ΣΤΡΙΒΕΙΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟ SPD

ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΡΔΗΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ, ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ. ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΦΑΓΑΝ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΔΥΝΑΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ, ΩΣΤΟΣΟ, ΔΕΝ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ, ΟΠΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ. ΗΤΑΝ, ΛΟΙΠΟΝ, ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟΙ ΟΙ ΚΛΥΔΩΝΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ

Σοβαρές απώλειες κατέγραψαν στις Ευρωεκλογές τα παραδοσιακά κόμματα της Γερμανίας και για πρώτη φορά τα σενάρια των πρόωρων εκλογών, στην τελευταία θητεία της Άγκελα Μέρκελ, μοιάζουν να σκεπάζουν τον ουρανό του Βερολίνου. Οι Χριστιανοδημοκράτες των Μέρκελ και «Μίνι Μέρκελ» -όπως αποκαλούν τα ΜΜΕ τη νέα ηγέτιδα του CDU, Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ- μαζί με τους Βαυαρούς εταίρους τους, Χριστιανοικοινωνιστές, κατέγραψαν απώλειες πέραν του 7%. Οι δε Σοσιαλιστές, που είχαν καταγράψει σημαντικές πτώσεις στις προηγούμενες εθνικές εκλογές και οδήγησαν τον Μάρτιν Σουλτς σε παραίτηση από την ηγεσία του SPD, καταποντίστηκαν και κατέγραψαν απώλειες μεγαλύτερες του 11%. Μεγάλη ήττα για τη νυν ηγέτιδα, Αντρέα Νάλες.

Στις προηγούμενες Ευρωεκλογές δεύτερο κόμμα ήταν οι σοσιαλιστές, σε αυτές οι Πράσινοι κατέκτησαν τη δεύτερη θέση, κερδίζοντας σχεδόν 10% επιπρόσθετα ποσοστά και τερματίζοντας στο 20,5%. Το μήνυμα του λαού είναι πλέον ξεκάθαρο. Μικρή άνοδο σημείωσε το ακροδεξιό «Εναλλακτική για τη Γερμανία (ΑfD)», καθώς επίσης και οι Φιλελεύθεροι. Πτώση σημείωσε και η αριστερά «Die Linke». Με λίγα λόγια, οι πολίτες της ισχυρής ευρωπαϊκής χώρας γύρισαν την πλάτη στα παραδοσιακά κόμματα, εκφράζοντας την απογοήτευσή τους για τις πολιτικές που ακολουθεί η ΕΕ -ομολογουμένως με μπροστάρη τη Γερμανία- δηλώνοντας ξεκάθαρη τη στροφή του σε μη παραδοσιακούς κομματικούς χώρους.

Οι μανούβρες της Σοσιαλίστριας

Είναι γεγονός πως η λαϊκή πίεση προς το SPD είναι ασφυκτική. Τα σύννεφα των πρόωρων εκλογών «μαυρίζουν» τον ουρανό του Βερολίνου και η παραδοσιακή συμμαχία κάνει ό,τι μπορεί για να τα διώξει χωρίς να πέσει σταγόνα. Ωστόσο, η συντριβή του SPD στο κρατίδιο της Βρέμης -όπου την Κυριακή διεξήχθησαν παράλληλα και τοπικές εκλογές- δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Εδώ και μια δεκαετία ήταν η πρώτη φορά στη Βρέμη που το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας ήρθε δεύτερο, καταγράφοντας απώλειες μεγαλύτερες του 8%. Η κλωστή που κρατά την ισορροπία -και την κυβέρνηση συνεργασίας μέχρι νεωτέρας- είναι πως στη Βρέμη ανέβηκαν τα ποσοστά των χριστιανικών κομμάτων.

Τόσο οι Χριστιανοδημοκράτες όσο και οι Σοσιαλδημοκράτες θέλουν πάση θυσία να αποφύγουν το ενδεχόμενο. Μόνο εργαλείο στα χέρια της Νάλες το γεγονός ότι το ποσοστό του SPD δεν έπεσε κάτω από το 18% και με αυτό αντιστέκεται στις φωνές από το εσωτερικό του κόμματος, που την καλούν να παραιτηθεί. Επέλεξε λοιπόν την οδό της εσωκομματικής κάλπης για τη θέση της αρχηγού της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD στην Μπούντενσταγκ -θέση που επίσης κατέχει- , ώστε να της δοθεί ο χρόνος να αποφύγει τα χειρότερα. Η διαδικασία θα γίνει την επόμενη εβδομάδα, επισπεύδοντας ουσιαστικά τις διαδικασίες που κανονικά είχαν οριστεί για τον Σεπτέμβριο. Οι βασικοί της πολέμιοι είναι οι βουλευτές του κόμματος στο πλούσιο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας.

Σύµφωνα δε µε την κυριακάτικη έκδοση της γερµανικής εφηµερίδας «Bild», ο πρώην αρχηγός του κόµµατος και πρώην επικεφαλής του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, φέρεται να ετοιµάζει «πραξικόπηµα» κατά της Νάλες και να έχει πάρει µε το µέρος του τους 80 από τους 152 βουλευτές του SPD.

