Τα σκάνδαλα γύρω από τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τη Μονή του Οσίου Αββακούμ στο Φτερικούδι αρχίζουν να λαμβάνουν τρομακτικές διαστάσεις. Πέρα από την οικονομική, ηθική, πολιτική, οικολογική πτυχή του ζητήματος, η ουσία έγκειται στην καθαρά θρησκευτική διάσταση και τη βιομηχανία θαυμάτων που φαίνεται να ενορχηστρώθηκε από τους μοναχούς με σκοπό τον πλουτισμό. Στην παρούσα ανάλυση θα επιχειρηθεί μια συνοπτική προσέγγιση της έννοιας «θαύμα», έτσι όπως εξετάστηκε διαχρονικά μέσα από το θεολογικό και φιλοσοφικό καλειδοσκόπιο μεγάλων στοχαστών της Δύσης. Όσα θα ακολουθήσουν, αποτελούν παραπομπές από τη Φιλοσοφική Εγκυκλοπαίδεια του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.

Σε ποιο σκοτεινό μπουντρούμι να κρατούν σήμερα άραγε οι Αττίλες αιχμάλωτη την «Άγνωστη Θεά»; Πέρασαν σχεδόν δυο βδομάδες από τότε που οι κατοχικές αρχές την εντόπισαν θαμμένη σε στάβλο στον σκλαβωμένο Μαραθοβουνο. Έκτοτε δεν μάθαμε νέα της. Έκτοτε κανείς δεν ζήτησε, καλύτερα, να μάθει νέα της. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει ποια είναι, από που κατάγεται, ποιο ήταν το Ιερό της και ποιος την «γέννησε» μέσα από τον ασβεστόλιθο.

Η Αριστερά της Ευρώπης έχει μια μακρά ιστορία σύγχυσης θεμάτων Εβραίων, Σιωνισμού και Ισραήλ - κάτι για το οποίο ορισμένοι μελετητές  αναγνωρίζουν ως επιρροή της σοβιετικής προπαγάνδας, η οποία χρησιμοποίησε αντισημιτικά τροπάρια για να προωθήσει τον αντισιωνισμό. Στο κάδρο και ο «Woke αντισημιστιμός»

«Εδώ και αρκετά χρόνια η αναθεωρητική-νεοθωμανική πολιτική Ερντογάν-ΑΚΡ οδήγησε την Τουρκία σε διεθνή και ειδικότερα σε περιφερειακή διπλωματική απομόνωση». Σε Ελλάδα-Κύπρο, με την πιο άποψη-προσέγγιση διαφωνεί εδώ και χρόνια μια μερίδα ελληνόφωνων αναλυτών. Φροντίζει μάλιστα να το διατυμπανίζει μάλιστα κάθε φορά που ένα γεγονός δείχνει επιβεβαιώνει την δική τους εκτίμηση ότι κακώς η Τουρκία εκλαμβάνεται ως απομονωμένη. Όντως η αντίληψη περί «τουρκικής απομόνωσης» είναι μοναδικό, όπως παρουσιάζεται, σύμπτωμα ελληνικής παρανόησης  στον βαθμό που να  δικαιολογεί τον χλευασμό από τους «πεφωτισμένους»;