Στην οικονομία κατάφερε σε πολλές περιπτώσεις να πετύχει ακριβώς τα αντίθετα από εκείνα που εξήγγειλε (κούρεμα, ιδιωτικοποιήσεις κα). Κατάφερε να εφαρμόσει εκείνα που περίπαιζε, επαναλαμβάνοντας όλα εκείνα, για τα οποία κατηγορούσε τον Χριστόφια και την προηγούμενη κυβέρνηση (δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε παραδείγματα. Άλλωστε δεν θέλω να γίνω γραφικός).
Κατάντησε ο δημόσιος λόγος, εκ του πολιτικού σκηνικού ορμώμενος, μια φάρσα, μια κωμωδία. Ασελγούν πάνω στη νοημοσύνη του κάθε πολίτη, ο οποίος παραμένει θεατής του χάους, αναμένοντας τις «καλύτερες μέρες». Εκείνο που δεν ξέρω είναι μέχρι πότε θα καταφέρνουν να αγοράζουν χρόνο πουλώντας υποσχέσεις για «ένα καλύτερο μέλλον».
Περιμένουμε όλοι με κομμένη την ανάσα να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Λες και κερδίσαμε κάτι σπουδαίο με την καταδίκη του Χριστοδούλου και του κάθε Χριστοδούλου. Εγώ προσωπικά δεν θέλω να πάει κανένας υπεύθυνος για την οικονομική καταστροφή στη φυλακή. Γιατί να πάει; Για να ταΐζω από τους φόρους μου (τζι άλλους) εκατομμυριούχους μέσα στη φυλακή; Αν υπήρχε βούληση θα συντάσσονταν και θα ψηφίζονταν νομοί, που θα επέτρεπαν στο κράτος την άμεση δήμευση των περιουσιών όλων όσοι συνέβαλαν στην καταστροφή και την ταυτόχρονη αποπληρωμή του δημόσιου χρέους (και του ιδιωτικού που μετατράπηκε σε δημόσιο). Με το «έτσι θέλω» δήμευση περιουσιών. Γίνεται; Δε γίνεται. Πώς να τα βάλεις με τους «συνομοταξίτες» σου;
Κατηγορούσε τον Χριστόφια ότι δε γνώριζε το ένα, δε γνώριζε το άλλο. Έλεγε ότι ένας Πρόεδρος οφείλει να γνωρίζει. Η αλήθεια είναι ότι είχε δίκαιο. Η ικανότητα ενός Προέδρου φαίνεται (και) από την επιλογή των κατάλληλων συνεργατών. Η ιστορία, όμως, επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα. Είμαστε κομπάρσοι μιας εν εξελίξει φάρσας. Διόρισε, για παράδειγμα, μια διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας, την υποδέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων, όμως τελικά, τι συμφορά, δεν του έκαμνεν. Έγινε ένα αλαλούμ με τα συμβόλαια, δεν ξέρουμε ποιος τα διάβασε, ποιος τα συνέταξε, ποιος τα υπέγραψε, με ποιους όρους και πολλά άλλα (δηλαδή ξέρουμε.. αλλά ξέρουμε;).
Κατάφερε να συντηρήσει μια κοινωνία ανέργων και να χαίρεται για τη μικρή υποχώρηση της ανεργίας, υποκρινόμενος ότι δεν καταλαβαίνει πως η κάποια μείωση της ανεργίας πιθανόν να οφείλεται στο γεγονός ότι, αφενός γέμισε ο τόπος με εργαζόμενους- προϊόντα εκμετάλλευσης των 500 ευρώ, «που ευτυχώς έχουν τα τζαι τούτα τα 500 ευρώ» (άλλο περιπαίξιμο τούτο) και αφετέρου ο απεγνωσμένος και απογοητευμένος πολίτης έπαψε να εγγράφεται στους καταλόγους ανέργων για εξεύρεση εργασίας.
Οι Κύπριοι μεταναστεύουν, ψάχνουν την τύχη τους στο εξωτερικό, μαζεύουν υπάρχοντα και οικογένειες και εξαφανίζονται. Οι νέοι στέλνουν τα βιογραφικά τους στο εξωτερικό μήπως και βρεθεί καμιά καλή δουλειά για να ξεφύγουν από το βούρκο, στον οποίο μετατράπηκε ο ρότσος μας. Και καλά κάνουν.
Όμως, όχι, για όλα φταίνε οι προηγούμενοι. Βέβαια και φέρουν μερίδιο ευθύνης (ή φταίνε) οι προηγούμενοι, για αυτό άλλωστε και ο κόσμος δεν ψήφισε τους προηγούμενους. Ψήφισε εσένα Πρόεδρε Αναστασιάδη (που ήσουν προ-προηγούμενος ή προ- προ προηγούμενος). Όμως, τι να κάνεις και συ, αφού «έτσι τα βρήκες». Και πάει λέγοντας. Μόνο που δεν σε ψήφισαν για να λες ότι «έτσι τα βρήκες». Αν δεν ήσουν σε θέση να το διαχειριστείς, να μην διεκδικούσες. Δεν είναι μόνοι τους οι προηγούμενοι που δημιούργησαν τις ροζ (κρεπαρισμένες πλέον) φούσκες μέσα στις οποίες ζούσαν οι πολίτες, αλλά σε αυτή την κατάσταση συνέβαλαν όλοι οι «συνομοταξίτες» σας, από τότε μέχρι πάντα. Για παράδειγμα, η Λαϊκή τράπεζα δεν είχε σωτηρία μεν και συνεπώς ήταν εγκληματική η απόφαση για παραμονή της στον αναπνευστήρα και άρα το κούρεμα ήταν αναπόφευκτο και δεν ευθύνεται ο Αναστασιάδης, όμως για να φθάσει η Λαϊκή στο σημείο, το οποίο έφθασε, δεν ευθύνεται μόνο μια πενταετία. Μαγκιά θα είναι να βρεθούν όλοι όσοι διαχρονικά ευθύνονται.
Κάθε τρεις και λίγο, η κοινή γνώμη περιμένει με κομμένη την ανάσα τη «δόση της». Αναμονή, η οποία συνοδεύεται πάντα με εκφοβισμούς, δαιμονοποίηση, φόβο και τρομοκρατία. Λες και δεν φτάνει η μιζέρια, χρειάζεται περισσότερος πόλεμος.
Και το γελοιότερο όλων: Είμαστε πάνω-κάτω μισό εκατομμύριο άνθρωποι. Οι συνειρμοί δικοί σας.
ΥΓ1: Παρέλαβε χάος; Βεβαίως παρέλαβε χάος. Τί πρέπει να γίνει όμως; Να περιμένουμε να περάσουν τα 5 χρόνια για να μας πει ότι "εν επρόλαβεν" (όπως πολλοί προηγούμενοι) ; Όχι, κύριε. Τωρά ό,τι κάμει..
