Η εγκληματική αδιαφορία και αμέλεια όλων σχεδόν των κυβερνήσεων και Προέδρων της Δημοκρατίας να θωρακίσουν στρατιωτικά την Κύπρο έναντι της τουρκικής επιθετικότητας

 

Ισχύει απαράγραπτα και διαχρονικά η λατινική απόφανση: «Si vis pacem para bellum» («Αν θες ειρήνη, να ετοιμάζεσαι για πόλεμο»). Η Ελλάδα και η Κύπρος επιθυμούν διακαώς την ειρήνη αλλά δεν προετοιμάζονται για πόλεμο.

Αθήνα και Λευκωσία ομνύουν καθημερινά στο Διεθνές Δίκαιο, αλλά δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι το Διεθνές είναι το Δίκαιο το ισχυρού και το καταφύγιο του ανίσχυρου και του αδύναμου.

Σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Σ» (7.6.2020), ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ν. Αναστασιάδης, ρωτήθηκε πώς θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την τουρκική προκλητικότητα. Απάντησε:

«Δεν είμεθα μία χώρα η οποία διαθέτει στρατό, ναυτικό ή αεροπορία, που να μπορεί να αντιδράσει κατά τρόπο αποτελεσματικό μέσα από εμπόλεμες ενέργειες». Αφού επισήμανε ότι όλες οι προσπάθειες της Λευκωσίας επικεντρώνονται στο πολιτικό, διπλωματικό και νομικό πεδίο, υπεστήριξε:

«Τώρα, η προκλητικότητα μέσα από την συμφωνία που (η Τουρκία) πέτυχε με την Κυβέρνηση της Λιβύης έναντι της Ελλάδος είναι μία, δυστυχώς, απειλή, η οποία ενδεχομένως, εάν προχωρήσουν στην υλοποίηση των όσων εξαγγέλλουν, να οδηγήσει πραγματικά σε μια κρίση στην περιοχή. Διότι η Ελλάδα και ναυτικό διαθέτει και αεροπορία και δεν είναι δυνατόν να ανεχτεί την παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στην Αποκλειστική της Οικονομική Ζώνη».

Ολέθρια σύνδρομα

• Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, με την πιο πάνω επισήμανσή του, αναδεικνύει ένα πελώριο, διαχρονικά, και εκρηκτικό, πολιτικά και στρατιωτικά, ζήτημα, το οποίο όλοι σχεδόν οι Πρόεδροι, από κτήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, αντιμετώπισαν άλλοτε με ελαφρότητα και ασύγγνωστο τουρκοψοφοδεϊσμό και άλλοτε με ασύλληπτη ψηφοθηρική επιπολαιότητα, που αγγίζει τα όρια εθνικής μειοδοσίας.

Αναφερόμαστε στην στρατιωτική ισχυροποίηση της Κύπρου, τουλάχιστον ευθύς μετά την τουρκική  εισβολή και τους διαχρονικά ξεκάθαρους σχεδιασμούς των Τούρκων να κατακτήσουν και να τουρκοποιήσουν  όλη την Κύπρο. Οι ηγεσίες της, από τον Μακάριο μέχρι σήμερα, υποφέρουν από ολέθρια σύνδρομα, τα οποία ενστάλαξαν και στο DNA των περισσοτέρων Κυπρίων:

Ότι είμαστε μικροί, τι μπορούμε να κάνουμε απέναντι στην Τουρκία και η γελοία επωδός που γίνεται ασμένως αποδεκτή, επειδή παίζει με τον τρεμαλέο ψυχισμό των Κυπρίων: «Μα, τι θέλετε; Να κάνουμε πόλεμο;».

• Έτσι, η απελευθέρωση από την τουρκική κατοχή βαφτίστηκε επανένωση και η απαλλαγή από τον Αττίλα αναμασάται ως επαναπροσέγγιση, επειδή έτσι υπέβαλαν ξένοι, ειδικά οι παντεπόπτες Βρετανοί. Ο Μακάριος διασάλπισε το 1974 ότι «μακροχρόνιος θα είναι ο αγών μας».

