ΜΕ ΤΗΝ πατροπαράδοτη αποικιοκρατική δολιότητα και υστεροβουλία η Βρετανία, προκειμένου ν’ αποκρούσει το αναπτερωμένο κίνημα της Κύπρου για Ένωση με την Ελλάδα, αμέσως μετά το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950, μεθόδευσε την ανθελληνική υποκίνηση του τουρκικού παράγοντα. Τόσο στην Τουρκία, όσο και πρωτίστως στην ηγεσία της εν Κύπρω τουρκικής μειονότητας.

 

Νωρίς μετά την έναρξη, 1η Απριλίου 1955, του ένοπλου, αντι-αποικιακού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. πρώτο επίτευγμα της βρετανικής υποκίνησης προς τον Φαζίλ Κιουτσούκ στη Λευκωσία και τους Αντνάν Μεντερές και Φατίν Ζορλού, τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών στην Άγκυρα, υπήρξε το τουρκικό ανθελληνικό πογκρόμ των «Σεπτεμβριανών 1955» στην Κωνσταντινούπολη.

 

ΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ της τουρκικής στρατηγικής στο Κυπριακό, ο Μεντερές ανέθεσε τότε στον εκ του αντιπάλου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος συνταγματολόγο καθηγητή Νιχάτ Ερίμ, οι «Εκθέσεις» του οποίου αποτελούν από το 1956 τον αναλλοίωτο πυρήνα της τουρκικής πολιτικής.

 

ΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ και εφαρμογή της στρατιωτικής στρατηγικής της Τουρκίας στην Κύπρο, ο Ζορλού την ανέθεσε το 1957 στο Γραφείο Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) του τουρκικού γενικού επιτελείου. Το επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου» ετοίμασε ο τότε ταγματάρχης του ΓΕΠ Ισμαήλ Τάνσου, προϊστάμενος πλέον από το αρχηγείο στην Άγκυρα της μετατροπής, το 1958, της τουρκοκυπριακής ΤΜΤ σε στρατιωτικό βραχίονα της Τουρκίας στην Κύπρο.

 

Σ Τ Ι Σ  27 Μαΐου 1960 το πρώτο στην ιστορία στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία, μ’ επικεφαλής τον στρατηγό Κεμάλ Γκιουρσέλ κι άλλους 38 στρατηγούς κ.ά. αξιωματικούς, ανέτρεψε τον εκλεγόμενο απ’ το 1950 πρωθυπουργό της χώρας Αντνάν Μεντερές. Ακολούθησε 9μηνη δίκη, η οποία κατέληξε στην καταδίκη σε θάνατο του πρωθυπουργού Μεντερές, του υπουργού Εξωτερικών Φατίν Ρουστού Ζορλού, του υπουργού Οικονομικών Χασάν Πολατκάν και του προέδρου της Τουρκίας Τζελάλ Μπαγιάρ. Οι Μεντερές, Ζορλού και Πολατκάν εκτελέστηκαν με απαγχονισμό 16 Σεπτ. 1961, ενώ η ποινή του Μπαγιάρ μετατράπηκε σε ισόβια λόγω του ότι ήταν υπέργηρος.

 

Ω Σ Τ Ο Σ Ο, πριν κρεμάσουν τον Μεντερές, επί της πρωθυπουργίας του είχε επιτύχει, μαζί με τον Ζορλού, πολύ μεγάλης σημασίας κέρδη για την Τουρκία:

 

- Έβαλε το 1952 την Τουρκία στο ΝΑΤΟ.

- Υποκινούμενος απ’ τη βρετανική ανθελληνική δολιότητα εξαπέλυσε το πογκρόμ κατά του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης στα Σεπτεμβριανά του 1955.

- Πέτυχε με τη «στρατηγική Νιχάτ Ερίμ 1956» και με το Γραφείο Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας, απ’ το 1958, να συγκροτήσει και να εξοπλίσει στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο την τρομοκρατική ΤΜΤ ως τον μυστικό στρατιωτικό βραχίονα της Τουρκίας στο νησί, σε εφαρμογή του επιτελικού «Σχεδίου Επανάκτησης Κύπρου». Το οποίο υιοθέτησαν κατόπιν και ενίσχυσαν αφειδώς, εκείνοι που τον είχαν θανατώσει το 1961.

ΑΥΤΟ, παρεμπιπτόντως, η συνέχιση της κυπριακής πολιτικής του εκτελεσθέντος Μεντερές από τους εκτελεστές του, αποτελεί ένα τεράστιας σημασίας διδακτικότατο κεφάλαιο, για την αταλάντευτη από το 1956 έως και σήμερα τουρκική πολιτική στο Κυπριακό, επί όλων ανεξαιρέτως των τουρκικών κυβερνήσεων…

- Και, κυρίως, πέτυχε, ο Μεντερές, πρώτη φορά μετά το 1878 να ξαναπατήσει νομίμως το πόδι του στην Κύπρο ο τουρκικός στρατός, ως ΤΟΥΡΔΥΚ:

- Με τις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου του 1959, πέτυχε να καταστήσει την Τουρκία επικυρίαρχη («εγγυήτρια») της νεοσύστατης τότε ζυριχικής Κυπριακής Δημοκρατίας.

