Το Εφετείο απέρριψε πρόσφατα έφεση ατόμου, το οποίο έχε καταδικαστεί το 2022 για τη μη χρήση μάσκας προστασίας προσώπου σε εξωτερικό χώρο, κατά παράβαση του Άρθρου 2.8 του περί Λοιμοκαθάρσεως (Καθορισμός Μέτρων Παρεμπόδισης της Εξάπλωσης του Κορωνοϊού COVID-19) Διατάγματος (Αρ. 52) του 2020 (Κ.Δ.Π. 520/20).
Στο εν λόγω άτομο επιβλήθηκε τότε χρηματική ποινή ύψους €1.350. Το αδίκημα διαπράχθηκε στις 29 Δεκεμβρίου του 2020, στην οδό Στασικράτους, στη Λευκωσία.
Με τρεις λόγους έφεσης ο Εφεσείων πρόσβαλλε την ορθότητα της καταδίκης και συγκεκριμένα ισχυριζόταν ότι καταδικάστηκε για ανύπαρκτο αδίκημα καθότι η Κ.Δ.Π. 520/20 (Διάταγμα Αρ. 52) εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση εξουσίας και στερείτο έννομου αποτελέσματος.
Επίσης, ισχυριζόταν ότι εσφαλμένα η μαρτυρία του κρίθηκε αναξιόπιστη, ενώ υποστήριζε ότι ήταν εσφαλμένη η ερμηνεία του Άρθρου 2 της Κ.Δ.Π. 520/20, ότι το κάπνισμα δεν περιλαμβανόταν στις εξαιρέσεις της χρήσης μάσκας σε εξωτερικούς χώρους.
Εξάλλου, με τον τέταρτο λόγο έφεσής του πρόσβαλλε τη ποινή προστίμου «ως έκδηλα υπερβολική».
Στην ομόφωνη απόφασή του, το Εφετείο απορρίπτει όλους τους λόγους έφεσης και τονίζει ότι «η επιβληθείσα χρηματική ποινή δεν ήταν έκδηλα υπερβολική».
Σύμφωνα με το Εφετείο «δεν συντρέχει κανένας λόγος επέμβασης στην αξιολόγηση της μαρτυρίας», αφού όπως σημειώνει «τα ευρήματα αξιοπιστίας δεν ήταν με κανένα τρόπο ανυπόστατα, παράλογα ή αυθαίρετα».
«Ο Εφεσείων λαμβάνει ως δεδομένο ότι εφόσον κάπνιζε τη δεδομένη χρονική στιγμή της επίδικης καταγγελίας ήταν λογικό να έχει την προστατευτική μάσκα κατεβασμένη κάτω από το πρόσωπο. Όμως, η εκδοχή περί καπνίσματος και χρήσης προστατευτικής μάσκας δεν έγινε αποδεκτή από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Με την απόρριψη της εκδοχής γεγονότων του Εφεσείοντος καταρρέει και το όλο επιχείρημα περί λογικής», αναφέρει το Εφετείο.
Σε ό,τι αφορά τη θέση περί παραβίασης του τεκμηρίου της αθωότητας και προκατάληψης του Δικαστηρίου ένεκα τούτου, το Εφετείο αναφέρει: «Με κάθε σεβασμό στερείται κάθε νομικού ερείσματος. Το τεκμήριο της αθωότητας είναι αλληλένδετο με την αρχή του αποδεικτικού βάρους. Οι περί ων ο λόγος παρατηρήσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου σχετίζονται με την κρίση του περί της αξιοπιστίας του αστυνομικού οργάνου».
Σε σχέση με την κατ’ ισχυρισμό προκατάληψη ένεκα του όλου χειρισμού της υπόθεσης και αχρείαστης ταλαιπωρίας του Εφεσείοντος ένεκα των κατ’ ισχυρισμόν πολλών εμφανίσεων, το Εφετείο αναφέρει ότι από το πρακτικό της δίκης το οποίο διεξήλθε και παραθέτει εν συντομία στην αποφάσή του, «δεν προκύπτει καμία αχρείαστη ταλαιπωρία».
Πηγή: ΚΥΠΕ