Οι επίγονοί του τον βάφτισαν συνομιλίες με τους εγκαθέτους της κατοχής, με συνεχείς προσχωρήσεις προς τις τουρκικές θέσεις. Ο Μακάριος μίλησε για δικοινοτική ομοσπονδία. Οι επίγονοί του ερωτεύθηκαν την διζωνική, αγγλικής κοπής και τουρκικής  προαγωγής. Και συνεργούν στην κατάλυση και διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η ένταξη στην Ε.Ε.

Η άμυνα και η ασφάλεια του τόπου έμειναν στα αζήτητα. Προείχε η τουριστική αξιοποίηση παραλιακών περιοχών, το οικονομικό θαύμα, η εισαγωγή ξένου εργατικού δυναμικού, κ.λπ. Η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν η μεγαλύτερη πολιτική, διπλωματική και οικονομική επιτυχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρά τις πολεμικές υλακές της Τουρκίας.

Η Λευκωσία, μέχρι σήμερα, δεν αξιοποίησε όσο και όπως έπρεπε τη συμμετοχή μας στην Ένωση για λειτουργική και βιώσιμη, ευρωπαϊκή λύση. Και στις κρίσιμες στιγμές, όπως σήμερα, δεν απαίτησε την έμπρακτη κοινοτική αλληλεγγύη.

Αίφνης, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανακάλυψε την δύναμη του υπερόπλου «βέτο» στην ένταξη της Τουρκίας. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Politico (6.6.2020) προειδοποίησε πως, αν συνεχίσει τις προκλήσεις της στην Αν. Μεσόγειο, δεν θα μπορέσει να ενταχθεί στην ΕΕ. Διερωτάται κανείς:

>Πρώτον, γιατί ο Ν. Αναστασιάδης δεν διατύπωσε αυτήν την προειδοποίηση πριν από ένα χρόνο, όταν η Τουρκία εισέβαλε, κατέκτησε και τρυπά κατ’ εξακολούθησιν την κυπριακή ΑΟΖ; Απάντηση: Διότι πρόκειται για πομφόλυγα και πυροτέχνημα!

>Δεύτερον, λίγα 24ωρα μετά την τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ (4.5.2019), πραγματοποιήθηκε στο Σίμπιου της Ρουμανίας έκτακτη σύνοδος της ΕΕ. Πριν, κατά και μετά τη σύνοδο, ο Πρόεδρος πέντε φορές χαρακτήρισε την τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ ως εισβολή παρόμοια εκείνης του 1974.

Αναβίωση του ΕΑΧ

Θα περίμενε κανείς πως Αθήνα και Λευκωσία  θα προέβαιναν σε δύο αποφασιστικές και δραστικές κινήσεις:

>Α) Να αναβιώσουν το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου.

>Β) Να διαμηνύσουν στην Τουρκία ότι δεν πρόκειται να συναινέσουν στην ένταξή της στην ΕΕ εφόσον κατέχει στρατιωτικά 37% του κυπριακού – και ευρωπαϊκού – εδάφους.

Αντ’ αυτών επιμένουν να δηλώνουν ότι επιθυμούν σχέσεις καλής γειτονίας με τον Ασιάτη ληστή, σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου ενώ ο Αττίλας το ποδοπατεί και προσφυγή στην Χάγη για να επιλύσουν τις διαφορές που είναι μόνο μία, η υφαλοκρηπίδα.

• Από την άλλη, ο Αναστασιάδης, εκτός πραγματικότητας πλέον, επιμένει να επαναρχίσουν συνομιλίες «από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά». Προφανώς δεν έχει καταλάβει ακόμα ποιος είναι ο Ερντογάν και ποια είναι η, κατ’ εναντίον της Ελλάδος και της Κύπρου, αταλάντευτη στοχοθεσία του.

