Νοθεύονται οι δημοκρατικές διαδικασίες,

 

Zoύμε σε ένα παρηκμασμένο κράτος, το οποίο, αν εξαιρέσει κάποιος δύο-τρεις θεσμούς, κάλλιστα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε μία συνομοταξία διεφθαρμένων Μπανανιών της Λατινικής Αμερικής, ή σε μία φυλή Αμαζονίου.

 

Όλες σχεδόν οι εξουσίες από τις οποίες εξαρτάται η ομαλή λειτουργία της Πολιτείας, πάσχουν. Και ελάχιστες βρίσκονται ψηλά στην εκτίμηση των προβληματισμένων πολιτών, και τυγχάνουν εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας.

 

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρεται συχνά στην ανάγκη να υπάρξει φυσιολογικό και σύγχρονο κράτος μετά τη λύση, αλλά καλύτερα θα ήταν αν έστρεφε το βλέμμα προς το αφύσικο και παρηκμασμένο κράτος, το οποίο έχει δημιουργηθεί κυρίως τα τελευταία  χρόνια. Ένα κράτος στο οποίο ευδοκιμεί η διαφθορά, η διαπλοκή, η εξυπηρέτηση των εχόντων, η καταπίεση των δυστυχισμένων, η πλεονεξία, η άσκηση δημοσίων αξιωμάτων προς ίδιο όφελος, η ανοργανωσιά και πολλά άλλα, τα οποία συνιστούν ντροπή για τους κυβερνώντες, τη χώρα και για τον λαό της.

 

Μέγα λάθος διέπραξαν οι Ευρωπαίοι εντάσσοντάς μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανατολίτες είμαστε, με κουλτούρα ανατολίτικη, και με κυβερνώντες οι οποίοι, αντί να εργάζονται για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, εργάζονται για την επιστροφή του στα πιο πέτρινα χρόνια. Και ακόμη πιο πίσω.

 

Τα τελευταία γεγονότα, τα οποία ήλθαν στο φως και προκάλεσαν προσωρινούς συγκλονισμούς, αποδεικνύουν αυτά τα οποία υποστηρίζουμε. 

 

Όταν υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν και υποχρεώνονται να κλέψουν, για να ταΐσουν το άρρωστο παιδί τους, και όταν αυτοί οι άνθρωποι αντί να τύχουν της κατανόησης της Αστυνομίας και των δικαστών, προσάγονται στο δικαστήριο και καταδικάζονται σε πρόστιμο, στη βάση της τυφλής ανάγνωσης του νόμου, τότε ασφαλώς δεν μπορούμε να μιλούμε για αλληλεγγύη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο.

 

Όταν μία υπάλληλος, η οποία φέρεται να εμπλέκεται σε υπόθεση κακοποίησης ανηλίκου, συνεχίζει να εργάζεται σε σχολείο, χωρίς το Υπουργείο Παιδείας, παρά τη γνώση που είχε, να ενδιαφερθεί να την απομακρύνει, τότε πολλά σάπια υπάρχουν στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.

 

Όταν ολόκληρη Αστυνομία αποφασίσει να διενεργήσει εικονική επιχείρηση σε ένα στάδιο γεμάτο παιδιά και δεν φροντίζει να ειδοποιήσει έγκαιρα γονείς, μαθητές και προπονητές για την επιχείρηση, προκαλώντας πανικό και αναστάτωση, τότε μπορεί να φαντασθεί ο καθένας πόση ανοργανωσιά επικρατεί στο αστυνομικό Σώμα. 

Όταν ολόκληρο Υπουργείο ναρκοθετεί τον θεσμό εξετάσεων και ανατινάσσει κάθε αξιοπιστία και εμπιστοσύνη, ζημιώνοντας υλικά και ηθικά τους εξεταζομένους, και ο Υπουργός ψάχνει να ανακαλύψει "σαμποτάζ" και αρνείται να υποβάλει παραίτηση, τότε αντιλαμβάνεται κανείς πόση λατρεία υπάρχει στην καρέκλα και πόση απουσία ευθιξίας. Και όταν, ενώπιον αυτού του φιάσκου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προστατεύει τον Υπουργό, τότε αντιλαμβάνονται όσοι θέλουν να αντιληφθούν, ότι όλα τα κακά ξεκινούν από την κεφαλή.

