ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ διαρκές, επί 45 χρόνια στην Κύπρο επίτευγμα του ηττημένου από το 1974 Ελληνισμού, είναι ότι, τα Ηττημένα Μυαλά των διαδοχικών ηγεσιών του, εν Λευκωσία και εν Αθήναις, απέτυχαν να επιβάλουν τη «λύση» του Κυπριακού.

 

ΣΘΕΝΑΡΑ και σταθερά, με φρόνηση εθνικής επιβίωσης και αγωνιώδους εγκαρτέρησης   χαλκέντερη, η Απορριπτική πλειοψηφία του λαού δεν τους επέτρεψε να νομιμοποιήσουν, διά της «λύσης τους», τα επιτεύγματα του Δίδυμου Κακουργήματος (χουντικού προδοτικού πραξικοπήματος και εισβολής του Αττίλα) του 1974.

 

- Δεν τους επέτρεψε να συνθηκολογήσουν με τους Τούρκους Κατακτητές και να υπογράψουν την διζωνική νομιμοποίηση των παράνομων επιτευγμάτων του Αττίλα στην Κύπρο.

 

ΤΟΥΤΟ το 45χρονο ήδη επίτευγμα, στη διάρκεια της συνεχιζόμενης επί 45 χρόνια τουρκικής κατοχής, το οποίο απέτρεψε διαδοχικά την επιβολή των Βολιδοσκοπήσεων Βάλντχαϊμ, των Δεικτών Κουεγιάρ, της Δέσμης Ιδεών Γκάλι, του Σχεδίου Ανάν και του νυν Πλαισίου Γκουτέρες, των διαδοχικών από το 1974 έως σήμερα Γενικών Γραμματέων του ΟΗΕ, δεν επέτρεψε στους Τούρκους Κατακτητές να καταστήσουν Εκλιπούσα την Κυπριακή Δημοκρατία και - με ελληνική υπογραφή - να «μετεξελίξουν» την Κύπρο ολόκληρη σε τουρκικό προτεκτοράτο.

 

Ο ΕΞΑΓΓΕΛΘΕΙΣ κάποτε και χλευασθείς από πολλούς κατά καιρούς δημαγωγούς και δημαγωγίσκους Μακροχρόνιος Αγώνας, χωρίς ποτέ το δεύτερο συνθετικό του ν’ αποκτήσει ουσιαστικό, αποφασιστικώς σχεδιασμένο κι αταλαντεύτως μεθοδικά υλοποιούμενο, αποτελεσματικό περιεχόμενο, διέσωσε ως πεισματική έκφανση παλλαϊκής διαχρονικά Εθνικής Αντίστασης, την Μακροχρόνια (45 ήδη ετών) Άρνηση Υποταγής στους Τούρκους Κατακτητές. Προσδοκώντας και αναμένοντας καλύτερες μέρες για την απελευθέρωση.

 

ΤΟΥΤΟ το 45χρονο ήδη επίτευγμα, της διασωζόμενης Κυπριακής Δημοκρατίας, ενδυνάμωσε συν τω χρόνω την απειλούμενη και διαρκώς διακυβευόμενη (σε… διζωνικές διαδικασίες συνομιλιών υπό την αιγίδα των Γ.Γρ. του ΟΗΕ) κρατική της υπόσταση, ως τη σημαντικότερη ασπίδα προστασίας, φυσικής και εθνικής επιβίωσης των Ελλήνων της Κύπρου αφ’ ενός και ως προμαχώνα ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ του σύνολου Ελληνισμού, βατήρα και προγεφύρωμα διάσωσης και γεωστρατηγικής προκοπής του ελλα-δικού μας κράτους αφ’ ετέρου. Με την πίστη και την προσδοκία, να έρθουν αργά ή γρήγορα οι καλύτερες μέρες.

 

ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΗ προϋπόθεση ώστε να υπάρχουν διαρκώς διευρυνόμενες οι δυνατότητες και οι ικανότητες αξιοποίησης των οιωνδήποτε ίσως υπάρξουν καλύτερων ημερών, και ταυτόχρονα, επαρκώς αποτελεσματικής αντιμετώπισης των όποιων τυχόν προκύψουν χειρότερων ημερών, είναι για τον Ελληνισμό δύο πράγματα:

 

ΠΡΩΤΟΝ η ενδυνάμωση των δύο μας κρατών και δεύτερο, ποτέ ξανά εθνικός διχασμός. Εθνική ομοψυχία και αταλάντευτη πολιτική ανάπτυξης όλων των εσωτερικών και εξωτερικών συντελεστών εθνικής ισχύος. Ικανών ν’ αποτρέπουν τη νεο-οθωμανική επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας και να πολλαπλασιάζουν τις εθνωφελείς συμμαχίες και συνεργασίες των δύο μας κρατών στην περιοχή και διεθνώς.

 

ΣΗΜΕΡΑ η Τουρκία Κατακτητής, 17 ήδη χρόνια υπό την ηγεσία του ικανότατου Ερντογάν, βρίσκεται σε ρευστή άκρως επικίνδυνη κατάσταση. Παίζεται η Τουρκία. Ανάμεσα σε πρωτοφανείς κινδύνους, για την ίδια απ’ τη μια, και απειλές από την ίδια - κινδύνους για Κύπρο και Ελλάδα, απ’ την άλλη. Σε ρευστό διεθνές σκηνικό, με άγνωστο μεν, δυνάμενο όμως να προβλεφθεί χονδρικά στην εξέλιξή του, «παίγνιο» αντιμαχομένων στρατηγικών, των μεγάλων, των μεσαίων και των μικρών δυνάμεων, παγκόσμιας και τοπικής εμβέλειας.

 

ΣΕ ΑΥΤΟ το «παίγνιο» οφείλει η στρατηγική και η τακτική, Αθηνών τε και Λευκωσίας, ν’ αξιοποιήσει τις προσφερόμενες ευκαιρίες, αποφασιστικά, ρωμαλέα, συνετά και με θουκυδίδεια σοφία (απαραίτητος ανέκαθεν πυλώνας της οποίας είναι και η ένοπλη σοφία) ώστε, αλώβητα τα δύο κράτη να επιτύχουν τις καλύτερες μέρες.

ΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ της ήδη 45χρονης κυπριακής Άρνησης Υποταγής στις διζωνικές επιβουλές των Τούρκων Κατακτητών, μέσα στους διαμορφούμενους, νέους και ρέοντες, συσχετισμούς δυνάμεων, παρέχει στους κυβερνώντες και τους πολιτεύοντες σε Ελλάδα και Κύπρο, το οχυρό εξόρμησης  για να επιτύχουν τις καλύτερες μέρες, απαλλαγμένοι επιτέλους απ’ τα Ηττημένα Μυαλά μας.