Δρ.Κατσιμήχα:Τι έδειξαν έρευνες για τα βίαια παιχνίδια-Ο ρόλος των γονιών

«Η συμπροφορά του κάθε παιδιού δεν εξαρτάται από την ενασχόλησή του από τα παιχνίδια», είπε μεταξύ άλλων η Σχολική Ψυχολόγος, δρ Εβίτα Κατσιμήχα σχολιάζοντας στη εκπομπή Μεσημέρι και Κάτι το περιστατικό απόπειρας φόνου 13χρονου με σφυρίαπό ανήλικους με αφορμή διαφορές τους για διαδικτυακά παιχνίδια.

Η δρ Κατσιμήχα αναφέρθηκε σε έρευνες που συνδέουν τα βίαια παιχνίδια με τη βίαιη συμπεριφορά παιδιών όπως επίσης και στους τρόπους που μπορούν οι γονείς να προσέχουν τα παιδιά τους όταν παίζουν τα διαδικτυακά παιχνίδια.

«Πολλοί από εμάς παίζαμε βιντεοπαιχνίδια όταν είμασταν μικροί αλλά δεν πήραμε ένα φονικό όπλο και να επιτεθούμε σε κάποιον. Έρευνα έχει εστιαστεί τα τελευταία χρόνια στην σύνδεση της βίας στα παιχνίδια και της βίας στην εξωτερική πραγματικότητα των παιδιών και έχει αποδεχθεί ότι είναι ένας παράγοντας κινδύνου. Δηλαδή, τα παιδιά που παίζουν βίαια παιχνίδια, φαίνεται ότι απευαισθητοποιούνται στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη βία και είναι πιο εύκολο να την μεταφέρουνε μετά στην πραγματικότητα, είτε στο σχολείο είτε το σπίτι», εξήγησε.

Πρόσθεσε πως, «τα παιδιά φαίνεται να επηρεάζονται λίγο όσον αφορά το πώς αντιλαμβάνονται τον πόνο των άλλων ανθρώπων. Εάν για καθημερινή χρήση βρίσκονται σε ένα παιχνίδι που παλεύουν με άλλους και προκαλούν πόνο αυτό αυτόματα σταδιακά αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον πόνο που μπορεί να επιφέρουν σε κάποιον».

Ο ρόλος των γονιών
Η δρ Κατσιμήχα ανέφερε για το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι γονείς στις επιλογές των παιχνιδιών αλλά και οι εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να δίνουν στα παιδιά.

Συγκεκριμένα είπε πως «είναι σημαντικό οι γονείς να κάθονται μαζί με τα παιδιά τους και να βλέπουν τι παίζουν. Παιχνίδια φαίνονται από τα γραφικά να μην είναι τόσο βίαια και ξεγελάνε. Οι μηχανισμοί που δημιουργούνται όμως, όπως για παράδειγμα το αίσθημα επιβίωσης μπορεί να δημιουργήσει τέτοια συναισθήματα. Η επιτήρηση από τους γονείς είναι σημαντική. Δεν σημαίνει ότι όλος ο χρόνος των παιδιών όταν βρίσκονται στο σπίτι θα πρέπει να τον περνάνε στην οθόνη. Πρέπει να οριοθετούν τον χρόνο. Μπορεί για παράδειγμα να παίζουν μια φορά το Σαββατοκύριακο. Δεν πρέπει να είναι ελεύθερη η χρήση των παιχνιδιών».

Πρόσθεσε πως θα πρέπει επίσης να βρίσκουν στα παιδιά εναλλακτικές. «Δηλαδή το να του πουν να κλείσει το παιχνίδι για να κάνει κάτι άλλο είναι πολύ γενικό.Θα πρέπει να δίνουν εναλλακτικές όπως μια βόλτα στο πάρκο και θα πρέπει να καταλαβαίνουν τι τους γοητεύει από το παιχνίδι. Η συμπροφορά του κάθε παιδιού δεν εξαρτάται από την ενασχόλησή του από τα παιχνίδια», είπε τέλος.