Επιστήμονες μελετούν τα γονίδια των "φυτών ανάστασης" ή αλλιώς «φυτά ζόμπι», τα οποία μπορούν να επιβιώσουν για μήνες χωρίς νερό και να αναζωογονηθούν μέσα σε ώρες, με στόχο την ανάπτυξη καλλιεργειών ανθεκτικών στην ξηρασία. Η Τζιλ Φάραντ, ειδικός στην αντοχή στην αφυδάτωση, έχει αφιερώσει δεκαετίες στη μελέτη αυτών των φυτών, που αντικαθιστούν το νερό με σάκχαρα για να επιβιώσουν και διαθέτουν προστατευτικές πρωτεΐνες.

Οι ερευνητές προσπαθούν να εισάγουν αυτά τα χαρακτηριστικά σε καλλιέργειες, είτε μέσω γενετικής τροποποίησης είτε με την ενεργοποίηση γονιδίων που υπάρχουν ήδη στους σπόρους των φυτών. Πειράματα με γονίδια από φυτά ανάστασης σε γλυκοπατάτες και άλλες καλλιέργειες έχουν δείξει θετικά αποτελέσματα.

Εναλλακτικά, μελετάται η μικροβιακή κοινότητα των φυτών ανάστασης, με στόχο την ανάπτυξη προβιοτικών που θα ενισχύουν την αντοχή των καλλιεργειών στην ξηρασία. Η περίπτωση του δημητριακού τεφ, το οποίο έχει στενό συγγενή ένα φυτό ανάστασης, θεωρείται πολλά υποσχόμενη για τη δημιουργία ανθεκτικών ποικιλιών.

Καθώς η κλιματική αλλαγή εντείνει την ξηρασία και τις ακραίες καιρικές συνθήκες, οι επιστήμονες αναζητούν λύσεις για τη διατήρηση της παραγωγής τροφίμων, ακόμα και αν αυτό σημαίνει θυσίες στην απόδοση των καλλιεργειών.

Τα πιο πάνω δεδομένα αξίζει να αναλυθούν και για την περίπτωση της Κύπρου η οποία αντιμετωπίζει παρατεραμένο πρόβλημα ξηρασίας.