Μέχρι και πρόσφατα, η δικαιολογία ήταν έτοιμη για όσους δεν ήταν εντός αρχικών στόχων. Ανέμεναν το πέσιμο της αυλαίας του μισού της κανονικής περιόδου για να κάνουν την πρώτη σούμα και κάποιοι επικαλούνταν το πρόγραμμα που ακολουθούσε για βελτίωση της συνολικής εικόνας τους.

 

Πλέον, όλοι έχουν αγωνιστεί με όλους και ανεξαρτήτως έδρας όπου διεξήχθησαν οι αγώνες, δεν έχουν το άλλοθι ούτε του προγράμματος ούτε και της ατυχίας. Ό,τι έδωσαν μέσα σε έναν ολόκληρο γύρο οι ομάδες, αντικατοπτρίζεται με τη βαθμολογική θέση που κατέχουν αυτήν τη στιγμή. Για παράδειγμα, στα ψηλά, οι ομάδες της Λεμεσού ήταν οι πιο σταθερές σε απόδοση σε μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα από τους λοιπούς παραδοσιακούς διεκδικητές τίτλου και ευρωπαϊκού εισιτηρίου.

 

Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δικαίως βρίσκονται στις θέσεις 1 και 2, ενώ η μόνη ομάδα που δικαιούται να ισχυρίζεται ότι μπορούσε να ήταν σφήνα ανάμεσά τους ή έστω ακόμη πιο κοντά σε αυτές, είναι ο εκπληκτικός Ερμής Αραδίππου. Η ομάδα με το μακροβιότερο αήττητο σερί, που κρατά 12 ολόκληρες αγωνιστικές, η ομάδα που δεν πήρε σε κανένα ματς περισσότερα από όσα άξιζε και η ομάδα που τη βλέπεις, τη χαίρεσαι και την απολαμβάνεις.

Από εκεί και πέρα, ούτε ο ΑΠΟΕΛ ούτε η Ομόνοια, αλλά ούτε και η Ανόρθωση κυμάνθηκαν σε σταθερά ψηλές πτήσεις από πλευράς απόδοσης.

 

Αντίθετα, πέρασαν από πολλές διακυμάνσεις και δεν έπεισαν ούτε τον πιο αισιόδοξο οπαδό τους ότι μπορούσαν στο πρώτο μισό της κανονικής περιόδου να ήταν τα αφεντικά του μαραθωνίου. Βεβαίως, διαφοροποιούνται πλέον κάποια δεδομένα με την έναρξη του 2ου γύρου, τόσο σε ό,τι αφορά τη δυναμική με την οποία εισέρχονται σε αυτόν οι ομάδες όσο και εξαιτίας των κινήσεων που θα προβούν εντός του μηνός Ιανουαρίου. Σε αυτήν τη χρονική στιγμή, είναι σημαντικό το προβάδισμα των 4 βαθμών που έχει το δίδυμο της Λεμεσού, όμως από μόνο του δεν εξασφαλίζει είτε τίτλο είτε δεύτερη θέση που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ.

 

Όμως, με τις αναγκαίες και αναμενόμενες προσθήκες και με βάση τη συνολική τους εικόνα, φαντάζουν σαν βασικοί διεκδικητές του τίτλου. Από τους λοιπούς, ο ΑΠΟΕΛ μπαίνει στο δεύτερο μισό της κανονικής περιόδου με πολύ καλές προοπτικές, αφού ανεβαίνει αγωνιστικά, δείχνοντας ότι αφήνει οριστικά στο παρελθόν τον κακό του εαυτό, ενώ ετοιμάζει και 4 κινήσεις ενίσχυσης. Αντίθετα, η Ομόνοια συνεχίζει στα τελευταία ματς να προβληματίζει έντονα με την εικόνα που βγάζει και χωρίς νίκη σε ντέρμπι εξάδας στον πρώτο γύρο, ασφαλώς και βρίσκεται, συγκριτικά με τους λοιπούς, στη χειρότερη θέση.

 

Η Ανόρθωση χρειάζεται ενίσχυση και σταθερότητα γιατί, διαφορετικά, το τρένο θα χαθεί και στη φετινή περίοδο, ενώ ο Ερμής έχει μόνο αρνητικό σημείο την απειρία του από τέτοιες μάχες, όμως έχει το λιγότερο άγχος από όλους, πολύ καλή ομάδα και επίκειται σημαντική ενίσχυση στις αμέσως επόμενες εβδομάδες. Με αυτά τα δεδομένα και σε συνδυασμό με τα μαζεμένα ντέρμπι που ακολουθούν, αναμένεται ιδιαίτερα ζεστός ο επόμενος μήνας για όλους τους μνηστήρες τίτλου και εξόδου, έστω, στην Ευρώπη…