαίσιο της εκστρατείας
επανάκαμψης των εθνικοφρόνων - Τι όφειλε να ερωτήσει
και να μάθει από τον Πρόεδρο Μακρόν, ώστε να επιστρέψει
σοφότερος και σύγχρονος
 
Aφιχθείς τροπαιούχος εκ Παρισίων, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, συνέχισε την εκστρατεία επανασυγκόλλησης των εθνικοφρόνων, μερίδα των οποίων παρουσιάζεται δυσαρεστημένη από τις παραχωρήσεις του προς τους Τούρκους. Σύμφωνα με ανακοίνωση του εκλογικού επιτελείου του Προέδρου, ο Νίκος Αναστασιάδης αφιέρωσε δύο ημέρες στην εκστρατεία επανάκαμψης των εθνικοφρόνων, και χθες επεσκέφθη κατά σειράν και μίλησε: Στο ΘΟΙ Λειβαδιών, στην ΑΕΚ Κελλιών, στα εθνικόφρονα σωματεία "Μακεδονία" Πύλας, και στο Σωματείο Διγενής Ορόκλινης. Αύριο Τετάρτη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα επισκεφθεί και θα μιλήσει στον Χαλκάνορα Ιδαλίου, στο "ΟΧΙ" Πέρα Χωρίου Νήσου και στον "Ελληνισμό" Αλάμπρας.
Αν ληφθεί υπόψη ότι, τον τελευταίο καιρό, ο Νίκος Αναστασιάδης επισκέπτεται και μιλά σε συγκεντρώσεις αγωνιστών και σε εθνικά μνημόσυνα, τα οποία τελούν οργανώσεις αγωνιστών, είναι έκδηλη η προσπάθεια επαναμαντρίσματος εθνικοφρόνων, για τους λόγους που προαναφέραμε. Και δεν είναι τυχαία η εκστρατεία. Πρέπει να προκύπτει μέσα από δημοσκοπήσεις του Προεδρικού και του ΔΗΣΥ ότι υπάρχει πρόβλημα με τους αγνούς αγωνιστές, οι οποίοι σε άλλον ΔΗΣΥ πίστευσαν, σε άλλες αρχές και ιδανικά του κόμματος εγαλουχήθηκαν και ξαφνικά βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν Αναστασιάδη, ο οποίος καλεί τον κυπριακό Ελληνισμό να αποκόψει τους ομφάλιους λώρους με την Ελλάδα, να εμπιστευθεί τον Ερντογάν και τον Ακιντζί, να σεβαστεί τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων, να τους παραχωρεί την προεδρία της Κύπρου, και γενικά να συμπεριφέρεται όχι ως ηγέτης του κυπριακού Ελληνισμού, αλλά ως επιτήδειος ουδέτερος μεταξύ κατοχικών ηγετών και δικαίων του Ελληνισμού.
Την ίδια στιγμή οι εθνικόφρονες του ΔΗΣΥ, οι οποίοι γαλουχήθηκαν με συνθήματα "την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω" και "Ελλάς-Ελλάς σκέπασε και εμάς", βλέπουν τον ηγέτη του κόμματός τους να συναντάται με τον Ακιντζί στο ψευδοπροεδρικό, να ικανοποιεί κάθε όρο του για απάλειψη από την ιστορία κυπριακού Ελληνισμού του ενωτικού δημοψηφίσματος και να τον ακούει να λέγει  πως "δεν υπάρχουν πια εθνικιστές στον Δημοκρατικό Συναγερμό". Την ίδια στιγμή τα ποσοστά του ΔΗΣΥ συρρικνώνονται στις εκλογές, ενώ πλέον κάνουν κουμάντο στο κόμμα οι ανανιστές, οι οπαδοί της όποιας λύσης και οι επαναπροσεγγιστές.
Όλα αυτά, και πολλά άλλα, δεν μπορεί να τα αντέξει ένας πραγματικός εθνικόφρονας, εκτός,  βεβαίως, εάν δεν κατανοεί τι σημαίνει εθνικοφροσύνη, όχι με την κακή έννοια και τον φανατισμό που του αποδίδουν κάποιοι, αλλά με την πραγματική προσήλωση σε μία λύση που να ικανοποιεί και να μην αλλοιώνει την εθνική ταυτότητα του Έλληνα Κυπρίου και να μην τον παραδίδει γυμνό στις ορέξεις της τουρκοκυπριακής μειονότητας και κατ' έπεκτασιν της Τουρκίας.
Αλλά και από πλευράς σύγχρονης δημοκρατίας και σύγχρονου πολιτικού λόγου, διερωτόμαστε ποιον αέρα ευρωπαϊκό φέρνουν στην Κύπρο οι προαλειφόμενοι ως εκπρόσωποι του ευρωπαϊσμού στην Κύπρο. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης συνομιλεί και διαβουλεύεται τακτικά με Ευρωπαίους ηγέτες. Ερώτησε προχθές τον Πρόεδρο Μακρόν εάν, στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας, επισκεπτόταν σωματεία της απομακρυσμένης γαλλικής υπαίθρου και τους πουλούσε συνθήματα και αυταπάτες; Τον ερώτησε εάν χρησιμοποιούσε το ρουσφέτι και το βόλεμα ημετέρων ως όπλο στην εκλογή του; Τον ερώτησε να μάθει, επιτέλους, πώς διεξάγονται οι προεκλογικές εκστρατείες στην Ευρώπη, ώστε να επιστρέψει πιο σοφός και πιο Ευρωπαίος εδώ και να εγκαταλείψει αυτές τις προεκλογικές πρακτικές που μας φέρνουν εικοσαετίες πίσω;
Βεβαίως, κάθε λαός έχει την κουλτούρα του. Και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ  γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Κύπριος είναι ψηφοφόρος του ρουσφετιού, των πελατειακών σχέσεων, μαντρισμένος σε ό,τι ψήφιζαν οι παπούδες του. Ψηφίζει με κριτήριο ποίος θα του προσφέρει τη μεγαλύτερη εκδούλευση και θα αποκαταστήσει επαγγελματικά τα παιδιά του, απεχθάνεται το καινούργιο, και μένει προσηλωμένος στο παλιό, δεν μελετά και δεν προβληματίζεται και εντυπωσιάζεται με τη λάμψη της εξουσίας. Στην Ευρώπη εκλέγονται ηγέτες των 30 και 35 χρονών και εδώ ψηφίζουμε ηγέτες των 70 και άνω.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία μικρή στροφή του εκλογικού σώματος και ιδιαίτερα των νέων, οι οποίοι όμως φθάνουν στο άλλο άκρο. Αντί να αγωνισθούν για την αλλαγή και την ανατολή καλύτερου μέλλοντος, επιλέγουν την αποχή. Και ναι μεν τα δύο γηρασμένα παραδοσιακά κόμματα, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, μετρούν απώλειες, παραμένουν όμως τα ισχυρότερα.  Παρά τις τόσες αμαρτίες και τα τόσα ολισθήματά τους, τα οποία χρεοκόπησαν οικονομικά τον τόπο και οδήγησαν το εθνικό του πρόβλημα στα πρόθυρα τουρκικής λύσης...

07 November 2017

Πρόεδρος: Με ξένα δάνεια θα στηριχθεί το νέο κράτος

Τι παραδεχόταν σε επιστολή του στον Μπαν Κι Μουν
και ποιες κουβέντες τού αέρα εκστόμισε στο συνέδριο
του Economist 
 
Το συνέδριο του Εconomist γίνεται κάθε χρόνο αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης από τους κυβερνώντες, προκειμένου να εξάρουν τους αριθμούς της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής τους, αποκρύβοντας ταυτόχρονα τη χρεοκοπία της κοινωνίας, στην οποία εβύθισε τους πολίτες αυτή η πολιτική. Στην προσπάθειά τους αυτή βρίσκουν στήριξη από τα δεκανίκια που τους προσφέρουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, οι οποίοι, αντί να αναλύσουν σε βάθος τα αποτελέσματα της ανάλγητης ευρωπαϊκής πολιτικής λιτότητας, έρχονται εδώ και χύνουν αλάτι στις πληγές του Κυπρίου πολίτη, εκθειάζοντας, σε τελευταία ανάλυση, πόσο υπάκουο πειραματόζωο είναι ο κυπριακός λαός. Ένας λαός, ο μοναδικός στην Ευρώπη, ο οποίος υπέστη το βασανιστήριο του κουρέματος καταθέσεων και τη ληστεία των κόπων και των μόχθων του.  
Ευρισκόμενος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης σε οικείο περιβάλλον, πέραν της γνωστής έξαρσής του στην απαρίθμηση των αριθμών, και αφήνοντας πίσω τη δυστυχία των πολιτών, τόλμησε να επαναφέρει στη μνήμη μας την παλιά φιλοσοφία του, πως η Κύπρος θα μετατραπεί σε Γην της Επαγγελίας, με τη λύση του πολιτικού της προβλήματος. "Η λύση του Κυπριακού θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση για την οικονομική ανάπτυξη", είπε. Ως συνήθως, ο Πρόεδρος ρίχνει μιαν αυταπάτη στον αέρα, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να επιχειρηματολογήσει.
Κατ' αρχήν, ποία λύση; Αυτή η οποία βυθίστηκε στα βουνά της Ελβετίας; Λύση δεν υπάρχει στον ορίζοντα, αφού ο ίδιος  παραδέχεται πως στόχος της Τουρκίας είναι να καταστήσει την Κύπρο προτεκτοράτο της. Μπορεί η Κύπρος να επιβιώσει, ως κράτος και ως οικονομία, ως προτεκτοράτο της Τουρκίας;
Ύστερα. Ακόμη και αν η Τουρκία δηλώσει πως παραιτείται των εγγυητικών της υποχρεώσεων και αποσύρει διά παντός τον στρατό της από την Κύπρο, μπορεί να επιβιώσει αυτό το τέρας, τα θεμέλια του οποίου έθεσε μαζί με τον Έρογλου και τον Ακιντζί, ο Νίκος  Αναστασιάδης;
Ερωτούμε: Πώς θα επιβιώσει οικονομικά ένα τρικέφαλο κράτος με τρεις κυβερνήσεις, τέσσερεις Βουλές, τρεις δημόσιες υπηρεσίες, τρεις Αστυνομίες και όλα τα θεσμικά όργανά του  πολλαπλασιασμένα επί δύο και επί τρία;
Πώς θα επιβιώσει ένα κράτος, δύο καταχρεωμένων κοινοτήτων, από τις οποίες η μια  πληρώνει φόρο υποτελείας στην Τρόικα, και η άλλη φόρο υποτελείας στην Τουρκία; Πού θα βρεθούν τα δισεκατομμύρια για την πληρωμή των χρεών τους; Πόσους "δωρητές" βρήκαν ο Αναστασιάδης και ο Έιντε, περιφέροντας  τον δίσκο  της επαιτείας επί πέντε χρόνια; Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ορθά διαλογιζόμενος, είχε δηλώσει πως κανένας δεν πρόκειται να προσφέρει δωρεάν δάνεια σε ένα κράτος, φορολογώντας τους δικούς του πολίτες. Πού θα βρεθούν επενδυτές και δωρητές για να στηρίξουν οικονομικά ένα δυσλειτουργικό, πολυέξοδο έκτρωμα, το οποίο μάλιστα θα δοκιμάζεται συνεχώς από νομικά και πολιτικά προβλήματα, τα οποία θα το οδηγούν προς την κατάρρευση;
Εκτός τούτων. Ο Υπουργός Οικονομικών είχε χαρακτηρίσει το τραπεζικό σύστημα στα κατεχόμενα, σαν "Άγρια Δύση". Παραμένει Άγρια Δύση. 
Και το εκπληκτικότερο: Διά γραφίδος Προέδρου Αναστασιάδη, υπάρχει άμεση παραδοχή ότι θα χρειαστούν δάνεια και εγγυήσεις αποπληρωμής τους, για την επιβίωση του κράτους. Συγκεκριμένα, σε συνάντηση που είχε στον Νταβός, παρέα με τον Ακιντζί, με τον τέως Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν, ο Πρόεδρος τού επέδωσε επιστολή, στην οποία γίνεται σαφής αναφορά στην οικονομική διάσταση της λύσης. Συγκεκριμένα, αναφέρεται:
- Στο κόστος της επαναγκατάστασης.
- Στο κόστος των αποζημιώσεων.
- Στο κόστος που σχετίζεται με την εφαρμογή της λύσης, συμπεριλαμβανομένης της λειτουργίας του Ομοσπονδιακού Κράτους, όπως και της ίδρυσης των διαφόρων ομοσπονδιακών οργανισμών και θεσμικών οργάνων. 
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρει πως αυτά πρέπει να καλυφθούν από:
α. Δωρεές - διεθνή διάσκεψη δωρητών.
β. Εγγυήσεις για τα δάνεια που θα χρειαστούν.
γ. Τρόπους αποπληρωμής των δανείων που θα χρειαστούν.
Είναι φανερό πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ανεξαρτήτως του τι λέγει ανέξοδα σήμερα σε προεκλογικούς καιρούς, παραδεχόταν τότε ότι για την επιβίωση του κράτους θα χρειαστούν δάνεια και εγγυήσεις για την αποπληρωμή τους. 
Ουσιαστικά οι δύο καταχρεωμένες κοινότητες, με την εκτρωματική λύση που οραματίζονται οι εμπνευστές της, μπαίνουν κάτω από νέο Μνημονιακό Ζυγό. Ούτε οι χορηγίες θα φθάσουν, ούτε υπάρχουν δωρητές που θα προσφέρουν δωρεάν χρήμα σε ένα ετοιμόρροπο κράτος.
Κουβέντες του αέρα μάς λέει ο Πρόεδρος, όπως πάντοτε μάς έλεγε. Ανοίγει το στόμα του και,  αναλόγως του ακροατηρίου που έχει μπροστά του, θωπεύει αφτιά. Πότε ενδύει τη διζωνική λύση με εθνικά χρώματα. Πότε ζητεί αποκοπή του ομφάλιου λώρου με την Ελλάδα. Πότε φορεί φουστανέλα και ακονίζει γιαταγάνι και πότε βλέπει μία εκτρωματική λύση να αναδεικνύεται σε φυσιολογικό κράτος και να στηρίζεται οικονομικά από τους καταχρεωμένους Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους. Σε στιγμές νηφαλιότητας, βλέπει την αλήθεια και παραδέχεται πως χωρίς νέο Μνημόνιο δεν μπορεί να επιβιώσει το νέο κράτος.
Ο λαός ακούει πολλά, αλλά ας μην πιστεύει τίποτα. Να βλέπει μόνο την τραγική πραγματικότητα...
 

