Βλέποντας την επιρροή στον μουσουλμανικό κόσμο όχι απλά να μειώνεται αλλά και να δημιουργεί εχθρότητες (Σαουδική Αραβίας, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτο) , η Άγκυρα επιχείρησε με εκμεταλλευτεί στο έπακρο την κρίση με την Γαλλία την οποία και κατηγόρησε για αντι-ισλαμισμό με αφορμή τον αποκεφαλισμό του δασκάλου από τσετσένο ισλαμιστή. Μια εκτενής ανάλυση του Seth Ftantzman επί του θέματος στη Jerusalem Post έχει τον τίτλο «Πως η >Τουρκία κατασκεύασε την ΄κρίση’ με την Γαλλία σχετικά με τα ‘σκίτσα’».
Ακολουθεί μετάφραση του άρθρου:
Η Τουρκία έχει επιδιώξει να ενισχύσει μια κρίση που η Άγκυρα εφεύρεσε σε μεγάλο βαθμό με τη Γαλλία για να ωθήσει την επιρροή της στον ισλαμικό κόσμο, απεικονίζοντας την Άγκυρα ως «υπερασπιστή» του Ισλάμ. Η κατασκευασμένη διαμάχη βασίζεται στους ισχυρισμούς ότι η Γαλλία είναι «ισλαμοφοβική» και ότι ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουήλ Μακρόν υπερασπίστηκε κινούμενα σχέδια που είναι προσβλητικά για τους μουσουλμάνους. Η διαμάχη κινουμένων σχεδίων χρονολογείται μισή δεκαετία και προέκυψε μόνο επειδή ένας εξτρεμιστής δολοφόνησε έναν δάσκαλο στη Γαλλία. Αντί να καταδικάσουν τον εξτρεμιστή και τη δολοφονία, ο Ερντογάν και τα μέσα ενημέρωσης της Τουρκίας σχεδίασαν να χρησιμοποιήσουν τη δολοφονία για να χτυπήσουν τη Γαλλία. Οι τελευταίες κινήσεις της Τουρκίας περιλαμβάνουν τη σύγκριση των Μουσουλμάνων στην Ευρώπη με τους Εβραίους πριν από το Ολοκαύτωμα και την έκκληση για μποϊκοτάζ των γαλλικών προϊόντων. Η κίνηση συντονίζεται με το Κατάρ και ωθείται επίσης από το καθεστώς του Ιράν.
Ο τρόπος με τον οποίο η Άγκυρα επινόησε αυτήν την κρίση είναι παρόμοιος με άλλες κατασκευασμένες κρίσεις που ωθούνται από την ακροδεξιά κυβέρνηση της Τουρκίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την υποστήριξη του καθεστώτος του για συνεργασίες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, όπως η Χαμάς. Από πέρυσι η Τουρκία δημιουργεί μια νέα κρίση κάθε μήνα, με τις ΗΠΑ στη Συρία τον Οκτώβριο του 2019 και στη συνέχεια με τη Λιβύη και στη συνέχεια με την Αίγυπτο, τότε με την Ευρώπη, τη Ρωσία, το συριακό καθεστώς, τη Λιβύη ξανά, την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ιράκ, μετά την Αρμενία, την Ελλάδα και πάλι, μετά την Αρμενία και μετά την Ελλάδα για άλλη μια φορά και μετά με τη Γαλλία. Η Τουρκία βομβάρδισε το Ιράκ, εισέβαλε και προέβη σε εθνοκάθαρση των Κούρδων στη Συρία, εισέβαλε στη Λιβύη, αμφισβήτησε το γαλλικό ναυτικό στη θάλασσα, παρενόχλησε τα ελληνικά F-16, χρησιμοποίησε το σύστημα αεροπορικής άμυνας της Ρωσίας S-400 και παρακίνησε το Αζερμπαϊτζάν σε πόλεμο με την Αρμενία, ενώ έστειλε από τη Συρία μισθοφόροι που πληρώθηκαν από την Άγκυρα για να πολεμήσουν στη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν και χρησιμοποίησε drones για να επιτεθούν σε Κουρδούς ακτιβιστές στη Συρία και το Ιράκ, ενώ ισχυρίζονται ότι η Τουρκία καταπολεμά την «τρομοκρατία». Η Τουρκία φιλοξένησε τη Χαμάς δύο φορές για συναντήσεις υψηλού επιπέδου και απείλησε να «απελευθερώσει την Αλ-Άκσα» στην Ιερουσαλήμ και είπε ότι «η Ιερουσαλήμ είναι δική μας», αναφερόμενος στην πρωτεύουσα του Ισραήλ, ενώ ταυτόχρονα απειλεί τον υποψήφιο Δημοκρατικό Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και κατηγόρησε την κυβέρνηση Τραμπ για την υποστήριξη του Ισραήλ.