Αντίθετη άποψη έχουν οι Πράσινοι

Αντίθετα από τα παραδοσιακά κόμματα της γερμανικής συμπολίτευσης, οι Πράσινοι που στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις έχουν πάρει τα πάνω τους, ασκούν πιέσεις μέσω της γερμανικής Βουλής, κορυφώνοντας την αντιπολιτευτική κριτική τους και κοιτώντας προς την κατεύθυνση των νέων εθνικών εκλογών. Σε περίπτωση που οι εκλογές γίνονταν σήμερα για τον σχηματισμό μια νέας κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή, οι Χριστιανοδημοκράτες θα έπρεπε να συνεργαστούν με τους Φιλελεύθερους (FDP) και τους Πράσινους.

Η προηγούμενη προσπάθεια πριν από ενάμιση χρόνο είχε αποτύχει επειδή οι Φιλελεύθεροι διαφωνούσαν σε μια σειρά από θέματα, μεταξύ των οποίων η προσφυγική πολιτική. Επιπρόσθετα οι Φιλελεύθεροι έχουν διαμηνύσει ότι δεν συμμετέχουν σε κυβέρνηση με καγκελάριο την Άγκελα Μέρκελ, αυτό βέβαια θα λυνόταν αφού δεν είναι πια η ηγέτιδα των Χριστιανοδημοκρατών. Παράλληλα, όμως, δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη μοίρα τέτοια συνεργασία υπό την ηγεσία της Ανεγκρέτ στο CDU, αφού κι εκείνη είναι η μικρογραφία των πολιτικών της Μέρκελ και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη πιο συντηρητική.

Οι Πράσινοι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύει ο γερμανικός Τύπος, μετά τις Ευρωεκλογές, σε μια προσπάθεια να καταγράψουν τον παλμό των Γερμανών σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, έχουν σχεδόν διπλασιάσει τα ποσοστά τους στο 18% με 20%. Αυτό το ποσοστό δεν τους δίνει την ηγεσία της χώρας, τους δίνει όμως τέτοια ισχύ που καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σχηματιστεί χωρίς τη δική τους συμμετοχή, με βάση τον κομματικό χάρτη της Γερμανίας και τον ιδεολογικό χάρτη των κομμάτων.

Ούτε και ο Μακρόν θέλει πρόωρες

Ο Εμμανουέλ Μακρόν, όπως αποδεικνύουν εκ νέου τα ποσοστά του κόμματος «Εμπρός για τη Γαλλία», ήρθε για να μείνει. Σε περίπτωση που η συμπολίτευση της Γερμανίας αλλάξει χέρια και οι Πράσινοι έρθουν στην εξουσία, οι σχεδιασμοί του για την αλλαγή της Ευρώπης αλλάζουν, νέα εμπόδια θα έρθουν στον δρόμο του και ο ίδιος δεν θα πάρει τη σκυτάλη από τη Μέρκελ και δεν θα αναδειχθεί εύκολα ο νέος ηγέτης της Ένωσης. Το σενάριο των πρόωρων εκλογών είναι για εκείνον εφιάλτης που πρέπει πάση θυσία να μην επιβεβαιωθεί.

Μάχη για δύο στην Ευρώπη

Σε μια προσπάθεια εξαγωγής συμπερασμάτων από την πανευρωπαϊκή εκλογική αναμέτρηση η γερμανική εφημερίδα «Die Welt» παρατηρεί πως όποιος ήλπισε ότι η Μαρίν Λεπέν της γαλλικής ακροδεξιάς, μετά την εκλογική της αποτυχία το 2017, θα χανόταν από την πολιτική σκηνή, όποιος θεώρησε ότι η εκλογή Μακρόν ήταν ένα «ατύχημα» της ιστορίας, ή το κόμμα του μια «σαπουνόφουσκα», πήρε το μάθημά του στις Ευρωεκλογές του 2019.

Το γαλλικό πολιτικό τοπίο ανασυντάχθηκε ριζικά, ο διμέτωπος ιδεολογικός πόλεμος ανάμεσα στους δεξιούς και τους αριστερούς μετατέθηκε ανάμεσα στους εθνικιστές και τους φιλοευρωπαϊστές.

Η εξαφάνιση των μεγάλων κομμάτων, που επί 6 δεκαετίες διαμόρφωσαν το γαλλικό πολιτικό τοπίο και εναλλάχθηκαν στην εξουσία, αποτελεί προειδοποίηση και για τη Γερμανία, αλλά και αλλού, αφού το μάθημα από τη γαλλική ιστορία του παρόντος είναι ότι οι συντηρητικοί ψηφοφόροι έχουν γίνει πιο ευέλικτοι και βρίσκουν τις βασικές τους πεποιθήσεις στους Πράσινους, «τους Μακρονιστές, ακόμα και στους εθνικιστές της Λεπέν», όσο καιρό το κόμμα των εθνικιστών δεν βγαίνει εκτός δημοκρατικού κάδρου.