ΠΑΡ’ ΟΤΙ ατιμώρητη, ανενόχλητη και παγκοσμίως θωπευόμενη επί 48 συναπτά έτη η Τουρκία - Κατακτητής με τον πόλεμο από 20η Ιουλίου έως 16η Αυγούστου 1974 των βορείων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν κατόρθωσε αλλά απέτυχε ως τώρα να νομιμοποιήσει τα παράνομα κεκτημένα της και το κατοχικό της Ψευδοκράτος.
- Απέτυχε η Τουρκία να διαλύσει το μόνο νόμιμο διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
- Απέτυχε η Τουρκία την μεθοδευμένη από την ίδια διζωνική - δικοινοτική «μετεξέλιξη» του κυπριακού κράτους σε «ομοσπονδιακό» προτεκτοράτο της.
- Απέτυχε η Τουρκία να επεκτείνει τον έλεγχο της σε ολόκληρο το νησί, με «ισοτίμως συγκυρίαρχους και συνεταιρικώς συνιδιοκτήτες» τα υποτελή στην ίδια τουρκοκυπριακά όργανα και εγκάθετα τσογλάνια της.
ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ αταλάντευτη κι επίμονη επί 66 ήδη χρόνια υπήρξε βεβαίως η στρατηγική και οι μεθοδεύσεις της Τουρκίας για ν’ αποκτήσει τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου.
- Την στρατηγική αυτή την είχε εκπονήσει με τις «Εκθέσεις» του το 1956 ο καθηγητής Νιχάτ Ερίμ κατά παραγγελία του τότε πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές με υπουργό Εξωτερικών τον Φατίν Ρουστού Ζορλού.
- Την έθεσε σε συγκεκριμένη υλοποίηση στρατιωτικής στρατηγικής, με το επιτελικό σχέδιο «Επανάκτησης Κύπρου», το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Το οποίο οργάνωσε, εξόπλιζε, εκπαίδευε και διοικούσε την ένοπλη τουρκοκυπριακή τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ από το 1957 στην αγγλοκρατούμενη τότε Κύπρο.
- Το στρατιωτικό πραξικόπημα των κεμαλιστών της 27ης Μαΐου 1960 ανέτρεψε μεν και απαγχόνισε τους Μεντερές και Ζορλού, διατήρησε όμως ως κόρη οφθαλμού και ενίσχυσε το σχέδιο «Επανάκτησης Κύπρου» και την ΤΜΤ. Καθοδηγώντας την ένοπλη πραξικοπηματική αιματηρή Τουρκανταρσία 1963-1964 και την εξασφάλιση οχυρωμένων εδαφικών θυλάκων στο νησί για τον βίαιο εγκλεισμό εκεί της τουρκοκυπριακής μειονότητας: Ως υπομονετικό στρατηγικό προγεφύρωμα. Καραδοκώντας τις κατάλληλες περιστάσεις που της προσέφερε εν τέλει το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 για την πραγματοποίηση τής από χρόνια σχεδιαζόμενης τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΗ εναντίον της Κύπρου τουρκική στρατηγική. Tην οποία υπηρέτησαν και υπηρετούν, αυστηρώς απαρέγκλιτα, όλες ανεξαιρέτως οι διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις. Εκλελεγμένες και πραξικοπηματικές. Πολιτικές και στρατιωτικές. Κεμαλικές δεξιές και αριστερές, κεμαλο-ισλαμικές και αμιγώς ισλαμικές.
- Σημαδιακή αποτύπωση της αμετάβλητης διαχρονικότητας της τουρκικής περί Κύπρου στρατηγικής, από Νιχάτ Ερίμ 1956 μέχρι το «Στρατηγικό Βάθος» Αχμέτ Νταβούτογλου 2001, που υλοποιεί με αφιονισμένο οίστρο επεκτατικότητας εναντίον και των ελληνικών μας νησιών του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου ως σήμερα 2022, ο αναγορευθείς με την 20ετή μονοκρατορία του ως νεο-σουλτάνος της νεο-οθωμανικής στρατηγικής ο Ερντογάν.
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ προσόν της Τουρκίας, όλες αυτές τις δεκαετίες, υπήρξε η δεινότητά της να αξιοποιεί, με κληρονομημένη από τον ιδρυτή της Μουσταφά Κεμάλ μαεστρία, το πολύτιμο γεω-πολιτικό της μέγεθος στη συγκεκριμένη γεωγραφική της θέση. Ώστε να κερδίζει αφειδώς τις θωπείες τόσο των Νατοϊκών της συμμάχων με επικεφαλής τις ΗΠΑ και με επιστήθια της τη Βρετανία, όσο και της αντι-νατοϊκής συμμαχίας της Σοβιετικής Ένωσης, την οποία διαδέχθηκε επέκεινα η Ρωσία, μετά την εκ των έσω κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων.
