Συνήθως έχουν για πεδίο δράσης τους και για 'καμβά' στα έργα τους τους τοίχους στα κτήρια των μεγάλων πόλεων. Όμως τα περιοριστικά μέτρα στην έξοδο και μετακίνηση έχουν αναγκάσει τους καλλιτέχνες της street art και των γκράφιτι να καταφύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δώσουν διέξοδο στον δημιουργικό τους οίστρο, να επικοινωνούν και να εκφράζουν τις ανησυχίες τους, εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού.

Διαβάστε ακόμη: Γαλλία:Οι διαμένοντες σε οίκο ευγηρίας ξαναβλέπουν τις οικογένειές τους

«Έφτιαξα αυτό το ψηφιδωτό με τον Δρα Χάουζ πριν τέσσερα χρόνια στον τοίχο ενός παρισινού νοσοκομείου, αλλά ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο επίκαιρο. Μπράβο στους νοσηλευτές που σώζουν ζωές», δημοσίευσε στο Instagram ο Invader, ένα από τα αστέρια της κοινότητας αυτής των καλλιτεχνών.

Ο ίδιος, όπως και πολλοί παρόμοιοι καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο, βλέπουν τα προηγούμενα έργα τους να αποκτούν μια νέα διάσταση εν μέσω των τωρινών εξελίξεων.

«Οι άνθρωποι με ρωτούν εάν σχετίζεται με τον κορωνοϊό», τονίζει από την πλευρά του ο Eddie Colla, αναφερόμενος σε ένα από τα έργα του που απεικονίζει μια γυναίκα που φορά μάσκα με κινεζικά ιδεογράμματα γύρω από το πρόσωπό της.

«Το έργο αυτό το έκανα πριν οκτώ χρόνια, δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο ίδιος street art καλλιτέχνης, που σήμερα βρίσκεται σε αυτοπεριορισμό στην Καλιφόρνια. Είναι ένα έργο «που ασχολείται με τον φόβο και την απομόνωση, με τον εξωτερικό κόσμο που αρχίζει να απειλεί το άμεσο περιβάλλον σας», με τις ανησυχίες που εκείνη την εποχή έμοιαζαν λιγότερο «σχετικές» .

Το ίδιο συναίσθημα διακατέχει και τον καλλιτέχνη Έντερ (ender.artiste), ο οποίος έχει γεμίσει τους δρόμους του ανατολικού Παρισιού με παραστάσεις από χερουβείμ, γκαργκόιλς (μορμολύκεια) και μικρά παιδιά.

«Το έργο που έκανα πέρυσι είναι απόλυτα συμβατό με αυτό που βιώνουμε σήμερα», τονίζει ο καλλιτέχνης, ο οποίος είχε φιλοτεχνήσει σε έναν τοίχο την απεικόνιση μιας γυναίκας κουλουριασμένης, με τα μάτια δεμένα, σάμπως να ήταν όμηρος σε μια κατάσταση που της ξεφεύγει. «Αντιστοιχεί τέλεια σε αυτήν την ιδέα του εγκλεισμού, καθώς βρίσκεται σε πολύ μικρό χώρο. Βρίσκεται πιεσμένη, εντελώς σύμφωνα με την σημερινή έννοια».

Στα πόδια της υπάρχει μια ετικέτα με την επιγραφή «εύθραυστο», όπως είναι ο τίτλος του έργου του Ender, που αναφέρεται στην ευπάθεια,το ευάλωτο. Ένα θέμα που απηχεί τις ανησυχίες της στιγμής, που δολιχοδρομούν ανάμεσα στον φόβο για την επιδημία, της ανησυχίας για για το μέλλον και τις δυσκολίες του αυτοπεριορισμού.