03 November 2017

Γιατί να ανεξαρτητοποιηθούν; Είναι ήδη ανεξάρτητοι...

Το δημοψήφισμα για ανεξαρτητοποίηση ή ενσωμάτωση
των Τουρκοκυπρίων θα έλθει με τη λύση κατάρρευσης. 
Η μη λύση θα έχει ως ασπίδα την Κυπριακή Δημοκρατία, 
η κατάρρευση της λύσης θα αφήσει τον κυπριακό Ελληνισμό
εκτεθειμένο πλήρως στο τουρκικό θηρίο  
 
 
Άνεμος απόσχισης και ανεξαρτητοποίησης πνέει σε Ευρώπη και αλλού. Πρόκειται για το δεύτερο κύμα, μετά τη διάλυση των ομοσπονδιών, οι οποίες δημιουργήθηκαν στη βάση συνένωσης, δήθεν, διαφορετικών λαών με ξεχωριστές κουλτούρες και διαφορετικά εθνοτικά χαρακτηριστικά. Και ναι μεν αυτήν τη στιγμή αυτό το αποσχιστικό κίνημα μπορεί να εξουδετερώνεται από εσωτερικές αντιδράσεις, αλλά και από φόβους διάλυσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, αλλά δεν αποκλείεται σε δεδομένη στιγμή να επικρατήσουν άλλες συνθήκες και να υπάρξουν εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες. Άλλωστε, ας μη λησμονείται ότι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, αναγνωρίζοντας την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. 
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωσε πως η περίπτωση της Καταλωνίας δεν θα επηρεάσει το Κυπριακό, και πιθανώς να έχει δίκαιο. Η Τουρκία ξέρει καλά πώς να αξιοποιεί διεθνείς συγκυρίες και πώς θα αποφεύγει ενέργειες που θα προκαλέσουν διεθνείς αντιδράσεις, τη στιγμή που θα πραγματοποιηθούν. Συνεπώς, αυτήν τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία πρόθεση είτε από πλευράς Τουρκίας είτε από πλευράς Τουρκοκυπρίων να κινήσουν τις διαδικασίες απόσχισης και ανεξαρτητοποίησης. Άλλωστε, το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος είναι ήδη αποσχισμένο και ανεξαρτητοποιημένο από την Κυπριακή Δημοκρατία, οι Τουρκοκύπριοι απολαμβάνουν προνομίων δύο κρατών και ενός παράνομου (Τουρκίας, "Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου", Κυπριακής Δημοκρατίας) και επιπλέον θεωρούνται και Ευρωπαίοι πολίτες. Τι περισσότερο να διεκδικήσουν; Πέραν τούτου, θα ανεξαρτητοποιηθούν πλήρως με την προδιαγραφόμενη λύση, αφού οι ευφυείς ηγέτες μας προνόησαν, ώστε με την επίτευξη συμφωνίας το ψευδοκράτος να καθίσταται νόμιμο, με αναγνωρισμένο έδαφος και δικές του κυβερνήσεις και βουλές. Άρα το ψευδοκράτος καμία διάθεση και κανένα κέρδος δεν θα έχει από μία απόσχιση, αφού ήδη έχει αποσχισθεί. Και σε πολλούς τομείς είναι ήδη αναγνωρισμένο και από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Επί του παρόντος, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Τα δημοψηφίσματα και η επισημοποίηση της ανεξαρτητοποίησης θα έλθουν αργότερα, με την επίτευξη της λύσης διάλυσης. Με την έμπρακτη εφαρμογή της διζωνικής ομοσπονδίας. Ομοσπονδίες οι οποίες δημιουργήθηκαν στο όνομα της "ένωσης" διαφορετικών εθνοτήτων, στη βάση διαφορετικών κουλτούρων λαών, κατέρρευσαν και εξαφανίστηκαν. Είναι ποτέ δυνατόν να ελπίζει κανείς ότι θα στερεωθεί ομοσπονδία δύο ζωνών αποτελούμενη από δύο διαφορετικές εθνότητες και κουλτούρες, η μία μάλιστα, ευρισκόμενη υπό την επιρροή της Τουρκίας; 
Μπορεί μεν εμείς οι Ελληνοκύπριοι να λέγουμε ότι δεν υπάρχουν δύο λαοί και δύο εθνότητες στην Κύπρο, αλλά διαψευδόμαστε, όταν η μορφή της λύσης την οποία διεκδικούμε είναι καθαρή λύση διαχωρισμού δύο εθνοτήτων. Σημασία δεν έχει τι λέγουμε εμείς οι Ελληνοκύπριοι. Σημασία έχει ότι η Τουρκία θεωρεί τους Τουρκοκύπριους ως τμήμα του τουρκικού έθνους, γι' αυτό άλλωστε επέβαλε τη διζωνική ομοσπονδία με τη συνεργασία ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ.
Η απόσχιση και η ανεξαρτητοποίηση των Τουρκοκυπρίων δεν θα έλθει τώρα. Θα έλθει με τη λύση διάλυσης και την κατάρρευσή της. Μέσα στο τουρκικό στρατηγικό σχέδιο, το δημοψήφισμα αποτελεί την τελευταία λέξη της Τουρκίας, μετά την κατάρρευση της λύσης. Τότε ακριβώς θα πραγματοποιηθεί για να εκφράσουν οι Τουρκοκύπριοι τη βούλησή τους για το μέλλον του. Θα έλθει όταν δεν θα υπάρχει κυπριακό κράτος, και όταν ο κυπριακός Ελληνισμός θα καταστεί κοινότητα. Τότε, με την κατάρρευση του νέου κράτους, και με την αύξηση του εποικισμού, η Τουρκία θα δώσει το σύνθημα για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Τότε είναι που οι Τουρκοκύπριοι θα ψηφίσουν υπέρ της αυτοδιάθεσης και της ανεξαρτητοποίησης, ή της ενσωμάτωσης στην Τουρκία, ενώ οι Ελληνοκύπριοι θα έχουν απομείνει μόνοι και χωρίς την προστασία κράτους. 
Εν ολίγοις, ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ τη "λύση" που προωθούν, να φοβούνται, και όχι τη μη λύση. Η μη λύση έχει ως ασπίδα την Κυπριακή Δημοκρατία. Η λύση θα έχει ως αποτέλεσμα την ανυπαρξία κράτους, την πλήρη κυριαρχία του τουρκικού στοιχείου, την αφαίρεση κάθε ίχνους προστασίας του κυπριακού Ελληνισμού και, εν τέλει, την εξαφάνισή του. 

01 November 2017

Χαλαρή ομοσπονδία είναι το όραμα Αναστασιάδη

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και οι στενοί του συνεργάτες έχουν τόσο βεβαρημένο μητρώο και ιστορικό παραπλανήσεων, ψευδών, αποκρύψεων, διαστρεβλώσεων και κωλοτούμπων, ώστε αν αποπειράτο κανείς να τα καταγράψει, θα χρειαζόταν τόμους βιβλίων. Συνεπώς, δεν μπορούν να θεωρηθούν αυθεντικοί και ειλικρινείς ερμηνευτές, σε όσα ο Νικόλας Παπαδόπουλος κατήγγειλε, στη βάση εγγράφου, σχετικά με τους διορισμούς βουλευτών και άλλων αξιωματούχων από τους δύο, έχοντας κοινά οράματα, ηγέτες, Αναστασιάδη και Ακιντζί. 
 
Για τον μέσο άνθρωπο, όμως, αυτό που σε τελευταία ανάλυση μένει, δεν είναι ποιος ερμηνεύει σωστά και ποιος χαλκεύει (αυτό έχει προ πολλού αποδειχθεί πλειστάκις), αλλά σε πόσες άλλες παραχωρήσεις εν κρυπτώ και παραβύστω προχώρησε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προς τους Τούρκους. Ίσως ακόμη και ο ίδιος, προβληματισμένος εκ των υστέρων και αναλύοντας με πιο καθαρό μυαλό τι έδωσε στους Τούρκους, να τρομάζει. Και εν μέσω ωριμότερων σκέψεων και πανικού για το κράτος που συμφώνησε να κατασκευάσει, να επέλεξε να τα ανατινάξει όλα, φοβούμενος την κρίση την Ιστορίας.
 
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ξεκίνησε τη διαχείριση του Κυπριακού από μία εντελώς ανορθόδοξη και καταστροφική φιλοσοφία. Λογική της οποίας βάση, ήταν να βρει λύση που να ικανοποιεί τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων. Αυταπάτη και καταστροφική ψευδαίσθηση. Δεν υπάρχουν ανησυχίες Τουρκοκυπρίων. Υπάρχουν επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας για τουρκοποίηση της Κύπρου και μετατροπή της σε τουρκικό προτεκτοράτο. Η Τουρκία αυτό θέλει, οι Τουρκοκύπριοι, με εξαίρεση μία μικρή ομάδα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, αυτό θέλουν. Από τη στιγμή, συνεπώς, που η βάση της πολιτικής του Προέδρου Αναστασιάδη ήταν να ικανοποιήσει τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων, παρέπεμπε σε ικανοποίηση των αξιώσεων της Άγκυρας και σε κατακρεούργηση των δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων. 
 
Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν κατενόησε ούτε τον ρόλο, ούτε την ιστορική αποστολή του. Έχει εκλεγεί από την ελληνοκυπριακή κοινότητα με μοναδικό στόχο τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων και την ικανοποίηση των ανησυχιών του. Ας αφήσει στην Τουρκία και στους κατοχικούς ηγέτες το καθήκον να διεκδικούν και να ικανοποιούν επεκτατικές απαιτήσεις της Τουρκίας. Οι Ελληνοκύπριοι δεν του έδωσαν κανένα δικαίωμα και καμία εξουσιοδότηση να ικανοποιεί "ανησυχίες" του εχθρού. Ο εχθρός δεν έχει καμίαν ανησυχία. Είναι καλά βολεμένος με την κατάκτηση της μισής Κύπρου και με τη μετατροπή της σε μικρή Τουρκία. 
 
Ο Πρόεδρος  της Δημοκρατίας, στην αυταρέσκειά του να καταστεί ένας διαφορετικού τύπου ηγέτης με "μεγαλόπνοα οράματα", ο οποίος έχει ξεπεράσει την εθνική καταγωγή του, προέβαλε αυτήν τη γελοία φιλοσοφία της "ικανοποίησης των ανησυχιών των Τουρκοκυπρίων". Με ολέθριο αποτέλεσμα, να θυσιάσει τις "ανησυχίες" και τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων, στον βωμό της ικανοποίησης των "ανησυχιών" (διάβαζε των επεκτατικών σχεδίων της Τουρκίας).
 
Αυτό είναι το πρώτο συμπέρασμα, στο οποίο μπορεί να καταλήξει ένας πατριώτης Ελληνοκύπριος. Και θα πρέπει και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα και να εγκαταλείψει την παράλογη λογική, στη βάση της οποίας έχει διαχειριστεί το εθνικό θέμα.
 
Αυτή η λύση δεν έχει ζωή
 
Το δεύτερο συμπέρασμα, στο οποίο καταλήγει ένας ορθοφρονών πολίτης, μέσα από τα έγγραφα που έρχονται στο φως και στις συγκλίσεις και συμφωνίες που λέγεται ότι έχουν επιτευχθεί, είναι τούτο: Πώς μπορεί να λειτουργήσει κράτος μέσα σε όλον αυτόν τον λαβύρινθο, των στρεβλώσεων, των δαιδαλωδών διαδικασιών και των εκτρωματικών κανονισμών που θα διέπουν τη λειτουργία του νέου κράτους; Το είπαμε και άλλες φορές. Αν η Ζυρίχη επιβίωσε τρία χρόνια, η δήθεν Ομόσπονδη Κύπρος δεν θα επιβιώσει ούτε από την τρίτη ημέρα της γέννησής της. Θα δημιουργηθούν τόσα αναρίθμητα νομικά και πολιτικά προβλήματα, θα υπάρξουν τόσες απαιτήσεις των Τουρκοκυπρίων, θα δημιουργηθούν τόσες προβοκάτσιες από την Τουρκία, και θα προκύψουν τόσες υπαναχωρήσεις των Τούρκων, ώστε το κράτος-τέρας θα καταρρεύσει. Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα υπάρχει, οι Ελληνοκύπριοι θα καταστούν κοινότητα, και ο Ελληνισμός της Κύπρου θα καταστεί παρελθόν. 
Μην πιστεύετε στη γελοία δικαιολογία που μας είχε δώσει κάποτε ο Νίκος Αναστασιάδης. Πως αν καταρρεύσει η λύση, θα επανέλθουμε στο παλιό καθεστώς. Με την κατάρρευση της λύσης, αποχαιρετίστε και το κυπριακό κράτος, και τον κυπριακό Ελληνισμό. 
 
Κράτη-πολιτείες
 
Πριν από μερικές ημέρες ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ως να κατέβηκε εδώ από άλλο πλανήτη, κάλεσε τους Τουρκοκυπρίους να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να υπάρξουν Κράτη-Πολιτείες. Μα, αυτό ακριβώς δημιουργεί η λύση που προωθούσε ο ΔΗΣΥ και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Υπό τον απατηλό τίτλο, "συνιστώσες πολιτείες", δημιουργούσαν ακριβώς δύο κράτη. Μάλιστα έσπευσαν και έδωσαν και στο Κράτος-Πολιτεία, εξουσίες να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες σε καίριους τομείς. Τελικά είναι δύο Κράτη που δημιουργεί το "όραμα" Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ. Τούτο δεν εξυπακούεται και δεν ερμηνεύεται και με το έγγραφο που κατέθεσε ο Νίκος Αναστασιάδης επί κυβερνήσεως Χριστόφια, στο οποίο υποστηρίζετο ως λύση η "χαλαρή ομοσπονδία"; Πώς επεξηγούσε τότε με δηλώσεις του, ο τότε συναγερμικός πρόεδρος; Με τη χαλαρή ομοσπονδία, έλεγε, θα δοθούν αυξημένες εξουσίες στα κράτη, ώστε δεν θα υπάρχει κίνδυνος να προκαλούνται κρίσεις από αποφάσεις της ομόσπονδης κυβέρνησης. Κράτη-Πολιτείες, ήταν ο στόχος, εναντίον του οποίου βάλλει σήμερα ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Αλλά αυτή η λύση αποτελεί το καλύτερο προζύμι για να απαιτήσουν οι Τουρκοκύπριοι με δημοψήφισμα την απόσχιση και την ανεξαρτησία. 
 
Κατσουρίδης: Προωθεί χαλαρή ομοσπονδία
 
Να σημειώσουμε ότι στην προεκλογική περίοδο των εκλογών του 2013, ο τότε επικεφαλής του εκλογικού επιτελείου του Σταύρου Μαλά, Νίκος Κατσουρίδης σε μία προφητική δήλωση του, κατηγόρησε τον Νίκο Αναστασιάδη ότι, σε περίπτωση εκλογής του, θα προωθήσει λύση χαλαρής ομοσπονδίας και προειδοποίησε ότι εφόσον προωθηθεί τέτοια λύση, θα προκληθούν σοβαρές περιπέτειες στο Κυπριακό.   
 
Αλλά προηγήθηκε της "χαλαρής ομοσπονδίας" και ο Λεόντιος Ιεροδιακόνου. Εισηγήθηκε σε χρόνο ανύποπτο, όπως γίνει αποδεκτή η "εξελικτική ομοσπονδία". Να ξεκινήσουμε, δηλαδή, από μία λύση συνομοσπονδίας και, με την πάροδο του χρόνου, και με την επικράτηση σταθεροποιητικών καταστάσεων, και τη συναδέλφωση των δύο κοινοτήτων, να φθάσουμε σε μία πραγματική ομοσπονδία.
 
«Παρεισέφρησε στην ομιλία μου»
 
Εδώ να σημειώσουμε ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, σε ομιλία του στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, αναφέρθηκε σε λύση "εξελικτικής ομοσπονδίας". Το ΑΚΕΛ ζήτησε αμέσως εξηγήσεις, και ο Αναστασιάδης διαβεβαίωσε τον Άντρο Κυπριανού ότι ο όρος "παρεισέφρησε στο κείμενο" (ανακοίνωση της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, ύστερα από συνεδρία της ολομέλειας). Βεβαίως, διαφεύγει των εμπνευστών της χαλαρής ομοσπονδίας και της εξελικτικής ομοσπονδίας, το γεγονός ότι η Τουρκία δεν θα επιτρέψει να λειτουργήσουν αυτές οι λύσεις. Αντίθετα. Θα αξιοποιήσει τα διαιρετικά και διαχωριστικά στοιχεία, θα οδηγήσει σε κατάρρευση το κράτος και πλέον η τουρκοποίηση της Κύπρου θα είναι θέμα ενός περιπάτου.
 
Προζύμι χαλαρής ομοσπονδίας
 
Το προζύμι που οι Αναστασιάδης-Ακιντζί έχουν μαγειρέψει, οδηγεί κατευθείαν σε μία "εθνοτική" χαλαρή ομοσπονδία, η οποία θα έχει αφετηρία τη δημιουργία δύο χαλαρών πολιτειών με εξουσίες και αρμοδιότητες κράτους. Αναπόδραστα αυτό θα οδηγήσει σε κατάρρευση και σε απόκτηση δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων, να απαιτήσουν δημοψήφισμα με αίτημα την απόσχιση και ανεξαρτησία. 
 
Αν αυτός είναι ο στόχος του Νίκου Αναστασιάδη, απαιτώντας να ξαναρχίσουν συνομιλίες απ' εκεί που μείναμε, τότε η επανεκλογή του θα οδηγήσει σε αυτήν την καταστροφική λύση. Η λύση του Κυπριακού έχει γραφεί και στα χαρτιά και στο έδαφος, τα τελευταία δέκα χρόνια. Δεν έχουν απομείνει ούτε όπλα, ούτε ελπίδες για τον κυπριακό Ελληνισμό. Ένα μόνο όπλο διαθέτει. Την Κυπριακή Δημοκρατία. Και η Κυπριακή Δημοκρατία παραμένει ζωντανή ως κράτος, μόνο με την απόρριψη της λύσης που μαγειρεύεται. Είναι ασυγκρίτως προτιμότερη η μη λύση, που θα διατηρήσει σε ζωή την Κυπριακή Δημοκρατία, από την  αποδοχή της κυοφορούμενης λύσης,  που θα εξαφανίσει και το κυπριακό κράτος και τον κυπριακό Ελληνισμό...
 

29 October 2017

Μια επικίνδυνη καραμέλα από τον Τσαβούσογλου στον Κοτζιά

Το Κυπριακό σε ελληνοτουρκικό διάλογο
και χωρίς την παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας
 
 
O Τσαβούσογλου, έριξε μία καραμέλα στον Κοτζιά και ο τελευταίος προθύμως τη χαρακτήρισε "θετικό βήμα". Ποία είναι η καραμέλα; Ο Τσαβούσογλου πρότεινε όπως Ελλάδα και Τουρκία συζητήσουν τα δύσκολα θέματα που άπτονται του Κυπριακού, πριν από ενδεχόμενη επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, για λύση του προβλήματος.   
Πρώτο: Αυτή η πρόταση παραπέμπει σε ελληνοτουρκικό διάλογο για το Κυπριακό, χωρίς την παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η πονηρή τουρκική διπλωματία εξαφανίζει και εδώ το κυπριακό κράτος. Τελικά η ελληνική Κυβέρνηση δέχεται την πάγια τουρκική αξίωση όπως το Κυπριακό ενταχθεί στα ελληνοτουρκικά προβλήματα;
Δεύτερο: Ποία είναι τα "δύσκολα θέματα που άπτονται του Κυπριακού"; Ασφαλώς για την ελληνική πλευρά είναι το θέμα των εγγυήσεων και της αποχώρησης του τουρκικού στρατού. Αλλά η Άγκυρα θα μείνει αποκλειστικά στη συζήτηση αυτών των δύο μόνο θεμάτων; Είναι πολύ αμφίβολο. Θα θελήσει να εντάξει στα "δύσκολα θέματα" και άλλα, που έχουν να κάμουν με τουρκικές απαιτήσεις σε εσωτερικής φύσεως θέματα.
Τρίτο: Ακόμη και εάν ο ελληνοτουρκικός διάλογος περιορισθεί σε θέματα εγγυήσεων-στρατού, η Τουρκία δεν αποδέχεται εκ προοιμίου, αυτό που θέτει ως προϋπόθεση ο Νίκος Αναστασιάδης. Την αποδοχή των παραμέτρων Γκουτέρες, στις οποίες απορρίπτεται και η συνέχιση των εγγυήσεων και η παραμονή τουρκικού στρατού. Όταν ο Τσαβούσογλου προτείνει συζήτηση, σημαίνει ότι κατά τη συζήτηση είναι βέβαιο πως θα απορρίψει εκ νέου τον τερματισμό των εγγυήσεων και την αποχώρηση του τουρκικού στρατού. Θα προτείνει άλλα, τα οποία σε τελευταία ανάλυση θα καταλήγουν σε συνέχιση των εγγυήσεων και της παραμονής στρατού, κάτω από άλλες διευθετήσεις. 
Τέταρτο: Η πρόταση βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή της θέσης της Άγκυρας, την οποία διατύπωσε μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά, ότι η Τουρκία θα αποδεχθεί συζήτηση του Κυπριακού, εκτός παραμέτρων του ΟΗΕ. Επέλεξε ήδη τη συζήτηση σε επίπεδο ελληνοτουρκικού διαλόγου.
Βιάστηκε, συνεπώς, ο Νίκος Κοτζιάς να αποδεχθεί την πρόταση χωρίς καλά-καλά να τη διερευνήσει και να ζητήσει διευκρινίσεις. 
Αποτελεί αυτή η πρόταση, υπαγωγή του Κυπριακού στα ελληνοτουρκικά; Γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει θέση στον διάλογο, ως κύριος ενδιαφερόμενος;
Ποια εντοπίζει σαν "δύσκολα θέματα" στο Κυπριακό η Άγκυρα; Περιορίζονται μόνο στα θέματα εγγυήσεων-στρατού, ή θέλει να εντάξει και άλλα;
Αποδέχεται χωρίς συζήτηση την κατάργηση των εγγυήσεων και την αποχώρηση του στρατού της, ή έχει κατά νουν να τα διεκδικήσει με άλλον τρόπο και άλλη κάλυψη;
Αν όλα αυτά και ίσως κι άλλα, δεν διευκρινισθούν εξαρχής, και παραμείνουν αιωρούμενα, τότε όχι μόνο δεν θα προέλθει οτιδήποτε από μία ενδεχόμενη συζήτηση, αλλά θα προκύψει νέο ναυάγιο, με πολύ πιο επικίνδυνες επιπτώσεις. 
Εδώ θέλουμε να επισημάνουμε και το διπλό πρόσωπο που η ελληνική διπλωματία προβάλλει, ανάλογα από τον χώρο στον οποίο  τοποθετείται. Όταν ο κ. Κοτζιάς μιλά στην Αθήνα, ο λόγος του είναι καυστικός για την Τουρκία και αποτυπώνει πλήρως την τουρκική επεκτατικότητα. Χαρακτηρίζει την Τουρκία "νευρική δύναμη", αποκαλύπτει τις επεκτατικές βλέψεις της κατά της Ελλάδας και της Κύπρου και γενικά εκδηλώνει αποφασιστικότητα της Ελλάδας, να υπερασπιστεί τα δίκαια του κυπριακού Ελληνισμού και τη δική της κυριαρχία και ανεξαρτησία. Όταν όμως οι Ελλαδίτες αξιωματούχοι βρεθούν στην Τουρκία, απέναντι στον Ερντογάν και στον Τσαβούσογλου, αναλίσκονται σε επαίνους για τον Ερντογάν και την Τουρκία. Και τείνουν ευήκοον ους στις τουρκικές προτάσεις.
Αυτή η καραμέλα, που πρόσφερε ο Τσαβούσογλου στον Κοτζιά, είναι επικίνδυνη. Βιάστηκε να την αποδεχθεί. Και να δείτε τώρα και πόσες "κουτρουμπέλες" θα δώσει η κυπριακή πλευρά προκειμένου να τη χαιρετίσει ως δικαίωση της πολιτικής της και πόσες κωλοτούμπες θα κάμει ο Αναστασιάδης, λησμονώντας τους όρους που έθεσε για την επανάληψη των συνομιλιών...

27 October 2017

Ούτε λέξη για τα ενεργειακά στη Μόσχα

Γιατί απουσιάζουν από την κυπριακή ΑΟΖ
οι ρωσικοί κολοσσοί και γιατί η Ρωσία
εξαπέστειλε τον Μιχ. Σαρρή, όταν τον έστειλε
ο Αναστασιάδης στη Μόσχα να αναζητήσει σωσίβιο
στους εκβιασμούς των εταίρων του;
 
 
 
Έχει ακούσει κανείς, είτε από τον Πρόεδρο Πούτιν είτε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, στις ομιλίες τους να αναφέρονται σε ενεργειακά θέματα; Έχει διαβάσει κανείς ότι μεταξύ των συμφωνιών που υπεγράφησαν στη Μόσχα, περιλαμβάνεται και συμφωνία για ενεργειακή συμφωνία μεταξύ Ρωσίας-Κύπρου; Έχει δει κανείς τον Υπουργό Ενέργειας, Γιώργο Λακκοτρύπη, να συνοδεύει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στη Μόσχα και να έχει συναντήσεις με τον Ρώσο ομόλογό του;
Τίποτε απ' όλα αυτά. Το Ενεργειακό, ένα υψίστης σημασίας θέμα για την Κύπρο, το οποίο συζητά σε κάθε επίσκεψή του στο εξωτερικό ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, απουσίαζε παντελώς από την ατζέντα των συνομιλιών. Και, όμως, η Ρωσία ως παγκόσμιος παίκτης στο ενεργειακό και η Κύπρος ως εκκολαπτόμενος, ως διαφημίζεται, αστέρας στο ενεργειακό στερέωμα, έπρεπε να είχαν στην κορυφή της ατζέντας τους τη συζήτηση ενεργειακών θεμάτων και τη σύναψη ενεργειακών συμφωνιών.
Γιατί αυτή η παράλειψη; Τι συμβαίνει; Δεν ενδιαφέρει τη Μόσχα η εμπλοκή στην αξιοποίηση του κυπριακού φυσικού αερίου; Ή μήπως η Κυβέρνηση αποφάσισε όπως συνάψει μονοπωλιακά συμφωνίες με δυτικές εταιρείες;
Κάποιος κυβερνητικός αξιωματούχος ας δώσει μία ειλικρινή και ξεκάθαρη απάντηση. Είτε ότι η Ρωσία δεν βλέπει να υπάρχει το διαφημιζόμενο απόθεμα φυσικού αερίου και, συνεπώς, στρέφει την προσοχή της σε σίγουρες πηγές, είτε διαβλέπει πως δεν συμφέρει η εμπλοκή της σε μία βεβαία σύγκρουση Τουρκίας-Κυπριακής Δημοκρατίας για τον έλεγχο του φυσικού πλούτου, και θέλει να αποφύγει ενδεχόμενες δυσάρεστες συνέπειες για την ίδια. Είτε, πάλιν, η Κυβέρνηση δεν επιθυμεί την εμπλοκή ρωσικών εταιρειών στην κυπριακή ΑΟΖ, επειδή αυτές τις εντολές έλαβε από τις δυτικές δυνάμεις.
Εδώ θα ανατρέξουμε ολίγον σε σημαδιακά γεγονότα του πρόσφατου παρελθόντος. Όταν ο Νίκος Αναστασιάδης βρέθηκε στα δυο στενά στα Γιούρογκρουπ, εκβιαζόμενος, όπως ισχυρίστηκε, από τους αδίστακτους εταίρους του, απέστειλε στη Μόσχα τον τότε Υπουργό Οικονομικών Μιχ. Σαρρή και ομάδα εμπειρογνωμόνων, για να εξασφαλίσουν βοήθεια από τη Ρωσία. Πάλι προσέτρεξαν στον πέμπτο τροχό της αμάξης για να τους προσφέρει στήριξη. Μεταξύ άλλων, η κυπριακή αντιπροσωπία προσέφερε όχι γην, ούτε ύδωρ, αλλά φυσικό αέριο στη Μόσχα. Η Μόσχα δεν "τσίμπησε" το δόλωμα, οι συνομιλίες απέτυχαν, και Ρώσοι αξιωματούχοι δήλωσαν πως η κυπριακή αντιπροσωπία μετέβη απροετοίμαστη στη Μόσχα, δεν υπέβαλε συγκεκριμένες προτάσεις προς συζήτηση και όσον αφορά την προσφορά φυσικού αερίου, τόνισαν ότι η Ρωσία δεν ήθελε να αναμειχθεί σε μία διαμάχη σε "διαφιλονικούμενα νερά". 
Έκτοτε η Ρωσία δεν έδειξε να επιδεικνύει ενδιαφέρον για το κυπριακό φυσικό αέριο, και είναι ενδεικτικό ότι κανένας ρωσικός κολοσσός δεν μετέχει στις έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ. Από την άλλη, η Κυβέρνηση δεν επέδειξε κανένα ενδιαφέρον για προσέλκυση ρωσικών εταιρειών, εξ ου και το γεγονός ότι ενώ στο πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μετέφερε κουστωδία υπουργών και μίλησε σε ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες για τον ενεργειακό πλούτο της Κύπρου, στη Μόσχα ούτε λέξη άρθρωσε για το Ενεργειακό, ούτε τον Λακκοτρύπη κάλεσε να συμμετάσχει, ούτε συμφωνία ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία επεδίωξε.
 Ελπίζουμε, μετά την κατάθλιψη που επέφεραν τα τελευταία ευρήματα στον "Ονησίφορο", να μην αποδειχθεί πως άνθρακας είναι ο θησαυρός, ή αν αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αναμένουμε πως έστω και την υστάτη η Κυβέρνηση θα θελήσει να διευρύνει τις διεθνείς συνεργασίες, εντάσσοντας και τη Ρωσία στο ενεργειακό παιχνίδι...

26 October 2017

Επίσκεψη στη χώρα του πέμπτου τροχού της αμάξης...

Τι θα δώσει ο Αναστασιάδης στη Ρωσία έναντι
όσων θα λάβει από τον Πούτιν; Διπρόσωπη, μη έντιμη
και ανειλικρινής διαχρονικά η στάση της Κύπρου. Πάντοτε
ελάμβανε από τη Ρωσία και ουδέν έδιδε
 