ΤΩΡΑ τα πράγματα αλλάζουν. Κατά τρόπο που δεν προσφέρει πλέον την παραδοσιακή σιγουριά στην Τουρκία και στις στρατηγικές της επιδιώξεις.
- Όταν ήταν στην εξουσία ο Τραμπ στις ΗΠΑ επιδαψίλευσε στον Ερντογάν τον χαρακτηρισμό του «παγκόσμιου σκακιστή».
- Σήμερα μοιάζει πως κινδυνεύει να χάσει στη σκακιέρα και την... βασίλισσα του.
- Άρχισε άραγε η αντίστροφη μέτρηση;
- Κόβονται πλέον οι θωπείες;
- Του ψήνουν το ψάρι στα χείλη για τα Εφ-Δεκάξι στις ΗΠΑ;
- Έφαγε και πόρτα για τα Εφ-Τριανταπέντε;
- Δημοσιεύονται και άρθρα περιωπής για τις ανάγκες μελέτης της αποπομπής της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ;
- Οι απειλές του, κατά της ελληνικής κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου, παράγουν επιπρόσθετες ανακοινώσεις αμερικανικής και άλλων εναντίωσης;
- Το καψόνι που έκανε στους άλλους 29 του ΝΑΤΟ για να άρει το βέτο στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας, εν μέσω συνεχιζόμενης πολεμικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία ενέχει τον κίνδυνο Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καταγράφηκε στη συμμαχία ως οιονεί προδοτική συμπεριφορά ανάξιου πλέον για εμπιστοσύνη συμμάχου;
ΥΠΟΚΕΦΑΛΑΙΟ μεν, κεφαλαιώδους δε σημμασίας, αποτελεί για τη δυτική συμμαχία η συμπεριφορά της Τουρκίας, μπροστά στην πολεμικώς εξελισσόμενη στην Ουκρανία, με παγκοσμίως δυσμενείς επιπτώσεις, αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
- ΑΥΤΟ ακριβώς το υποκεφάλαιο ενδιαφέρει κατά ζωτικό τρόπο πρωτίστως την Ελλάδα και την Κύπρο.
- Ενδιαφέρει και άλλες χώρες της γειτονιάς όπως τον Ισραήλ και την Αίγυπτο και τη Λιβύη και τις άλλες αραβικές χώρες, ενδιαφέρει και τους Κούρδους στην Τουρκία, στη Συρία, στο Ιράκ και στο Ιράν.
- Επειδή υπάρχουν εδώ και σε όλα τα πέριξ, ανοιχτοί παλιοί λογαριασμοί. Ανέκαθεν...
ΟΥΔΕΙΣ διακινδυνεύει να προβλέψει με βεβαιότητα, πώς θα εξελιχθούν τα συγκρουσιακώς τεκταινόμενα και τα ενόπλως διακυβευόμενα στον κόσμο και στην περιοχή καθώς συνεχίζεται η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία η οποία προκάλεσε και την «εκ νεκρών (εγκεφαλικά) ανάσταση» του ΝΑΤΟ. Αυτή η αβεβαιότητα και οι συνεπακόλουθοι φυσιολογικά φόβοι, ορίζουν και επιτέσσουν ένα πρωτίστως καθήκον προετοιμασίας για αμφότερα τα απειλούμενα από την Τουρκία κράτη, Ελλάδα και Κύπρο:
ΝΑ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ και να καραδοκούν. Δεν χρειάζεται εδώ η παράθεση των λεπτομερειών για τα είδη της πρέπουσας προπαρασκευής. Τον πρώτιστο και καθοριστικό κορμό τους, τον γνωρίζουν ευκρινώς οι κυβερνήσεις (όποιες και αν είναι με την ψήφο του λαού), από το εν Ελλάδι Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) και το εν Κύπρω Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) και τα Υπουργεία Εξωτερικών αμφοτέρων των κρατών του Ελληνισμού.
ΚΑΡΑΔΟΚΩ σημαίνει ότι προετοιμάζομαι και συμβάλλω ενεργώς για εκείνη την ιστορική στιγμή, τη συγκυρία, την περίσταση. που ενδεχομένως θα τύχει ο «παγόσμιος σκακιστής» να χάσει και τη βασίλισσά του, βοηθώ όσο μπορώ για να την χάσει, ώστε οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ να εγκατασταθούν απελευθερωτές στην Κερύνεια, στη Μόρφου, στην Αμμόχωστο, στην Καρπασία, αποκαθιστώντας την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