Τι παρατηρείται; Αίφνης, η Αθήνα, μετά από τουρκοφοβικό λήθαργο δεκαετιών, ξύπνησε από τους βαρβαρικούς αλαλαγμούς κατευθυνόμενων παράνομων μεταναστών, τους οποίους η «φίλη και γείτονας», Τουρκία, εξαπέλυσε για να διασπάσουν τον Έβρο. Η Ελλάδα πήρε ένα ηχηρό μάθημα τι είναι η τουρκική αρπακτικότητα και επιθετικότητα. Ευτυχώς, αντέδρασε με αποφασιστικότητα και ματαίωσε τα σχέδια του Ερντογάν.

Το τουρκολιβυκό μνημόνιο

Όμως, η μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια, την κυριαρχία και την ελευθερία της Ελλάδος προέρχεται από το τουρκολιβυκό παράνομο μνημόνιο, το οποίο αμφισβητεί θαλάσσιο χώρο και ελληνικά νησιά, ακόμα και την Κρήτη. Πού στηρίζεται η Τουρκία για να προκαλεί, να απειλεί ατιμώρητα και να αμφισβητεί την ελληνική ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα;

Στηρίζεται, είπε ο εκπρόσωπος του κόμματος Ερντογάν, Ομέρ Τσελίκ, στον τουρκικό στρατό «που είναι ένας από τους ισχυρότερους στρατούς στον κόσμο και είναι αναμφισβήτητη η ισχύς και η αποφασιστικότητά του». Απαντούσε σε δηλώσεις του Έλληνα Υπουργού Άμυνας, Παναγιωτόπουλου, σε ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό (Star, 4.6.2020) με αφορμή και δήλωση του συμβούλου του Πρωθυπουργού, ναυάρχου ε.α Διακόπουλου, ότι η Ελλάδα μπορεί να φτάσει και σε πόλεμο με την Τουρκία. Ο Παναγιωτόπουλος είπε: 

• «Προετοιμαζόμαστε για όλα τα ενδεχόμενα. Μέσα σε όλα αυτά τα ενδεχόμενα συμπεριλαμβάνεται ασφαλώς και η στρατιωτική εμπλοκή. Δεν θέλουμε να φτάσουμε εκεί. Αλλά θέλουμε να καταστήσουμε σαφές προς πάσα κατεύθυνση, ότι θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να προασπίσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα σε απόλυτο βαθμό. Επομένως, ο νοών νοείτω».

Περί αποτροπής

Ποια έπρεπε να ήταν η δύναμη αλλ’ είναι η μεγάλη αδυναμία της Ελλάδος και της Κύπρου; Η αποτροπή. Τι σημαίνει;

• Η αποτροπή (deterrence) αποτελεί αμυντική στρατηγική για την δημιουργία κατάστασης,  κατά την οποία ο αντίπαλος πείθεται ότι το πιθανό όφελος τυχόν επίθεσης ή άλλης εχθρικής ενέργειας εκ μέρους του θα είναι μικρότερο του πιθανού κόστους.

Υπάρχουν διάφορες μορφές:

1. Αποτροπή μέσω παρουσίας (deterrence by presence). Επιδιώκεται με την διατήρηση συμβολικών δυνάμεων στο σημείο που θέλουμε να υπερασπιστούμε.

2. Αποτροπή μέσω άμυνας (deterrence by defense). Επιδιώκεται μέσω διατήρησης ισχυρών και αξιόπιστων αμυντικών δυνατοτήτων.

3. Αποτροπή μέσω αντιποίνων (deterrence by retaliation). Επιδιώκεται μέσω επαπειλούμενης αντίδρασης σε διαφορετικό χώρο και ενδεχομένως σε διαφορετικό χρόνο ή με διαφορετικό τρόπο από τους αντίστοιχους της εχθρικής προσβολής που θέλουμε να αποτρέψουμε (Βικιπαίδεια).

Προς πόλεμο προπαρασκευή

Στις αρχές του χρόνου, ο νέος αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ελλάδος, στρατηγός Φλώρος, με αφορμή τις τουρκικές προκλήσεις, δήλωσε:

«Βασική και προεξάρχουσα αποστολή (των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων) είναι η αποτροπή. Δεν υπάρχουν πολλές συνταγές γι’ αυτό. Είναι μία και είναι απλή, περιέχεται δε σε όλη την σχετική αμυντική βιβλιογραφία και στα στρατιωτικά εγχειρίδια. Ονομάζεται ‘προς πόλεμο προπαρασκευή’ και είναι η μοναδική οδός για την διαρκή ειρήνη, την οποία η πατρίδα μας διαχρονικά, πιστά και φερέγγυα υπηρετεί, διατηρώντας Ένοπλες Δυνάμεις ισχυρές και επαρκείς ώστε να την εγγυώνται, διασφαλίζοντας ταυτοχρόνως το Εθνικό Συμφέρον σύμφωνα με τις επιταγές της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας και της Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής» (Μιχ. Ιγνατίου: «Όσο ο Τραμπ δεν τραβά το αφτί του Ερντογάν θα έχουμε πρόβλημα» - 24.01.2020).

Και η Κύπρος; Η άμυνά της αφέθηκε στους ερασιτεχνισμούς ή ψηφοθηρικές σκοπιμότητες των εκάστοτε Προέδρων και κομμάτων. Ουδέποτε η πολιτική ηγεσία του τόπου θέλησε να αντιληφθεί πόσο σημαντική είναι η στρατιωτική ισχύς ως ισχυρή υποθεμελίωση διπλωματικών ή πολιτικών χειρισμών και αποφάσεων.

Μόνον επί Βασιλείου (και υπουργού Άμυνας Ανδρέα Αλωνεύτη) και επί Κληρίδη, έγιναν σημαντικές κινήσεις αμυντικής και στρατιωτικής αναβάθμισης, ιδιαίτερα με τους ρωσικούς πυραύλους S-300, οι οποίοι κατέληξαν, τελικά, κατ’ απαίτηση του τουρκοφοβικού Σημίτη, στην Κρήτη.

Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας

Εδώ και πολλά χρόνια, στρατιωτικοί, ειδικοί γεωπολιτικής και διεθνών σχέσεων και δημοσιογράφοι αναλυτές επιμένουμε ότι η Κύπρος όφειλε να ισχυροποιήσει την άμυνά της με την αξιοποίηση της τεχνολογίας (παραδειγματιζόμενη από το Ισραήλ) και με αναβίωση του Δόγματος του ΕΑΧ, αφού είναι κοινός ο Τούρκος εχθρός για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Ειδικά, ο Φοίβος Κλόκκαρης, αντιστράτηγος ε.α. και πρώην Υπουργός Άμυνας, σε δεκάδες αναλύσεις του, αφού εξέφραζε την αγωνία του για την ανοχύρωτη Κύπρο, διατύπωνε σωρεία αμείλικτων ερωτημάτων (16.4.2018) προς κωφεύουσαν και υπνώττουσαν ηγεσία:
• Γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει θεσμοθετήσει Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας ούτε έχει συγκροτήσει Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας για την σύνταξη, την παρακολούθηση υλοποίησής της, την πρόληψη και τον χειρισμό κρίσεων;
• Γιατί αδρανοποιήθηκε το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΕΑΧ) Κύπρου – Ελλάδας;
• Γιατί το Ταμείο Αμυντικής Θωράκισης (ΤΑΘ) δεν διατίθεται ολόκληρο για τους εξοπλισμούς της ΕΦ, η οποία θα μπορούσε σήμερα να έχει εκσυγχρονισμένα και συμπληρωμένα τα μέσα και οπλικά συστήματά της καθώς και αξιόλογο πολεμικό ναυτικό και αεροπορία;
• Γιατί αποδυναμώθηκε η μαχητική ισχύς της ΕΦ, με την στασιμότητα στους εξοπλισμούς, την μεγάλη και απότομη μείωση της θητείας, χωρίς να έχει μεταβληθεί η τουρκική απειλή, και την βεβιασμένη αναδιοργάνωση;
• Γιατί δεν υποβλήθηκε ακόμα αίτηση ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (που ήταν και προεκλογική δέσμευση του Ν. Αναστασιάδη);

