Μια ομάδα Γροιλανδών ζητά χηματική αποζημίωση  από την Δανίας για ένα κοινωνικό "πείραμα" που έγινε την δεκαετία του 1950, γράφει η εφημερίδα Politiken.

 

Συγκεκριμένα 22 παιδιά από τη Γροιλανδία ηλικίας τεσσάρων έως εννέα χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους το 1951. Μεταφέρθηκαν στη Δανία για να αφομοιωθούν, να μάθουν δανέζικα και να ξεχάσουν το δικό τους γλωσσικό υπόβαθρο τους. Το σχέδιο, σύμφωνα με την εφημερίδα,  ήταν ότι έπειτα θα μπορούσαν να επιστρέψουν στη Γροιλανδία ως ηγέτες της χώρας και θα μιλούσαν την Δανέζικη γλώσσα. 

 

Όταν επέστρεψαν στη Γροιλανδία, τους τοποθέτησαν σε ένα ορφανοτροφείο στο Nuuk και τους απαγορεύτηκε να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα. Οι έξι που είναι ακόμα ζωντανοί, σήμερα μεταξύ 75 και 78 ετών, ζητούν πλέον από το κράτος της Δανίας το ποσό των 33.600 ευρώ ο καθένας ως αποζημίωση.

 

«Έχασαν την οικογενειακή τους ζωή, τη γλώσσα τους, τον πολιτισμό τους και την ιδιοκτησία τους. Και αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος τους να έχουν ιδιωτική και οικογενειακή ζωή σύμφωνα με το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», λέει ο δικηγόρος τους Mads Krøger Pramming, στην Politiken.

 

Το πείραμα είχε σημαντικές συνέπειες για τα παιδιά. Αρκετοί από αυτούς είχαν προβλήματα ψυχικής υγείας και πάλεψαν με κατάχρηση ουσιών.

 

Τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, η πρωθυπουργός Mette Frederiksen (S) ζήτησε δημόσια συγγνώμη.

 

Στη συνέχεια, αρκετοί ειδικοί και Γροιλανδοί πολιτικοί είπαν ότι οι επιζώντες θα πρέπει να λάβουν αποζημίωση. Ωστόσο, η υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων Astrid Kragh (S), αρνήθηκε οικονομική αποζημίωση τον Μάιο.

 

Σε γραπτή απάντησή της την Κυριακή, η Astrid Kragh γράφει στην Politiken ότι είναι «η ίδια η αναγνώριση των λαθών του παρελθόντος» που έχει κεντρική θέση.

 

Μετάφρασή άρθρου από ιστολόγιο Υπερβόριοι