Το εδώ και χρόνια πολλά πολυσυζητημένο θέμα ανέγερσης νέου γηπέδου στη Λεμεσό μπαίνει σε νέα φάση, με το σίριαλ να συνεχίζεται, αλλά με νέους πιο δυναμικούς πρωταγωνιστές.
Ήταν θέση της στήλης, εδώ και χρόνια, ότι η Λεμεσός σαν πόλη που πρωταγωνιστεί σε όλους τους αθλητικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του ποδοσφαιρικού, αδικείται σφόδρα με το να διατηρεί ένα γήπεδο και γερασμένο και κυρίως ετοιμόρροπο, σύμφωνα με τις μελέτες των ειδικών.
Η ακαταλληλότητα που αφορά περισσότερο στη μη ύπαρξη της απαιτούμενης και αυτονόητης ασφάλειας στον κόσμο που βρίσκεται στις κερκίδες του, θα έπρεπε από μόνη της να αποτελέσει αιτία και αφορμή για να γκρεμιστεί και να φτιαχτεί κάτι νέο, πιο σύγχρονο και ασφαλές στον ίδιο χώρο.
Δυστυχώς, η διαχρονική διαφωνία των σωματείων της πόλης και ειδικά των δύο μεγάλων, αποτέλεσε τεράστιο δικαιολογητικό για τους εκάστοτε κρατούντες, ώστε να παραπέμπουν το όλο θέμα για συζήτηση και λύση στο... μέλλον.
Βέβαια, το 2011, από τον ΚΟΑ ήρθε η καταφατική απάντηση· όμως, τότε, ΑΕΛ και Απόλλων δεν συμφώνησαν και το όλο θέμα δεν μπήκε σε ουσιαστικές συζητήσεις.
Ίσως, τότε, να ήταν και η μεγαλύτερη ευκαιρία για την πόλη και τα σωματεία που την εκπροσωπούν, να μπουν οι βάσεις για να υλοποιηθεί το όλο σχέδιο ανέγερσης νέου γηπέδου.
Λεφτά και μάλιστα εγκριμένα υπήρχαν, δεν υπήρχε όμως η απαιτούμενη συμφωνία των 3 της πόλης.
Τώρα, φαίνεται να υπάρχει κοινό σχέδιο δράσης από τα σωματεία, δεν υπάρχει όμως το ρευστό.
Το γηπεδικό πρόβλημα έφερε στο ίδιο χαράκωμα τους βουλευτές της πόλης, που με μια φωνή ζητούν, ή καλύτερα απαιτούν, να βρεθούν τα αναγκαία ποσά και να αρχίσουν τα έργα ανέγερσης νέου γηπέδου.
Είναι από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που εκπρόσωποι κομμάτων, με πολλές φορές εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, συμφωνούν σε ένα σημαντικό θέμα και μάλιστα παρουσιάζονται πολύ διεκδικητικοί  και απαιτητικοί στην υλοποίησή του από την πολιτεία.
Θέση της στήλης είναι ότι αυτή η κίνηση έπρεπε να γινόταν πολύ προηγουμένως.
Έστω και αν οι μεγάλοι της πόλης δεν τα έβρισκαν στη δημιουργία κοινού γηπέδου, οι εκπρόσωποι του λαού όφειλαν πρώτα με αυτούς να κάτσουν να μιλήσουν και κυρίως να τους πείσουν για την αναγκαιότητα κοινής στρατηγικής, σε ένα θέμα που δεν έπρεπε να δει κανένας με προσωπικό ή σωματειακό φακό, αλλά μακροπρόθεσμα το συμφέρον της πόλης και των εκπροσώπων της να έθετε υπεράνω όλων.
Τώρα, είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα στο οικονομικό κομμάτι, αλλά και στο πώς θα το δεχθεί ο απλός κόσμος που δεν έχει τα αναγκαία για τη διαβίωσή του και ακούει για πολλά εκατομμύρια που θα ξοδευτούν στην περίπτωση που περάσει αυτή η δικαιολογημένη, διαχρονικά, απαίτηση της πόλης της Λεμεσού για να αποκτήσει επιτέλους ένα γήπεδο ποδοσφαιρικό, αντάξιο της προσφοράς της στον αθλητισμό και βεβαίως στον ποδοσφαιρικό μας χώρο.
Μακάρι να πάνε, αυτήν τη φορά, όλα όπως τα οραματίζονται όλοι στη Λεμεσό, όμως θεωρώ πολύ δύσκολο, υπό τις περιστάσεις, άμεσο να είναι το άναμμα του πράσινου φωτός από τους έχοντες και το μαχαίρι και το κρέας…