Δύο πρόσφυγες από την Κερύνεια, ο Ιωάννης Σερκέσαββας και η Κατίνα Σάββα Κουνναμά, προσέφυγαν στη δικαιοσύνη κατά της Τουρκίας, για στέρηση της περιουσίας τους στα κατεχόμενα. 

Παρόλο που το Δικαστήριο επιδίκασε αποζημιώσεις ύψους 33 εκατομμυρίων 400 χιλιάδων ευρώ και 38 εκατομμυρίων 370 χιλιάδων ευρώ, αντίστοιχα, οι δύο προσέφυγαν στο Εφετείο, καθώς δεν ικανοποιήθηκαν όλοι οι λόγοι που ήγειραν στην αγωγή τους. 

Μέσω της έφεσης ζητούσαν έκδοση  διαταγμάτων για την κυριότητα των ακινήτων τους, καθώς και ακύρωση της λεγόμενης επιτροπής ακίνητης περιουσίας στα κατεχόμενα. 

Το Εφετείο, ωστόσο, ακύρωσε την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου, κρίνοντας ότι εν γένει τα Επαρχιακά Δικαστήρια, δεν έχουν δικαιοδοσία να εξετάζουν τέτοιες υποθέσεις κατά της Τουρκίας. 

  Σύμφωνα με πληροφορίες μας, πάντως, ουδέποτε τέθηκε ζήτημα έλλειψης δικαιοδοσίας των Επαρχιακών Δικαστηρίων, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας στο Εφετείο, ούτε ζητήθηκε η γνώμη των διαδίκων. 

  Μάλιστα, η θέση του Εφετείου ήταν ότι στο πρωτόδικο δικαστήριο δεν εξετάστηκε η δικαιοδοσία των επαρχιακών δικαστηρίων, κάτι που απορρίπτεται από την πλευρά των διαδίκων. 

 Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η Νομική Υπηρεσία είχε κληθεί στο πρωτόδικο δικαστήριο, στο οποίο δεν παρευρέθηκε, με την αιτιολογία ότι, δεν παρεμβαίνει σε τέτοιου είδους υποθέσεις. 

Την ίδια ώρα το Εφετείο έκρινε ότι η κυριαρχική ασυλία των κρατών, και συνεπώς της Τουρκίας, δεν επιτρέπει τη λήψη ένδικων μέσων, υποδεικνύοντας ότι, οι όποιες προσφυγές, πρέπει να γίνονται σε διεθνή δικαστήρια. 

Φέρνοντας, μάλιστα, ως παράδειγμα υπόθεση της Γερμανίας εναντίον της Ιταλίας στο ΕΔΔΑ, ενώπιον του οποίου θύματα εγκλημάτων πολέμου προσέφυγαν κατά της Γερμανίας. 

 Το Δικαστήριο είχε επιβεβαιώσει ότι η κρατική ασυλία αποτελεί βασική αρχή του διεθνούς δικαίου.

Οι διάδικοι πάντως εξετάζουν όλες τις πιθανές αντιδράσεις, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αποκλείουν έφεση σε τριτοβάθμιο επίπεδο, δηλαδή στο Ανώτατο Δικαστήριο.