 
Aφού ο Ντόναλντ Τραμπ απαξίωσε τον Πρόεδρό μας και αφού δεν φαίνεται να προβάλλει στον ορίζοντα επαλήθευση των δηλώσεων του Νίκου Χριστοδουλίδη, για επί θύραις πρόσκληση του Αμερικανού Προέδρου προς τον Πρόεδρο του "ισχυρού στρατηγικού εταίρου" της Κύπρου, ο Νίκος Αναστασιάδης αποφάσισε να οδεύσει προς Μόσχα, για να συναντήσει τους ηγέτες της Ρωσίας, της χαρακτηρισθείσης από τον γράφοντα, ως πέμπτου τροχού της αμάξης. Για να ζητήσει, όπως δηλώθηκε επίσημα, επαναβεβαίωση της συνεπούς υποστήριξης της Ρωσίας, στον αγώνα του κυπριακού λαού και, επί τη ευκαιρία, να ζητήσει από τον Πούτιν, τώρα που οι σχέσεις Μόσχας-Άγκυρας βρίσκονται στο απόγειο της δόξας τους, να ικετεύσει τον Ερντογάν να δείξει ολίγην μεγαλοψυχία στο Κυπριακό και να μην προχωρήσει σε τετελεσμένα που έχει κατά νουν.
Είχαμε γράψει και επαναλαμβάνουμε, ότι η Ρωσία, είτε ως Σοβιετική Ένωση είτε ως Ρωσική Ομοσπονδία, υπήρξε για όλους σχεδόν τους Κυπρίους ηγέτες, ο πέμπτος τροχός της αμάξης. Τη χρησιμοποιούσαν για να λαμβάνουν μόνο, αλλά χωρίς να δίδουν. Στα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας, κάθε φορά που η κυπριακή σταφίδα έμενε απούλητη, έτρεχε ο μ. Ανδρέας Αραούζος στη Μόσχα για να ζητήσει να την αγοράσει. Και η Ρωσία την αγόραζε. Όταν η Δύση αρνείτο να πουλήσει οπλισμό στην Κύπρο να προστατεύσει την ανεξαρτησία της από την απειλούμενη τουρκική εισβολή, τρέχαμε πάλι στη Μόσχα να ζητήσουμε όπλα. Και η Μόσχα προθύμως μας εξόπλιζε. Όταν τα τουρκικά πλοία ξεκινούσαν για να πραγματοποιήσουν εισβολή, τρέχαμε στον Χρουστσιώφ να τα ανακόψει. Όταν ακόμη και αυτός ο δυτικόφιλος Γλαύκος Κληρίδης χρειαζόταν τη βοήθεια της Μόσχας στο Συμβούλιο Ασφαλείας, έστελλε ως επίσημο απεσταλμένο του τον Δημήτρη Χριστόφια για να πείσει το Κρεμλίνο να παρέμβει κατά των αγγλοαμερικανικών  σχεδίων. Όταν ο Κόφι Ανάν, οργισμένος από την απόρριψη του σχεδίου του, ζητούσε από το Συμβούλιο Ασφαλείας να εγκρίνει έκθεσή του υπέρ του ελευθέρου εμπορίου του ψευδοκράτους με τον έξω κόσμο, πάλιν η Ρωσία με βέτο απέτρεπε το μεγάλο κακό. Και σήμερα ακόμη, η χειμαζόμενη οικονομία της Κύπρου συγκρατείται από τους Ρώσους, είτε καταθέτες είτε τουρίστες είτε με άλλους τρόπους. Αν μία καλή πρωία οι Ρώσοι "ολιγάρχες" αποφασίσουν να μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους αλλού, θα ψάχνουμε τράπεζες και δεν θα βρίσκουμε. Και αν οι Ρώσοι τουρίστες αποφασίσουν να κατευθυνθούν σε άλλους προορισμούς, η χρυσή κότα που γεννά αβγά θα σταματήσει να τεκνοποιεί.
Αλλά οι διεθνείς σχέσεις δεν στηρίζονται στο μόνοπλευρο "πάρε". Πρέπει να δίδεις, όταν λαμβάνεις. Αλλά η εξαρτώμενη στις πολιτικές της από την αγγλοαμερικανική πλευρά, κυβέρνηση, όχι μόνο δεν δίδει, αλλά έκαμε και το πρωτοφανές. Αποδέχθηκε, ή συνήργησε, ώστε η Ρωσία, η Κίνα και η Γαλλία, τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, να αποκλειστούν και από την πενταμερή της Γενεύης και από την πενταμερή του Κραν Μοντανά. Ο Πρόεδρος Αναστασιαδης, και στο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου και στις συναντήσεις με τον Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, αποδέχθηκε όπως στα σχετικά ανακοινωθέντα απαλειφθεί πρόνοια για την παρουσία των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις εισήλθαν σε περίοδο κρίσης, μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου. Την περίοδο εκείνη η ρωσική πολιτική κατέστη απροκάλυπτα εχθρική προς την Τουρκία και το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών αναβάθμισε τη στήριξη της προς την Κύπρο και, για πρώτη φορά, μίλησε για σχέδιο και όραμα του τουρκικού καθεστώτος να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη τήρησε στάση ένοχης σιωπής. Ήταν τότε που δεν ήθελε να ενοχλήσει την Τουρκία, επειδή πίστευε πως η Άγκυρα ήθελε, εντίμως, λύση του Κυπριακού. Προσδεδεμένη στο άρμα της αμερικανικής πολιτικής, και βυθισμένη στις αυταπάτες της, η κυβέρνηση Αναστασιάδη τήρησε στάση "επιτήδειου ουδέτερου". Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος πρόσφατα ζήτησε όπως η κυβέρνηση αξιοποιήσει τις κακές σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, αλλά και κάθε διεθνή εξέλιξη προς όφελος της κυπριακής υπόθεσης, δεν έβγαλε άχνα, ούτε ζήτησε να αξιοποιηθεί υπέρ της Κύπρου η κακή σχέση Μόσχας-Άγκυρας. Και όχι μόνο. Η κυβέρνηση συντασσόταν με τα άλλα αντιρωσικά και φέροντα ακόμη τον φόβο του "κομμουνιστικού κινδύνου", κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπέρ κάθε κυρώσεως που επέβαλλε η Ε.Ε. στη Ρωσία.
Διαχρονικά, η στάση της Κύπρου, και των ηγετών της, έναντι της Ρωσίας υπήρξε διπρόσωπη, μη έντιμη και μη ειλικρινής. Ήθελαν πάντα να λαμβάνουν από τη Ρωσία, αλλά ουδέποτε έδιδαν. Άκουαν και εφάρμοζαν αγγλοαμερικανικές εντολές και πολιτικές και ουδέποτε άσκησαν ισομερή και πολύπλευρη πολιτική. 
Γιατί σπεύδει σήμερα στη Μόσχα ο Νίκος Αναστασιάδης, ο πολιτικός ο οποίος στο προεκλογικό του πρόγραμμα τασσόταν υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ; Να λάβει τι; Πλατωνική υποστήριξη και επαναβεβαίωση της ρωσικής πολιτικής στο Κυπριακό, θα λάβει. Ίσως λάβει και οικονομικά οφέλη. Αυτός τι προτίθεται να δώσει; Εδώ βρίσκεται το ζητούμενο. Αλλά ποιο ζητούμενο; Πιστεύει πως ο Πούτιν είναι τόσο αφελής που να μη γνωρίζει την προϊστορία των σχέσεων Κύπρου-Ρωσίας; Ή να αγνοεί σε ποίο άρμα πολιτικής είναι προσδεδεμένη η κυπριακή κυβέρνηση;

24 October 2017

Είμαστε κοινωνία ραγιάδων

Κύπριοι: Τα πιο υπάκουα και πρόθυμα πειραματόζωα του πλανήτη σε ένα από τα πιο διεφθαρμένα κράτη του κόσμου - Δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ

ανάσχεση στη διαφθορά, στη διαπλοκή και στην ατιμωρησία, με την ανοχή που επιδεικνύουν οι πολίτες.

O Πανίκος Δημητριάδης και ο Αθανάσιος Ορφανίδης, οι δύο Κεντρικοί Τραπεζίτες, οι οποίοι ήσαν υπεύθυνοι για την εποπτεία των τραπεζών στη διάρκεια της διάπραξης του μεγαλύτερου σκανδάλου στην ιστορία της Κύπρου, το οποίο οδήγησε την ευημερούσα οικονομία της Κύπρου στον γκρεμό, τις καταστροφικές συνέπειες του οποίου βιώνει μέχρι σήμερα ο κυπριακός Ελληνισμός -και θα βιώνει ακόμη για πολλά χρόνια-, έπρεπε να ευρίσκονται εδώ και πολύ καιρό ενώπιον ποινικών ανακριτών και να δίδουν κατάθεση για όσα συνέβησαν εκείνην την περίοδο. Και αν διεπιστώνετο ότι είχαν και οι δύο ευθύνη, και επέδειξαν ολιγωρία ή αμέλεια στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, να έδιδαν λόγο.

Αντ' αυτού, αφέθησαν και οι δύο να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, στον δε Πανίκο Δημητριάδη, μάλιστα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Χάρης Γεωργιάδης πρόσφεραν πλούσια ελέη και, αφού προχώρησαν σε συνεργασία μαζί του σε μία καταφανέστατη συναλλαγή, τον αποζημίωσαν με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να εξασφαλίσουν την παραίτησή του! Έτσι καταπολεμά τα ενδεχόμενα σκάνδαλα και έτσι κλείει τα στόματα όσων γνωρίζουν, η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Την ίδια στιγμή, μαζί με την αποζημίωση, απάλλαξαν τον Πανίκο Δημητριάδη από ενδεχόμενα πταίσματα.

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην κυπριακή ιστορία, που οδήγησε στην κατάρρευση της οικονομίας, θα παραμείνει για πάντα αδιερεύνητο και χωρίς καμία ευθύνη για όσους το διέπραξαν. Τα παρεμφερή σκάνδαλα που "εμπλούτισαν" το μεγάλο κούρεμα καταθέσεων -προνομιακή πληροφόρηση σε κάποιους να αποσύρουν κεφάλαια τις μέρες που οι τράπεζες ήταν κλειστές προτού ξεκινήσει το κούρεμα, το παρασκήνιο που προηγήθηκε με πολλούς  τραπεζίτες, πολιτικούς και άλλους- θα παραμείνουν επίσης αδιερεύνητα και χωρίς καμία επίπτωση για όσους παρανόμως οδήγησαν τον λαό στη μιζέρια, τη φτώχια και την πείνα.

Και, όμως, οι πρωταγωνιστές και δημιουργοί της πτώχευσης, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και το ΑΚΕΛ, προκαλούν, αποδυόμενοι σε μία θεατρινίστικη σύγκρουση για το ποιος φέρει ευθύνη,  όταν τα γεγονότα είναι γνωστά και αυταπόδεικτα. Ο μεν Δημήτρης Χριστόφιας επτώχευσε τα δημόσια ταμεία με την ερασιτεχνική και ανεύθυνη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών, ο δε Νίκος Αναστασιάδης ολοκλήρωσε το έγκλημα με το κούρεμα των καταθέσεων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δύο ακραίοι πόλοι του πολιτικού συστήματος εμπλέκονται σε σκάνδαλα.

Στην πρώτη φορά που το ΑΚΕΛ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, την οδήγησε στην οικονομική καταστροφή. Άνθρωποί του έβαλαν τον δάκτυλο στο ποτήρι με το μέλι και εξυπηρετήθηκαν προσωπικά και κομματικά. Ο Άντρος Κυπριανού είχε τη γενναιότητα να το ομολογήσει. "Η διαφθορά άγγιξε και το δικό μας κόμμα", είχε δηλώσει επανειλημμένα. Ο ΔΗΣΥ έχει "πλουσιότερη" ιστορία. Εμπλέκεται στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, το οποίο αποτέλεσε το πρώτο κούρεμα της κοινωνίας με την κλοπή από μεγάλα στρώματα λαού, εμπλέκεται στο σκάνδαλο της ανέγερσης του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, για το οποίο μίλησε αμέσως μετά την  ανάληψη της διακυβέρνησης ο Τάσσος Παπαδόπουλος, διαφύλαξε και προστάτευσε τον Υπουργό του Ντίνο Μιχαηλίδη, και τον διατήρησε στην κυβέρνηση, παρά τις καταγγελίες στελεχών και υπουργών του. Όπως του Χρήστου Πουργουρίδη και του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου Χρίστου Στυλιανίδη, ο οποίος, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, υπέβαλε την παραίτησή του. Σήμερα, βεβαίως, η "προϊστορία" εμπλουτίζεται με συχνές καταγγελίες του Γενικού Εισαγγελέα και του Γενικού Ελεγκτή εναντίον αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου και Υπουργών. Ίσως τα έργα και οι ημέρες της παρούσας διακυβέρνησης να βρεθούν μπροστά σε Ερευνητικές Επιτροπές και ποινικούς ανακριτές, εάν και όταν απέλθει η κυβέρνηση.

Αυτός ο τόπος είναι καταδικασμένος να ζει στη διαφθορά, στην ατιμωρησία, στη διαπλοκή και στην κλοπή των χρημάτων του λαού. Και δεν θεωρούμε πρώτους υπευθύνους τους ηγέτες του. Πρώτοι υπεύθυνοι είναι οι πολίτες, οι οποίοι διακρίνονται από ραγιαδισμό, αδιαφορία, και αχαμπαροσύνη. Είναι τα καλύτερα και πιο υπάκουα πειραματόζωα του κόσμου, οι Κυπραίοι. Όταν την Κυριακή του κουρέματος, οι Ισπανοί διαμαρτύρονταν στους δρόμους της Μαδρίτης για το κούρεμα καταθέσεων, οι Κύπριοι διασκέδαζαν στα Καρναβάλια της Λεμεσού. Και όταν άνοιξαν οι τράπεζες, οι πολίτες, αδιάφοροι, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι τους κλέβουν τους κόπους τους, στέκονταν υπάκουα στη σειρά για να πάρουν μέρος των υπολειμμάτων που τους λεηλάτησαν οι κυβερνώντες και οι τραπεζίτες.