 

Β Ε Β Α Ι Ω Σ  οι έκτοτε υπέρ της Τουρκίας επιτυχίες του Μεντερές πριν τον εκτελέσουν, υπήρξαν συνάρτηση και φυσιολογικό αποτέλεσμα των αποτυχιών της ελληνικής πολιτικής. Πρώτα, τον Αύγουστο 1955 με τον αντιπρόεδρο του ετοιμοθάνατου πρωθυπουργού Αλέξανδρου Παπάγου, τον Στέφανο Στεφανόπουλο που σύρθηκε στη βρετανική παγίδα της Τριμερούς Διάσκεψης του Λονδίνου με την Τουρκία για το Κυπριακό. Και ύστερα, με πρωθυπουργό από το 1956 τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και υπουργό Εξωτερικών τον Ευάγγελο Αβέρωφ Τοσίτσα, πρωταγωνιστών στις Συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959.

 

Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Α  ΤΟΥΡΚΙΚΑ κείμενα, τα τρία κεμαλικά, το τέταρτο ισλαμικό, τα δύο καθηγητών και τ’ άλλα δύο στρατηγών, όλα, της βαθύτερης ουσίας του τουρκικού κράτους και της πρακτικής εφαρμογής του τουρκικού επεκτατισμού, με πρώτο θύμα την Κύπρο, αποτελούν το ασφαλέστερο κλειδί για να εννοήσει ο καθένας:

(α) Πώς και γιατί επιτυγχάνουν οι Τούρκοι σε βάρος του Ελληνισμού: Από τα Σεπτεμβριανά του 1955 στην Κων/πολη, μέχρι και την εισβολή του «Πορθητή» στην κυπριακή ΑΟΖ το 2019.

(β) Πώς και γιατί αποτυγχάνουν οι Έλληνες (Αθήνα και Λευκωσία), πρώτα να αντιληφθούν ορθά τις τουρκικές μεθοδεύσεις και, ύστερα, να τις αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά και να τις αποκρούσουν.

 

Μ Ε Λ  Ε Τ Η  ΤΩΝ τεσσάρων τουρκικών κειμένων θα μπορούσε να εντοπίσει τους όρους και τις δυνατότητες ανατροπής των τουρκικών επιτυχιών. Εάν την είχαν στα χέρια τους, προσοντούχοι Ηγέτες του Ελληνισμού απαλλαγμένοι από:

 

(α) Τα Ηττημένα Μυαλά τους.

(β) Τη Δειλία τους και

(γ) Τις Ψευδαισθήσεις, τις αυταπάτες και την εθελοτύφλωσή τους. 

 

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ τουρκικά κείμενα είναι των Νιχάτ Ερίμ, Ισμαήλ Τάνσου, Γιαμάκ Κεμάλ και Αχμέτ Νταβούτογλου:

 

1. Οι Εκθέσεις του 1956 για το Κυπριακό, του κεμαλιστή καθηγητή και μετέπειτα (1971) χουντικού πρωθυπουργού και δολοφονηθέντα το 1980, Νιχάτ Ερίμ. «Κοράνι στρατηγικής» όλων έκτοτε των τουρκικών κυβερνήσεων. Υλοποιούμενο με μαθηματική ακρίβεια. Μεταφρασμένο από το 1982 στο βιβλίο του Νεοκλή Σαρρή «Η Άλλη Πλευρά». Με επιμέλεια του διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ) Χρίστου Ιακώβου, τις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, τύπωσε σε βιβλιαράκι το οποίο διένειμε 1η Οκτωβρίου 2017 στους αναγνώστες της η «Σημερινή».

2. Το βιβλίο του ταγματάρχη (το 1957) Ισμαήλ Τάνσου «Στην πραγματικότητα κανείς δεν κοιμόταν» (2001), που δεν έχει εισέτι μεταφραστεί. Υπήρξε ο «εγκέφαλος» του Γραφείου Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) που εκπόνησε το επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου» και δημιούργησε τον ένοπλο βραχίονα έναρξης εφαρμογής του, δηλαδή την ΤΜΤ το 1958.

3. Το βιβλίο «Όσοι Έζησαν στη Σκιά…» (2006), που δεν έχει ακόμα μεταφραστεί, του στρατηγού Κεμάλ Γιαμάκ, ο οποίος υπήρξε 1ος υποδιοικητής της ΤΟΥΡΔΥΚ, επικεφαλής του ΓΕΠ στην Κύπρο το 1966, αργότερα διοικητής του Αττίλα, μέχρι και αρχηγός στρατού της Τουρκίας.

4. Το βιβλίο «Το Στρατηγικό Βάθος» (2001), του ισλαμιστή καθηγητή, στρατηγικού μέντορα του Ερντογάν, Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος διετέλεσε και υπουργός Εξωτερικών και πρωθυπουργός τού επί 17ετία ήδη στην εξουσία ικανού νεοσουλτάνου. Από το 2010 το βιβλίο του Νταβούτογλου κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Ποιότητα».