Στην κορύφωση της πολεμικής προσπάθειας το 1918, ο τότε πρωθυπουργός της Γαλλίας, Ζιωρζ Κλεμανσώ, ρωτήθηκε στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση ποια ήταν η πολιτική του. Απάντησε το περιώνυμο: «Η εσωτερική μου πολιτική; Κάμνω πόλεμον. Και η εξωτερική πολιτική μου; Κάμνω πόλεμον. Παντού και πάντοτε κάμνω πόλεμον»! Στην Κύπρο δεν υπήρξε ούτε και πρόκειται να υπάρξει Πρόεδρος ο οποίος να αναμέλψει – και να εννοεί έστω και κατ’ ελάχιστον – όσα διασάλπισε ο Κλεμανσώ.

Μετά την νέα τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ, η Λευκωσία, με την υποστήριξη και συμπαράσταση της Αθήνας, περιορίζεται σε διπλωματικές ενέργειες. Κύπρος και Ελλάδα καμώνονται να λησμονούν ότι έχουν να κάνουν με μιαν αποθηριωμένη, απρόβλεπτη Τουρκία η οποία τις εκλαμβάνει ως τους πλέον αδύναμους κρίκους επί των οποίων – ειδικά της Κύπρου – επιδιώκει να επιπέσει ξανά με όλη την ισχύ της αδιστακτότητας της. Ποιος θα την ανακόψει;

Τα τελευταία 24ωρα η Κύπρος υφίσταται έναν τρίτο Αττίλα. Δηλαδή υφίσταται πόλεμο! Η Τουρκία, διά του ερευνητικού σκάφους, «Βάρβαρος», και του γεωτρητικού «Πορθητής», (ας προσεχθούν τα ονόματα, τα οποία παραπέμπουν στην καθαυτό ιδιοσυστασία της τουρκικής βαρβαρότητας) εισέβαλε, κατέκτησε, κατέχει, αμφισβητεί και ήδη γκρίζαρε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σύντομα, όπως και επίσημα προανήγγειλε, θα επιχειρήσει να τρυπήσει σε περιοχή μόλις 40 χλμ δυτικά της Πάφου.

Εχθρική ενέργεια

Πρόκειται για την κρισιμότερη και την πιο επικίνδυνη εχθρική ενέργεια, μετά την εισβολή του 1974, εκ μέρους της Τουρκίας η οποία εννοεί, πρώτον, να ακυρώσει και στην συνέχεια να ελέγξει το ερευνητικό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην αναζήτηση υδρογονανθράκων. Δεύτερον, να καρπωθεί αυτών των υδρογονανθράκων ενώ δεν δικαιούται. Τρίτον, να δοκιμάσει τις αντοχές της Λευκωσίας και της Αθήνας όπως και τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας. Ειδικά της ΕΕ και των ΗΠΑ.

Η Άγκυρα εδώ και χρόνια προειδοποιεί, κυρίως  μετά την πρώτη ανακάλυψη φυσικού αερίου στο θαλασσοτεμάχιο «Αφροδίτη», ότι απαιτεί μερίδιο εκ μέρους δήθεν των Τ/κ, διαφορετικά θα προχωρήσει σε αδειοδοτήσεις (παράνομα, φυσικά) μέσω του κατοχικού μορφώματος, πράγμα που έπραξε.

Μετά τις αδειοδοτήσεις ξένων ενεργειακών κολοσσών και την ανακάλυψη, πρόσφατα, τεράστιας ποσότητας φυσικού αερίου, και τις τριμερείς και τετραμερείς συνεργασίες χωρών της περιοχής, η Τουρκία έκρινε ότι πλέον τίθεται εκτός ενεργειακού παιγνιδιού. Εξ υπαιτιότητος της. Αν σεβόταν την διεθνή νομιμότητα, τις σχέσεις καλής γειτονίας και την κυριαρχία, ανεξαρτησία και δικαιώματα των γειτόνων της και προπάντων της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα μπορούσε σε κάποιο στάδιο να γίνει συμμέτοχος στο ενεργειακό παιγνίδι αφού δεν έχει ενεργειακούς πόρους και είναι χώρα ενεργοβόρος.

