Η θυσία των μαχητών της Διμοιρίας του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού, της γνωστής ως διμοιρίας Ιωσήφ Σεργίδη, αποτελεί ηχηρή υπενθύμιση ότι η ελευθερία και η ειρήνη δεν δωρίζονται, αλλά αποτελούν αξίες που αποκτώνται με μεγάλες αποφάσεις και γενναίες πράξεις, δήλωσε την Τρίτη το βράδυ ο Υπουργός Άμυνας, Βασίλης Πάλμας.
Σε χαιρετισμό του, σε εκδήλωση για την προβολή της ταινίας μικρού μήκους «Αυτοί που δεν δείλιασαν» που διοργάνωσε η Παγκύπρια Οργάνωση Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων, στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου, ο κ. Πάλμας είπε πως η ιστορία των μαχητών της Διμοιρίας του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού «είναι η ιστορία της ίδιας μας της πατρίδας, μια ιστορία γραμμένη με αίμα, θάρρος και αυταπάρνηση», προσθέτοντας πως «αυτό που συνέβη στις 15 Αυγούστου του 1974, στο ύψωμα Λαπάτσα, βορειοδυτικά της Σκυλλούρας, δεν αποτελεί απλώς μια πράξη αντίστασης, αλλά μεγαλείο ηρωισμού».
«Τότε», πρόσθεσε, «που οι 24 ηρωικοί μαχητές της διμοιρίας του Ανθυπολοχαγού Ιωσήφ Σεργίδη, περικυκλωμένοι από τις υπέρτερες δυνάμεις του Τούρκου εισβολέα, επέλεξαν να πράξουν όπως λίγοι θα μπορούσαν. Επέλεξαν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να ορθώσουν το ανάστημα και να πολεμήσουν, προασπίζοντας την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την εθνική αξιοπρέπεια».
Ο Υπουργός Άμυνας είπε πως «με βαθύτατη ευγνωμοσύνη επιστρέφουμε σήμερα σε μία από τις πιο ηρωικές και συνάμα τραγικές στιγμές της περιόδου της τουρκικής εισβολής και αποδίδουμε τον ελάχιστο οφειλόμενο φόρο τιμής στους πεσόντες και αγνοουμένους μας, αυτούς που το καλοκαίρι του 1974, μέσα από αντιξοότητες, αβοήθητοι, πάλεψαν με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, και υπερασπίστηκαν την πατρίδα, με κάθε ικμάδα ψυχικής και σωματικής δύναμης που διέθεταν».
Όπως είπε, «με την απόφαση να μην εγκαταλείψουν τα όπλα, απέδειξαν το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής», και «απέδειξαν ότι πολέμησαν, όχι για να στεφθούν νικητές, ούτε για να διασφαλίσουν τη δική τους επιβίωση, αλλά πολέμησαν για να υπερασπιστούν αυτό που ήταν ιερό για τους ίδιους».
Σύμφωνα με τον Βασίλη Πάλμα, «αποκορύφωμα της τραγωδίας αποτέλεσε ο ανελέητος βομβαρδισμός της περιοχής από την τουρκική αεροπορία», ενώ «οι γενναίοι της διμοιρίας του 286 παρέμειναν εκεί, ακλόνητοι, στις επάλξεις του χρέους και της τιμής, κάτω από τις εκρήξεις και την κόλαση πυρός».
«Αποφασισμένοι να δώσουν μέχρι και την τελευταία τους πνοή, στην προσπάθεια για να αποκρούσουν την προέλαση του Τούρκου εισβολέα. Και το έκαναν με μια σπάνια αξιοπρέπεια και ασύλληπτη ανδρεία, που υπερβαίνει τις λέξεις και τους αριθμούς. Στιγμές όπως αυτές μάς κάνουν να συνειδητοποιούμε ποια είναι πραγματικά η έννοια της λέξης θυσία. Τι σημαίνει να υπερασπίζεσαι την ελευθερία με κάθε κόστος, ακόμα κι όταν γνωρίζεις ότι το τίμημα είναι η ίδια σου η ζωή», επεσήμανε.
Αναφερόμενος στους 24 ηρωικούς μαχητές, είπε ότι «μέσα στον όλεθρο του πολέμου οι άνδρες αυτοί δεν πολέμησαν μόνο με τα όπλα που είχαν στα χέρια τους», αλλά «πολέμησαν με τη ψυχή τους, με τη βαθιά τους αγάπη για την ελευθερία, με την πίστη τους στην πατρίδα και στα ιδανικά του Ελληνισμού».