 

Όταν τρεις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο Πρόεδρος  της Κυβέρνησης και οι Υπουργοί του έχουν εγκαταλείψει κάθε άλλη ασχολία και ασχολούνται αποκλειστικά με την ικανοποίηση αιτημάτων, ακόμη και παράλογων, διαφόρων τάξεων, τότε αντιλαμβάνονται όσοι θέλουν να αντιληφθούν, ότι στην πραγματικότητα επιχειρείται εκ των προτέρων νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος. Διότι η νοθεία δεν πραγματοποιείται μόνο διά της παρέμβασης εντός της κάλπης. Προσπάθεια νοθείας αποτελεί και η εξαπάτηση του κόσμου με δεσμεύσεις που δεν θα εκπληρωθούν, εν γνώσει εκείνων που της εξαγγέλλουν, νοθεία συνιστά και η υφαρπαγή ψήφων με παραπλανητικά προγράμματα, ο εξανεμισμός εκατομμυρίων από τα δημόσια ταμεία και η χρησιμοποίηση των χρημάτων των φορολογουμένων για σκοπούς εξασφάλισης ψήφων.

 

Πέραν τούτων, οι μεθοδεύσεις και οι πρακτικές που χρησιμοποιούν οι κυβερνώντες, συνιστούν αφόρητη πρόκληση προς την αξιοπρέπεια των πολιτών. Προσφέρονται εκδουλεύσεις έναντι αντιπαροχής ψήφων. Ποίο χειρότερο αίσθημα μπορεί να αισθανθεί ένας πολίτης με αξιοπρέπεια, όταν νιώθει ότι του προσφέρονται ψίχουλα και ένα ισχνό τσιεκκούδι, και του ζητείται να ανταλλάξει αυτήν την πελατειακή εξυπηρέτηση, ψηφίζοντας την επανεκλογή του ανώτατου άρχοντα; 

 

Δεν θα φορτώσουμε όλη την ευθύνη αυτής της ντροπιαστικής κατάστασης στον Νίκο Αναστασιάδη και στην κυβέρνησή του. Επειδή τις ίδιες πρακτικές χρησιμοποίησαν και οι προηγούμενοι, προκειμένου να επανεκλεγούν. Τα προεκλογικά τσιεκκούθκια, η κατασπατάληση δημόσιων πόρων χάριν των εκλογικών φιλοδοξιών, το βόλεμα ημετέρων και άλλα σαθρά, υπήρξαν στοιχεία προεκλογικής επικράτησης από γεννήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Νίκος Αναστασιάδης, όμως, είχε μία περιπλέον ηθική υποχρέωση, έναντι του ιστορικού του ηγέτη. Να επαναφέρει τη "Συμφωνία Κυρίων", η οποία με πρωτοβουλία Γλαύκου Κληρίδη είχε συμφωνηθεί στην πρώτη διακυβέρνηση Κληρίδη και η οποία σαφώς υποχρέωνε τους πάντες, όπως έξι μήνες πριν από εκλογές, τερματιζόταν κάθε κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή για παροχές σε οποιαδήποτε τάξη.

 

Αυτή η συμφωνία, η οποία προστάτευε τις δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά και την αξιοπρέπεια πολιτικών και πολιτών, ουδέποτε τηρήθηκε. Ο Νίκος Αναστασιάδης είχε υποχρέωση να την επαναφέρει και αν είχε σωστούς συμβούλους και ο ίδιος κατανοούσε τη χρησιμότητά της, θα αντιλαμβανόταν ότι τέτοια ενέργεια θα τον εξύψωνε στα μάτια του εκλογικού σώματος και θα πρόσθετε προοπτικές στην επανεκλογή του. Αντ' αυτού επέλεξε να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και να εκτεθεί περισσότερο ενώπιον των ορθοφρονούντων πολιτών, ότι υπέρμετρη είναι η λατρεία του στην καρέκλα μίας διχοτομημένης Κύπρου...

 

Το μέλλον είναι ζοφερό για τη χώρα, κάτω από τις συνθήκες που περιγράψαμε. Δημοκρατικές διαδικασίες εμβολιάζονται με νοθεία, υπάρχει όχι εκσυγχρονισμός και εκδημοκρατισμός του κράτους, αλλά επιστροφή  στις χειρότερες παλαιοκομματικές επιλογές του παρελθόντος, το κράτος βουλιάζει στη διαφθορά και στην ανοργανωσιά και αντί να αντιγράφει ευρωπαϊκές πρακτικές, διολισθαίνει σε καταστάσεις και επιλογές Αφγανιστάν και Μπανανιών. Δυστυχώς, όχι μόνο εξαιτίας των αρχόντων του, αλλά και εξαιτίας ασθενών αντιλήψεων περί δημοκρατίας του λαού και προσκόλλησης σε παλαιολιθικές κουλτούρες...