Μέσα από τις δηλώσεις του υποψηφίου

του ΑΚΕΛ καταδεικνύονται πανηγυρικά

οι κοινές πολιτικές των δύο υποψηφίων - 

Όταν ο κ. Μαλάς "απαιτεί" και όταν καθυστέρησε 

43 χρόνια ν' αντιληφθεί ότι η Κύπρος είναι

διχοτομημένη 

 

 

Mία απλή ανάγνωση των δηλώσεων του Σταύρου Μαλά, οι οποίες έγιναν σε δημοσιογραφική διάσκεψη την περασμένη Πέμπτη, οδηγεί τον αναγνώστη στο βέβαιο συμπέρασμα ότι ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ αντιγράφει απλώς την πολιτική Αναστασιάδη. Και οι δύο υποψήφιοι Πρόεδροι εκκινούν και καταλήγουν στο ίδιο σημείο και ουδεμία αμφιβολία γεννάται ως προς την πολιτική που θα ακολουθήσουν, είτε ο ένας εκλεγεί,είτε ο άλλος. 

Ο Σταύρος Μαλάς,υποστηρίζει:

1. Οι συνομιλίες να ξαναρχίσουν από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά. Πρόκειται περί γραμμής, την οποία ο Νίκος Αναστασιάδης διακήρυξε από την επαύριον του ναυαγίου.

2. Θα διαφυλαχθούν οι υφιστάμενες συγκλίσεις. Δηλαδή οι συγκλίσεις Αναστασιάδη-Ακιντζί. Υποστηρίζει οτιδήποτε το αντίθετο ο Νίκος Αναστασιάδης;

3. Οι συνομιλίες να διεξαχθούν στο πλαίσιο Γκουτέρες. Αυτό είναι και το λάβαρο της πολιτικής Αναστασιάδη. 

4. Αξιοποίηση της στήριξης του Γ.Γ.του ΟΗΕ, της Ε.Ε., της Βρετανίας και Ελλάδας για τερματισμό των εγγυήσεων. Αυτή είναι και η προμετωπίδα της πολιτικής Αναστασιάδη, ο οποίος ελπίζει σε επηρεασμό της Τουρκίας από τον ΟΗΕ και μεγάλες δυνάμεις.

Σταύρος Μαλάς και Νίκος Αναστασιάδης είναι "αδέλφια δίδυμα" στις πολιτικές που καταθέτουν ενώπιον του λαού. Επιμένουν στην εφαρμογή μίας πολιτικής, η οποία ακολουθείται εδώ και 43 χρόνια και η οποία, σε τελευταία ανάλυση, όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά οδήγησε σε συνεχείς παραχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, και σε λύση η οποία καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία, μετατρέπει την Κύπρο σε προτεκτοράτο της Τουρκίας και αφήνει τον κυπριακό Ελληνισμό εκτεθειμένο και γυμνό έναντι της τουρκικής βουλιμίας.

Δεν προκαλεί έκπληξη η ευθυγράμμιση γραμμών ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. Υπάρχει από το 1975, όταν Εζεκίας Παπαϊωάννου και Γλαύκος Κληρίδης συμμάχησαν κατά του Μακαρίου και τον πίεσαν να αποδεχθεί τη διζωνική ομοσπονδία, αγγλο-τουρκικό εφεύρημα, το οποίο θα έχει ως κατάληξη την εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υπαγωγή της Κύπρου υπό τον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας. 

Η συναγερμο-ΑΚΕΛική σύζευξη αποδείχθηκε στην πράξη επανειλημμένα σε όλα τα τελευταία χρόνια, με εντυπωσιακό επιστέγασμα τη στήριξη της πολιτικής Αναστασιάδη από το ΑΚΕΛ, τα τελευταία τέσσερα χρόνια. 

Είναι όμως λυπηρό το γεγονός ότι ένας αξιόπιστος και καταξιωμένος επιστήμονας, όπως ο Σταύρος Μαλάς, αποδέχεται να καταστεί υποζύγιο μίας χρεοκοπημένης πολιτικής και να συνταυτισθεί πλήρως με την πολιτική Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ.

Ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ φαίνεται μάλιστα να βρίσκεται 43 χρόνια πίσω από την εποχή του, όταν κρίνει το 2017 ότι "ο κίνδυνος της διχοτόμησης είναι πιο κοντά όσο ποτέ". Η διχοτόμηση δεν αποτελεί τελευταίο κίνδυνο. Η Κύπρος είναι διχοτομημένη από την 20ή Ιουλίου 1974, όταν για πρώτη φορά πάτησαν το πόδι τους στην Κερύνεια, τα τουρκικά στρατεύματα. Η διχοτόμηση δεν είναι ούτε υπαρκτός κίνδυνος, ούτε ψευδαίσθηση. Είναι ΓΕΓΟΝΟΣ. Τώρα το αντελήφθη ο κ. Μαλάς; Και αυτή η διχοτόμηση επιβεβαιώθηκε και θεμελιώθηκε με την αποδοχή της διζωνικής  ομοσπονδίας, τους άκαρπους διακοινοτικούς διαλόγους, τις ελληνοκυπριακές παραχωρήσεις και την αφροσύνη και τις αυταπάτες των ηγετών του Ελληνισμού. 

Περισσότερη όμως έκπληξη προκαλούν οι υπερφίαλες ορολογίες του κ. Μαλά, τις οποίες χρησιμοποίησε και οι οποίες δεν συνάδουν με τον χαρακτήρα του ανδρός, ούτε αποδεικνύουν γνώση της σκληρής πραγματικότητας. Ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ χρησιμοποίησε στις δηλώσεις του πολλές φορές το ρήμα "θα απαιτήσω", γεγονός που αποδεικνύει απουσία πραγματικότητας και γεγονότων. "Θα απαιτήσω επιβεβαίωση από τον κ. Ακιντζί ότι η διαδικασία παραμένει κυπριακής ιδιοκτησίας... θα απαιτήσω από την τουρκοκυπριακή ηγεσία να συνεχίσει τη διαδικασία από εκεί που έμεινε στο Κραν Μοντανά", ανέφερε. 

Ο κ. Μαλάς δεν κατενόησε ότι όσο και "να απαιτεί", το αφτί της  Τουρκίας δεν ιδρώνει. Με αυτή θα συνομιλεί, εφόσον εκλεγεί. Όχι με τον Ακιντζί ή οποιονδήποτε άλλο Τουρκοκύπριο ηγέτη. Να ξεχάσει πως θα υπάρχει ενώπιον του αυτοδύναμος, αυτόφωτος και ισχυρός Τουρκοκύπριος ηγέτης, ο οποίος θα είναι έτοιμος να αποδεχθεί τις απαιτήσεις του. Απέναντί του, ως γλάστρα,  θα βρίσκονται οι Τουρκοκύπριοι και πίσω από τους Τουρκοκυπρίους θα βρίσκεται ο Ερντογάν, ο οποίος θα υπαγορεύει τις αξιώσεις του. 

Πότε επιτέλους το ΑΚΕΛ και οι  παρακοιμώμενοί του θα αντιληφθούν ζώσες πραγματικότητες και θα αφήσουν στο  περιθώριο τις από αιώνος κομματικές αυταπάτες τους, ότι συνομιλούν με τους Τουρκοκυπρίους;