Αυτός ο λαός, ουδέποτε στην ιστορία του κατέβηκε σε διαδήλωση στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί για τη διαφθορά των αρχόντων του. Ακόμη και στη Λατινική Αμερική θυσιάζονται άνθρωποι, διαμαρτυρόμενοι για τη διαφθορά που επικρατεί. Στην Ευρώπη, είναι συχνότατες οι διαμαρτυρίες, αλλά και οι καταδίκες ανώτατων αξιωματούχων που βρίσκονται ένοχοι για διαπλοκή.

Αυτό το κράτος, από της γεννήσεώς του, υπήρξε διεφθαρμένο. Κατάκλεψε και λεηλάτησε με διάφορους τρόπους το χρήμα του λαού. Σκεφθείτε μόνο τι έγινε με το Ταμείο Αμυντικής Θωράκισης. Τελευταία, ακόμη και ακαδημαϊκοί, φέρονται να εμπλέκονται σε σκάνδαλα. Ας φαντασθεί ο καθένας μέχρι πού έχει εισχωρήσει η διαφθορά. Παρά ταύτα, κανένα οργανωμένο πολιτικό ή κοινωνικό σύνολο, καμία κίνηση πολιτών δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να κατεβούν στους δρόμους και να ξεσπάσουν εναντίον όσων τους κλέβουν.

Είμαστε κοινωνία ραγιάδων, προθύμως προσφερομένων πειραματόζωων. Μας κλέβουν και λέμε ευχαριστώ. Κουρεύουν τους κόπους μας και χορεύουμε μασκαρεμένοι στα Καρναβάλια. Και, συνήθως, επιβραβεύουμε με την ψήφο μας όσους λεηλατούν το εισόδημά μας.

Είναι ποτέ δυνατόν, μέσα σε αυτήν την κοινωνία ραγιάδων, να υπάρξει ανάσχεση στη διαφθορά, στη διαπλοκή και στην κλοπή;

 

22 October 2017

Συμπλέουν απόλυτα Μαλάς-Αναστασιάδης

Οι πυλώνες του υποψηφίου του ΑΚΕΛ, αποτελούν 
πυλώνες και του Νίκου Αναστασιάδη
 
 Σε διάσκεψη Τύπου στην Αθήνα, ο Σταύρος Μαλάς ανέλυσε τους πυλώνες της πολιτικής του στο εθνικό θέμα. Και, χωρίς καμία έκπληξη, επιβεβαιώσαμε την ορθότητα των απόψεών μας, ότι μεταξύ Μαλά και Αναστασιάδη δεν υπάρχει καμία διαφορά στην πολιτική φιλοσοφία τους και στους στόχους της.
Τι καθόρισε ως τρίπτυχο της πολιτικής του στο εθνικό θέμα ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ;
1. «Αξιοποίηση όσων συμφωνήθηκαν στις συνομιλίες τα τελευταία εννέα χρόνια». Αυτό ακριβώς έπραξε ο Νίκος Αναστασιάδης, αποδεχόμενος πλήρως τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ. Και γι' αυτό το ΑΚΕΛ στήριξε την πολιτική του, μέχρι την έναρξη της προεκλογικής περιόδου.
2. «Διασφάλιση των θέσεων που καταγράφονται στο Πλαίσιο του Γ.Γ. του ΟΗΕ, και οι οποίες περιλαμβάνουν θετικές θέσεις, όπως η κατάργηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων από την πρώτη μέρα της λύσης και την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, εντός συντόμου χρονοδιαγράμματος». Αυτό πράττει και ο Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος θέτει ως πυλώνα της πολιτικής του, τις Παραμέτρους Γκουτέρες.
3. «Διαπραγμάτευση των εναπομεινάντων βασικών θεμάτων με αποφασιστικότητα και αξιοπιστία». Αυτό υπόσχεται να κάμει και ο Νίκος Αναστασιάδης, εάν επανεκλεγεί.
Ουσιαστικά, Σταύρος Μαλάς και Νίκος Αναστασιάδης εκκινούν ακριβώς από την ίδια πολιτική και την ίδια κατεύθυνση. Ξεκινούν «από εκεί που έμειναν» στο Κραν Μοντανά. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως εάν ο Νίκος Αναστασιάδης  επανεκλεγεί, από την ίδια πολιτική των Βατερλώ, την οποία στήριζε το ΑΚΕΛ, θα ξεκινήσει. Όπως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το ΑΚΕΛ θα επανέλθει στην υποστήριξη αυτής της πολιτικής. 
Βεβαίως, άλλαι μεν βουλαί Μαλά-Αναστασιάδη, άλλα δε Γκουτέρες και Τουρκία κελεύουν.
Το Πλαίσιο Γκουτέρες δεν υπάρχει πλέον στο τραπέζι και ο Γ.Γ., όπως πολλές φορές   είπαμε, δεν πρόκειται να το επαναφέρει ως βάση συζήτησης, εφόσον έχει απορριφθεί στη ουσία από τη μία πλευρά. Από το πλαίσιο Γκουτέρες, το μόνο που έχει απομείνει, ισχύει και απ' εδώ θα ξεκινήσει η νέα λαθροβίωση του διαλόγου, είναι οι παραχωρήσεις που έκαμε ο Νίκος Αναστασιάδης στο Κραν Μοντανά: Εκ περιτροπής προεδρία, βέτο στους Τουρκοκυπρίους, βασικές ελευθερίες στους Τούρκους υπηκόους, και πρώτος λόγος στους σφετεριστές ελληνοκυπριακών περιουσιών. Δεν υπάρχει προηγούμενο έναρξης διακοινοτικού διαλόγου, στο οποίο ελληνοκυπριακές παραχωρήσεις αποσύρθηκαν και δεν ίσχυσαν. Στην "καλύτερη" περίπτωση ο νέος διάλογος θα αρχίσει στη βάση ενός νέου αμφίσημου ανακοινωθέντος κατά το πρότυπο εκείνου των Αναστασιάδη-Έρογλου.
Το τι λέγει τώρα ο Αναστασιάδης, παίζοντας τον μάγκα εκ του ασφαλούς, δεν έχει καμία σημασία. Τις ίδιες μαγκιές τις ζήσαμε και το 2013, όταν δεσμευόταν ότι θα απέσυρε τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ, επειδή "αντιστρατεύονται την ευρωπαϊκή λύση"! Τελικά τις αποδέχθηκε και αντιστρατεύθηκε ο ίδιος την ευρωπαϊκή λύση...
Ο κ. Μαλάς εκπέμπει και ένα εφιαλτικό μήνυμα, για να εντυπωσιάσει τους αφελείς. "Βρισκόμαστε στο παρά πέντε της οριστικοποίησης της διχοτόμησης", δηλώνει. Θέλει να συναγωνιστεί στο κυνήγι της ταχινόπιτας τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ο οποίος τελευταίος, με σοβαροφανές και οργισμένο ύφος, ανακάλυψε πράγματα τα οποία γνωρίζει και ο τελευταίος πολίτης, από την ημέρα που η Τουρκία πάτησε το πόδι της στην Κύπρο.
Η διχοτόμηση της Κύπρου έχει οριστικοποιηθεί και παγιωθεί εδώ και 43 χρόνια. Απλώς με την πάροδο του χρόνου και με την πολιτική που ακολούθησαν οι ηγέτες μας, η διχοτόμηση έχει εμβαθυνθεί. Το ψευδοκράτος έχει αναγνωριστεί, από την Κυπριακή Δημοκρατία, με χίλιους δύο τρόπους. Δεν το αντελήφθη ακόμη ο κ. Μαλάς; Και πώς φτάσαμε σήμερα στην εμβάθυνση της διχοτόμησης και στα πρόθυρα τουρκικής λύσης; Μέσω του ψευδοδιαλόγου. Οι ηγέτες μας συνομιλούσαν ακατάπαυστα, αναποτελεσματικά και καταστροφικά με τους κατοχικούς ηγέτες, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η Τουρκία χρησιμοποιούσε τον διάλογο ως κάλυψη για την προώθηση των τετελεσμένων και επέκταση του ελέγχου της στο κατεχόμενο τμήμα. Οι ηγέτες μας συνομιλούσαν και η Τουρκία έφερνε εποίκους, τουρκοποιούσε τα κατεχόμενα, έκτιζε τζαμιά, έφερνε νερό και ηλεκτρισμό, έστελλε Τουρκοκύπριους "δημόσιους υπαλλήλους" στην Τουρκία για να διδαχθούν το διοικητικό σύστημα της χώρας και να το εφαρμόσουν στα κατεχόμενα. Έκτιζε κτήρια "δημόσιας ωφελείας" σε ελληνοκυπριακές περιουσίες, προκειμένου να αποτρέψει επιστροφή τους στους νόμιμους δικαιούχους τους. Τα περισσότερα τετελεσμένα της Τουρκίας έγιναν υπό την κάλυψη του διακοινοτικού διαλόγου, τον οποίο ως σήμερα, Αναστασιάδης και Αβέρωφ, Μαλάς και Κυπριανού θεωρούν ως τη μόνη ελπίδα εξεύρεσης λύσης!
Ας σταματήσουν πλέον ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, οι Πρόεδροί τους και οι εκάστοτε υποψήφιοί τους να ευλογούν μία κατάρα. Ο ψευδεπίγραφος διάλογος, ο διάλογος-παρατράβηγμα στον χρόνο, ο διάλογος που γίνεται για να δίδει η ελληνοκυπριακή πλευρά και να καρπούται και να μη ανταποδίδει η τουρκική, αποτέλεσε το καλύτερο όχημα για την Τουρκία στο να φθάσει χωρίς κανένα τίμημα στο προαύλιο της τουρκοποίησης.
Αν ο Αναστασιάδης και ο Μαλάς θέλουν να θέσουν την ταφόπετρα επί του κυπριακού Ελληνισμού, ας συνεχίσουν την ίδια πολιτική. Συμπλέουν απόλυτα και σε θέσεις και σε πολιτικές και σε στόχους...

20 October 2017

Πώς η Κυπριακή Δημοκρατία αναγνώρισε το ψευδοκράτος

Διατηρούμε εμπορικές σχέσεις με το έκτρωμα
και την ίδια στιγμή απαιτούμε από ξένα κράτη
να μην αγοράζουν προϊόντα του!
 
