Όχι τυχαία είναι καρφωμένος στο μυαλό μου ο Κώστας Μόντης και το «τρίτο γράμμα στη μητέρα» του. Είναι ο μήνας Μάρτιος, είναι η στεναχώρια των στιγμών, είναι η λιτότητα στον λόγο -χωρίς περιστροφές και στρογγυλέματα- που απαιτούν οι καιροί, σαφώς είναι και οι περιστάσεις γύρω μας…

 

Ας μου συγχωρέσει λοιπόν την παράφραση ο κορυφαίος ποιητής της Κύπρου, που έφυγε πριν από 14 Μάρτηδες…

 

Λοιπόν; Αξιότιμε κ. Πρόεδρε, τα κατάφερες, επανεκλέγηκες! Έλαβες ισχυρή εντολή! Έχεις άλλη μια θητεία. Τελευταία, είπες! Συνεπώς δεν σε νοιάζουν οι προσθαφαιρέσεις, το πολιτικό κόστος, τα κομματικά μαγειρεία, οι κλακαδόροι, τα συμφέροντα. Μόνον οι επόμενες γενιές. Το καλό του τόπου. Και η υστεροφημία σου - ανθρώπινο είναι. Και λοιπόν; Θα τολμήσεις το δύσκολο, το οδυνηρό αλλά και ωφέλιμο, το χρήσιμο αλλά όχι αρεστό; Θα συγκρουστείς με όλους και με όλα για μια Κύπρο καλύτερη; Για μια Κύπρο ελεύθερη; Για μια Κύπρο ευημερούσα; 

 

Έχεις σχέδιο; Είναι διαφορετική αυτή η πενταετία... Έχεις συνεργάτες; Τους εμπιστεύεσαι; Δεν υπάρχει αυτήν τη φορά περίοδος χάριτος. Τριγύρω σου και τριγύρω μας όλα μοιάζουν να θέλουν, να απαιτούν μιαν αλλαγή. Αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή φιλοσοφίας, αλλαγή τρόπου σκέψης, αλλαγή τρόπου δράσης. Θα γίνεις η αλλαγή που μας αξίζει; Θα φέρεις την αλλαγή που μας αρμόζει;

 

Αξιότιμε Πρόεδρε Νίκο Αναστασιάδη, σε κοιτάμε, σε κοιτάμε μ' έναν τρόπο και κάθεται βραχνάς και μολύβι στο στήθος μας. Δεν μπορείς και δεν πρέπει να κρυφτείς πίσω από δικαιολογίες και αναβολές...  Ή τώρα ή ποτέ. Και στο Κυπριακό. Και στα ενεργειακά. Και στην οικονομία. Και στην Υγεία. Και στην Παιδεία. Και στην καθημερινότητά μας. Σε κοιτάμε και λέμε: Και λοιπόν; Σε κοιτάμε και ερωτούμε: Λοιπόν; 

 

Υ.Γ. Κύριε Γενικέ Εισαγγελέα, κοιτάμε κι εσένα. Θα προστατέψεις, επιτέλους, την ελευθεροτυπία; Θα αφήσεις στην... πάντα το κυνήγι των «δράκων» και των «μαγισσών»; Σε κοιτάμε μ' έναν τρόπο και κάθεται βραχνάς και μολύβι στο στήθος μας. Και λέμε: Λοιπόν; Και σε ρωτούμε φορτικά, επαναλαμβανόμενα. Με το ίδιο, όμως, απογοητευμένο ύφος: ΛΟΙΠΟΝ;..