Η διαδικασία του «σκέφτομαι και γράφω» βρίσκεται στο DNA μας. Είναι η επικοινωνία μας, η ζωή μας, το παν μας. Η διαδικασία όμως του «σκέφτομαι και διαγράφω» διαφυλάσσει την αυτονομία μας, την ανεξαρτησία μας, την αυτοκυριαρχία μας.

Πέρασα λοιπόν, στο σκέφτομαι και διαγράφω. Μια άκρως υγιής αλλά επίπονη τεχνική επιβίωσης, σε έναν κόσμο γεμάτο υποκρισία.

Υποκρισία! Τόσες τραγικές ερμηνείες εγωκεντρικών ανθρώπων, βολεμένων σε μια μέτρια ζωή την οποία όμως θεωρούν υπερπαραγωγή.

Η υπερπαραγωγή αποτυπώνεται στην κοπέλα που τους καθαρίζει, τους πλένει, βγάζει το σκύλο βόλτα και τις Κυριακές στις οικογενειακές εκδρομές φροντίζει τα μούλικα στο διπλανό τραπέζι. Η υπερπαραγωγή αποτυπώνεται στο shopping του Σαββάτου με ένα ipad ανά χείρας και με ένα καφέ αξιώσεων με ανθρώπους της ιδίας συνομοταξίας. Η υπερπαραγωγή αποτυπώνεται στo Instagram και σε ένα φιλάρεσκο duck face γεμάτο Υαλουρονικό.

Το bottox, τα νήματα, τα τραβήγματα, η αιώνια νεότητα και η αέναη βλακεία έχουν γίνει ένα με εμάς.

Όλα αυτά τα «αγαπημένη μου» «χρυσή μου» «καλή μου» κλπ κλπ με έχουν κουράσει τόσο πολύ όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Γιατί καλόχρυσοαγαπημένη μου πώς να κρυφτεί ο ελέφαντας πίσω από το δάκτυλό του; Πώς να κρύψεις την απέχθεία σου προς εμένα που ναι μπορώ να πω με το κεφάλι ψηλά ότι το Σάββατο, καθαρίζω μόνη μου το σπίτι. Ότι κάθε πρωί βγάζω μόνη μου τα σκυλάκια μου βόλτα, ότι για να αγοράσω κάτι πρέπει να το σκεφτώ και να υπολογίσω τους μήνες με ή χωρίς ΑΗΚ. Που πάω για καφέ με τις φίλες μου γιατί έκανα το μέτρημά μου;

Εσένα σε έχω στα σκάρτα. Δε μου ταιριάζει η ματαιοδοξία σου. Θέλω ανθρώπινους ανθρώπους. Που κλαίνε, που παίζουν με τα παιδιά τους, που γελάνε δυνατά, που θυμώνουν, που αγαπάνε, που σφουγγαρίζουν, που βάζουν ντουζίνες πλυντήρια, που κάνουν μακαρόνια με κιμά όταν βιάζονται, που συμπονάνε, που σε σκέφτονται μες τη μαύρη νύχτα επειδή άκουσαν ένα τραγούδι, που σε βλέπουν όνειρο και ανησυχούν.

Δυστυχώς όμως οι ανθρώπινοι άνθρωποι περνάνε δύσκολα. Για οτιδήποτε κάνουν στη ζωή τους πρέπει να αγωνισθούν διπλά και τριπλά. Γιατί μπορεί εγώ και εσύ να κάναμε το μέτρημά μας αλλά η ίδια η κοινωνία τα έχει μετρημένα λάθος.

ΥΓ Αφιερωμένο στις δικές μου φίλες που αγαπώ και κάθε μέρα «σκέφτομαι και γράφω» για αυτές.