Είμαστε το μοναδικό κράτος στον κόσμο, μαζί με την Τουρκία, το οποίο διατηρεί εμπορικές σχέσεις με το ψευδοκράτος. Τη στιγμή, μάλιστα, που εκφράζουμε αντίθεση στο να υπάρξει ελεύθερο εμπόριο του ψευδοκράτους με τον έξω κόσμο! Αυτό αποτελεί μιαν από τις πολλές αντινομίες και σχιζοφρένειες που χαρακτηρίζουν την πολιτική των ηγεσιών μας, έναντι του ψευδοκράτους. Αυτήν την αντινομία την έχει επικαλεστεί πολλές φορές η τουρκική διπλωματία για να στηρίξει τις θέσεις και την  προπαγάνδα της.
Η διατήρηση εμπορικών σχέσεων με ένα παράνομο μόρφωμα συνιστά μορφή αναγνώρισης. Μέσω του Κανονισμού Εμπορίου για την Πράσινη Γραμμή, τον οποίο μας επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα στον κυκεώνα των πιέσεων και των εκβιασμών που δεχόταν η ελληνοκυπριακή πλευρά για την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, αποδεχθήκαμε να έχουμε εμπορικές σχέσεις με το ψευδοκράτος. Αντί ύστερα από 13 χρόνια κάποια κυβέρνηση να απαιτούσε ακύρωση εκείνου του Κανονισμού και διακοπή του εμπορίου μεταξύ νόμιμου κράτους και παράνομου μορφώματος, καμία δεν το έπραξε. Και ξαφνικά όλοι συγκλονίστηκαν επειδή μέσω του παράνομου εμπορίου με το ψευδοκράτος κτίζουμε ιερά ηρώων με υλικά από τον Πενταδάκτυλο και αναδομούμε το ιστορικό Παγκύπριο Γυμνάσιο με πέτρες από τη λεηλασία του Πενταδακτύλου.
Με κατά συρροήν ολέθριες αποφάσεις μας έχουμε  προσφέρει νομιμότητα στο ψευδοκράτος αλλά και έμμεση αναγνώριση. Κανένα άλλο κράτος, πλην της Τουρκίας, δεν έχει προσφέρει τόσα πολλά στην αναγνώριση του ψευδοκράτους όσα η Κυπριακή Δημοκρατία. Οι ηγεσίες μας  έχουν υφάνει τον ιστό για τη νομιμοποίηση της παρανομίας και την αναβάθμιση του ψευδοκράτους σε ισότιμο συνεταίρο του κυπριακού κράτους. Ιδού:
1. Συνομιλούμε με τον παράνομο ηγέτη για τη λύση, δήθεν, του προβλήματος, όταν αυτός ο ηγέτης φέρει τον τίτλο του "Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου".
2. Προσφέρουμε κυπριακά διαβατήρια και κυπριακές ταυτότητες σε Τουρκοκυπρίους, οι οποίοι είναι παράλληλα και πολίτες του ψευδοκράτους. Όταν θα έπρεπε τα κυπριακά διαβατήρια και οι κυπριακές ταυτότητες να παρέχονται μόνο σε Τουρκοκυπρίους που διαμένουν μόνιμα στις ελεύθερες περιοχές. Ακόμη και Τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι του ψευδοκράτους είναι κάτοχοι διαβατηρίων και ταυτοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
3. Προσφέρουμε ασυλία σε όσους Ελληνοκυπρίους ταξιδεύουν μέσω του παράνομου αεροδρομίου, αντί να θεσπιστεί νόμος που να προνοεί τη σύλληψή τους.
4. Επιτρέπουμε σε ξένους τουρίστες να φθάνουν στα νόμιμα αεροδρόμια και ακολούθως να διοχετεύονται στις κατεχόμενες περιοχές για να διαμείνουν στα ξενοδοχεία μας.
5. Μέσω των διαπραγματεύσεων, αποδεχόμαστε το ψευδοκράτος να αναβαθμιστεί με τη λύση σε "τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος". Τη στιγμή που υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, η οποία ζητεί ακύρωση της αποσχιστικής απόφασης.
6. Λαμβάνουμε άδεια από τα παράνομα υπουργεία να διοργανώσουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις σε αρχαία θέατρα, τα οποία είναι κατεχόμενα.
7. Ηγέτες μας συναντώνται με τον κατοχικό ηγέτη στο "προεδρικό" του για να τον διαβεβαιώσουν ότι θα πράξουν ό,τι είναι δυνατόν, ώστε να ακυρωθεί η απόφαση της νόμιμης Βουλής για το ενωτικό δημοψήφισμα.
8. Αιμοδοτούμε την οικονομία του ψευδοκράτους με χίλιους τρόπους.
9. Πολιτικά κόμματα, βιομηχανικά επιμελητήρια, εργοδοτικές οργανώσεις και συνδικαλιστικές οργανώσεις, διατηρούν στενές επαφές με αντίστοιχους φορείς των κατεχομένων, εν ονόματι, δήθεν, της επαναπροσέγγισης και της συνεργασίας με τους Τουρκοκυπρίους.
Αυτά και άλλα πολλά συνιστούν σχιζοφρενικές καταστάσεις και διατυμπανίζουν στον έξω κόσμο ότι στην ουσία η Κυπριακή Δημοκρατία αναγνωρίζει και συνεργάζεται με το παράνομο μόρφωμα. Στέλλουμε μήνυμα και δικαιολογημένα οι ξένοι διερωτώνται: "Εφόσον οι Ελληνοκύπριοι αναγνωρίζουν και συνεργάζονται με το ψευδοκράτος, γιατί να μην πράξουμε κι εμείς το ίδιο;"
Οι κυπριακές ηγεσίες έχουν τσιμεντώσει το ψευδοκράτος, του αναγνώρισαν κυριότητα σε πλείστους τομείς, και συνεργάζονται με τις κατοχικές «αρχές». Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση των εγκλωβισμένων μαθητών, όπου του λεγόμενο υπουργείο παιδείας των κατεχομένων έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην έγκριση των εκπαιδευτικών που θα μεταβούν στην Καρπασία για να διδάξουν τα εγκλωβισμένα Ελληνόπουλα. Έχουν βάλει τα θεμέλια μίας λύσης, η οποία θα κατοχυρώνει το ψευδοκράτος, ως ισότιμο, αν όχι ως πραγματικό διαφεντευτή της διακυβέρνησης της Κύπρου. 
Το ψευδοκράτος έχει ήδη αναγνωρισθεί, προτού υπογραφεί η "λύση". 
Ουδείς μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση και όσοι ονειρεύονται επανενώσεις, άρση της κατοχής και ευρωπαϊκές λύσεις, καλό θα ήταν να  προσγειωθούν στις τραγικές πραγματικότητες. 

17 October 2017

Διά χειρός Γκουτέρες: Οι παραχωρήσεις Αναστασιάδη κεκτημένο των Τούρκων

Ο Γ.Γ. κατηγορεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι δεν έδειξε την αναγκαία βούληση και προθυμία να αναζητήσει λύση στον Κραν Μοντανά και ο Πρόεδροςείναι ικανοποιημένος από την έκθεσή του!
 
Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε, ακόμη και αν αισθανόμαστε φωνή βοώντος εν τη ερήμω μέσα στα τόσα παπαγαλάκια του Προεδρικού, τα οποία καθημερινά και καθενυκτικά  αναμασούν τα ψέματα των Προεδρικών και των οπαδών της όποιας λύσης: Μην εμπιστεύεστε και μην πιστεύετε σε όσα σας δηλώνουν ο Πρόεδρος  Αναστασιάδης και οι εκπρόσωποί του. Παραπλανούν και όσα λέγουν, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, έχουν ως στόχο την άγραν ψήφων. Χαρακτηριστικό δείγμα της παραπλάνησης είναι και η δήλωση του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, που έγινε στις 3 Αυγούστου. Μας έλεγε ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος: "Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θεωρεί ότι ο Ειδικός Σύμβουλος του Γ.Γ. του ΟΗΕ Έσπεν  Μπαρθ Έιντε και τα Ηνωμένα Έθνη θα αποτυπώσουν την πραγματικότητα και το τι έγινε στο Κραν Μοντανά".
 
Τελικά το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Γιατί η έκθεση του Γκουτέρες, αν αποτυπώνει την πραγματικότητα για το τι έγινε στον Κραν Μοντανά, διαψεύδει ολοκληρωτικά το αφήγημα του Προέδρου Αναστασιάδη, που εδώ και τόσες μέρες σερβίρει στον λαό, και αποδεικνύει πως όχι μόνο ευθύνες δεν καταλογίζει στην τουρκική πλευρά, αλλά καθιστά συνυπεύθυνο τον Νίκο Αναστασιάδη για το αδιέξοδο.
 
Δεν είναι μόνο αυτό. Δεν είναι μόνο η ηχηρή διάψευση των ψευδαισθήσεων της Κυβέρνησης πως "πάμε στον Κραν Μοντανά για να επιτύχουμε λύση, ή εάν δεν υπάρξει λύση, να στήσουμε στον τοίχο την Τουρκία και να την εκθέσουμε ενώπιον της διεθνούς κοινότητας ως υπεύθυνη για το αδιέξοδο". Ούτε λύση βρήκαν, ούτε κανένας, συμπεριλαμβανομένου του Γ.Γ. του ΟΗΕ, κατονόμασε την Τουρκία ως υπεύθυνη. Αντίθετα, γίνεται διεθνώς γνωστό μέσω του εγκυρότερου προσώπου, του Γ.Γ. του ΟΗΕ, ότι και οι ,δύο πλευρές δεν επέδειξαν την αναγκαία προθυμία και βούληση για να φθάσουν σε λύση. Πλέον καμία σημασία δεν έχει τι λέγει προς τον αχάμπαρο κυπριακό λαό, για προεκλογικούς λόγους, ο Πρόεδρος και τα επίσημα και ανεπίσημα παπαγαλάκια του. Σημασία έχει τι πιστεύει η διεθνής κοινότητα, η οποία αδιάφορη παρακολουθεί και τα καταπιεστικά μέτρα των κατοχικών "αρχών" εις βάρος των εγκλωβισμένων στην Καρπασία.
 
Αλλά το μεγαλύτερο ψέμα είναι άλλο. Ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και στελέχη του ΔΗΣΥ διαβεβαίωναν πως οι παραχωρήσεις που έκαμε στο Κραν Μοντανά, σε μια προσπάθεια να εξευμενίσει το θηρίο, δεν ισχύουν, όλες αυτές οι παραχωρήσεις είναι ενσωματωμένες στην έκθεση Γκουτέρες και ζουν και  βασιλεύουν και ισχύουν. Και από αυτές θα ξεκινήσει -αν ξεκινήσει- νέος διάλογος και αν ο λαός δώσει και πάλι στον Νίκο Αναστασιάδη την εντολή να καταφέρει τη χαριστική βολή στο εθνικό θέμα.
 
Ο Γενικός Γραμματέας έχει ενσωματώσει στην έκθεσή του όλες τις γενναιόδωρες προσφορές του Δημήτρη Χριστόφια, τις οποίες ο Νίκος  Αναστασιάδης παραπλανητικά δεσμευόταν  εγγράφως στο προεκλογικό του πρόγραμμα, ότι θα απέρριπτε. Μαζί με τις γενναιόδωρες προσφορές του Χριστόφια, είναι ενσωματωμένες και οι ακόμη πιο γενναιόδωρες προσφορές του Νίκου Αναστασιάδη τη νύκτα του Βατερλώ στα βουνά της Ελβετίας. Ο Γκουτέρες θεωρεί συμφωνημένη την εκ περιτροπής προεδρία, την ισότιμη μεταχείριση των Τούρκων υπηκόων, τη συμφωνία σε όλα τα ζητήματα της εκτελεστικής εξουσίας, η οποία καθιστά τη μειοψηφία των Τουρκοκυπρίων, απόλυτο κυρίαρχο και αφέντη στη διακυβέρνηση του κράτους, καθώς και την προνομιακή συμφωνία για τα δικαιώματα των σφετεριστών σε περιοχές που δεν θα τύχουν εδαφικών αναπροσαρμογών.
 
Όλες οι παραχωρήσεις Αναστασιάδη, διά χειρός Γ.Γ. του ΟΗΕ,  καθίστανται κεκτημένα των Τούρκων. Ορθά ο Νικόλας Παπαδόπουλος τονίζει ότι η έκθεση Γκουτέρες συνιστά τη χειρότερη έκθεση Γ.Γ. στην ιστορία του Κυπριακού.
 
Τους τελευταίους μήνες, μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά, μας είχαν "φλομώσει" στις παραπλανήσεις ότι οι παραχωρήσεις Αναστασιάδη δεν ισχύουν, εφόσον δεν υπήρξε συμφωνία. Ο υπογράφων τούς απαντούσε ότι, όλες οι παραχωρήσεις που έκαμε η ελληνοκυπριακή πλευρά, αποτελούσαν το εναρκτήριο λάκτισμα στον επόμενο γύρο συνομιλιών.
 
