Οι Αρμένιοι της Κύπρου συνεχίζουν τον αγώνα τους για πλήρη αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία. Σε τοποθετήσεις με αφορμή την σημερινή επέτειο, όπου συμπληρώνονται 105 χρόνια από την έναρξη της Γενοκτονίας, οι Αρμένιοι συμπατριώτες μας μίλησαν για την σύμπραξη και την αλληλεγγύη με τους υπόλοιπους Κύπριους και τονίζουν πως δεν απογοητεύονται από την χρονική διάρκεια του αγώνα τους, αφού εστιάζουν στο τελικό αποτέλεσμα, με πίστη στο δίκαιο.
Σε δημόσια τοποθέτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Εκπρόσωπος της Αρμενικής Κοινότητας κ. Βαρτκές Μαχτεσιάν ανέφερε:
«Συμπληρώνονται φέτος 105 χρόνια από την έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας, της πρώτης γενοκτονίας του πολυτάραχου 20ου αιώνα, η οποία αναστάτωσε τον πολιτισμένο τότε κόσμο και σημάδεψε παντοτινά τη μακραίωνη πορεία του αρμενικού έθνους.
105 χρόνια πριν, εν μέσω του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Μεγάλες Δυνάμεις πολεμούσαν μεταξύ τους. Εκμεταλλευόμενοι αυτή την έκρυθμη κατάσταση, οι φανατισμένοι Νεότουρκοι εφάρμοσαν το ανόσιο σχέδιο αφανισμού του χριστιανικού λαού των Αρμενίων, τους οποίους, μαζί με τους Έλληνες και τους Ασσύριους, εκλάμβαναν ως εμπόδιο στο φιλόδοξο όραμα τους για τη δημιουργία μιας παντουρανικής υπεραυτοκρατορίας από τα Βαλκάνια μέχρι τη Σιβηρία, με αποκλειστικά τουρκικής καταγωγής λαούς.
Η απόφαση για την εξόντωση των Αρμενίων δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Μεταξύ 1894-1896, 300.000 Αρμένιοι σφαγιάστηκαν κατά τις χαμιτικές σφαγές, με εντολή του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ, ενώ κατά τη σφαγή των Αδάνων το 1909 περίπου 30.000 Αρμένιοι σφαγιάστηκαν από τους Νεότουρκους. Με την έξαρση του τουρκικού-ισλαμικού εθνικισμού ύστερα από τον Ιταλοτουρκικό Πόλεμο του 1912 και τους Βαλκανικούς Πολέμους, η καταργούσα Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν μπορούσε πλέον να ανεχτεί την ύπαρξη μη τουρκικών ή μη μουσουλμανικών λαών στους κόλπους της.
Ο ευκολότερος τρόπος ήταν η ολοκληρωτική σφαγή, την οποία εφάρμοσαν οι προηγουμένως προοδευτικοί Νεότουρκοι. Ως αποτέλεσμα, περισσότεροι από 1.500.000 αθώοι Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους μεταξύ 1915-1923, από βασανισμούς, θανατώσεις, σφαγές ή καταναγκαστικές πορείες θανάτου στην αφιλόξενη έρημο του Ντερ Ζορ.
Άμεση συνέπεια των πιο πάνω ήταν ο διασκορπισμός 800.000 Αρμενίων προσφύγων στην υφήλιο και η διαμόρφωση της Αρμενικής Διασποράς. Επιπλέον, περίπου 100.000 Αρμένιοι εξισλαμίστηκαν ή υποδουλώθηκαν, με πολλαπλάσιους σήμερα να εμφανίζονται ως Τούρκοι ή Κούρδοι και να ζουν ως Κρυπτοχριστιανοί, φοβούμενοι το στιγματισμό τους.
