Η εισβολή του ισλαμοφασίστα της Άγκυρας στη Συρία για εξολόθρευση των Κούρδων και μετατροπή της περιοχής σε τουρκικό προτεκτοράτο μέσω εποικισμού, είναι επαναλαμβανόμενο τουρκικό έγκλημα. Η Κύπρος αποτελεί μοιραίο παράδειγμα. Αν όμως περιοριστούμε στην οργή για το έγκλημα και την υποκρισία των μεγάλων δυνάμεων, τότε «δόθηκε άδικα (και) αυτή η τραγωδία».
Η εισβολή στη Συρία συνιστά τη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας από το 1974. Η Τουρκία ξεκίνησε έναν πόλεμο και εμείς τώρα, χωρίς επαρκή αμυντική προστασία, τρομάζουμε «μήπως είμαστε οι επόμενοι». Αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη αποτυχία της ελληνικής πολιτικής σε Κύπρο και Ελλάδα, λόγω επικράτησης της Σημιτικής πολιτικής του … «απροστάτευτου επαίτη».
Στην πολιτική κρινόμαστε για τη διορατικότητά μας. Η τουρκική εισβολή στη Συρία αποτελεί το πλέον διδακτικό μάθημα για εμάς, που ίσως αποδεικτεί τελευταίο και μοιραίο, εάν προσδοκούμε μόνο από άλλους να μας προστατεύσουν. Οι δικαιολογίες ενάντια στην οικοδόμηση δικής μας αποτρεπτικής αμυντικής ισχύος αποτελούν παραφωνίες μιας συγχορδίας περιθωριακών ομάδων χωρίς σοβαρό πολιτικό βάρος, που η εκκωφαντική τους σιωπή στο νέο έγκλημα του ισλαμοφασίστα έχει αποκαλύψει τις ιδεοληψίες τους.
Πάντως, η διεθνής κατακραυγή δημιουργεί την ευνοϊκότερη συγκυρία για προώθηση μέτρων κόστους κατά της Τουρκία αφού στην οικονομία τα πράγματα είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Κάθε ευρώ λιγότερο προς την Τουρκία, μειώνει τις δυνατότητες του τουρκικού καθεστώτος.
Με βάση τα πιο πάνω, παραθέτω την παρέμβασή μου στο Ευρωκοινοβούλιο, η οποία διανεμήθηκε και στα μέλη του αμερικανικού κογκρέσου χάρις στον Philip Christopher:
«Το 1974, ως παιδί έζησα την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Γλύτωσα όμως και υποσχέθηκα να μη σιωπώ μπροστά σε παρόμοια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Σήμερα, ακούω τα ίδια ψέματα, την ίδια βρώμικη προπαγάνδα, και τα ίδια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας συνεχίζονται από τον γνωστό εγκληματία της Άγκυρας, όπως τότε.
Ο εγκληματίας ονόμασε την εισβολή στη Συρία “ειρηνευτική επιχείρηση” και την εθνοκάθαρση και μετακίνηση πληθυσμών για σκόπιμο εποικισμό, δήθεν “δημιουργία ασφαλούς ζώνης”.
Ο εγκληματίας που χρηματοδότησε και στήριζε το Ισλαμικό Κράτος, τη σύγχρονη μάστιγα κατά της ανθρωπότητας, τώρα επιχειρεί να εξαλείψει τους Κούρδους, τον κύριο σύμμαχο του πολιτισμένου κόσμου ενάντια στην βαρβαρότητα του Ισλαμικού Κράτους.
Ως Ευρ. Ένωση, μπορούμε να επιβάλουμε εμπάργκο πώλησης όπλων, να συντρίψουμε την οικονομία του Ερντογάν (με κυρώσεις), να κατανέμουμε κονδύλια ανθρωπιστικής βοήθειας προς τον Κουρδικό πληθυσμό αντί στην Τουρκία, αλλά συμφέροντα και εξαρτήσεις επιβάλλουν σε αξιωματούχους της ΕΕ να συνεχίσουν να ονομάζουν “στρατηγικό εταίρο” τον εγκληματία. Δεν προσδοκώ πολλά από όσους μιλούν δημόσια για αξίες, αλλά εφευρίσκουν επιχειρήματα ώστε ο εγκληματίας να εγκληματεί. Σήμερα, απευθύνομαι στους Κούρδους μαχητές για να τους διαβεβαιώσω ότι η συνείδηση της Ευρώπης δεν είναι οι εξαρτημένοι αξιωματούχοι. Η συνείδηση της Ευρώπης είναι μαζί τους, ενάντια στον εγκληματία».
