Αναπόφευκτα οι κατηγορίες και η συζήτηση για σεξουαλική κακοποίηση κατά του γνωστού ηθοποιού και σκηνοθέτη Δημήτρη Λιγνάδη στην Ελλάδα μεταφέθηκαν και στην Κύπρο.
Διαβάστε επίσης:«Ακτινογραφία» υπόθεσης Λιγνάδη: Από ποιους καταγγέλλεται και γιατί
Μια εξ ’αυτών ήταν για να λάβει μέρος στην παράσταση «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, στο Αρχαίο Θέατρο της κατεχόμενης από τον Αττίλα, Σαλαμίνας. Η τότε παράσταση ήταν μια πρωτοβουλία και συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και προκάλεσε πολλές αντιδράσεις.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης ερμήνευσε τον ρόλο του Κρέοντα και είχε εκφράσει κάποιους προβληματισμούς για το ανέβασμα της παράστασης στα κατεχόμενα καλώντας τα «τρία θέατρα να το ξανασκεφτούν», σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής (30/08/2016).
Διαβάστε επίσης: Λούρας: Κύπριος ηθοποιός δυστυχούσε με τον Λιγνάδη, πέρασε κακάσχημα (vid)
Ωστόσο η παράσταση ανέβηκε και ήταν σε σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού. Ήταν υπερτιτλισμένη στην Τουρκική και την Αγγλική ενώ τελούσε υπό την αιγίδα της Δικοινοτικής Τεχνικής Επιτροπής για τον Πολιτισμό. Σύμφωνα με δηλώσεις τότε της κας. Ανδρούλας Βασιλείου, μέλος της Δικοινοτικής Πολιτιστικής Επιτροπής η παράσταση ήταν το αποτέλεσμα μιας συνεργασίας του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου με την μη κυβερνητική οργάνωση στα κατεχόμενα «Σύνδεσμος της εντός των τειχών Αμμοχώστου» και υποστήριξε πως «δεν έγινε καμία επαφή με καμία αρχή των κατεχομένων».
Ο κ. Λιγνάδης βρέθηκε στην Κύπρο και το 2012, για να ανεβάσει, ως σκηνοθέτης τότε, την αμφιλεγόμενη παράσταση «Το ξύπνημα της Άνοιξης». Ένα έργο του Φρανκ Βέντεκιντ, το οποίο ήταν για αρκετά χρόνια απαγορευμένο στη Γερμανία. Ουσιαστικά πρόκειται για έργο που παρουσιάζει μια γενιά εφήβων να έρχεται αντιμέτωπη με τη διερεύνηση της σεξουαλικότητας, τη φιλία, το ρομαντισμό, τη βία, την αυτοκτονία, τον έρωτα και να ωθείται εντέλει στον αφανισμό εξαιτίας μιας κοινωνίας που καταγγέλλει ως «συντηρητική».
Μιλώντας τότε για την παράσταση στην εφημερίδα Πολίτης, ο Λιγνάδης δήλωσε χαρακτηριστικά «Για μένα νεότητα θα πει αγκίστρωση στα άκρα, λαγνεία για τον κίνδυνο και το άγνωστο. Και την ορμή που χαρακτηρίζει τους νέους, την κράτησα στην παράσταση». «Η παράσταση συνοδεύεται από το ερωτικό ξύπνημα των μαθητών ενός επαρχιακού σχολείου αλλά και το ξύπνημα των ονείρων τους. Θέματα όπως η ομοφυλοφιλία, η κακοποίηση, η αυτοκτονία, τίθενται στο έργο του Βέντεκιντ».
Διαβάστε επίσης: Η πρώτη αντίδραση ΘΟΚ στο SigmaLive για το «τσουνάμι» καταγγελιών