Συνεχίζεται η ένταση στη Λευκορωσία, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της Κυριακής, το αποτέλεσμα των οποίων αναμένεται με ενδιαφέρον από όλες τις πλευρές. 

 

 

Σύμφωνα την «Deutsche Welle», συνελήφθη σήμερα ο ανταποκριτής της στη Λευκορωσία, ο δημοσιογράφος Alexander Burakov την ώρα που ετοιμαζόταν να γιορτάσει τα 46α γενέθλιά του με την οικογένειά του. 

 

Ο Burakov συνελήφθη από την Αστυνομία και κρατείται σε ένα προσωπικό κελί, περίπου 200 χιλιόμετρα ανατολικά της πρωτεύουσας της, το Μινσκ. Η σύλληψη έγινε με την υποψία πως «μεταφέρει παραποιημένο αλκοόλ», όπως δήλωσε ο ίδιος στην ΜΚΟ «Viasna» που παρακολουθεί θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην χώρα. Η «Deutsche Welle» γράφει πως μετά που δεν βρέθηκε τίποτε, η αστυνομία ισχυρίστηκε πως το αυτοκίνητό του είναι κλεμμένο και με πλαστές πινακίδες. Λίγες ώρες μετά, όταν απελευθερώθηκε, συνελήφθη αμέσως μόλις βγήκε από τον αστυνομικό σταθμό μετά που καυγάδισε με μια γυναίκα που βρισκόταν εκεί, φωνάζοντας «είναι προβοκάτσια». Ο Burakov συνελήφθη ξανά στις 8 Μαΐου και κρατήθηκε για δέκα μέρες. 

 

Ο ίδιος ανέμενε πως θα συλληφθεί διότι, όπως ανέφερε, οι λευκορωσικές αρχές ήθελαν να αποτρέψουν ανεξάρτητους δημοσιογράφους από το να καλύψουν τις προεδρικές εκλογές. Η «Deutsche Welle» καταδίκασε τη σύλληψη και κάλεσε την Λευκορωσία να διασφαλίσει την ελευθερία του Τύπου στη χώρα και αναφέρει πως ο Λευκορωσικός Σύνδεσμος Δημοσιογράφων έχει καταγράψει 100 περιπτώσεις δίωξης κατά δημοσιογράφων από τον Ιανουάριο του 2020, 80% από την έναρξη της προεκλογικής εκστρατεία στις αρχές Μαΐου.  

 

Οι εξελίξεις στη Λευκορωσία κρίνονται ως πολύ σημαντικές λόγω της θέσης της χώρας μεταξύ Ρωσίας και των χωρών του Βίσεγκραντ και της Βαλτικής που ανήκουν στην ΕΕ. Όπως εξήγησε το πρωί στην «Πρώτη Εκπομπή» του «Ράδιο Πρώτο» ο εγκληματολόγος κ. Λάμπρος Καούλλας, η Λευκορωσία έχει στενότατες πολιτιστικές και πολιτικές σχέσεις με τη Ρωσία, αλλά διατηρεί δεσμούς με το Κίνημα των Αδεσμεύτων και δυτικούς θεσμούς, όπως το «Eastern Partnership» του «External Action» της ΕΕ. Ο Πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο κυβερνά με ένα ισχυρό σύστημα εσωτερικής ασφάλειας, όπως την αστυνομία «Μιλίτσια» και τις μυστικές υπηρεσίες που φέρουν ακόμα το όνομα «KGB». 

 

Αν και η Δύση δεν είναι ευχαριστημένη με τον Λουκασένκο και τον τρόπο διακυβέρνησής του, από την άλλη ανησυχεί πως τυχόν εμπλοκή με την πρόκληση «έγχρωμης επανάστασης» θα δώσει στη Ρωσία την ευκαιρία να επέμβει με «υβριδικό πόλεμο». Η δε Ρωσία προσπαθεί να διασκεδάσει την έκταση που έδωσε η Λευκορωσία στη σύλληψη των 33 ανδρών της Wagner Group, τους οποίους ο Λουκασένκο κατηγόρησε πως σχεδίαζαν «σφαγή» στο Μινσκ. 