Ερωτούμε τον Νίκο Αναστασιάδη: Εάν επανεκλεγεί και ξεκινήσει νέος διάλογος, τι απέμεινε στο χέρι για να διεκδικήσει; Ή αντίστροφα: Τι απέμεινε να δώσει; Μόνο η αποδοχή των επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας και η εσαεί παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Αυτά έμεινε να δώσει. Τα υπόλοιπα, τα έδωσε μαζί με τον Χριστόφια.
 
Ερωτούμε και την ηγεσία του ΑΚΕΛ: Προς τι η υποστήριξη της υποψηφιότητας του Σταύρου Μαλά; Το ΑΚΕΛ έχει τον αυθεντικότερο ντελάλη της πολιτικής του: Τον Νίκο Αναστασιάδη!
 
Τουρκική «πάσα»
 
Υ.Γ. Το θλιβερότερο ίσως απ' όλα, είναι το γεγονός ότι ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος αξιοποιεί "πάσα" που έστειλε η  Τουρκία, για να επιτεθεί, όχι εναντίον της Τουρκίας, αλλά κατά των ανθυποψηφίων του Προέδρου. Ψαρεύει σε θολά νερά. Διότι και ως δημοσιογράφος, όφειλε να γνωρίζει ότι η Τουρκία, πάντοτε σχεδόν, ακόμη και όταν οι Γ.Γ. συγκάλυπταν ευθύνες της, επέκρινε εκθέσεις τους και ζητούσε πολύ περισσότερα. Αυτή είναι η διαφορά των Τούρκων ηγετών από τον Νίκο Αναστασιάδη. Οι Τούρκοι είναι μαξιμαλιστές και όσα και να τους προσφέρεις, ζητούν ακόμη περισσότερα. Ο Νίκος Αναστασιάδης είναι μινιμαλιστής και αρκείται στα ψίχουλα. Ο Γκουτέρες κονιορτοποιεί όλα τα σενάρια που ο Πρόεδρος σερβίρει εδώ και μήνες στον λαό, του λέγει ότι δεν είχε τη βούληση, ούτε την προθυμία να αναζητήσει λύση, και ο Πρόεδρος τον ευχαριστεί! 

15 October 2017

Τη λύση τουρκοποίησης να φοβάται ο κ. Μαλάς

ΑΚΕΛ και Αναστασιάδης με τις πολιτικές τους
έφεραν την Τουρκία στον προθάλαμο της ολοκλήρωσης
των στρατηγικών σχεδίων της
 
Πολύ προτού ο Αναστασιάδης μεταλλαχθεί σε "απορριπτικό", ο υπογράφων είχε προβλέψει τη μετάλλαξη και είχε προειδοποιήσει τους αναγνώστες του. Είχα επισημάνει ότι, ουδέποτε στην πολιτική ιστορία του τόπου, εξελέγη Πρόεδρος με ενδοτικές θέσεις. Ιδιαίτερα οι ηγέτες του ΔΗΣΥ απεδείχθησαν επιστήμονες στις μεταμορφώσεις. Ο Γλαύκος Κληρίδης ουδέποτε θα εκλεγόταν  Πρόεδρος αν κατέβαινε στον προεκλογικό αγώνα με θέσεις  που ανταποκρίνονταν στη φιλοσοφία του. Υποχρεώθηκε να μεταλλαχθεί σε... Σπύρο Κυπριανού, το 1993, απορρίπτοντας τις Ιδέες Γκάλι που είχε αποδεχθεί προηγουμένως, ενώ το 1999 μεταλλάχθηκε σε σημερινό... ΕΛΑΜ στρατιωτικοποιώντας το Κυπριακό, πυραυλολογώντας και μετατρέποντας το Κυπριακό σε "ενεργό ηφαίστειο". Όταν εις τα δυσμάς του πολιτικού βίου του κατέβηκε με σημαία το σχέδιο Ανάν, έχασε από τον πρώτο γύρο από τον Τάσσο Παπαδόπουλο.
Ο Νίκος Αναστασιάδης, παρόλον ότι ευνοείτο από τις συγκυρίες και τα εγκληματικά λάθη της διακυβέρνησης Χριστόφια, υποχρεώθηκε και αυτός το 2013  να ενδυθεί μανδύα απορριπτικού, να αποδεχθεί τις απορριπτικές θέσεις του ΔΗΚΟ, και να εκλεγεί. Αν ο Αναστασιάδης τολμούσε να εμφανισθεί ενώπιον του λαού με την πολιτική που άσκησε στα τελευταία χρόνια που κυβερνά, ούτε στον δεύτερο γύρο των εκλογών δεν θα εισήρχετο. Μπορεί την ιστορία του Κυπριακού να μην τη γνωρίζει, μπορεί να αγνοεί πλήρως τι είναι Τουρκία και ποιους στόχους έχει στην Κύπρο, αλλά ο Νίκος Αναστασιάδης είναι ευφυέστατος κομματάρχης και γνωρίζει πολύ καλά πως ενδοτικός πολιτικός θα εκλεγεί στην προεδρία, μόνο αν δει τα αφτιά του έξω από τον καθρέφτη. Συνεπώς, φρόντισε εγκαίρως να πεταχθεί έξω από το καράβι της χρεοκοπημένης πολιτικής του, και να μεταλλαχθεί σε απορριπτικό πρώτης γραμμής, με ολίγη ανανική γαρνιτούρα, προκειμένου να μην απολέσει ολοκληρωτικά τους ανανικούς συνοδοιπόρους του, οι οποίοι φαίνεται πως διαρρέουν μαζικά προς το στρατόπεδο ΑΚΕΛ-Μαλά.
Συνεπώς, όταν ο Άντρος Κυπριανού και ο Σταύρος Μαλάς διαπιστώνουν τους τελευταίους μήνες τη μεταμόρφωση Αναστασιάδη, δεν έχουν άδικο. Αλλά απ' εκεί και πέρα, πλην μίας στείρας κριτικής που ασκούν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για ατυχείς και μοιραίους χειρισμούς στον Κραν Μοντανά, δεν έχω αντιληφθεί, και πιστεύω πολλοί πολίτες, ποια διαφορετική πολιτική επιλέγουν και προκρίνουν από αυτήν που ακολούθησε ο Αναστασιάδης τα τελευταία πέντε χρόνια, και  αυτήν που θα ακολουθήσει αν επανεκλεγεί.
Η εντύπωση, όχι άδικη και ανακριβής που επικρατεί, είναι ότι τουλάχιστον το ΑΚΕΛ προκρίνει πολιτική ακόμη πιο ενδοτική από αυτήν που ακολουθεί ο Νίκος Αναστασιάδης και την οποία το ΑΚΕΛ στήριξε με όλες τις δυνάμεις του, πριν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος. Ακόμη και εκεί όπου ο Αναστασιάδης, έστω και για λόγους μετάλλαξης, τήρησε σωστή στάση, το ΑΚΕΛ διαφώνησε. Τον έσπρωχνε ουσιαστικά σε αποδοχή απαράδεκτων, και επικίνδυνων για τον Ελληνισμό, λύσεων.
Προσωπικά εκτιμώ τον Σταύρο Μαλά. Όσες φορές έτυχε να μιλήσω μαζί του, διαπίστωσα και την ηπιότητα του λόγου του και επιχειρηματολογία που μπορεί κάποιος να συζητήσει μαζί του. Είναι καταξιωμένος επιστήμονας και δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί για δεύτερη φορά  προσδένεται σε ένα άρμα, το οποίο είναι κατασκευασμένο από εμμονές, αρτηριοσκληρωμένες αντιλήψεις και οι οδηγοί του δεν αποδέχονται να μεταβάλουν απόψεις, και να δεχθούν και τις διαφορετικές θέσεις. Πώς μπορεί ένας αξιόλογος άνθρωπος να μετατρέπεται σε φορέα του σταυρού, τον οποίο όφειλε να μεταφέρει ο Άντρος Κυπριανού;
Άκουσα τον κ. Μαλά, στα εγκαίνια του επιτελείου του, να δηλώνει πως ανησυχεί βαθιά και  βασανιστικά για την πορεία της πατρίδας μας και για το μέλλον του λαού μας. "Πιστεύω ακράδαντα ότι η  πατρίδα μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Ότι το φάσμα της οριστικής διχοτόμησης πλανάται πάνω από τις επόμενες γενιές", δήλωσε.
Αλλά οι "βαθιές και βασανιστικές ανησυχίες" του κ. Μαλά είναι ανησυχίες και όλων όσων παρακολουθούν την πορεία του εθνικού προβλήματος και τις  πολιτικές που ασκούνται. Το φάσμα της οριστικής διχοτόμησης πλανάται επί του κυπριακού Ελληνισμού, όχι τώρα, αλλά από το 1974, όταν η Τουρκία πάτησε το πόδι της στην Κύπρο. Σε όλα αυτά τα χρόνια, κανένας ηγέτης μας δεν κατάφερε να απομακρύνει αυτόν τον εφιάλτη. Περιλαμβανομένου και του ΑΚΕΛ και του Δημήτρη Χριστόφια. Αλλά για να λέμε το δίκαιο, το φάσμα της διχοτόμησης εμβάθυνε περισσότερο τα τελευταία 10 χρόνια, με τις πολιτικές που άσκησαν το ΑΚΕΛ - τη φιλοσοφία του οποίου αποδέχεται ο Σταύρος Μαλάς και ο ΔΗΣΥ και ο Νίκος Αναστασιάδης.
Αλλά πλέον η μεγαλύτερη ανησυχία για τον κ. Μαλά δεν πρέπει να είναι το φάσμα της διχοτόμησης. Σήμερα η Κύπρος κινδυνεύει με κάτι πολύ περισσότερο. Με την πλήρη τουρκοποίηση. Τόσο το ΑΚΕΛ, όσο και ο Νίκος Αναστασιάδης, οδήγησαν την Τουρκία,  με τις πολιτικές που άσκησαν, στον προθάλαμο της ολοκλήρωσης του στρατηγικού σχεδίου Νιχάτ Ερίμ. Η σημερινή διχοτόμηση, δεν είναι ο μέγιστος κίνδυνος. Ο μέγιστος κίνδυνος είναι η αποδοχή μίας λύσης, όπως την έχουν προδιαγράψει με τις παραχωρήσεις τους και τον μανιμαλισμό τους, το ΑΚΕΛ και ο Αναστασιάδης. Και αυτή η λύση δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά μία λύση βασισμένη στην εθνοτική διαίρεση, στη νομιμοποίηση της πλήρους επέκτασης της Τουρκίας, στρατιωτικά, πολιτικά, οικονομικά και διοικητικά στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, στη διακυβέρνηση της Κύπρου από Τουρκοκύπριο Πρόεδρο-ρομπότ της Άγκυρας, στη μετατροπή του κυπριακού Ελληνισμού σε κοινότητα και τέλος στην κατάληψη της Κύπρου από την Τουρκία
Η διχοτόμηση, με σωστούς και αποφασιστικούς χειρισμούς και πολιτικές, ακόμη και αν παραμείνει, μπορεί να καταστεί διαχειρίσιμη. Η λύση τουρκοποίησης, όμως, είναι το τέλος. Το μη αναστρέψιμο τέλος. Συνεπώς, την τουρκοποίηση να φοβάται ο κ. Μαλάς και τις πολιτικές που θα οδηγήσουν σε αυτή. Αυτή πρέπει να είναι η βασανιστικότερη ανησυχία του...  

12 October 2017

SigmaLive App

Κατεβάστε την εφαρμογή στο κινητό σας για άμεση και γρήγορη ενημέρωση.

AppStore App LinkGoogle PlayStore App Link

Ακολουθήστε μας

Παρακολουθήστε τις εξελίξεις μέσω των social media του SigmaLive


Newsletter

Εγγραφείτε στο Newsletter και μείνετε πάντα ενήμεροι!

Εγγραφή στο Newsletter