Πειρατική μέθοδος

Η Τουρκία επέλεξε την μέθοδο της πειρατείας. Και της νέας εισβολής και κατοχής τμήματος της κυπριακής ΑΟΖ. Από την περ. Κυριακή, η ΕΕ, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ελλάδα, το Ισραήλ, η Βρετανία, η Αίγυπτος, ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, κλπ έχουν εκδώσει ς ανακοινώσεις, με τις οποίες:

Πρώτον, καταδικάζουν τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας. Δεύτερον, διαδηλώνουν την αλληλεγγύη και την συμπαράστασή τους στην Κυπριακή Δημοκρατία. Τρίτον, καλούν την Άγκυρα να ακυρώσει τις παράνομες δραστηριότητές της και να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο. Τέταρτον, καλούν την κατοχική χώρα να μη επιβαρύνει το κλίμα στην πιο ασταθή περιοχή του κόσμου.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ερντογάν, καθώς και ο ΥπΕξ, Τσαβούσογλου, με δηλώσεις τους είπαν, ο μεν πρώτος: «Τα νόμιμα δικαιώματα της Τουρκίας και της "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Τουρκίας" επί των ενεργειακών πηγών στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι αδιαπραγμάτευτα. Η χώρα μας είναι αποφασισμένη να προστατεύσει τα δικαιώματά της και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων». Ο δε Τσαβούσογλου δήλωσε: «Ως εγγυήτρια δύναμη θα προστατεύσουμε όλα τα δικαιώματα και συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων».

Είναι φανερό ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει ούτε και να αποσύρει τα δύο σκάφη και τα πολεμικά της από την κατεχόμενη κυπριακή ΑΟΖ. Οι ενέργειές της φαίνονται καλά μελετημένες παρά το γενικότερο αρνητικό κλίμα για την ίδια. Οι παράνομες και πειρατικές δράσεις της κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν είναι αποτέλεσμα ενστικτωδών αντιδράσεων ούτε για εσωτερική κατανάλωση, όπως αφελέστατα ισχυρίστηκε ο ΥπΕξ της Ελλάδας, Κατρούγκαλος.

Είναι ο ίδιος που στις 21/3/2019 είχε δηλώσει: «Στην ανατολική Μεσόγειο έχει η Τουρκία δικαιώματα που της αναγνωρίζει το δίκαιο της θάλασσας που εμείς θέλουμε να διέπει τις μεταξύ μας διαφορές». Προηγουμένως, σε συνέντευξή του στο τουρκικό πρακτορείο Anadolu είχε δηλώσει: «Πώς μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στην Μεσόγειο. Κανείς δεν ισχυρίζεται το αντίθετο από αυτό». Είχε προηγηθεί η γνωστή δήλωση του πρώην ΥπΕξ, Ν. Κοτζιά, που κάλεσε την Ελλάδα και την Κύπρο να μη είναι «μοναχοφάηδες», δηλ. να μη θέλουν μόνο για τον εαυτό τους το φυσικό αέριο αλλά να το μοιραστούν και με την Τουρκία!

Οι δύο αδύναμοι κρίκοι

 Ο Ερντογάν, με την εισβολή κα κατοχή της κυπριακής ΑΟΖ, δοκιμάζει:

Πρώτον, τις αντιστάσεις και τις αντοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδος. Είναι η εκτίμησή μας ότι δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει όχι μόνο για λόγους εσωτερικούς – μια τέτοια απόφασή του θα εκληφθεί ως προδοσία – αλλά και για λόγους στρατηγικής.  Η Τουρκία γνωρίζει ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα περιοριστούν σε διπλωματικές κινήσεις με κάποια αντίμετρα τα οποία δεν θα είναι ικανά να κάμψουν την πειρατεία του. Ο σουλτάνος ενεργεί από θέσεως καταφανούς ισχύος και η Αθήνα και η Λευκωσία από θέσεως καταφανούς αδυναμίας. 

 Μιλώντας την Παρασκευή 3/5/2019, στα Χανιά, ο Έλληνας Πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι «το διεθνές δίκαιο στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο οφείλει να γίνεται απ' όλους σεβαστό και θα γίνεται από όλους σεβαστό, γιατί εμείς είμαστε εδώ να υπερασπιστούμε και θα υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα με όποιον τρόπο χρειαστεί, είτε μόνοι μας είτε με τους συμμάχους μας». Δηλαδή, πώς; Μπορεί και με πόλεμο με την Τουρκία;

Δεύτερον, ο Ερντογάν, δοκιμάζει ξανά τις αντοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ναι, μεν αρκετές χώρες-μέλη αντιδρούν στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, όμως τα επιμέρους εθνικά συμφέροντα επιτάσσουν άλλη τακτική έναντι του σουλτάνου. Εξάλλου, ο Ερντογάν έχει το όπλο των 3,5 εκ. προσφύγων οι οποίοι σιτίζονται με δισεκατομμύρια από την ΕΕ. Κατ’ επανάληψη επέσεισε την απειλή να τους εξαποστείλει πεσκέσι στην Ευρώπη, με πρώτον αποδέκτη την δύσμοιρη Ελλάδα.