Σήμερα, κάτι περισσότερο από ένα αιώνα αργότερα, η Τουρκία όχι μόνο αρνείται πεισματικά το αιματοβαμμένο της παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να φιμώσει κάθε προσπάθεια αποκάλυψης της αλήθειας, χρησιμοποιώντας μια πλειάδα μεθόδων πολιτικής, διπλωματίας, εκβιασμού και εκφοβισμού, μαζί με ψευδή ιστορικά στοιχεία και απειλές.
Από το 2015, η Τουρκία εισβάλλει στρατηγικά στη Συρία, ενώ εδώ και καιρό και παραβιάζοντας κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου, προωθεί την ατζέντα της μέσα από τη διοχέτευση των κακοποιών και φανατικών της ISIS στην Ευρώπη. Τα πρόσφατα γεγονότα στον Έβρο προβληματίζουν ιδιαίτερα την κοινή γνώμη, μα ταυτόχρονα αποδεικνύουν την επιλεκτική αντίδραση των δυνατών της Γης.
Στο βωμό των οικονομικών και στρατιωτικών συμφερόντων, οι αυτοαποκαλούμενοι προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας υποκύπτουν στα καπρίτσια της Τουρκίας. Ως πότε θα αρκούνται στις διπλωματικές νότες και τα ανούσια ανακοινωθέντα; Πότε, επιτέλους, θα πράξουν κάτι ουσιαστικό για αυτά τα ζητήματα;
Η καθολική αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας είναι και αυτή θύμα των συμφερόντων. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών θετικών βημάτων. Μέχρι σήμερα, έχει αναγνωριστεί από 32 χώρες, με τελευταία τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Τα ψηφίσματα της Βουλής και της Γερουσίας των ΗΠΑ μας χαροποίησαν ιδιαίτερα και ευχόμαστε σύντομα ότι ο Πρόεδρος Τραμπ θα προχωρήσει στην επίσημη επικύρωση τους.
Επιθυμώ εδώ να ολοκληρώσω εκφράζοντας και πάλι την ειλικρινή μου ευγνωμοσύνη στην πατρίδα μας, Κύπρο, η οποία το 1975 αναγνώρισε ομόφωνα, από αυτό το βήμα, την Αρμενική Γενοκτονία, δεύτερη στον κόσμο και πρώτη στην Ευρώπη. Το 2015 η Βουλή προχώρησε σε μια άλλη πρωτοπόρα ενέργεια, την ποινικοποίηση της άρνησης της. Αυτά είναι μόνο δύο από τα πάρα πολλά δείγματα έμπρακτης, αλλά και ηθικής υποστήριξης των Κυπρίων στο δίκαιο αγώνα μας, ο οποίος από το 1974 είναι κατά του κοινού μας αντιπάλου.
Είναι σταθερή πεποίθηση μου ότι η σύμπραξη και αλληλεγγύη Κυπρίων και Αρμενίων θα δώσει καρπούς, παρά τα εμπόδια που μας βάζει η τουρκική πλευρά. Δεν θα πρέπει να απογοητευόμαστε από τη χρονική διάρκεια, αλλά να εστιάζουμε στο τελικό αποτέλεσμα του άνισου, μα δίκαιου, αγώνα μας!»
Σε δηλώσεις του στο «SigmaLive», ο Εκπρόσωπος της ΑΕΟ Τασνάκ Κύπρου, Σάιμον Αϊνετζιάν, ανέφερε:
«Το γεγονός ότι, 105 χρόνια μετά την γενοκτονία του λαού μας, η πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Αρμενίων και της τουρκικής κυβέρνησης βρίσκεται στην επικαιρότητα, είναι επειδή η Αρμενική Διασπορά - που είναι προϊόν της Γενοκτονίας - ζει καθημερινά με τις συνέπειές της.
Στον αγώνα μας αυτό, αυξάνονται οι θαρραλέες φωνές υποστήριξης, όπως τα πρόσφατα ψηφίσματα της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βουλής της Γερμανίας. Ο κύκλος αυτός μπορεί να κλείσει μόνο με την αναγνώριση και την καταβολή αποζημιώσεων από την ίδια την Τουρκία.»
Διαβάστε επίσης:
