Bαρύς ο πέλεκυς για τους καταδικασθέντες, σε σχέση με το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς.

Tο Κακουργιοδικείο επέβαλε τις εξής ποινές:

8 χρόνια φυλάκιση στον Στάθη Κιττή (τέως Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της CYTA)

3 χρόνια φυλάκιση στον Χαράλαμπο Τσουρή (τέως Πρόεδρο του Δ.Σ. της ΑΗΚ και κατά τον ουσιώδη χρόνο μέλος του Δ.Σ. της CYTA)

9 χρόνια στον Ορέστη Βασιλείου (Διευθυντή της CytaVision και τέως Γενικό Γραμματέα της ΕΠΟΕΤ-ΟΗΟ-ΣΕΚ)

6,5 χρόνια στον Γρηγόρη Σουρουλλά (υπάλληλο του Κτηματολογίου)

3,5 χρόνια στον Βενιζέλο Ζαννέττο  (στέλεχος του ΑΚΕΛ)

300,000 ευρώ πρόστιμο στην εταιρεία Polleson Holdings Ltd

Οι 6 κρίθηκαν ένοχοι στην υπόθεση για την επένδυση από το Ταμείο συντάξεων των εργαζομένων της CYTA, στο έργο Aero Centre στη Δρομολαξιά.

Στο άκουσμα των ποινών, οι καταδικασθέντες πάγωσαν, κάποιοι εκ των συγγενών ξέσπασαν σε λυγμούς και αποχώρησαν από την αίθουσα σοκαρισμένοι υπό τη συνοδεία αστυνομικής δύναμης.

Το Κακουργιοδικείο, στην απόφασή του, σημειώνει ότι τα επίδικα αδικήματα κατατάσσονται ως σοβαρά και ενόψει των ευρύτερων κοινωνικών κι άλλων συνεπόμενων που επιφέρουν στον κοινωνικό ιστό και σε συνδυασμό με την κοινωνική απαξία που τα χαρακτηρίζει καλούν σ’ επιβολή αποτρεπτικών ποινών, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στα αδικήματα διαφθοράς.

Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στα εγκλήματα διαφθοράς, η σοβαρότητά τους (κατά τα αναφερόμενα στο Προοίμιο της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Ποινικοποίηση της Διαφθοράς) έγκειται και στο γεγονός ότι θέτουν σε κίνδυνο το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, υπονομεύουν τη χρηστή διοίκηση, το δίκαιο και την κοινωνική δικαιοσύνη, διαστρεβλώνουν τον ανταγωνισμό, παρακωλύουν την οικονομική ανάπτυξη και θέτουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα των δημοκρατικών θεσμών και τις ηθικές βάσεις της κοινωνίας.

Το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη για μετριασμό της ποινής των καταδικασθέντων, μεταξύ άλλων, την ηλικία τους, το λευκό τους ποινικό μητρώο και το γεγονός ότι η κατηγορούσα Αρχή επέλεξε να μην κατηγορήσει τον Νίκο Λίλλη για τα ποινικά αδικήματα που ο ίδιος παραδέχθηκε ότι διέπραξε στο πλαίσιο αυτής της υπόθεσης, αποφασίζοντας να του παράσχει πλήρη ασυλία και να τον χρησιμοποιήσει ως μάρτυρα κατηγορίας.