ΤΟ ΔΕΙΓΜΑ γραφής εδώ, του κ. Τριμικλινιώτη δεν του προσδίδει κανενός είδους κλέος είτε πανεπιστημιακών ικανοτήτων, είτε ερευνητικής στοιχειώδους επάρκειας, ούτε, ιδίως, ΗΘΟΥΣ και ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ.
Το αντίθετο ακριβώς, φαίνεται ακριβέστερο:
Έγραψε ψέματα.
Συνειδητά, σκόπιμα, υστερόβουλα και ανέντιμα ψέματα.
Στην αυτο-επιστράτευσή του να κατηγορήσει και να διασύρει ενώπιον των αναγνωστών του την εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ ότι δήθεν είχε υποστηρίξει το Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974.
ΚΙ ΟΤΑΝ αναγκάστηκε να παραδεχθεί το πρώτο του ψέμα, αφού εκτέθηκε η αναξιότητά του να γνωρίζει ότι η ΣΗΜΕΡΙΝΗ δεν υπήρχε καν πριν το... 1976, έσπευσε να εκτραπεί σε ένα άλλο ολόκληρο συναξάρι ΨΕΜΑΤΩΝ:
ΠΡΩΤΟΝ, αδιάβαστος, αμελέτητος, με απίστευτη - για πανεπιστημιακό - υποστάθμη πνευματικής και ερευνητικής οκνηρίας, έσπευσε να ξεφουρνίσει το σαχλό παλιό και σάπιο παραμύθι ότι δήθεν η ΣΗΜΕΡΙΝΗ είχε χαρακτηρίσει το πραξικόπημα ως «ΕΠΑΝΑΓΚΕΣ».
- Δεν κόμισε καν το περί ου ο λόγος δημοσίευμα. Τόση... ανεντιμότητα.
- Του απάντησε του κ. Τριμικλινιώτη και τον κλειδοστόμιασε εδώ ο εκ των αναγνωστών του, εντιμότερος, κ. Ανδρέας Σουτζιής:
- Ένα ευθυμογράφημα του αείμνηστου προ δεκαετιών δημοσιογράφου ΑΝΤΩΝΗ ΦΑΡΜΑΚΙΔΗ ήταν, με δηλωμένες στο κείμενο από τον ίδιο τον ευθυμογράφο κουβέντες του καφενέ σε μια παρτίδα ταβλιού...
ΥΣΤΕΡΑ, ο κ. Τριμικλινιώτης κατέφυγε - «με την ουρά στα σκέλια» - στην περίπτωση του αείμνηστου από το 2014 ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ.
Χωρίς και πάλιν να δείξει την στοιχειώδη εντιμότητα ο κ. Τριμικλινιώτης ώστε να παραθέσει έστω και ένα από τα άρθρα Παπαγεωργίου στη «Σ» ως ελάχιστο έστω δείγμα της... δήθεν φιλοπραξικοπηματικής αρθρογραφίας του στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ.
- Αποσιωπώντας σκοπίμως (και ατιμωτικά για κάθε πανεπιστημιακό ή ακόμα και για κάθε δόκιμο ερευνητή της πρόσφατης ιστοριάς του τόπου) ότι ΗΤΑΝ ο Παπαγεωργίου, δεδηλωμένα μετανοήσας, ο πρώτος και ακούραστος δημοσιογράφος και συγγραφέας που ΞΕΣΚΕΠΑΣΕ με εξαντλητικές λεπτομέρειες σε σειρά βιβλίων του, τα καθέκαστα της συνολικής προδοσίας που υπέστη το 1974 ο Ελληνισμός στην Κύπρο. Ιδίως με το βιβλίο του «Μακάριος διά πυρός και σιδήρου» του 1976, για το οποίο οι πρώην συναγωνιστές του επιχείρησαν να τον διαβάλουν ότι «πουλήθηκε στον Μακάριο».
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να επεκταθούμε περισσότερο.
Ένας... πανεπιστημιακός που εμφανίζει εαυτόν και ως «ερευνητή», ο κ. Νίκος Τριμικλινιώτης, βγήκε στην δημοσιότητα και κατηγόρησε την εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ για το πραξικόπημα του 1974 και δεν είχε την στοιχειώδη τιμιότητα να παραθέσει και να δείξει στους αναγνώστες του ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ της εφημερίδας, ή των αρθρογράφων, ή των συνεργατών της, το οποίο να «τεκμηριώνει» την κατηγορία του. Και πρόκειται για μια εφημερίδα που εκδόθηκε το 1976 και κυκλοφορεί μέχρι σήμερα 2020, ΕΠΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ συναπτά έτη.
Ο υπογράφων, Λάζ. Α. Μαύρος, γράφει και υπογράφει άρθρα, ρεπορτάζ κοκ ως επαγγελματίας δημοσιογράφος από το 1982.
- Ξεκινώντας από την εφημερίδα ΚΗΡΥΚΑΣ, ύστερα στην εφημερίδα ΕΠΙΚΑΙΡΗ (1987-1990) και από το 1990 στην ΣΗΜΕΡΙΝΗ.
- Καθημερινά και στο Ράδιο Πρώτο επί 30 χρόνια (1990-2020).
- ΟΥΤΕ ένα άρθρο, ούτε ένα δημοσίευμα, ούτε μισή ραδιοφωνική εκπομπή ΔΕΝ ΕΝΤΟΠΙΣΕ ο και... πανεπιστημιακός και... ερευνητής κ. Νίκος Τριμικλινιώτης για να δείξει στους αναγνώστες του το βάσιμο των κατηγοριών του.
- Πήγε να κρεμαστεί - σαν πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του - από ένα παραπλανητικό δημοσίευμα της εφημερίδας ΠΑΤΡΙΣ του 1972 για τον 18χρονο μαθητή γυμνασίου χωρίς και πάλι να ερευνήσει την ΧΑΡΑΥΓΗ ή οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα των ίδιων ημερών για τα ίδια γεγονότα, ώστε να σχηματίσει πληρέστερη αντίληψη των γεγονότων.
ΔΕΝ μπορούμε να σκεφτούμε πολλούς πανεπιστημιακούς που αισθάνονται περηφάνεια γι’ αυτά τα «επιτεύγματα» του... ομότεχνου τους κ. Τριμικλινιώτη.
Διαβάστε επίσης:
«Ζήτημα εντιμότητας, ζήτημα ήθους, ζήτημα πολιτικού πολιτισμού»
