Καθόλου τυχαία δεν είναι η πρόσφατη τοποθέτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας για τη διασφάλιση των Τουρκοκυπρίων στο θέμα του φυσικού αερίου.

 

Μέσα στις προτάσεις και τις νέες ιδέες, που κατέθεσε ο Νίκος Αναστασιάδης στο Εθνικό Συμβούλιο στις 23 Οκτωβρίου του 2018 για την άρση του αδιεξόδου, καθορίζεται μεταξύ άλλων ότι τα θέματα του φυσικού αερίου και της ΑΟΖ συνιστούν αρμοδιότητες, που ανήκουν στην Κεντρική Κυβέρνηση, καθώς και ότι θα ρυθμίζονται με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας («List of competences to be assigned by the constitution to the federal government»).

Όμως, επί του ζητήματος αυτού επισημαίνεται ότι οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με ειδική πλειοψηφία. Θα υπάρχει, δηλαδή, μια μορφή κρυφού βέτο, οπότε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και των Τουρκοκυπρίων δεν θα λαμβάνεται απόφαση. Οι προτάσεις αυτές είναι πάντα στην ατζέντα του Προέδρου και κυρίως σε περίπτωση ουσιαστικού διαλόγου. Συνιστούν «κίνητρο» για την επίσημη διαπραγμάτευση.  

Πέραν των ανωτέρω, στα έγγραφα του Προέδρου γίνεται αναφορά σε μια διεθνή ιθαγένεια, η οποία, όμως, στην πράξη διχοτομείται σε άλλες δυο εσωτερικές, που συνδέονται με το δικαίωμα της ψήφου («List of competences to be assigned by the constitution to the federal government»). Δηλαδή, οι Ελληνοκύπριοι δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου στον βορρά, διότι εάν έχουν τέτοιο δικαίωμα, θα καταστεί και το βόρειο κρατίδιο ελληνικό.

Οι Ελληνοκύπριοι που θα έχουν μόνιμη κατοικία στον βορρά, θα έχουν δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές σε ποσοστό της τάξης του 20%.

Διαβάστε περισσότερα στη «Σ» που κυκλοφορεί.