Κοιτάξτε κατάντημα της πάλαι ποτέ κραταιάς βρετανικής αυτοκρατορίας: Ινδός Πρωθυπουργός. Πακιστανός Δήμαρχος Λονδίνου και... Πακιστανός Αρμοστής στη Λευκωσία, ο Ιρφάν Σιντίκ. Αυτός ο βρετανοποιημένος Πακιστανός έγραψε ένα άρθρο. Το διάβασα στο philenews και έγινα... Τούρκος.

 

Υποστηρίζει πως είναι αναγκαία μία νέα προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού εντός του 2023 αλλά, πώς; Ο Πακιστανο-βρετανός Αρμοστής εμφανίζεται να μη έχει ιδέα ότι εδώ έγινε μια εισβολή από την Τουρκία, υπάρχει κατοχή, έγινε εθνοκάθαρση. 

 

Κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι ο Αττίλας διέπραξε φοβερά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, παραβιάζει συλλήβδην όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και βασικές ελευθερίες των νόμιμων κατοίκων της νήσου, αλλοιώνει τη δημογραφική σύνθεση και τουρκοποιεί-ισλαμοποποιεί τα κατεχόμενα. Για όλα αυτά ούτε λέξη!

 

Πώς θα ξεκινήσουν νέες συνομιλίες; Απλή, γνωστή, άθλια βρετανική συνταγή με πακιστανική υπογραφή: 

 

«Η αίσθησή μου λέει πως το παράθυρο για μια ομοσπονδιακή λύση δεν έχει κλείσει εντελώς στην Τουρκοκυπριακή πλευρά», γράφει. Και προσθέτει: 

 

«Για να πειστούν, όμως, οι Τουρκοκύπριοι και η Τουρκία να επιστρέψουν στο τραπέζι, θα πρέπει να κατατεθεί μια σοβαρή προσφορά κινήτρων. Ένα ξεκάθαρο μήνυμα ανανεωμένης δέσμευσης στην πολιτική ισότητα και την συμπερίληψη στις δομές εξουσίας θα μπορούσε να δώσει αυτό το κίνητρο στους Τουρκοκύπριους. Η συνεργασία στους υδρογονάνθρακες, μια βελτιωμένη σχέση με την Ευρώπη και την ΕΕ και τα οφέλη που θα προκύψουν από μια ειρηνική διευθέτηση για όλους, θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνητρο για την Τουρκία». Καθαρά αναπαραγωγή τουρκικών αξιώσεων!

 

Ορίστε, λοιπόν, η μαγική συνταγή που θα ανοίξει το δρόμο για λύση στο Κυπριακό: Καλούμαστε οι Έλληνες της Κύπρου και ο νέος Πρόεδρος, που θα εκλεγεί προσεχώς, να δώσουμε κι άλλα κίνητρα στους poor Turks και στην καημένη την Τουρκία. Και όλες εκείνες οι παραχωρήσεις και υποχωρήσεις που οι ηγέτες μας έκαναν τα τελευταία 49 χρόνια, δεν μετρούν; Προφανώς δεν ικανοποίησαν τους poor Turks και την εξίσου αχόρταγη Τουρκία. Όπως δεν τους ικανοποιούν ούτε τα πλουσιοπάροχα ΜΟΕ Αναστασιάδη-Κασουλίδη.

 

Ο Πακιστανο-βρετανός Αρμοστής νομίζει ότι απευθύνεται σε ιθαγενείς της Παπούα-Γουϊνέα (έξω της τιμής τους). Μπορεί κάποιοι δικοί μας πολιτικάντηδες και κάποιοι Πρόεδροι να παθαίνουν αλλεπάλληλους πολιτικούς οργασμούς άμα τω ακούσματι της Αγγλίας αλλά ο κυπριακός Ελληνισμός, στη μεγάλη πλειοψηφία του, δεν ανέχεται αυτές τις αήθεις βρετανιές. 

