Το Επιτελείο του Προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να απαντήσει στα ακόλουθα ερωτήματα:

1.            Το Κυπριακό παραμένει στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών ή έχει απομακρυνθεί, όπως διακηρύττει η Τουρκία;

2.            Γιατί τα Ηνωμένα Έθνη δεν μπόρεσαν να λύσουν το πρόβλημα μετά τη «μεσολάβηση» και τις «πολλές» τους υπηρεσίες 45 ετών;

3.            Πώς μπορούν τώρα να το λύσουν με ισχυρότερη και επιθετικότερη Τουρκία;

4.            Τι θα γίνει αν συμφωνήσουν Τραμπ και Ερντογάν αύριο στη διαπλοκή των συμφερόντων τους, ότι η «Βόρεια Κύπρος είναι Τουρκική»; (Και ποιος μπορεί να αποκλείσει τέτοια εξέλιξη με φοβερές παρενέργειες όταν ο Αμερικανός ηγέτης έδωσε τα συριακά Γκολάν Χάιτς στο Ισραήλ και εγκατέστησε την Αμερικανική Πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ;).

     Το Προεδρικό Επιτελείο πρέπει να εκτιμήσει τα νέα δεδομένα. Να εκτιμήσει τις επόμενες κινήσεις της Άγκυρας με βάση τους Τουρκικούς Σχεδιασμούς. Και στο πλαίσιο των γενικότερων αμερικανοτουρκικών σχέσεων στον χώρο της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Και πρέπει να επιτύχουν ορθές εκτιμήσεις των νέων τουρκικών κινήσεων. Να εισηγηθούν στον Πρόεδρο εγκαίρως αποτελεσματικούς τρόπους αναχαίτισης και αποτροπής νέων εις βάρος μας τετελεσμένων γεγονότων…

     Υπάρχει τέτοιο πολιτικό Επιτελείο στο Προεδρικό Μέγαρο; Δεν το γνωρίζουμε. Μπορεί να υπάρχει. Αν δεν υπάρχει, τότε ο Πρόεδρος κρίνει ότι δεν το χρειάζεται. Ο ίδιος το καλύπτει; Είναι σε θέση να το αναπληρώσει ο ίδιος; Μπορεί, δηλαδή, και τις τουρκικές επόμενες επεκτατικές κινήσεις να προβλέπει και να οργανώνει την αποτροπή ή τη ματαίωσή τους; Αν ο Πρόεδρος μπορεί… δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν δεν μπορεί, όμως (όπως κατ’ επανάληψιν έχει αποδειχθεί), τότε η υπνωτισμένη Ελληνοκυπριακή Κοινωνία ας αναμένει τα νέα δεινά της…

     Θα μπορούσε, όμως, κανείς στο σημείο αυτό να εγείρει δύο «ενστάσεις». Η πρώτη λέγει: Οι προηγούμενοι Πρόεδροι της Κύπρου είχαν πολιτικά Επιτελεία; Είχαν Προεδρικοανθρώπους! Όχι Επιτελεία. Είχαν Υπηρέτες. Όχι Επιτελείς. Και, εν πάση περιπτώσει, όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι έφεραν ο καθένας τους τη δική του καταστροφή στον τόπο. Και όλοι μαζί τον Τούρκεψαν. Η δεύτερη ένσταση είναι πιο πρόδηλη: Η Κύπρος είναι μικρή και αδύναμη. Για ποια Επιτελεία και για ποιες Αποτροπές μάς γράφετε;

     Αλλ’ οι προηγούμενοι Πρόεδροί μας άφησαν πείρα βουτηγμένη σε αίματα και ερείπια. Η μικρή και αδύναμη Κύπρος αντιστάθηκε (ο Λαός, όχι οι Ηγέτες), κρατήθηκε, υπάρχει. Αναπνέει και ελπίζει. Και άντεξε και αντιστάθηκε στο Σχέδιο Διάλυσής της, που ήλθε ως Σχέδιο Ανάν. Συνεπώς, η πείρα των εφιαλτικών δεκαετιών του Κυπριακού και η αστείρευτη δυνατή αντίσταση της μισής Κύπρου είναι υπαρκτά δεδομένα. Δεδομένα που επιτρέπουν και ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ λειτουργία πολύ δυνατού και πολύ αποτελεσματικού Επιτελείου στο Προεδρικό και όχι μόνο…

     Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το Εθνικό Συμβούλιο δεν πρέπει να εναβρύνονται με νέες αυταπάτες. Ο Τούρκος θα είναι σκληρότερος, απαιτητικότερος στο άμεσο μέλλον. Ο γεωστρατηγικός και ενεργο-οικονομικός ανταγωνισμός στην περιοχή δεν θα αποδυναμώσει την Τουρκία. Θα την ενισχύσει. Πρέπει να αποφασισθούν από τώρα οι τρόποι και οι μορφές οργανωμένης αντίστασης της Κύπρου. Όταν οι Αμερικανοί θα αγκαλιάζουν την Τουρκία, οι Ρώσοι θα τη χαϊδεύουν, οι Ισραηλινοί θα κοιτάζουν αλλού και οι Ελλαδίτες θα αναζητούν τους Ψαράδες για νέες ολέθριες «Συμφωνίες» Πρεσπών, η Κύπρος πρέπει να ξέρει τι θα πράξει, πού και πώς θα στηριχθεί.