Οι ΗΠΑ αποθαρρύνουν…

Τρίτον, ο σουλτάνος δοκιμάζει ξανά τις αντιδράσεις των ΗΠΑ. Οι σχέσεις των δύο χωρών έφτασαν σχεδόν στον πάτο, ειδικά μετά την επιμονή του να αγοράσει και να εγκαταστήσει τους ρωσικούς πυραύλους S-400, οι οποίοι αποτελούν κόκκινο πανί για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Η Ουάσινγκτον έχει προειδοποιήσει την Άγκυρα με κυρώσεις, με πρώτη ενέργεια τον αποκλεισμό της Τουρκίας από την παραλαβή των υπερσύγχρονων αεροσκαφών F-35, στην παραγωγή των οποίων είναι συμμέτοχος.

Αμερικανική εταιρεία, ο κολοσσός ExxonMobil έχει αδειοδοτηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία και έχει ανακαλύψει ένα τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου. Οι πειρατικές ενέργειες της Τουρκίας επηρεάζουν αμεσότατα και τα αμερικανικά συμφέροντα. Ήδη, οι ΗΠΑ καταδίκασαν την τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ.  Με δήλωση εκπροσώπου της αμερικανικής πρεσβείας:

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποθαρρύνουν κάθε ενέργεια ή ρητορική που αυξάνει τις εντάσεις στην περιοχή». Ταυτόχρονα, «αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναπτύξει τους πόρους της στην Αποκλειστική της Οικονομική Ζώνη και πιστεύουν ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού θα πρέπει να κατανεμηθούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».

 Θα συμφωνήσω με τον εκλεκτό συνάδελφο, Μιχ. Ιγνατίου ο οποίος, σε πρόσφατη ανάλυσή του, επεσήμανε ορθά ότι οι μόνες χώρες οι οποίες μπορούν να κόψουν τον βήχα στον σουλτάνο και να τον συνεφέρουν, είναι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Θα το κάνουν; Αμφιβάλλουμε! Και οι δύο έχουν τεράστια συμφέροντα με την κατοχική χώρα. Εξάλλου, Τραμπ και Ερντογάν είναι παντελώς απρόβλεπτοι. Ποιος αποκλείει ένα νέο, αιφνίδιο υμέναιο στις σχέσεις τους; Τα σπασμένα, για να ικανοποιηθεί ο σουλτάνος, ποιος θα τα πληρώσει; Μάλλον οι συνήθεις χρήσιμοι και βολικοί ύποπτοι: Ελλάδα και Κύπρος.

Στο στόμα της τίγρεως

Αφού Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σε στρατιωτική αδυναμία αντιμετώπισης του τρίτου Αττίλα, ποια είναι τα διπλωματικά και άλλα όπλα, που μπορούν, αν θέλουν, να αξιοποιήσουν για να προκαλέσουν έστω κάποιο κόστος στην Τουρκία;

Πρώτον, δεν συζητούν μαζί της όσο διαρκεί η τουρκική πειρατεία, αφού ο Αναστασιάδης έχει το κεφάλι του μέσα στο στόμα της τουρκικής τίγρεως.

Δεύτερον, η Λευκωσία και η Αθήνα τερματίζουν οριστικά την αδιέξοδη πολιτική τους να είναι οι μόνες ευρωπαϊκές χώρες που θέλουν την Τουρκία στην ΕΕ.

Τρίτον, επιτέλους την περ. Παρασκευή το Υπουργείο Εξωτερικών κατέθεσε τις συντεταγμένες για την ΑΟΖ όλης της Κύπρου και καλεί την Τουρκία να συζητήσουν στην βάση της μεσαίας γραμμής. Γιατί η Λευκωσία δεν έκανε αυτή την κίνηση πριν από χρόνια;

Τέταρτον, η Λευκωσία και η Αθήνα ομόφωνα να εμποδίσουν την τελωνειακή ένωση ΕΕ-Τουρκίας.

Πέμπτον, Ελλάδα και Κύπρος δεν συναινούν σε οποιαδήποτε κονδύλια προς την Τουρκία.

Έκτον, απαιτούν από την ΕΕ να αποσύρει, επιτέλους, εκείνο το 105σέλιδο επονείδιστο έγγραφο Νταβούτογλου-Τσαβούσογλου της 23/6/2014, διά του οποίου η κατοχική χώρα θεωρούσε την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα».

Η αντιδήλωση της ΕΕ

Έβδομον, η Λευκωσία να ανασύρει στην επιφάνεια και να απαιτήσει εφαρμογή της ξεχασμένης αντιδήλωσης της ΕΕ, της 21/9/2005, διά της οποίας, μεταξύ άλλων, καλείτο η Τουρκία να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία (παρ. 5 της αντιδήλωσης) και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της μαζί της.

