Με αφορμή το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στην Αμερικανική Βουλή με πρωτοβουλία φίλα προσκείμενων στον Ελληνισμό Αμερικανών  βουλευτών και γερουσιαστών (με την συνδρομή πάντα του Ελληνικού-Κυπριακού λόμπυ) και αφορά στη στρατηγική σχέση ΗΠΑ -Κυπριακής Δημοκρατίας, δυστυχώς διαπιστώνεται για ακόμη μια φορά η επιφανειακή σχέση που επιδιώκουν οι ΗΠΑ με την Κ.Δ  που εμπεριέχει πολλούς κινδύνους για την επιβίωση μας.

Η προϋπόθεση που τέθηκε  στην πορεία έγκρισης του νομοσχεδίου για απαγόρευση εισόδου Ρωσικών Πολεμικών πλοίων στα λιμάνια της Κ.Δ πρέπει να μας προσγειώσουν στην πραγματικότητα. H προϋπόθεση αυτή μάλλον τέθηκε από το Αμερικανικό Υπουργείο  Εξωτερικών που κάνει τα πάντα για να αναθερμανθούν οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας. Είναι γνωστό ότι το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών θεωρεί απαραίτητη την Τουρκία ως ανασχετήρα στην επέκταση της Ρωσικής επιρροής προς τα δυτικά και ναι μεν αυτή την περίοδο πιέζουν την Τουρκία να ακυρώσει την προμήθεια των S400, αλλά είναι ηλίου φαεινότερο ότι σε περίπτωση που η Τουρκία υποχωρήσει με κάποιο τρόπο,  (πχ να αναπτύξει το σύστημα ανατολικά ή να το διαθέσει «επί δανεισμώ» σε κάποια άλλη γειτονική φιλική  της χώρα όπως το Αζερμπαιτζαν) αμέσως θα αλλάξει η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι μας για ανάπτυξη στρατηγικής σχέσης και θα είμαστε πλέον αναλώσιμο πιόνι στη σκακιέρα του παιχνιδιού ΗΠΑ- Ρωσίας.

Ποιά είναι η λύση? Να μην «παίξουμε» σε αυτή τη σκακιέρα γιατί  όπως είναι διαμορφωμένη και ρευστή η κατάσταση στην Αν. Μεσόγειο  το κόστος μας θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το όφελος. Αν χαλάσουμε τις σχέσεις μας με την Ρωσία προφανώς θα χάσουμε και την υποστήριξη της στο Συμβούλιο Ασφαλείας και αν ταυτόχρονα οι ΗΠΑ αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία (που είναι πολύ πιθανό!) τότε τα πράγματα θα είναι πολύ επικίνδυνα για την Κ.Δ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο Συμβούλιο Ασφαλείας πάντα από τα μόνιμα μέλη είχαμε την υποστήριξη της Γαλλίας -Κίνας και Ρωσίας και Μ. Βρετανία και ΗΠΑ συνήθως απέχουν από τα θετικά για την πλευρά μας ψηφίσματα.

Θα ήθελα να επισημάνω κάποια σημεία  που είχα αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο :


«Ο Ερντογάν έχει αντιληφθεί το νέο παιχνίδι και πήρε το ρίσκο να πιέσει τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους με την αναβάθμιση των σχέσεων με την Ρωσία αρχίζοντας με την αγορά των S400. Η Τουρκία -δυστυχώς για μας- αποτελεί και για τις 2 Μεγάλες δυνάμεις ισχυρό παράγοντα για την υλοποίηση των σχεδίων τους στην Μέση Ανατολή. Ο άξονας που επιδιώκει να δημιουργήσει η Ρωσία για αναχαίτηση του αντίστοιχου άξονα που επιδιώκουν οι ΗΠΑ, περνά από την Τουρκία. Αυτό είναι το μεγάλο παιχνίδι. (βλέπε χάρτη υπ’αριθ.1). Η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση με κάθε τρόπο για να καθιερωθεί ως ο περιφερειάρχης είτε για την μια είτε για την  άλλη πλευρά ανάλογα με τα οφέλη που θα αποκομίσει. Οι πόλεμοι στη Συρία, Ιράκ , Υεμένη και η Αραβική Άνοιξη έχουν πλέον καθορίσει τη νέα τάξη πραγμάτων στη Μέση Ανατολή ίσως για ολόκληρο τον 21ο αιώνα. 

