Τα διαιτητικά λάθη όπως φάνηκε στον τελικό Κυπέλλου ΑΕΛ-Απόλλων δεν έχουν εθνικότητα. Είτε είναι ξένος  ή Κύπριος είναι ο  διαιτητής. Είναι μέρος του παιχνιδιού, τα λάθη. Στην Κύπρο το μεγαλύτερο πρόβλημα που υφίσταται  εδώ και χρόνια  είναι η προκατάληψη. Σίγουρα σε καμία περίπτωση δεν προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τους Κύπριους διαιτητές. Δεν πρόκειται να υπάρξει η αλάνθαστη διαιτησία. Είναι όμως φανερό ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους Κύπριους διαιτητές και αν στο τελικό ήταν Κύπριος ο άρχοντας,  τότε ίσως να ήταν διαφορετική η αντιμετώπιση που έτυχαν οι Σλοβένοι. Αφού αν  και έκαναν σοβαρά λάθη,  κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί τους.

Η προκατάληψη θα φύγει αν οι παράγοντες των ομάδων , βάλουν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα,  τα διαιτητικά λάθη. Κάτι όμως που φαντάζει δύσκολο. Διότι οι αναφορές στους διαιτητές είναι σύνηθες φαινόμενο, όπως και η γνωστή ατάκα ότι είναι ανεπιθύμητος,  ο τάδε διαιτητής.
Είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν ότι όντως έχουμε σοβαρό πρόβλημα στην διαιτησία μας. Λάθη σίγουρα θα γίνονται. Όπως και  οι παίκτες κατά την διάρκεια των αγώνων. Αυτό που έχει σημασία είναι να υπάρξει βελτίωση. Αυτό θα γίνει με την κριτική προς αυτούς, μέσα από σκληρή δουλειά   και βεβαίως το πιο σημαντικό την  σωστή αξιολόγηση των διαιτητών από τους παρατηρητές. Μόνο έτσι οι αδύνατοι διαιτητές θα μπορέσουν να γίνουν καλύτεροι και οι καλοί , να φτάσουν σε πιο ψηλό επίπεδο.
Όσο η πλειοψηφία των διαιτητών μας νιώθει  ότι είναι σε καλό επίπεδο, ενώ αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα τότε οι αδυναμίες,  ποτέ δεν θα βελτιωθούν. Δυστυχώς έχουμε  αδύνατους διαιτητές και αυτό φάνηκε κατά την διάρκεια των αγώνων.