Η Vatan (03.06.20), σύμφωνα με την μετάφραση του Γραφείου Τύπου & Πληροφοριών, γράφει ότι ο Αχμέτ Γιονλούερ, αντιπρόεδρος του Κόμματος της Αναγέννησης (YDP) των εποίκων ισχυρίστηκε ότι η επίθεση κατά του τζαμιού στην Λεμεσό είναι «η πιο απτή ένδειξη του γεγονότος ότι πάντοτε θα υπάρχει η φασιστική και επιθετική νοοτροπία στην ελληνοκυπριακή πλευρά». Σε γραπτή δήλωση, ο Γιονλούερ υποστηρίζει ότι αποτελεί ποταπή ενέργεια η επίθεση κατά τεμενών και ζητά την άμεση σύλληψη των δραστών.

«Αυτή η ανήμπορη και δειλή επίθεση των Ελληνοκυπρίων φασιστών είναι αντίποινα για την ανάγνωση της προσευχής της κατάκτησης στο τζαμί της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη και τον εορτασμό της επετείου της κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης από τους προγόνους μας», ισχυρίστηκε ο Γιονλούερ εκφράζοντας την άποψη ότι επιθέσεις κατά ναών και ιερών χώρων δεν συνάδουν με την κουλτούρα του μουσουλμανικού τουρκοκυπριακού λαού.

Κατέληξε αναφέροντας το εξής: «Η αντίδραση στην κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης γίνεται με ανακατάληψη αυτής της ιερής πόλης με τον ίδιο τρόπο, με σπαθιά, όχι με το κάψιμο τεμενών. Συμβουλεύουμε τους Ελληνοκύπριους να μην μας προκαλούν περισσότερο».

Φαίνεται πως η συνολική καταδίκη της επίθεσης από όλα τα κυπριακά κόμματα, καθώς και από την Κυπριακή Δημοκρατία δια στόματος Προέδρου της Δημοκρατίας και Δημάρχου Λεμεσού, δεν πτοούν τους έποικους στα κατεχόμενα οι οποίοι συνεχίζουν να πολιτικοποιούν περισσότερο το συμβάν και να βγάζουν αυθαίρετα συμπεράσματα. 

Υπενθυμίζουμε πως το τουρκικό ΥΠΕΞ χαρακτήρισε την επίθεση «ύπουλη» και οι αρχικές πληροφορίες που κυκλοφόρησαν στα ΜΜΕ μέσα από την ανακοίνωση του «Religious Track of the Cyprus Peace Process» μιλούσαν για «βόμβες βενζίνης» (στα ελληνικά) και «molotof kokteylleri» (στα τουρκικά). Ωστόσο, όπως αποκάλυψε πρώτο το «SigmaLive», οι πυροτεχνουργοί της Αστυνομίας Κύπρου επιβεβαίωσαν πως πρόκειται για δύο κροτίδες και όχι για «τρεις βόμβες μολότοφ» ή για «βόμβες πετρελαίου» όπως ισχυρίζονταν Τουρκοκύπριοι πολιτικοί και μεγάλες τουρκικές εφημερίδες. 

Από την άλλη, όπως και χθες στην «Kibris», έτσι και σήμερα άλλος ένας Τουρκοκύπριος αρθρογράφος υπενθυμίζει την καταστροφή των ελληνικών και των αρμενικών εκκλησιών στα κατεχόμενα. 

Κάτω από τον τίτλο «Τα τζαμιά, οι εκκλησίες, εμείς και οι Ελληνοκύπριοι», ο αρθρογράφος Οζγκιούν Κουταλμίς στην Afrika (03.06.20) αναφέρεται στην επίθεση κατά του τζαμιού Köprülü στην Λεμεσό και τις αντιδράσεις που υπήρξαν στα κατεχόμενα και στην Τουρκία και γράφει ότι με αφορμή αυτή την επίθεση «γνωστοί κύκλοι δεν άφησαν κάτι που να μην πουν για τους Ελληνοκύπριους». Σημειώνοντας ότι σε αυτή την περίπτωση ταιριάζει η γνωστή τουρκοκυπριακή ρήση ότι «οι Τουρκοκύπριοι δεν βλέπουν το δοκάρι που έχουν στο μάτι τους και κόλλησαν στο ξυλάκι που υπάρχει στο μάτι των Ελληνοκυπρίων», ο αρθρογράφος προσθέτει τα εξής:

«[…] Το 1974 ήμουν διευθυντής πωλήσεων της Belkola μέχρι το 1978. Και μετά το 1978 λόγω της δικής μου επιχείρησης που έφτιαξα γύριζα συνεχώς σε όλα τα χωριά εντός των "συνόρων" της "ΤΔΒΚ". Ελάτε να κάνουμε έναν μικρό γύρο και να ρίξουμε μια ματιά στις εκκλησίες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν οι Ελληνοκύπριοι στα χωριά τους.