 

 

Άρθρο των Aliaksandr Kudrytski, Henry Meyer και Ilya Arkhipov σήμερα στο «Bloomberg» με τίτλο «Putin Waits for Volatile Ally to Play Into His Hands at Election», επικαλείται δηλώσεις του Andrey Kortunov της δεξαμενής σκέψης «Russian International Affairs Council» του Κρεμλίνου που παρουσιάζουν τον Λουκασένκο να γίνεται απρόβλεπτος. Η Λευκορωσία είναι στρατηγικά τοποθετημένη μεταξύ της Ρωσίας και κρατών που ανήκουν στο ΝΑΤΟ, σημειώνει το δημοσίευμα. Η Ρωσία σχεδιάζει να φέρει τον Λουκασένκο ξανά κοντά της μετά τις εκλογές, γι' αυτό και δεν ρίχνει λάδι στην φωτιά. 

 

Ωστόσο, το αφήγημα αυτό θα είναι δύσκολο να κρατηθεί, αναφέρει το «Bloomberg», με την Svetlana Tikhanovskaya να μαζεύει 60,000 ανθρώπους στην προεκλογική της συγκέντρωση στο Μινσκ τη περασμένη βδομάδα. Άλλες εκδηλώσεις δεν πραγματοποιήθηκαν υπό τον φόβο προβοκάτσιας. Το 2010, όταν αντιδιαδηλωτές μονάδες της αστυνομίας ξυλοκόπησαν διαδηλωτές, η ΕΕ επέβαλε κυρώσεις και αυτό η Λευκορωσία θέλει να το αποφύγει. 

 

Σε χθεσινό ρεπορτάζ του το «EuroNews» αναφέρει πως «στους δρόμους της Λευκορωσίας, το κομμουνιστικό παρελθόν είναι εμφανές παντού. Σχεδόν 30 χρόνια από την ανεξαρτητοποίηση από τη Σοβιετική Ένωση - ανεπίλυτα ερωτήματα σχετικά με την εθνική ταυτότητα δίνουν τον τόνο στις προεδρικές εκλογές της χώρας.»

 

Η διάλυση της συμμαχίας του Συμφώνου της Βαρσοβίας άφησε τη Λευκορωσία να συμπιέζεται μεταξύ της Ρωσίας προς την Ανατολή και της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τη Δύση. Η αντιπολίτευση του Λουκασένκο ανεμίζει τις κόκκινες και λευκές σημαίες που αναφέρονται στην προ-σοβιετική εποχή όταν η Λευκορωσία ήταν για λίγο ανεξάρτητη.

 

Από την άλλη, ο Πρόεδρος Λουκασένκο προτιμά τα κόκκινα και πράσινα χρώματα της σοβιετικής εποχής υπογραμμίζοντας τη φιλορωσική του κατεύθυνση.

 

Πρώτα με τον Μπόρις Γέλτσιν και μετά με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τα πρώτα χρόνια της προεδρίας του Λουκασένκο χαρακτηρίστηκαν από πολύ θερμούς δεσμούς με τη Ρωσία. Σίγουρα ήταν μια συμμαχία αναγκαιότητας. Η Λευκορωσία εξαρτάται από τη Μόσχα για καύσιμα και εμπόριο αλλά προχώρησε περαιτέρω, με συζήτηση για ένωση μεταξύ των δύο κρατών, αναφέρει το «EuroNews». 

 

Αλλά πιο πρόσφατα, αυτή η σχέση έχει παγώσει, πιθανώς επειδή ο Λουκασένκο ανησυχούσε ότι το σχέδιο ένωσης άρχισε να μοιάζει με σχέδιο προσάρτησης και προσπάθησε να διευρύνει τις επιλογές του ενισχύοντας τους δεσμούς με την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

Μια συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο πέρυσι θεωρήθηκε ως πιθανό νέο άνοιγμα για τη Λευκορωσία, αλλά η Ουάσινγκτον ήταν ιδιαίτερα επικριτική για τη σύλληψη πολιτικών αντιπάλων κατά την τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία και την άρνηση του Μινσκ να επιτρέψει στους διεθνείς παρατηρητές να παρακολουθήσουν την εκλογική διαδικασία.

 

Η βάση στήριξης του Λουκασένκο βρίσκεται στην αγροτική Λευκορωσία - και με τις πιο πρόσφατες ομιλίες του προσπάθησε να ενώσει τη χώρα γύρω από μια υπερβολικά εθνικιστική ρητορική. 

 

«Ωστόσο, απομένει να δούμε αν είναι σε θέση να συγκρατήσει τις εντάσεις που δημιουργεί το αυταρχικό στυλ διακυβέρνησής του ιδιαίτερα μεταξύ των αστικών πληθυσμών που προσελκύονται περισσότερο από τον οικονομικό φιλελευθερισμό», καταλήγει το «EuroNews». 

 

Διαβάστε επίσης: 

 

Λευκορωσία - Ο νέος εφιάλτης της Ευρώπης;