Ξεκάθαρο Δόγμα
Εξάλλου, ο δρ Άριστος Αριστοτέλους, ειδικός σε θέματα άμυνας και στρατηγικής, σε ανάλυσή του (27.5.2019) με αφορμή απολογισμό του Υπουργού Άμυνας, παρατήρησε:
«Επί της ουσίας της υπαρξιακής απειλής κατά της χώρας από την Τουρκία και πώς την αντιμετωπίζει ή αποτρέπει, περιλαμβανομένης της συνεργασίας με την Ελλάδα, τίποτε δεν καταγράφεται. Καμία αναφορά στο τεράστιο πρόβλημα συντήρησης, αντικατάστασης πεπαλαιωμένων μέσων και ενίσχυσης οπλισμού, ούτε στο χάσμα δυνατοτήτων μεταξύ κατοχικών δυνάμεων και Ε.Φ. ή στην υποστελέχωση μονάδων, που έχει οξυνθεί ένεκα δραστικής μείωσης της θητείας και πολλά άλλα».
• Και κατέληξε: «Η Κύπρος δεν έχει σαφή στρατηγική, ούτε συνεκτική αμυντική πολιτική και επαρκώς προσδιορισμένους εθνικούς στόχους. Ούτε έχει ξεκάθαρο στρατιωτικό δόγμα, που να δίνει πραγματικό περιεχόμενο και προσανατολισμό στον  ρόλο της Ε.Φ.».
Πολεμικό ναυτικό
Ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πρώην Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ε.Ε., Μιχάλης Κωσταράκος, σε ανάρτησή του (16.12.2019) αναφέρθηκε σε 20 βήματα, τα οποία είναι απαραίτητα για μία χώρα να έχει επαρκή και ισχυρή άμυνα στον 21ον αιώνα. Μεταξύ άλλων υποστήριξε τη «διαθεσιμότητα όλων των οπλικών συστημάτων και μέσων για την εκτέλεση της αποστολής τους τουλάχιστον στο 80%. Αυτό είναι το ελάχιστο διεθνές επιχειρησιακό όριο διαθεσιμότητος».
Και υπογράμμισε τα εξής σημαντικά: «Το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να έχει απόλυτη προτεραιότητα. Είναι το καλύτερο, ταχύτερο και ασφαλέστερο μέσο προβολής ισχύος που διαθέτουμε».
Ποια είναι η θέση του Προέδρου Αναστασιάδη για την άμυνα; Ιδού τι εκπληκτικά, πρωτόγνωρα και εξωπραγματικά είπε σε συνέντευξη στο Euronews (24.2.2020):
«Καμιά φορά η στρατιωτική αδυναμία είναι η δύναμη που αποτρέπει συγκρούσεις. Φανταστήκατε να ήμασταν σε θέση να αμυνθούμε στρατιωτικά; Αυτό που επεδίωκαν ήταν μια πρόκληση κρίσης. Όταν είσαι αδύναμος αμυντικά, δεν θα αντιδράσεις κατά τον τρόπο που επιλέγει ο... για εμάς δεν θα ήταν αντίπαλος, αλλά δυστυχώς επιδιώκει και παραμένει μια δύναμη, η οποία συνεχώς προκαλεί... Εν πάση περιπτώσει, αισθανόμαστε αρκούντως ασφαλείς, έχουμε ασπίδα μας το Διεθνές Δίκαιο, έχουμε ασπίδα μας τις συμμαχίες που έχουμε συνάψει και συνεπώς δεν θεωρώ ότι θα αποτολμήσουν».
Τα σχόλια είναι περιττά…