Η προέλευση των επιθέσεων στη Γαλλία χρονολογείται από τον Νοέμβριο του 2019 όταν ο ηγέτης της Τουρκίας καταδίκασε τον Μακρόν ως «εγκεφαλικό νεκρό». Τα σχόλια είναι μέρος μιας αυξανόμενης κρίσης στα σχόλια του Τουρκικού καθεστώτος που χτυπά την Ευρώπη. Τον Ιανουάριο, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας ισχυρίστηκε ότι η Ευρώπη ήταν γεμάτη «ρατσιστικά κακομαθημένα παιδιά» που θα έπρεπε να «γνωρίζουν τη θέση τους». Στις 25 Οκτωβρίου είπε ξανά ότι η Ευρώπη ήταν γεμάτη από «κακομαθημένους ρατσιστές». Το ίδιο τουρκικό καθεστώς που χαρακτηρίζει την Ευρώπη ρατσιστική έχει εκδιώξει 60 από 65 δημάρχους από το κόμμα της αντιπολίτευσης HDP, στοχεύοντας μέλη της κουρδικής μειονότητας, και έχει εκδιώξει συστηματικά τους Κούρδους από τις τουρκικές κατεχόμενες περιοχές της βόρειας Συρίας. Επίσης, η Άγκυρα κατηγορεί συχνά τους Εβραίους, συγκρίνοντας το Ισραήλ με τους Ναζί σε μια ομιλία στο ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2019 και υποτιμώντας το Ολοκαύτωμα σε σχόλια αυτή την εβδομάδα, όπου η Τουρκία ισχυρίστηκε ότι οι Μουσουλμάνοι είναι οι νέοι Εβραίοι της Ευρώπης που υπόκεινται σε «λιντσάρισμα» παρόμοιο με τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Η Τουρκία συχνά συγκρίνει τις ευρωπαϊκές χώρες με τη ναζιστική Γερμανία, αλλά η Άγκυρα σπάνια εορτάζει το πραγματικό Ολοκαύτωμα, αντί να επαναπροσδιορίζει τα εβραϊκά δεινά για να αξιοποιήσει τη δική της πρόσφατη ρητορική εναντίον του Ισραήλ και της Ευρώπης σήμερα.
Η Τουρκία κλιμάκωνε όλο και περισσότερο σε ένταση με τη Γαλλία για την Ανατολική Μεσόγειο και την προθυμία της Γαλλίας να μιλήσει ενάντια στην τουρκική επιθετικότητα στη Μεσόγειο, τη Λιβύη, την Αρμενία και το Ιράκ. Τον Ιούλιο ένα περιστατικό στη θάλασσα οδήγησε τη Γαλλία να καταδικάσει την Τουρκία και να παραπονεθεί στο ΝΑΤΟ. Το ζήτημα ήταν τόσο ευαίσθητο που το ΝΑΤΟ δεν θα αποκάλυπτε λεπτομέρειες της έρευνας τον Σεπτέμβριο. Ωστόσο, φαίνεται ότι η Τουρκία χρησιμοποίησε επίσης ραντάρ S-400 για την παρακολούθηση των ελληνικών F-16 των μελών του ΝΑΤΟ τον Αύγουστο, δείχνοντας ότι η Άγκυρα χρησιμοποιούσε ρωσικά οπλικά συστήματα εναντίον του ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα χρησιμοποίησε το ραντάρ κατά τη διάρκεια μιας κοινής άσκησης μεταξύ Γαλλίας, Ιταλίας, Ελλάδας και Κύπρου. Στις 12 Σεπτεμβρίου η Τουρκία απείλησε τη Γαλλία, λέγοντας «μην χάσετε την Τουρκία», κατά τη διάρκεια σχεδόν καθημερινών απειλών από τον Ερντογάν εναντίον σχεδόν κάθε χώρας στη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη. Στις 30 Σεπτεμβρίου ο Μακρόν κατήγγειλε την υποστήριξη της Τουρκίας για τον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν εναντίον των αρμενικών δυνάμεων στο Ναγκόρνα-Καραμπάχ.