 

Για ακόμα μια φορά, επιχειρείται ξεδιάντροπα, πρωτάκουστα και αισχρά να υποβληθεί, από έναν ξένο Αρμοστή, στον νέο Πρόεδρο ποια πρέπει να είναι η αποστολή του. Το γράφει ξεκάθαρα ο Πακιστανο-βρετανός Σιντίκ: 

 

«Ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να είναι θαρραλέος και να καταθέσει αυτές τις προτάσεις ξεκάθαρα και με αυτοπεποίθηση. Σε διαφορετική περίπτωση προκύπτουν σημαντικοί κίνδυνοι». 

 

Ώστε, λοιπόν, ο νέος Πρόεδρος πρέπει να είναι θαρραλέος και μόλις εκλεγεί να δώσει νέα κίνητρα στην κατοχική Τουρκία, να την δελεάσει, να την κατευνάσει και με τους εδώ κατοχικούς εγκάθετούς της να συναινέσει σε νέες συνομιλίες που είναι δυνατόν να επαναρχίσουν φέτος, επειδή η αίσθηση του Πακιστανο-βρετανού Αρμοστή του υποβάλλει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Διαφορετικά θα προκύψουν «σοβαροί κίνδυνοι», ιθαγενείς Κύπριοι.

 

Για τι να εξοργιστούμε και να αηδιάσουμε; Για το θράσος του Αρμοστή και της κουτοπόνηρης Αλβιώνας; Για την αφόρητη προκλητικότητα των εισηγήσεων του; Για την εξωφρενική παράλειψή του να αναφερθεί έστω στην τουρκική εισβολή-κατοχή; Για τη σκόπιμη παράβλεψή του στην κραυγαλέα παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου όταν η θετή χώρα του, η Αγγλία, το επικαλείται τσιρίζοντας γελοιωδώς στην περίπτωση της Ουκρανίας; Για τον απύθμενο φαρισαϊσμό του που εμμένει στην ωμή και άθλια πολιτική των δύο μέτρων και των δύο σταθμών; Για τον αισχρό διαχρονικό ρόλο της Αγγλίας εναντίον της Κύπρου και των νόμιμων κατοίκων της; 

 

Αλλά τι λέγομεν... Οι Εγγλέζοι και ο νέος Αρμοστής τους «ηύραν τζιαι κάμνουν». Κανένας Πρόεδρος, πλην του Τάσσου, δεν τόλμησε να θέσει θέμα απομάκρυνσης των βρετανικών Βάσεων, αυτό το πυώδες και δυσώδες καρκίνωμα στο κορμί της Κύπρου. 

 

Ο μ. Χριστόφιας το πρώτο επίσημο ταξίδι του δεν το έκανε, καθηκόντως, στην Αθήνα αλλά επέδωσε τα διαπιστευτήρια της εθελοδουλείας του στο Λονδίνο. Και αναφώνησε εκείνο το ανεκδιήγητο, ότι τα παιδιά και τα εγγόνια μας, αν θελήσουν, θα θέσουν θέμα βάσεων, κάποτε. Ακόμα προχθές ο απερχόμενος Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης, επισκέφθηκε εκείνον τον χαζοχαρούμενο βασιλιά Κάρολο για να επιβεβαιώσει την υποταγή του στους Εγγλέζους. 

Από την άλλη, κανείς Πρόεδρος και καμία κυβέρνηση της Κύπρου δεν τόλμησαν να πουν στους Εγγλέζους ότι αρνούνται στο εξής αυτοί να συντάσσουν τα περί Κύπρου ψηφίσματα στον ΟΗΕ. Αν ήμασταν κανονικό και σοβαρό κράτος, κανένας Πρόεδρος και κανένας πολιτικός δεν θα ανέχονταν ουδ' επί στιγμήν εμπλοκή των Εγγλέζων στα πράγματα του τόπου. Αλλά τι; 

 

Κύπριοι πολιτικοί μπαινοβγαίνουν στην Αρμοστεία και πολλοί παράγοντες εναβρύνονται και ξελιγώνονται να προσκαλούνται στην Αρμοστεία για ένα ουίσκι ον δε ροκς. Το σύνδρομο της Στοκχόλμης και της βρετανοδουλοφροσύνης ακόμα διακατέχει και χαρακτηρίζει πολλούς, που έμειναν κολλημένοι και παλαβωμένοι στην αποικιοκρατία. 

