Ο συγγραφέας είναι φανερό ότι είναι ιδιαίτερα μελετημένος όσο λίγοι και η μάθηση και η ιστορική γνώση τού έδωσαν το χάρισμα της διορατικότητας και της σωστής πρόβλεψης και εκτίμησης ιστορικών γεγονότων και εξελίξεων
Ήμουν τυχερός, γιατί πήρα στα χέρια μου το βιβλίο του Κώστα Ν. Χατζηκωστή, και όχι μόνο το διάβασα, αλλά για να το αφομοιώσω το διάβασα δύο φορές. Διαβάζοντάς το θα έδινα έναν άλλο τίτλο σ’ αυτό το βιβλίο, «Πολιτικές Προφητείες». Διάβασα από το 1960, μέχρι τις μέρες μας, τα άρθρα και τις σκέψεις του συγγραφέα, για μια ανεμοδαρμένη πορεία του Κυπριακού. Ξεκινώντας με σύντομες αναφορές στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955, που δεν δικαιώθηκε, αφού κατέληξε στις Συμφωνίες Λονδίνου - Ζυρίχης, που μας επεβλήθησαν. Όλα όσα γράφονται από παλιά λες και μιλούν για το σήμερα με πράγματι προφητικό τρόπο.
Ο συγγραφέας είναι φανερό ότι είναι ιδιαίτερα μελετημένος όσο λίγοι και η μάθηση και η ιστορική γνώση τού έδωσαν το χάρισμα της διορατικότητας και της σωστής πρόβλεψης και εκτίμησης ιστορικών γεγονότων και εξελίξεων. Γι’ αυτό και συνεχώς προειδοποιούσε και συνεχίζει και σήμερα να προειδοποιεί, χωρίς, δυστυχώς, να εισακούεται. Δεν προέβλεπε και προειδοποιούσε μόνο, αλλά και πρότεινε. Κάνει μνεία των εθνικών συμφορών του 1922 και του 1974 και προειδοποιεί για την απειλούμενη Τρίτη συμφορά για την Κύπρο, το Αιγαίο
και τη Θράκη και αναδεικνύει ότι όλα τα συνδέει η κοινή μοίρα. Κάνει ειδική αναφορά σε ιστορικούς σταθμούς, που μάτωσαν και πλήγωσαν την Κύπρο.
Ξεκινώντας από τις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου, την κατάρρευση του Κράτους της Ζυρίχης και την Τουρκοανταρσία του 1963. Και όπως πάντα με θλιβερούς πρωταγωνιστές τους Άγγλους με το γνωστό «διαίρει και βασίλευε». Το 1964 με τον βομβαρδισμό της Τηλλυρίας από τα αμερικανικά αεροπλάνα με βόμβες Ναπάλμ που διέθετε η Τουρκία. Η απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας με ατιμωτικό τρόπο από τη Χούντα των Αθηνών. Και τέλος η μεγάλη προδοσία του 1974, που, εκτός από εθνική συμφορά, προκάλεσε και συνέπειες μη αναστρέψιμες, δυστυχώς, κατ’ εμένα. Και όλα αυτά οι κρίκοι μιας βαριάς αλυσίδας, που αλυσόδεσε και έπνιξε τα όνειρα του Κυπριακού Ελληνισμού.
Τώρα, την υστάτη, ο συγγραφέας με δραματικό τρόπο καλεί τον Ελληνισμό στην Κύπρο και Ελλάδα ν’ αντιδράσουν και από κοινού να σχεδιάσουν μια Εθνική Στρατηγική, για ν’ αντιμετωπισθεί η τουρκική βουλιμία και ν’ ανατραπούν οι σχεδιασμοί της, που τηρούνται και υλοποιούνται απαρέγκλιτα για πολλές δεκαετίες, όπως τους προδιέγραψε η Έκθεση Νιχάτ Ερίμ από το 1956 και το βιβλίο του Νταβούτογλου «Στρατηγικό βάθος».
Αξίζει και πρέπει όλοι οι πολιτικοί, αλλά και απλοί πολίτες να διαβάσουν αυτό το βιβλίο. Υπάρχουν ενδεχομένως σημεία όπου μπορεί να διαφωνήσει κάποιος με τον συγγραφέα, αλλά από το βιβλίο αυτό πηγάζουν μόνο διορατικές εκτιμήσεις, αλήθειες και πραγματικός ρεαλισμός.
Η ιστορική γνώση είναι το παν όταν κυρίως γίνεται διδακτική και σίγουρα μπορεί να θερμάνει την ψυχή και το φρόνημα του καθενός και να εμπνεύσει κυρίως τους συνήθως μη ιστορημένους πολιτικούς ηγέτες. Επιτέλους οι ελεύθεροι πολιορκημένοι της Κύπρου πρέπει να καταφέρουν να σπάσουν τις αλυσίδες που τους πνίγουν.
Γιατί η Κύπρος εάλω και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για ν’ αντιδράσουμε και να λυτρωθούμε από τα δεσμά μας, να λευτερώσουμε τον τόπο μας και να τον μετατρέψουμε σε μια χώρα ειρήνης και ευημερίας για όλους ανεξαίρετα τους κατοίκους της. Αυτό το ξεκάθαρο μήνυμα πρέπει με αξιοπιστία και έμπρακτο τρόπο να στείλουμε και εντός και εκτός Κύπρου και ιδιαίτερα στους Τ/κ συμπατριώτες μας. Αυτή είναι η ύστατη στιγμή
αφύπνισης, όπως δραματικά φωνάζει με τα κείμενα και τα λόγια του ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής.
*Πρώην Αναπληρωτής Πρόεδρος Δημοκρατικού Κόμματος