Άρθρο ανάλυση του Economist  εξετάζει την επόμενη μέρα στη Συρία και συγκεκριμένα τους στόχους του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε σχέση με του Κούρδους της περιοχής.

Όπως σημειώνεται, για σχεδόν μια δεκαετία, ο Ερντογάν, επικεντρώθηκε στον περιορισμό των Κούρδων της Συρίας, αφού εγκατέλειψε την ελπίδα για αλλαγή καθεστώτος στη χώρα. Προσπαθεί να πείσει τις ΗΠΑ να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από τη βορειοανατολική Συρία και να αναθέσουν την ασφάλεια της περιοχής στην Τουρκία. Παράλληλα, η τουρκική επιρροή στη Συρία ενισχύεται, καθώς Τούρκοι μισθοφόροι και οι σύμμαχοί τους προχωρούν σε επιθέσεις κατά των Κούρδων (SDF), οι οποίοι χάνουν εδάφη.

Ο Economist θεωρεί πως η κατάσταση των Κούρδων επιδεινώνεται καθώς το όνειρό τους για αυτονομία εξασθενεί, ενώ οι Σύροι Άραβες, που κάποτε τους στήριζαν ως προτιμότερη επιλογή από το καθεστώς Άσαντ ή το ISIS, αλλάζουν στάση. Οι Κούρδοι βρίσκονται απομονωμένοι, παρόλο που έχουν την υποστήριξη 900 Αμερικανών στρατιωτών. Ο Ερντογάν προσπαθεί να πείσει την κυβέρνηση Τραμπ να αποσύρει τα στρατεύματα, μια κίνηση που μπορεί να ευνοήσει την Τουρκία.

Επιπλέον, ο Ερντογάν συνδυάζει στρατιωτικές επιθέσεις στη Συρία και πολιτική πίεση στο εσωτερικό της Τουρκίας για να επιβάλει όρους στους Κούρδους. Με το PKK εξασθενημένο στην Τουρκία και στο βόρειο Ιράκ και πολλούς Κούρδους πολιτικούς φυλακισμένους, ο Ερντογάν δεν φαίνεται να επιδιώκει διαπραγμάτευση, αλλά υποταγή. Υπάρχουν ακόμη φήμες για πιθανές παραχωρήσεις αν το PKK εγκαταλείψει τη βία.

Η Τουρκία εκμεταλλεύεται την αβεβαιότητα στη Συρία και τις γεωπολιτικές ευκαιρίες, με τον Ερντογάν να έχει δυναμώσει τη θέση του στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα παραμένει έτοιμος να εκμεταλλευτεί την πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ για να ενισχύσει περαιτέρω την επιρροή της χώρας του.

Διαβάστε επίσης: Χαρτογράφηση της πτώσης του Άσαντ και ο διαμοιρασμός της νέας Συρίας (ΒΙΝΤΕΟ)