Κάθε που άλλαζε η χρονιά είχε μια χαρμολύπη. Μετρούσε αυτά που έχασε, ξεσκόνιζε τις αναμνήσεις, ξεψάχνιζε κάτι πέρα από τα συνηθισμένα του. Τους κτύπους της καρδιάς του.

 

Είχε πάψει από καιρό να πενθεί τις απώλειες. Άνθρωποι, στιγμές, ευκαιρίες που πέταξαν σαν τα τρελά πουλιά.

 

Κατάλαβε πια πως τα όνειρα και η αγάπη είναι για τους θαρραλέους. Αυτούς, που το λέει ψυχή τους να βάλουν πλώρη ή να απομείνουν ξέμπαρκοι στις ακρογιαλιές των ποιητών. Ευλογημένοι απ' τον Θεό, αλλά παρατημένοι από τους ανθρώπους.

 

Τον είχε φάει τον μισό αιώνα ζωής... Μα στα μισά αφέθηκε να τον παρασέρνει η εν λευκώ πορεία της ρουτινιάρικης καθημερινότητάς του. Έβαζε τελεία στις προσδοκίες του και έδενε στην άκρη των οριζόντων την ελπίδα και τις συναισθηματικές πολυπλοκότητες.

 

Αν κι έκανε ενίοτε τις προσωπικές του επαναστάσεις, εντούτοις νικημένος από τη δύναμη της συνήθειας και τις κοινωνικές επιταγές, άφηνε τις μέρες και τα χρόνια να σβήνουν στο ποτήρι του, λες και η μοίρα θα του 'κανε το χατίρι να ζήσει δεύτερη φορά.

 

Αυτός ήταν ο Ξενοφών. Γοητευόταν με την αλήθεια της ζωής και της ανθρώπινης ύπαρξης, πλην όμως λιποψυχούσε και παρέμενε άπραγος στην ασφάλεια του προσωπικού εγκλεισμού του. Κοίταγε τη θάλασσα και ήταν σε μια ξέρα κι έβλεπε ως αυταπάτες τις όποιες επιλογές.

 

Κάθε που εξέπνεε μια χρονιά κι έκανε την είσοδό της η καινούργια, όμως, μια πνοή άλλαζε τα εντός του. Έπιανε το μέτρημα των στιγμών, των ευτυχισμένων στιγμών και βγαίναν πάντα λίγες. Και τον έσκιαζε τότε μια λύπη ή μάλλον καλύτερα αυτολύπηση. Το ταξίδι αφέθηκε μισό… Κι όμως, έστω κι ετεροχρονισμένα είχε χρέος απέναντι στον εαυτό του να ολοκληρωθεί.

 

Το καράβι ανέμενε φέτος στο λιμάνι. Φυσούσε και ούριος άνεμος. Τα πανιά άνοιξαν. Δόθηκε το πρόσταγμα. Σεβασμός στην ελευθερία της βούλησης. Σεβασμός στις προσωπικές επιθυμίες.

 

Ο χρόνος εξέπνευσε και ήρθε ο καινούργιος για να τον ακολουθήσει στον τελικό προορισμό. Στη δικιά του ευτυχία.

 

Παρεμπιπτόντως, στην πλώρη γράφει λεύτερος!

 

Και το άσχετον, δεν είναι μάταιη η επίδειξη ισχύος, όταν κανείς δεν είναι κτήμα κανενός;

 

Υστερόγραφο: Είναι ατρόμητοι οι αληθινοί! Καλή χρονιά…