Μία σειρά γεγονότων που συνδέει τέσσερις κορυφαίους τερματοφύλακες της ιστορίας του παγκόσμιου ποδοσφαίρου

Μπορεί να μην πιστεύω στα μεταφυσικά, είναι όμως κάποιες στιγμές που οι συμπτώσεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε η αμφιβολία σε βάζει σε σκέψεις. Η 22α Οκτωβρίου είναι μία τέτοια μέρα…

Τέσσερις κορυφαίοι τερματοφύλακες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου συνδέονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με την ημέρα αυτή.

Ο Γκόρντον Μπανκς
Ο Άγγλος τερματοφύλακας έχει μείνει στην ιστορία για την καλύτερη απόκρουση στην ιστορία του αθλήματος. Ο Πελέ ακόμα διερωτάται πώς ο Μπανκς κατάφερε να σώσει την εστία του από εκείνη την κεφαλιά - πύραυλο που επιχείρησε στο Μουντιάλ του 1970, όταν η Αγγλία συνάντησε στον δρόμο της τη Βραζιλία. Όμως η 22α Οκτωβρίου δεν συνδέεται με τον Μπανκς, παρά μ’ έναν τραγικό τρόπο. Δύο χρόνια αργότερα, το 1972, ο 35χρονος πλέον Μπανκς θα φύγει με το αυτοκίνητό του από τη φυσιοθεραπεία με κατεύθυνση το σπίτι του. Στο δρόμο θα χάσει τον έλεγχο και θα πέσει σ’ ένα χαντάκι. Τα τραύματά του δεν απειλούσαν τη ζωή του, όμως η διάγνωση των γιατρών ήταν μία σκέτη απελπισία. «Μπανκς, θα χάσεις την όρασή σου στο δεξί μάτι», του είπαν. Ο τερματοφύλακας της Στόουκ -αν και προσπάθησε- δεν μπόρεσε να συνεχίσει την καριέρα του. Η αποχώρηση του Μπανκς έδωσε την ευκαιρία σ’ έναν άλλο σπουδαίο τερματοφύλακα να πάρει τη σκυτάλη, τόσο στη Στόουκ όσο και στην Εθνική Αγγλίας. Τον Πίτερ Σίλτον.

Ο Πίτερ Σίλτον
Πρόκειται για τον πρώτο σε συμμετοχές παίκτη της Εθνικής Αγγλίας και είναι -χωρίς αμφιβολία- ο τελευταίος μεγάλος κίπερ που φόρεσε τη φανέλα με τα τρία λιοντάρια. Ο Σίλτον γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1949 στο Λέστερ και έπαιξε στην τοπική ομάδα από το 1966 ώς το 1974 (286 συμ. 1 γκολ). Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν η Στόουκ Σίτι 1974-1977 με 110 συμμετοχές. Ακολούθησαν ακόμα: 1977-1982 Νότιγχαμ Φόρεστ (202), 1982-1987 Σαουθάμπτον (188), 1987-1992 Ντέρμπι Κάουντι (175), 1992-1995 Πλίμουθ (34), 1995 Γουίμπλεντον (0), 1995 Μπόλτον (1), 1995-1996 Κόβεντρι (0), 1996 Γουέστ Χαμ (0), 1996-1997 Λέιτον Όριεντ (9). Στην καριέρα του κατέκτησε: 1 πρωτάθλημα Championship (1977-78), 1 League Cup Αγγλίας (1979), 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών (1979, 1980), 1 Σούπερ Καπ Ευρώπης (1979). Το 1978 αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της χρονιάς από τη FIFA.

Λεβ Γιασίν: Γεννημένος την 22α Οκτωβρίου!
Ο Ρώσος θεωρείται ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Γεννημένος στις 22 Οκτωβρίου, την ημέρα δηλαδή που ο Μπανκς έχασε το μάτι του, την ημέρα που ο Σίλτον έπαιρνε τη φανέλα του βασικού στην Εθνική Αγγλίας! Ο τίτλος του κορυφαίου του 20ού αιώνα τού έχει δοθεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου. Άλλωστε ο Λεβ Γιασίν είναι ο μόνος τερματοφύλακας που έχει λάβει τη Χρυσή Μπάλα (το 1963). Ο Γιασίν γεννήθηκε στη Μόσχα σε οικογένεια βιομηχανικών εργατών το 1929. Ήταν μόλις 12 ετών όταν το καλοκαίρι του 1942, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε να δουλεύει ως βοηθός σε εργαστήριο μετάλλου.

Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στη Ντιναμό Μόσχας το 1949, σε ηλικία 20 ετών, ενώ στην Εθνική κλήθηκε το 1954. Η ΦΙΦΑ, για να τον τιμήσει, εγκαθίδρυσε το βραβείο Λεβ Γιασίν για τον καλύτερο τερματοφύλακα σε κάθε τελική διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου. Αγωνίστηκε σε 812 παιχνίδια συνολικά στην καριέρα του. Στα 480 παιχνίδια χωρίς να δεχτεί γκολ. Άλλη μία σύμπτωση. Ενώ ο Μπανκς έχασε το μάτι του, ο Λεβ Γιασίν έχασε το πόδι του (γάγγραινα), με τους γιατρούς να του ζητούν να κόψει το κάπνισμα. Δεν το έκανε ποτέ… Έφυγε σε ηλικία 60 ετών το 1990.

Ο Μπερτ Τράουτμαν
Ο τέταρτος στη σειρά μεγάλος τερματοφύλακας της… σύμπτωσης της 22ας του Οκτώβρη. Γεννημένος εκείνη την ημέρα, στη Βρέμη το 1923, βρέθηκε να πολεμάει με τον γερμανικό στρατό στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολέμησε στο Ανατολικό Μέτωπο για τρία χρόνια, κέρδισε πέντε μετάλλια και τον Σιδηρού Σταυρό, ένα μετάλλιο που δινόταν σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κάποια στιγμή μεταφέρθηκε στο Δυτικό Μέτωπο. Αυτή η μετακίνηση τού άλλαξε τη ζωή. Ίσως και να του την έσωσε, αφού ελάχιστοι από τους συμπολεμιστές του κατάφεραν να επιστρέψουν ζωντανοί στη Γερμανία.

Κι η δική του ζωή όμως δεν προέβλεπε επιστροφή. Πιάστηκε από τους Άγγλους και στάλθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στη Βρετανία. Μετά τον πόλεμο αρνήθηκε να επιστρέψει στη κατεστραμμένη Γερμανία. Προτίμησε να μείνει στο Λανκσάιρ και να γίνει γεωργός. Εκεί τον ελεύθερο χρόνο του συνέχιζε να παίζει ποδόσφαιρο, όπως έκανε και στη Γερμανία. Τερματοφύλακας. Κι επειδή ήταν καλός, δεν άργησε η μετεγγραφή του από τις τοπικές και άσημες ομάδες στη Μάντσεστερ Σίτι το 1949. Οι πληγές του πολέμου όμως ήταν ακόμα ανοιχτές. Κι ένας Γερμανός δεν είχε καμία θέση στην ομάδα, σκέφτηκαν πολλοί οπαδοί της. Είκοσι χιλιάδες από αυτούς διαδήλωσαν έξω από τα γραφεία της ομάδας την ημέρα που επρόκειτο να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο.

Ευτυχώς οι υπεύθυνοι της ομάδας σκέφτηκαν ότι ακόμα κι η βασίλισσα έχει γερμανική καταγωγή και έκλεισαν τα αφτιά τους στις φωνές των φανατικών. Και δεν έχασαν. Μαζί τους ο Τράουτμαν κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας το 1965, αλλά και μια θέση στην καρδιά όλων των οπαδών της ομάδας. Από το 1949 έως το 1964 έπαιξε σε 508 αγώνες πρωταθλήματος. Ένα ακόμα χρόνο τον πέρασε στη Γουέλιγκτον Τάουν, όπου έκλεισε την καριέρα του παίζοντας σε δύο μόνο αγώνες. Ακολούθησε καριέρα προπονητή σε ομάδες της Αγγλίας, της Γερμανίας και Εθνικές της Αφρικής και της Ασίας.