Αυτό έθεσε το στάδιο για την επόμενη κατασκευασμένη κρίση. Στις αρχές Οκτωβρίου η Τουρκία αποφάσισε να αλλάξει την πολιτική κρίσεων από την επίθεση της Αρμενίας στην παρενόχληση της Ελλάδας με τη δήλωση νέας ναυτικής ασκήσεως Navtex με το ναυτικό της κοντά σε ελληνικό νησί. Η Γαλλία καταδίκασε την Τουρκία για παρενόχληση στην Ελλάδα, σύμμαχο του ΝΑΤΟ, στις 12 Οκτωβρίου. Η ηγεσία της Άγκυρας αποφάσισε στη συνέχεια να προωθήσει μια νέα κρίση με τη Γαλλία για τα σχόλια του Μακρόν για τους μουσουλμάνους. Ο Μακρόν πιστεύει ότι η Γαλλία αντιμετωπίζει προκλήσεις από ισλαμιστές εξτρεμιστές και το αποκάλεσε αυτό «απόσχιση» καθώς ωθεί τις γαλλικές αξίες της κοσμικότητα. Η Τουρκία ‘’επιτέθηκε’’ τη Γαλλία στις 5 Οκτωβρίου για αυτά τα σχόλια. Ο Μακρόν είχε κάνει τα σχόλια μετά από μια ακόμη τρομοκρατική επίθεση στο περιοδικό Charlie Hebdo που είχε δημοσιεύσει κινούμενα σχέδια το 2015 που θεωρήθηκαν προσβλητικά. Εν τω μεταξύ, ένας Γάλλος δάσκαλος με το όνομα Samuel Paty δολοφονήθηκε στις 16 Οκτωβρίου, κατηγορούμενος ότι έδειχνε επιθετικά κινούμενα σχέδια σε μια τάξη στις 6 Οκτωβρίου. Η Γαλλία έπεσε σε εθνικό πένθος.
Η ηγεσία της Τουρκίας αποφάσισε να κεφαλοποιήσει από τη δολοφονία του δασκάλου για να επιτεθεί στη Γαλλία για «Ισλαμοφοβία», παρόλο που ο δάσκαλος ήταν θύμα του ισλαμικού εξτρεμισμού. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας είπε ότι ο Μακρόν χρειαζόταν «ψυχική θεραπεία» και η Γαλλία ανακάλεσε τον πρέσβη της στις 25 Οκτωβρίου. Η Τουρκία κινητοποίησε τα κρατικά της μέσα ενημέρωσης TRT και άλλα μέσα όπως το Anadolu για να επιτεθεί στη Γαλλία, σε συνεργασία με τα μέσα ενημέρωσης του Κατάρ. Τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης ακολούθησαν επίσης, κατηγορώντας τη Γαλλία για «αντι-Ισλαμικά σχόλια».
Αφού η Γαλλία ανακάλεσε τον Πρέσβη της, η Τουρκία συνειδητοποίησε ότι η κρίση θα μπορούσε να βοηθήσει στην Άγκυρα, καθώς η Τουρκία αποφάσισε την ακύρωση της Navtex, φοβούμενη συγκρούσεις με την Ελλάδα. Για να δημιουργήσει μια κρίση με τη Γαλλία, για να αντικαταστήσει την ελληνική κρίση, η Τουρκία έπρεπε να παρουσιαστεί ως «υπεράσπιση του Ισλάμ». Το καθεστώς της Τουρκίας γνώριζε επίσης ότι οι ΗΠΑ είχαν μόλις διαπραγματευτεί μια συμφωνία μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας και ότι η Τουρκία δεν μπορούσε να συνεχίσει να ωθεί το Αζερμπαϊτζάν σε έναν κλιμακούμενο πόλεμο, αυτό άφησε την Άγκυρα με μία μόνο επιλογή: Αναζωπυρώστε την κρίση τη Γαλλία.
Στις 26 Οκτωβρίου, ο πρόεδρος της Τουρκίας ζήτησε μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων. Αυτή ήταν μια εντελώς επινοημένη κρίση. Η Γαλλία δεν είχε κάνει τίποτα στην Τουρκία και δεν υπήρχαν νέα σχόλια «αντι-Ισλάμ» από τη Γαλλία ή καμία ενέργεια από το Παρίσι που να σχετίζεται με το ξαφνικό «μποϊκοτάζ». Ο τρόπος με τον οποίο η Άγκυρα συντονίζει την κρίση με τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης ήταν σαφής από το πώς ο πρόεδρος της Τουρκίας χρησιμοποίησε παρόμοια θέματα από σχολιαστές των μέσων ενημέρωσης.