Ο ιδιος ο καλλιτέχνης τονίζει πως δεν λυπάται πραγματικά, που δεν βρίσκεται στους δρόμους για να δουλεύει. Ωστόσο, παραδέχεται πως η έμπνευσή του έχει στομώσει, μόλο που διαρκώς εργάζεται πάνω στον καμβά στο σπίτι του. «Χρειάζομαι να περπατάω για να μου έλθουν οι ιδέες, να μπαίνω στα μέσα μεταφοράς, να έχω το σώμα μου σε κίνηση για να μπαίνει το μυαλό σε κίνηση και εδώ είναι πο γίνονται τα πράγματα λίγο πιο περίπλοκα», τονίζει ο ίδιος.

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει όμως για τον Angel Crow (angelcrow95), ο οποίος δεν σταματά ούτε στιγμή να σχεδιάζει σε άμεση θεματική σχέση με τα τρέχοντα γεγονότα, ακόμα κι αν δεν μπορεί πλέον να τα «εκθέσει» στους τοίχους των πόλεων.

«Έχω πολλά θέματα για να κολλήσω στους τοίχους, γιατί όλο αυτό το διάστημα ( από την αρχή του αυτοπεριορισμού) έχω δημιουργήσει πολλά πράγματα», λέει ο ίδιος, δείχνοντας τελευταίες του δημιουργίες του με πρόσωπα πίσω από κάγκελα και ανθρώπους- ιούς. Ο καλλιτέχνης συνέλαβε τη θεματική τούτη ενότητα «όταν ο ιός άρχισε να κερδίζει έδαφος σε όλον κόσμο», μέσω ενός χαρακτήρα που εκπροσωπεί έναν γιατρό στα χρόνια της μαύρης πανώλης (ΣτΜ: Señor cuervo señora peste=κύριος -κοράκι, κυρία πανώλη), που αποτελεί και το τελευταίο έργο με το οποίο κόσμησε τους παρισινούς δρόμους, προτού ερημώσουν τελείως από κόσμο.

Το αποτέλεσμα του περιορισμού ποιο είναι τελικά; Οι καλλιτέχνες και οι λάτρεις της τέχνης του δρόμου προσφεύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκφράσουν τις λαχτάρες τους και να μοιρασθούν τα όσα τους είναι προσφιλή. «Οι άνθρωποι αναδημοσιεύουν και μοιράζονται τις φωτογραφίες που έχουν τραβήξει τους προηγούμενους μήνες, αντιδρούν μάλιστα πολύ περισσότερο στις φωτογραφίες ... κάτι που είναι πολύ ωραίο γιατί δείχνουμε τη δουλειά μας με τρόπο διαφορετικό», δηλώνει ο Ender, για τον οποίο δεν τίθεται ζήτημα να τολμήσει να παραβεί τον περιορισμό προκειμένου να ζωγραφίσει στους τοίχους και να παροτρύνει τους περίεργους «να ψάξουν» το έργο.

Ειδικά στην εποχή μας που πλέον η κουλτούρα βιώνεται και καταναλώνεται στις μέρες μας ως επι το πλείστον στην ψηφιακή μορφή της, προσθέτει ο Eddie Colla. Μια τάση από την οποία ούτε και η τέχνη του δρόμου δεν μπορεί να ξεφύγει. Ο ίδιος μάλιστα δηλώνει πως θα συμμετέχει σε ψηφιακή έκθεση έργων street art . «Θα είναι μία πρωτιά», διαπιστώνει.

Έχοντας επίγνωση ότι μπορούν να παίξουν έναν ρόλο στην αντίληψη των γεγονότων, οι καλλιτέχνες street art δεν διστάζουν να εμπλακούν: αυτό συμβαίνει με τον Invader. Για όσους θα επωφεληθούν από τον άπλετο χρόνο που τους προσφέρει ο αυτοπεριορισμός για να ακολουθήσουν τα βήματα των ψηφιδωτών του και να τα εντοπίσουν μέσω της εφαρμογής FlashInvaders, ο καλλιτέχνης τους επιφυλάσσει μια έκπληξη: ένα απλό και αποτελεσματικό μήνυμα: «τήρησε τον περιορισμό!».

Διαβάστε ακόμη: Πολωνία: Παρατείνεται το κλείσιμο των σχολείων κατά έναν μήνα

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