Δεν είναι λίγοι οι συμπολίτες μας που αναρωτιούνται εάν υπάρχει λόγος να συμμετέχουν στις επερχόμενες Αρχιεπισκοπικές εκλογές. Αφενός τις απαξιώνουν θεωρώντας ότι το αποτέλεσμά τους δεν πρόκειται να επηρεάσει την καθημερινότητά τους, αφετέρου αισθάνονται έντονα ότι είναι περιττές καθότι σύμφωνα με τη διαδικασία εκλογής που ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Κύπρου, η επιλογή τους ίσως να μην ληφθεί υπόψη από την Ιερά Σύνοδο, η οποία έχει και τον τελικό λόγο.

Ωστόσο, οι προσεγγίσεις αυτές εδράζονται σε μία λανθασμένη θεώρηση τόσο της διαδικασίας, όσο και της σημασίας της. Η δυνατότητα του λαού να συνδιαμορφώσει – μαζί με την Ιερά Σύνοδο – το μέλλον της Εκκλησίας της Κύπρου, είναι ένα μοναδικό προνόμιο που μεταφέρει στη σύγχρονη εποχή μία αρχαιότατη εκκλησιαστική παράδοση η οποία έχει εκλείψει στις λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Η επιλογή μας στις προσεχείς εκλογές, είναι άμεσα συνυφασμένη με τις προσδοκίες μας και την εικόνα που έχουμε για την ιδεατή Εκκλησία.  Με άλλα λόγια, το πραγματικό ερώτημα των εκλογών είναι αυτό: Τί είδους Εκκλησία θέλουμε; Εθνάρχουσα που ποδηγετεί και προκαταλαμβάνει τη διπλωματία του κράτους ή με ισχυρές εθνικές θέσεις που εκφράζονται με φειδώ, στο σωστό χρόνο και με σεβασμό στην εκλελεγμένη ηγεσία του τόπου; Φωνασκούσα και παρεμβατική ή ήρεμη δύναμη που διατυπώνει θέσεις αλλά σέβεται θεσμούς και διαδικασίες; Εκκλησία υπεράνω του νόμου ή που συμμορφώνεται με νομοθεσίες και διατάγματα του κράτους ακόμη και αν διαφωνεί; Άκαμπτη και σκοταδιστική ή σύγχρονη κοινωνό διαχρονικών χριστιανικών αξιών; Εκκλησία που διχάζει και πληγώνει ή που συνθέτει και επουλώνει; Φορέα κινδυνολογίας ή λίκνο ελπίδας; Οπισθοδρομική ή συμπορευόμενη με την επιστήμη, την ανθρώπινη πρόοδο και τον πολιτισμό; Πομπό ρητορικής μίσους ή μητέρα που αγκαλιάζει όλα τα παιδιά της δίχως διακρίσεις; Εκκοσμικευμένο όμιλο επιχειρήσεων ή πνευματικό καταφύγιο ψυχών;

Στα πιο πάνω διλήμματα οι απαντήσεις είναι αυτονόητες αλλά όχι δεδομένες. Ως εκ τούτου, η επιλογή του καθενός από εμάς στις επερχόμενες Αρχιεπισκοπικές Εκλογές θα δείξει την κατεύθυνση που ο λαός προκρίνει για την Εκκλησία της Κύπρου. Και όπως αυτονόητες είναι οι απαντήσεις στα πιο πάνω διλήμματα, αυτονόητη είναι και η επιλογή του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου, ο οποίος διασφαλίζει μια Εκκλησία ανοιχτή, σύγχρονη και ανθρώπινη∙ μία Εκκλησία που θα εκπέμπει Λόγο Αγάπης και θα επιτελεί Έργο Αγάπης, όπως άλλωστε απέδειξε η πολυετής διακονία του και η πνευματική και κοινωνική κληρονομιά που αφήνει στη μητροπολιτική περιφέρεια αλλά και στην πόλη της Λεμεσού.

Εν αντιθέσει με τις Αρχιεπισκοπικές εκλογές του 2006, η ψήφος μας αυτή τη φορά έχει σαφώς μεγαλύτερη αξία και βαρύτητα∙ όχι μόνο λόγω του διακυβεύματος αλλά πρωτίστως γιατί ψηφίζουμε άμεσα τον ιεράρχη που προκρίνουμε για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο και όχι έμμεσα διά εκλεκτόρων/αντιπροσώπων.  Συνακόλουθα, το εκλογικό αποτέλεσμα της 18ης Δεκεμβρίου θα αποτελέσει ισχυρή λαϊκή εντολή προς την Ιερά Σύνοδο η οποία – αν και δικαιούται – δεν μπορεί ελαφρά τη καρδία να την παραγνωρίσει, αφού εκλέγοντας οποιονδήποτε άλλο ιεράρχη πλην του πρώτου στην προτίμηση του λαού, θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην ίδια την Εκκλησία. Σε τέτοια περίπτωση, το κύρος της Συνόδου θα αμφισβητηθεί, οι αρχιερείς θα βρεθούν σε διάσταση με μεγάλη μερίδα του λαού ενώ το σχήμα του Αρχιεπισκόπου Κύπρου θα κηλιδωθεί, ενισχύοντας την απαξίωση που επέφερε η εμπειρία του 2006 και ειδικότερα η εκλογή ενός ιεράρχη που δεν απολάμβανε ευρείας λαϊκής αποδοχής.

Οι απογοητευτικές συμπεριφορές που παρατηρήθηκαν στους κόλπους της Εκκλησίας τα προηγούμενα χρόνια, έσπρωξαν μακριά από αυτή μεγάλη μερίδα του ποιμνίου, πιστών και μη. Η Ιερά Σύνοδος οφείλει να διαφυλάξει το κύρος και το χαρακτήρα της Εκκλησίας της Κύπρου και αυτό μπορεί να επιτευχθεί συμπλέοντας με τη λαϊκή βούληση και το αλάνθαστο κριτήριο του ποιμνίου. Άλλωστε ο λαός είναι ο «ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας» και το «σῶμα τῆς Ἐκκλησίας», όπως διακήρυξαν το 1848 με τη γνωστή εγκύκλιό τους οι τέσσερις πατριάρχες της Ανατολής.

Ας προσέλθουμε λοιπόν στις κάλπες μαζικά και εν ειρήνη, για να διαμορφώσουμε την Εκκλησία που οραματιζόμαστε. Ας περιβάλουμε την Ιερά Σύνοδο με τον μανδύα της νομιμοποίησης που παρέχει η λαϊκή ετυμηγορία, ώστε να εκλέξει τον Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο – ψήφω κλήρου και λαού – ως νέο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου.

*Δικηγόρος