Την αδυναμία της πολιτείας, αλλά και της κοινωνίας να ανταποκριθεί εγκαίρως στο κάλεσμα ενός μικρού τότε κοριτσιού, κατέδειξε ο θάνατος της 29χρονης Έλενας Φραντζή.
Οι τοποθετήσεις και οι ισχυρισμοί των εμπλεκομένων - σε πολλές περιπτώσεις - άκρως αντίθετοι.
Το πόρισμα του Κλινικού Ψυχολόγου, Χρήστου Σιδηρόπουλου, ο οποίος κατόπιν αιτήματος του Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής Ησαΐα, το 2011, παρακολουθούσε την Έλενα, προκειμένου να διαπιστώσει εάν οι ισχυρισμοί της ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, φαίνεται να την δικαιώνει.
Όπως δήλωσε ο κλινικός ψυχολόγος Χρήστος Σιδηρόπουλος «έκανα και πολλές συνεδρίες, δηλαδή βασάνισα το ζήτημα και βγήκε ότι πράγματι έλεγε την αλήθεια και όχι μόνο με τα λόγια, αλλά και με την εικόνα του σώματος. Με βάση αυτά τα στοιχεία έβγαλα το πόρισμα ότι είχαμε όλες τις αποχρώσεις ενδείξεις ότι μιλά με βάση την πραγματικότητα. Αυτά που έχω ακούσει ότι κάποιοι την πλήρωσαν, αυτά είναι τουλάχιστον αστεία».
Με δεδομένη την αθώωση του ιερέα από την Ιερά Σύνοδο, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος έκανε λόγο για υπερβολική χρήση της διδαχής «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτο», με αποτέλεσμα να κλονιστεί ο ψυχισμός της νεαρής κοπέλας.
Ο κυκεώνας, ωστόσο, των αποκαλύψεων και το παρασκήνιο του τραγικού θανάτου της Έλενας, προκάλεσαν αλλεπάλληλους κλυδωνισμούς σε θεσμούς, εκκλησία ακόμη και την ίδια την κοινωνία, φέρνοντας στην επιφάνεια ελλείψεις, παραλείψεις και σοβαρά προβλήματα, θεσμικά ή συστημικά.
Προσεγγίζοντας το ζήτημα επιστημονικά και εστιάζοντας, εν πρώτοις, στην κοινωνία, φαίνεται ότι παρά το διχασμό της, επιτεύχθηκε η ευαισθητοποίησή της για την κάθε Έλενα, που ίσως αύριο βρεθεί στο δρόμο μας ζητώντας βοήθεια.
Όπως αναφέρει η Χριστίνα Λοΐζου «το ότι ευαισθητοποιηθήκαμε για ένα τόσο σημαντικό θέμα, το θεωρώ θετικό. Το να στήνουμε λαϊκά δικαστήρια, είτε θετικό, είτε αρνητικό, δεν παύει να αποτελεί ένα χαρακτηριστικό των κοινωνιών, όπως έχουν εξελιχθεί σήμερα, με τα ΜΜΕ, με τη διάδοση της πληροφόρησης και κυρίως με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Ελπίζω ότι ο θάνατος της Έλενας θα λειτουργήσει για την υπόλοιπη κοινωνία θετικά».
Διχασμένη εμφανίστηκε, εξάλλου, και η Εκκλησία. Οι τριγμοί, που προκλήθηκαν στους κόλπους της Ιεράς Συνόδου ισχυροί τριγμοί που οδήγησαν σε αντιπαράθεση Επισκόπων με τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο, σχετικά με τη στάση που τήρησε ή που θα έπρεπε να τηρήσει το Σώμα απέναντι στον καταδικασθέντα ιερέα.
Εάν η ανακριτική επιτροπή - διερωτάται ο Θεολόγος Θεόδωρος Κυριακού - ήταν σίγουρη για την αθωότητα του ιερέα, γιατί δεν την διαμήνυσε, προσκομίζοντας τα αποδεικτικά στοιχεία; Αν πάλι όχι, γιατί δεν προχώρησε στην καθαίρεσή του;
Σύμφωνα με τον θεολόγο Θεόδωρο Κυριακού, «αναδείχθηκαν για ακόμη μια φορά τα προβλήματα που υπάρχουν στη Σύνοδο. Η Σύνοδος είναι χωρισμένη σε δύο αντίπαλες ομάδες. Ούτε η εκκλησία, ούτε η πολιτεία πρόλαβαν. Η εκκλησία χρειάζεται να αναθεωρήσει το πνευματικό και ποιμαντικό της έργο, αλλά και η πολιτεία να αναθεωρήσει τον τρόπο λειτουργίας των κοινωνικών υπηρεσιών της».
Η πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης λειτούργησαν ως κοράκια, δηλώνει ο Πρόεδρος της Επιτροπής Δεοντολογίας και Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Γιώργος Παυλίδης.
Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας Γιώργο Παυλίδης «πολύ φοβάμαι ότι - αν και δεν θα το παραδεχθούμε δημόσια - ένας μεγάλος αριθμός ΜΜΕ, αλλά και δημοσιογράφων επένδυσαν στην αύξηση της επισκεψιμότητας, της τηλεθέασης, της ακροαματικότητας ή της αναγνωσιμότητας.
Έχουμε έναν άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή και οφείλουμε να σεβαστούμε τη μνήμη του».
Το θέμα θα απασχολήσει επόμενη συνεδρία της Επιτροπής Δεοντολογίας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην αλήθεια δεν θα φθάσουμε ποτέ πια γιατί η Έλενα έφυγε από τη ζωή χαμένη ανάμεσα στη θεία και την ανθρώπινη δικαιοσύνη.
