Είμαι εξ αυτών που υποστηρίζουν σθεναρά, ότι οι πολιτικές θέσεις και εξαγγελίες, πρέπει πάντοτε να συνοδεύονται από πράξεις. Αλλιώς, πρόκειται για λόγια κενού περιεχομένου.
Η εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις εκλογικές εξελίξεις στις ΗΠΑ έχει καταστεί σημαντική πρόκληση για την ανεξαρτησία και την αυτονομία της Ένωσης στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη. Οι διακυμάνσεις στη διακυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, από Προέδρους και υποψήφιους Προέδρους με διαφορετικές προσεγγίσεις στις διεθνείς σχέσεις και την ασφάλεια, δημιουργούν μια ευάλωτη θέση για την ΕΕ, που καλείται να προσαρμόζει συνεχώς τις πολιτικές της. Η ανάγκη για μια ισχυρή και ανεξάρτητη Ευρώπη δεν αναιρεί τη σημασία των σχέσεων με τις ΗΠΑ, αλλά επιτάσσει τη διαμόρφωση μιας πιο αυτόνομης στρατηγικής, που θα ενισχύσει τη θέση της Ένωσης χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τους διατλαντικούς δεσμούς.
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και γενικότερα σε όλους τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει η άποψη, ότι η ΕΕ θα πρέπει να γίνει ακόμη πιο ισχυρή και ανεξαρτητοποιημένη. Το θέμα είναι να μετουσιωθεί αυτή η κοινή αντίληψη σε πράξη.
Έχω τονίσει επανειλημμένα, τόσο στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων στην οποία είμαι μόνιμο μέλος, όσο και στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ότι για να καταστεί η Ένωση παγκόσμια ηγέτιδα των πολιτικών, οικονομικών και γεωστρατηγικών εξελίξεων, πρέπει να υπάρχει Κοινή Εξωτερική Πολιτική. Καμία διεύρυνση δεν αρκεί για να ενισχύσουμε τη διεθνή μας θέση και υπόσταση, χωρίς πλήρη ταύτιση σε σοβαρά ζητήματα.
Αναφέρομαι σε διάφορα ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό. Με ένα κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο και απόλυτο συντονισμό στις πτυχές του, όπως είναι ο ίσος καταμερισμός και οι επιστροφές. Στον τρόπο λήψης αποφάσεων, με απαραίτητη προϋπόθεση να μην χάνεται η ενότητα των κρατών μελών. Στην ανάγκη ενίσχυσης της αμυντικής ικανότητας της ΕΕ, καθώς η άμυνα αποτελεί έναν από τους βασικούς τομείς όπου η Ευρώπη εξακολουθεί να εξαρτάται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Για μένα προσωπικά, αλλά και την πολιτική μου ομάδα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το κρισιμότερο θέμα στο οποίο υστερεί η ΕΕ έναντι των ΗΠΑ αλλά και της Κίνας, είναι η ανταγωνιστικότητα. Η ενίσχυσή της, είναι ζωτικής σημασίας για τη μεσομακροπρόθεσμη βιωσιμότητα και την ανεξαρτησία της Ένωσης στην παγκόσμια αγορά. Μια πιο ανταγωνιστική ΕΕ, διασφαλίζει οικονομική ευημερία και ταυτόχρονα στρατηγική αυτονομία.
Σημαντικό επίσης ζήτημα είναι και η ενεργειακή ανεξαρτησία που είναι κρίσιμη για την αυτονομία της Ευρώπης. Επενδύοντας σε υποδομές για εναλλακτικές πηγές ενέργειας, η Ένωση μπορεί να επιτύχει στρατηγική αυτονομία και να περιορίσει τον γεωπολιτικό κίνδυνο που προκύπτει από εξωτερικές εξαρτήσεις.
Δεν πρέπει να υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι με μια πραγματικά Κοινή Εξωτερική Πολιτική θα διαταραχθούν οι ευρωατλαντικές σχέσεις. Η διαμόρφωση ενός δικτύου πολυμερών συνεργασιών θα επιτρέψει στην Ευρώπη να διαπραγματεύεται και να επιτυγχάνει καλύτερες συμφωνίες για τα συμφέροντά της, με αναδυόμενες αγορές και χώρες.
Μια πραγματικά ισχυρή και ανεξάρτητη ΕΕ μπορεί να αποτελέσει κρίσιμο παράγοντα στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, διατηρώντας παράλληλα στενές στρατηγικές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Αυτό δεν σημαίνει απομάκρυνση από τη διατλαντική συνεργασία, αλλά μια ισχυρότερη και πιο αυτόνομη Ευρώπη που δεν θα επηρεάζεται άμεσα από πολιτικές αλλαγές σε άλλα κράτη. Η ΕΕ, ακολουθώντας στρατηγικές στον τομέα της άμυνας, της ενέργειας, της τεχνολογίας και της διεθνούς πολιτικής, μπορεί να επιτύχει την ανεξαρτησία της και να αναδειχθεί ως ο ισχυρότερος παγκόσμιος παίκτης.