Στις 24 Οκτωβρίου το Anadolu δημοσίευσε ένα άρθρο που έλεγε ότι «η ισλαμοφοβία αντικαθιστά τον αντισημιτισμό» στη Γαλλία. Στις 26 Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος της Τουρκίας είπε το ίδιο ακριβώς πράγμα, ισχυριζόμενος ότι οι Μουσουλμάνοι αντιμετωπίζονταν στην Ευρώπη με τον ίδιο τρόπο που είχαν οι Εβραίοι. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Τουρκίας είναι σχεδόν όλα τα φιλοκυβερνητικά και συνδέονται με το κυβερνών κόμμα στην Τουρκία, επειδή η Άγκυρα έχει φυλακίσει τους περισσότερους δημοσιογράφους στον κόσμο, αποσιωπώντας κάθε διαφωνία. Αυτό σημαίνει ότι τα άρθρα στο TRT ή στο Anadolu αντικατοπτρίζουν την αφήγηση που εκδίδεται από την Άγκυρα κάθε πρωί, σε στενή συνεργασία με το AKP. Δεν υπάρχει κριτική για την ηγεσία της Τουρκίας στα μεγάλα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία, επομένως κάθε κρίση με χώρες όπως η Γαλλία μπορεί να προωθηθεί συστηματικά από πάνω προς τα κάτω. Σε αυτήν την περίπτωση, η Τουρκία αποκάλυψε την αφήγησή της δύο ημέρες πριν ο Ερντογάν προωθήσει αυτήν την ιστορία «Οι μουσουλμάνοι είναι οι νέοι Εβραίοι της Ευρώπης».
Το Ιράν ακολούθησε την αφήγηση της Τουρκίας καλώντας σε Γάλλους διπλωμάτες για διαβούλευση. Στοιχεία υπέρ τουρκικών μέσων ενημέρωσης έχουν επίσης πιέσει για διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, προσπαθώντας να μετατρέψουν το μποϊκοτάζ της Γαλλίας σε μια παγκόσμια «ισλαμική» υπόθεση. Αυτό θέτει πολλές μουσουλμανικές χώρες σε μια δύσκολη θέση, που δεν θέλουν να υπερασπιστούν τα επιθετικά κινούμενα σχέδια στη Γαλλία, αλλά αναρωτιούνται γιατί είναι μια ξαφνική κρίση όταν η Γαλλία δεν φαίνεται να κάνει τίποτα ή να αλλάξει πρόσφατα. Η Τουρκία, το Κατάρ και το Ιράν έχουν συντονιστεί, ασκώντας πιέσεις σε χώρες από τη Μαλαισία έως το Πακιστάν, το Κουβέιτ έως την περιοχή του Κουρδιστάν, με πολλούς αναγκασμένους να ανταποκριθούν κατά κάποιο τρόπο στη «διαμάχη» της Γαλλίας. Ακόμη και στο Ισραήλ και στις ομάδες της Δυτικής Όχθης έχουν διαμαρτυρηθεί για τη Γαλλία.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ανακάλυψαν εφευρετικές κρίσεις στις οποίες οι άνθρωποι έλεγαν ότι «προσβάλλονται» από φήμες. Το 2012 ένα βίντεο που κανείς δεν είχε δει στη Μέση Ανατολή χρησιμοποιήθηκε από εξτρεμιστές ως δικαιολογία για να επιτεθούν στην αμερικανική πρεσβεία στο Κάιρο και σε διπλωματικό παράρτημα των ΗΠΑ στη Λιβύη, σκοτώνοντας τον αμερικανό πρέσβη Chris Stevens. Είναι πλέον γνωστό ότι η επίθεση είχε προγραμματιστεί εκ των προτέρων και δεν είχε καμία σχέση με ένα ευρέως επινοημένο "προσβλητικό βίντεο". Ωστόσο, όπως τα σχόλια «Γαλλία κατά του Ισλάμ», οι πραγματικές λεπτομέρειες είναι λιγότερο σημαντικές από το αποτέλεσμα. Η Τουρκία πιέζει για εξτρεμιστικές αντιδράσεις στη Γαλλία, ίσως επιδιώκοντας να δείξει ότι η Άγκυρα μπορεί να αποσταθεροποιήσει την Ευρώπη ενεργοποιώντας τη μηχανή μέσων ενημέρωσης, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα στους Ευρωπαίους ηγέτες να υπακούσουν στην Άγκυρα ή να αντιμετωπίσουν την οργή των επινοημένων ιστοριών «προσβολών στο Ισλάμ» που θα προκαλέσουν διαμαρτυρίες και μποϊκοτάζ».