Στον πόλεμο των navtex στην Ανατολική Μεσόγειο και τα περιθώρια  αντιμετώπισής της αναφέρθηκαν στην Εκπομπή του Σίγμα Μεσημέρι και Κάτι  ο Αντιστράτηγος ε/α  Ανδρέας Πενταράς και ο Διδάκτορας Διεθνούς Δικαίου Νικόλας Ιωαννίδης. 
 

Αρχικά ο κ. Πενταράς  εξήγησε πως η μαχητική ικανότητα  των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων παρέμεινε σταθερή εν μέσω πανδημίας του κορωνοίου και ανέβηκε ακόμη περισσότερο.   Μέσα σε αυτό πλαίσιο θα πρέπει, όπως είπε,  να κινηθεί και η Εθνική Φρουρά.
 

Από την πλευρά του ο Δρ Ιωαννίδης είπε πως στο άτυπο συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών δεν αναμένεται επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία  αφού και τα δείγματα γραφής των υπόλοιπων ευρωπαίων αξιωματούχων δεν είναι και τα πιο ευοίωνα.  Υπάρχει όπως εξήγησε το νομικό πλαίσιο του Ευρωπαϊκού

Συμβουλίου για επιβολή κυρώσεων σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που συμμετέχουν στην Κυπριακή ΑΟΖ, που είναι επιτυχία,  αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη βούληση προς αυτή την κατεύθυνση αυτή τη στιγμή.
 

Ο κ. Ιωαννίδης εξήγησε επιπλέον τι σημαίνουν οι Navtex και γιατί δεν πρέπει να δίνεται περισσότερη σημασία μερικές φορές. Η Νavtex ούτε δίνει δικαιώματα στο κράτος που εκδίδει την οδηγία ούτε συνεπάγεται απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων για το κράτος του οποίου την περιοχή  εκδίδεται η αγγελία. Γίνεται ασφαλώς επίδειξη σημαίας η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί. Επιπλέον η Αττάλεια δεν είναι εξουσιοδοτημένος σταθμός να εκδίδει οδηγίες και πρέπει να αντιμετωπιστεί.  

O κ. Πενταράς με την σειρά του είπε πως δυστυχώς το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να παρέμβει όταν ένα κράτος μέλος του δέχεται επίθεση από άλλο κράτος μέλος. Τόνισε ουσιαστικά ότι θα πρέπει να υπάρχει ένας μηχανισμός αποκλιμάκωσης όταν υπάρχουν ενδο-συμμαχικές εντάσεις.
 

Η Τουρκία σύμφωνα με τον κ. Πενταρά βρίσκεται σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο  αυτή την στιγμή. «Η Τουρκία έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό της, μπήκε σε μια κρίση υψηλού ρίσκου χωρίς  να έχει σχέδια απόσυρσης και αποκλιμάκωσης.  Στόχος της ήταν να σύρει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εφ’ολης της ύλης περιλαμβανομένης και του Φ.Α και της ΑΟΖ της Κύπρου. Στην πορεία λόγω της αντίστασης της Ελλάδας διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να πετύχει αυτό τον στόχο. Αυτό που καλείται να πάρει απόφαση τώρα είναι αποκλιμάκωση, απόσυρση του στόλου και ερευνητικού πλοίου και διάλογος για την υφαλοκρηπίδα. Η Τουρκία ούτε το ένα μπορεί να κάνει, ούτε το άλλο». 
 

Ο Δρ. Ιωαννίδης  εξήγησε ακολούθως  τις έννοιες υφαλοκρηπίδα και ανακήρυξη οριοθέτηση  ΑΟΖ  ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας.«Αν η Ελλάδα  είναι να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς της πόρους, η υφαλοκρηπίδα είναι αρκετή. Μάλιστα θα είναι καλύτερα να επεκτείνει την χωρική θάλασσα στα 12 ν.μ  και στο Αιγαίο πριν πάμε ΑΟΖ, τότε το 73% του Αιγαίου θα καταστεί  ελληνική χωρική θάλασσα.»
 

Αν και υπάρχει το Casus Belli της Τουρκίας σε αυτό το ζήτημα, είναι μονομερές δικαίωμα της Ελλάδας να πάει στα 12 ν.μ.

Τέλος  ο κ. Ιωαννίδης αποσαφήνισε τον όρο «διαφιλονικούμενα ύδατα » και το ενδεχόμενο προσφυγής στην Χάγη.