Όταν εξετάζουμε μερικά νοητικά σχήματα σε στρατηγικά παίγνια, όπως είναι το Hex (σε απλό επίπεδο) και το Go (σε πολύπλοκο επίπεδο) βλέπουμε ότι η έννοια της συνεκτικότητας είναι θεμελιακή.

Μάλιστα μπορούμε να πούμε ότι η συνεκτικότητα βασίζεται στην έννοια της άκρης. Με άλλα λόγια παίζει δυναμικά με τα άκρα και δημιουργεί μέτωπα σε τοπικό επίπεδο και σύνορα σε ολικό επίπεδο. Με αυτόν τον τρόπο ακόμα κι αν βάζουμε στο πεδίο ακίνητες πέτρες, επί της ουσίας δημιουργείται μια δεξαμενή έλξης που αλλάζει συνεχώς με την τοποθέτηση νέων στοιχείων ακόμα κι αν τα προηγούμενα δεν έχουν κινηθεί.

Αυτό το φαινόμενο το βλέπουμε και στη γεωπολιτική, διότι η εγκατάσταση νέων στοιχείων μπορεί ν’ αλλάξει το ύφος μιας περιοχής λόγω του συνδετικού χαρακτήρα που εμφανίζεται με το μέγεθος του πληθυσμού. Αυτό σημαίνει ότι αν τα παλαιότερα στοιχεία, οι πρώτες πέτρες δεν ενωθούν με μερικά νέα για να δημιουργήσουν μια αντιστασιακή συνεκτικότητα, τότε μπορεί ολόκληρες περιοχές ν’ αλλάξουν φύση.

Σε αυτό το πλαίσιο τα νοητικά σχήματα του Go βοηθούν θεαματικά για να μελετηθεί η μεγάλη εικόνα. Αλλιώς έχουμε την εντύπωση ότι υπάρχουν μόνο πολλά τοπικά προβλήματα που αφορούν μόνο τη τακτική, ενώ στην πραγματικότητα με μερικές στρατηγικές θέσεις μπορεί να γίνει ολική αλλαγή, η οποία γίνεται ορατή μόνο εκ των υστέρων. Όμως η γνώση αυτών των σχημάτων επιτρέπει προβλέψεις σε βάθος χρόνου που φαίνονται εντελώς αδιανόητες σε όσους εξετάζουν μόνο το παρόν και την παρουσία.