Οπλισμός, made in USA και εισβολή με αμερικανικές ευλογίες. Αυτό παρατηρεί ο αναλυτής του Forbes και αναλυτής θεμάτων Άμυνας και οικονομικών του Πενταγώνου.

 

Όπως επισημαίνει η σχετική ανάλυση, αν ο Αμερικανός Πρόεδρος ήθελε πραγματικά να αναλάβει δράση στην τουρκική εισβολή θα μπορούσε να αρχίσει πρώτα απ’ όλα βλέποντας το ζήτημα των εξοπλισμών της Τουρκίας, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από τις ΗΠΑ. Θα μπορούσε δηλαδή να εμποδίσει τις στρατιωτικές προσπάθειες της Τουρκίας, αποκόπτοντας την παροχή ανταλλακτικών και την οπλική υποστήριξη προς την Τουρκία. Τα δυο αυτά στοιχεία είναι κρίσιμα για τη συνέχιση της λειτουργίας της τουρκικής στρατιωτικής μηχανής.

Εδώ και δεκαετίες οι ΗΠΑ έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία ενός τουρκικού στρατού στηριζόμενου σε πυροβόλα των ΗΠΑ.

Το Forbes παραθέτει παραδείγματα του τουρκικού στρατιωτικού ισοζυγίου μέσα από δεδομένα του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών.

• Το απόθεμα αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας αποτελείται εξ ολοκλήρου από αεροπλάνα μαχητών και μαχητικά αεροσκάφη (FGA) που διατίθενται από τις Η.Π.Α.
• Από τα 333 πολεμικά αεροσκάφη που διαθέτει η Τουρκία, 53 είναι μαχητικά αεροσκάφη μεγαλύτερης ηλικίας F-5 και 280 αεροπλάνα μαχητικών / επίγειων επιθέσεων που είναι όλες οι παραλλαγές του F-16, το οποίο παράγεται στην Τουρκία.
• Η Τουρκία έχει επίσης 31 αεροσκάφη C-130 με προέλευση από την Αμερική.
• Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παραδώσει την πλειοψηφία των περισσότερων από 2.400 κύριων άρματα μάχης στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 900 παραλλαγών των M-1 και 850 παλαιότερων γενεών M-48 που αγοράστηκαν στη δεκαετία του 1960 και 1970 και εκσυγχρονίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του '80.
• Επιπλέον, πάνω από τα δύο τρίτα των περισσότερων από 3.600 τεθωρακισμένων M-113 μεταφορέων προσωπικού της Τουρκίας, είναι κατασκευασμένοι από την Αμερική

Η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία είναι ένα άλλο παράδειγμα κατάχρησης των όπλων των Η.Π.Α, όπως σημειώνεται.

Η τουρκική δράση πρέπει να αποτελέσει μια προειδοποιητική ιστορία για το Κογκρέσο, καθώς έχει τώρα μπροστά του τον καλύτερο τρόπο για παρακολούθηση και έλεγχο των μεταφορών όπλων των ΗΠΑ, καταλήγει ο William Hartung.