Όγδοον, η Λευκωσία να επιμένει αταλάντευτα στην πλήρη εφαρμογή των κυπρογενών υποχρεώσεων της Τουρκίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανεξάρτητα από πιθανές συνομιλίες.

Έννατον, ο πρόεδρος Αναστασιάδης να εμμείνει – και να το εννοεί – σε λύση του Κυπριακού στην βάση ευρωπαϊκών και όχι τουρκικών προδιαγραφών, όπως προωθείται διά της τουρκοφρενούς και αντιευρωπαϊκής, αντιδημοκρατικής και ρατσιστικής διζωνικής.

Δέκατον, η Ελλάδα να οριοθετήσει, επιτέλους, την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο όπως ο Έλληνας Πρωθυπουργός υποσχέθηκε από τις 9/12/2015. Έτσι θα διασφαλιστεί και το ελληνικό Καστελλόριζο.

Η δεύτερη εισβολή!

Προψές Δευτέρα, 6.5.2019, ο Πρόεδρος ερωτηθείς για τις εχθρικές ενέργειες της Τουρκίας στην ΑΟΖ, δήλωσε ότι «πρόκειται για μια, καθαρά, παραβίαση του διεθνούς δικαίου, ή για μια, θα μπορούσε να την χαρακτηρίσω, δεύτερη εισβολή, δεδομένης της παραβίασης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Αφού λοιπόν, πρόκειται για «δεύτερη εισβολή» κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν όφειλε, ως κυβέρνηση, να την καταγγείλει ως τέτοια και να ζητήσει άμεση σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας; Γιατί δεν το έκανε μέχρι στιγμής;

Πέραν των πιο πάνω μέτρων – ήδη εξαγγέλθηκαν νομικά μέτρα και δίωξη όλων όσοι, άμεσα ή έμμεσα, Τούρκοι και ξένοι, εμπλέκονται στην τουρκική πειρατεία – υπάρχουν και πολλά άλλα. Αν, φυσικά, ο Ν. Αναστασιάδης δεν κάνει στροφή την τελευταία στιγμή είτε εξαιτίας πιέσεων είτε για να μη προκαλεί, δήθεν, τον μαινόμενο Ερντογάν. Και αν η Αθήνα είναι έτοιμη να διεκδικήσει, επιτέλους, τα ελληνικά δίκαια και να υπερασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα.

Η νέα τουρκική εισβολή κατά της Κύπρου ξαναφέρνει στην επιφάνεια το φλέγον ζήτημα της αμυντικής θωράκισης του τόπου. Ταυτόχρονα καταδεικνύει το μέγα έγκλημα που όλες οι κυβερνήσεις και ειδικά η παρούσα διαπράττουν κατά του Ελληνισμού:

Πρώτον, διά της ψηφοθηρικής μείωσης της θητείας.

Δεύτερον, διά της δραστικής μείωσης των κονδυλίων για την άμυνα.

Τρίτον, με τη διάλυση σχεδόν της εθνικής Φρουράς και της εφεδρείας.

Τέταρτον, με τη λεηλασία των δισεκατομμυρίων που οι φορολογούμενοι εισφέρουμε για την άμυνα, αλλά άμυνα δεν βλέπουμε.

«Διπλωματία άνευ όπλων…»

Συμπερασματικά: Κανείς από τους φίλους και συμμάχους μας δεν πρόκειται να πολεμήσει ή να συγκρουστεί με την Τουρκία για χάρη της Κύπρου ή και της Ελλάδος. Η δεύτερη τουρκική εισβολή κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας αναδεικνύει τη διαχρονική εγκληματική ανεπάρκεια κυβερνήσεων και Προέδρων να κατανοήσουν την τουρκική στοχοθεσία εναντίον μας και, ανάλογα, να πάρουν μέτρα ανάσχεσης και εξουδετέρωσής της. Στρατιωτικά και άλλα.

Η επί δεκαετίες ολέθρια πολιτική κατευνασμού, γλειψίματος και εξημέρωσης του τουρκικού θηρίου απέτυχε παταγωδώς. Στην αντιμετώπιση της αποχαλινωμένης Τουρκίας και του αδίστακτου Ερντογάν, Αθήνα και Λευκωσία ασκούνται στην βολική, χωρίς κόστος για την Τουρκία, διπλωματία. Λησμονούν, όμως, το του Μεγάλου Πρώσου Βασιλέως, ο οποίος πρέσβευε ότι: «Διπλωματία άνευ όπλων είναι μουσική άνευ οργάνων». Όπερ έδει δείξαι.