 

Ποια είναι η μεγάλη έγνοια του Πακιστανο-βρετανού Αρμοστή; Μετά το brexit και την αύξηση των διδάκτρων των αγγλικών Πανεπιστημίων, μειώθηκε ο αριθμός Κυπρίων νέων που σπουδάζουν στην Αγγλετέρα και, άρα, κατά τον Αρμοστή, «χάνουν το πλεονέκτημα των σπουδών και των εμπειριών του ΗΒ». Ωιμέ!!! Τι τραγωδία!!!

 

Το άρθρο του Πακιστανο-βρετανού Αρμοστή εντάσσεται στο πλαίσιο της αταλάντευτα αντικυπριακής βρετανικής πολιτικής, που ουδέποτε χώνεψε το ρελίζεμα της Αγγλίας από μια δράκα αγωνιστών της ΕΟΚΑ, κατά τον υπέρ ελευθερίας αγώνα του κυπριακού Ελληνισμού. Έκτοτε, κάθε μέρα, σε όλα τα φόρα και με κάθε ευκαιρία, η Αγγλία δεν παραλείπει να υπονομεύει, να πλήττει και να επιτίθεται αδίστακτα και τιμωρητικά κατά των δικαίων, των διεκδικήσεων και των συμφερόντων της Κύπρου. 

 

Λοιπόν, ποιος... «θαρραλέος (νέος) Πρόεδρος» θα τολμήσει να δώσει κι άλλα κίνητρα στην κατοχική Τουρκία και στους εγκαθέτους της για να συναινέσουν, τάχα, σε λύση; Κάτι γνωρίζει, δυστυχώς, ο Πακιστανο-βρετανός Αρμοστής. Ο Ν. Χριστοδουλίδης, ο Αβ. Νεοφύτου και ο Α. Μαυρογιάννης είναι έτοιμοι να ικανοποιήσουν αυτά που, όχι τυχαία, περιγράφει και καταγράφει ο Αρμοστής. Και οι τρεις είναι πρόθυμοι, σε περίπτωση λύσης, να επιτρέψουν αγωγός κυπριακού φυσικού αερίου να περάσει μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη. 

 

Και οι τρεις θέλουν να αξιοποιήσουν το φυσικό αέριο για να... δελεάσουν - νομίζουν! - την κατοχική Τουρκία. Και οι τρεις μιλούν για την πολιτική ισότητα, κατά εξωφρενική παραβίαση και προσβολή της παγκόσμιας αρχής, ένας άνθρωπος, μία ψήφος. Και οι τρεις είναι σφικταγκαλιασμένοι και κολλημένοι στην αγγλοτουρκοδιζωνική, η οποία είναι το προστάδιο για την τουρκοποίηση της Κύπρου. 

 

Και οι τρεις είναι έτοιμοι για συνομιλίες «από εκεί που μείναμε στο Crans Montana» και δεν βλέπουν ότι, η Τουρκία και οι εγκάθετοι της απαιτούν λύση δύο κρατών. Ναι, μεν, λέγει ο Πακιστανο-βρετανός Αρμοστής, αυτό θέλει η Τουρκία αλλά... αν ο νέος και «θαρραλέος Πρόεδρος» δώσει κι άλλα κίνητρα στην κατοχική χώρα και στους εγκαθέτους της και χορτάσει, αν χορτάσει το αττιλικό θηρίο, η αίσθησή του λέει ότι υπάρχουν ελπίδες για νέες συνομιλίες. 

 

Να δείτε που στο τέλος, ο Πακιστανο-βρετανός Αρμοστής θα δικαιωθεί! Ο νέος Πρόεδρος, σαν έτοιμος από καιρό (από τον Ν. Αναστασιάδη), σαν θαρραλέος, θα καταθέσει, «ξεκάθαρα και με αυτοπεποίθηση» τα κίνητρα που εισηγείται ο Αρμοστής. Και η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος-μέλος της ΕΕ, θα συνεχίσει αδιατάρακτα να είναι θλιβερή, γελοία και ξεφτιλισμένη αποικία του αγγλικού στέμματος αλλά και υπό τουρκική κατοχή.