Εδώ και αρκετές βδομάδες απ΄ αυτήν εδώ τη στήλη, γράφαμε ότι ο μήνας Μάιος και κατ΄ επέκταση οι πρώτες μέρες του Ιουνίου αναμένονταν ιδιαίτερα θερμές για πλείστες των ομάδων και κυρίως των παραδοσιακά μεγάλων.
Κι αυτό, αφενός, γιατί ήταν, ή ακόμη είναι, προγραμματισμένες πολλές ετήσιες γενικές συνελεύσεις κι αφετέρου η λήξη της περιόδου δημιούργησε νέα τάξη πραγμάτων σ΄ ό,τι αφορά το ποιοι φεύγουν, ποιοι θα έρθουν και πού θα κινηθεί το μπάτζετ της κάθε ομάδας.
Σε λιγότερο από δύο βδομάδες αναμένεται να ξεκινήσουν προετοιμασία για τη νέα περίοδο οι τρεις από τους τέσσερις εκπροσώπους μας στην Ευρώπη.
Είναι λογικό να θέλουν να κλείσουν τις πλείστες εκκρεμότητες πριν οι παίκτες ξεκινήσουν προπονήσεις.
Υπάρχουν όμως ανοικτά μέτωπα παντού και θεωρείται από δύσκολο έως αδύνατο Ομόνοια, ΑΠΟΕΛ και Ανόρθωση να κλείσουν όλα τα θέματα που αφορούν στο ρόστερ και κατ΄ επέκταση στον προγραμματισμό.
Είναι γνωστό ότι, στον ΑΠΟΕΛ, οι αμέσως επόμενες μέρες θα αναλωθούν στο κλείσιμο των εκκρεμοτήτων που αφορούν στα διοικητικά και ακολούθως θα επικεντρωθούν σ΄ ό,τι αφορά τα του προγραμματισμού και γενικά τα της ενίσχυσης.
Στην Ομόνοια και στην Ανόρθωση θα πρέπει πρωτίστως να ξεκαθαρίσει το σκηνικό σ΄ ό,τι αφορά το ποιοι δέχονται τις μειώσεις που τους προτάθηκαν και ποιοι όχι και αμέσως μετά θα ξεκινήσει η επιχείρηση ενίσχυση.
Από τους λοιπούς πρωταγωνιστές της περιόδου που έληξε πριν από λίγες μόλις μέρες, η ΑΕΚ έχει τις περισσότερες εκκρεμότητες αφού και νέο προπονητή ψάχνει και νέο διοικητικό ηγέτη προς αντικατάσταση του παραιτηθέντα Κώστα Μιχαηλιδη, πέραν βεβαίως από τον μετεγγραφικό προγραμματισμό που τρέχει.
Αντίθετα, οι μεγάλοι της Λεμεσού και χρόνο έχουν και λιγότερες ανοικτές υποθέσεις.
Είναι όμως κι αυτοί στην πρίζα γιατί θέλουν σ΄ ό,τι αφορά τον μαραθώνιο να επιστρέψουν σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, άρα οι αποφάσεις που θα παρθούν τις προσεχείς λίγες μέρες θα είναι καθοριστικές για τη νέα χρονιά και για τους δύο.
Γενικά, η περίοδος που διανύουμε είναι πολύ σημαντική για όλους.
Σ΄ αυτούς τοποθετώ όσους έχουν σχέση με το ποδοσφαιρικό μας στερέωμα και έχουν θέση που μπορεί οι όποιες αποφάσεις παρθούν να έχουν θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στη συνολική εικόνα του χώρου.
Κι ενώ στα σωματεία παρατηρείται οργασμός σε σχέση με το οικονομικό, το μετεγγραφικό, ακόμα και το διοικητικό κομμάτι, φαίνεται ότι ούτε στη νέα περίοδο θα δούμε κάποιες τουλάχιστον αλλαγές για τις οποίες μας προδιέθεσαν από την Ομοσπονδία.
Είτε κάποιοι δεν θέλουν είτε κάποιοι δεν μπορούν να προβούν σε σημαντικές αλλαγές, η ουσία είναι ότι και φέτος το τρένο χάθηκε και πολύ πιθανόν να χάθηκε για πάντα στο κεφάλαιο αυτό.
Κι είναι πραγματικά κρίμα, γιατί με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στον χώρο και γενικά στην Κύπρο, και επιβαλλόμενες ήταν και πολύ πιο εύκολα μπορούσαν να γίνουν δεκτές από όλους, μικρούς και μεγάλους…
Δυστυχώς, για μιαν ακόμη φορά γίναμε μάρτυρες πολλών υποσχέσεων και ουσιαστικά μηδενικού αποτελέσματος...