Ας αρχίσουμε από την Λευκωσία. Κάναμε τζαμί την εκκλησία που βρίσκεται στα φώτα της Νεάπολης. Μετατρέψαμε σε χώρο στον οποίο γίνονται κοινωνικές εκδηλώσεις την εκκλησία του Τράχωνα που βρίσκεται λίγο πιο κάτω. Χρησιμοποιούσαμε ως στάβλο μέχρι να ανοίξουν οι πύλες την ωραία εκκλησία που βρίσκεται εντός του Πάρκου της Φύσης στο Βουνό. Μέσα στην εκκλησία που μπήκα για να περιπατήσω ενώ κυνηγούσα σε εκείνη την περιοχή, υπήρχαν περιττώματα ζώων στο μέγεθος ενός ποδιού χωρίς υπερβολή. Μετατρέψαμε σε στρατόπεδο και το θαυμάσιο μοναστήρι που βρίσκεται στα ανατολικά της περιοχής αυτής στον Κουτσοβέντη. Επειδή η εκκλησία που είναι πιο κάτω στο Βουνί  βρίσκεται σε στρατιωτική περιοχή, δεν ξέρω την τύχη της. Όμως, σε ένα άρθρο από την Σεβγκιούλ Ουλούνταγ […] που λυπήθηκα πολύ όταν το διάβασα λέει ότι οι χωρικοί κρατούνταν μέσα στην εκκλησία όταν το Βουνί ήταν υπό την κατοχή του τουρκικού στρατού. Σύμφωνα με αυτά που είπε μια γυναίκα αιχμάλωτη, οι γυναίκες που ένιωθαν την ανάγκη να πάνε τουαλέτα αναγκάζονταν να κάνουν την ανάγκη τους στο μέρος της εκκλησίας που απαγορευόταν να μπουν γυναίκες.

Ισοπεδώθηκε το ωραίο Αρμενομονάστηρο που βρίσκεται στην Χαλεύκα. Η εκκλησία που βρίσκεται στο χωριό Άγιος Γεώργιος Σπαθαρικού έγινε αθλητικός σύλλογος. Από το παράθυρο βγαίνει φουγάρο μπάρμπεκιου. Κατά τον ίδιο τρόπο, η εκκλησία στο χωριό Λάπαθος μετατράπηκε σε ταβέρνα. Και πολλές εκκλησίες σε εκείνη την περιοχή μετατράπηκαν σε αμπάρια που αποθηκεύονται τροφές για ζώα.

Μόλις άνοιξαν οι πύλες, ένας Ελληνοκύπριος γιατρός νευροχειρούργος στο Νοσοκομείο Λευκωσίας (που έχει πολλούς ασθενείς Τούρκους) επισκέφθηκε το χωριό του, τον Άγιο Ανδρόνικο. Ο γιατρός, ο οποίος λυπήθηκε πολύ για την κατάσταση της εκκλησίας όταν επισκέφθηκε τον Άγιο Ανδρόνικο, έδωσε χρήματα σε γνωστούς του κατοίκους του Αγίου Ανδρονίκου και τους έβαλε να καθαρίσουν την εκκλησία. (Η σύζυγός μου είναι από τον Άγιο Ανδρόνικο). Δεν φτάνουν οι στήλες για να τα γράψουμε όλα. Μια άλλη τραγική πτυχή της υπόθεση είναι η σύληση εκκλησιών, η αφαίρεση και η κλοπή ακόμα και των ψηφιδωτών.

Στο μεταξύ, όσοι επισκέπτονται τον νότο γνωρίζουν. Κανένα τζαμί στον νότο δεν είχε την τύχη των εκκλησιών στον βορρά. Ο χώρος συνάθροισης στο χωριό Γιαλιά του πατέρα μου [Σημείωση Μεταφραστή: Αναφέρεται σε χώρο που αποκαλείται Cem Evi και χρησιμοποιείται από Αλεβίτες] είναι όπως τον εγκαταλείψαμε το 1974.  Τώρα με τι μούτρα καταδικάζουμε αυτά που έκανε στο τζαμί στην Λεμεσό ένας απρεπής.  Πρώτα να δούμε το δοκάρι που υπάρχει μέσα στο μάτι μας».