Η στροφή των ΗΠΑ και η αναβάθμιση των σχέσεων με την Κυπριακή Δημοκρατία είναι οπωσδήποτε μια πολύ θετική εξέλιξη αλλά δεν θα πρέπει με κανένα τρόπο να εναποθέσουμε τις ελπίδες ανάπτυξης και επιβίωσης μας στις σχέσεις αυτές οι οποίες είναι ρευστές και δεν αποκλείεται να αποτελέσουμε μια από τις παράπλευρες απώλειες σε περίπτωση που η Τουρκία πάρει τα ανταλλάγματα που ζητά και επιστρέψει στη Δύση. Δεν πρέπει να αποτελέσουμε την γεωγραφική/πολιτική/στρατιωτική εμπροσθοφυλακή οποιασδήποτε δύναμης στη διαμάχη των Μεγάλων Δυνάμεων κυρίως ΗΠΑ-Ρωσίας. Η «θετική ουδετερότητα» αποτελεί τη μοναδική ασφαλή πορεία σε αυτό το παγκόσμιο παίγνιο επέκτασης των περιοχών επιρροής των μεγάλων Δυνάμεων. Πρέπει να αναβαθμίσουμε ότι κτίσαμε μετά το 1974 και η Κυπριακή Δημοκρατία να παραμείνει από πλευράς ασφάλειας «Ελβετία» της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου για όλες τις χώρες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Αν. Μεσογείου και να μην μετατραπούμε σε χώρο εξόρμησης για επιθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός πλαισίου του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο λιμάνι Λεμεσού κατά περιόδους φιλοξενούνται και συνυπάρχουν ταυτόχρονα πάνω σε εμπορική βάση, δυνάμεις από αντίθετα στρατόπεδα χωρίς ποτέ να έχει δημιουργηθεί οποιοδήποτε πρόβλημα. (Πολεμικά πλοία από ΗΠΑ, Ρωσία,Ελλάδα, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ισραήλ, Κίνα, Ινδία, Λιβανο, Ολλανδία, Νορβηγία, Ισπανία κλπ ).»

Εν κατακλείδι εκτιμάται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ΔΕΝ θα πρέπει να επιλέξει τώρα στρατόπεδο μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.  Παρόλο που ανήκουμε στον δυτικό κόσμο  οι ΗΠΑ όπως αποδείχθηκε και όπως διαφαίνεται δεν θα διστάσουν να μας εγκαταλείψουν εάν το απαιτεί η αναθέρμανση των σχέσεων τους με την Τουρκία. 

Υπάρχουν πολλά γεγονότα που το καταμαρτυρούν. (Δυστυχώς οι ΗΠΑ ξέχασαν πολύ γρήγορα την τεράστια για το μέγεθος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρακτική βοήθεια  που τους παρείχαμε για την αντιμετώπιση του ISIS στη Συρία και οι υποσχέσεις τους έμειναν στα συρτάρια). Έτσι λειτουργεί το διεθνές σύστημα των συμφερόντων και θα πρέπει να το μελετούμε  και να βρίσκουμε την κατάλληλη λύση για την επιβίωση μας και την υλοποίηση των Εθνικών μας στόχων. Σε αυτή τη φάση θα πρέπει να παραμείνουμε δεσμευμένοι στην πάγια πρακτική μας ότι υποστηρίζουμε κάθε ανθρωπιστική/ειρηνευτική επιχείρηση που εκτελείται κάτω από την ομπρέλλα του ΟΗΕ, της Ε.Ε και της περιφερειακής συνεργασίας.  Οι δε υποδομές μας ,λιμάνια και αεροδρόμια θα είναι ανοικτά για όλες τις φίλιες χώρες πάνω σε εμπορική βάση για  ανεφοδιαμό σε τρόφιμα - καύσιμα και ξεκούρασης του  προσωπικού σε κλίμα ασφάλειας και  κυπριακής φιλοξενίας.
Η απαίτηση των Αμερικανών για απαγόρευση εισόδου των Ρωσικών Πολεμικών Πλοίων στα εμπορικά μας λιμάνια στερείται στοιχειώδους σεβασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η δε άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ που επιδιώκεται από την Κ.Δ τις τελευταίες  δεκαετίες, είναι καθαρά θέμα αρχής και συμβολικό. Ποτέ δεν τρέφαμε αυταπάτες για την δυνατότητα αγοράς βαρέως αμερικάνικου εξοπλισμού. Άλλωστε υπάρχουν πολλές αγορές στην Ε.Ε αλλά και πολύ κοντά μας...

Πικρές αλήθειες...