Νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications, με επικεφαλής το Γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών φέρνει στην επιφάνεια στοιχεία που αφορούν την κρίση που έπληξε τη Μεσόγειο πριν από περίπου 5,5 εκατομμύρια χρόνια, την λεγόμενη «κρίση αλατότητας της Μεσσηνίας».
Πρόκειται για ένα γεωλογικό γεγονός κατά το οποίο, λόγω του κλεισίματος του στενού του Γιβραλτάρ, περίπου το 70% του όγκου του νερού εξατμίστηκε και ο πυθμένας της Μεσογείου καλύφθηκε από ένα στρώμα αλατιού πάχους έως και 3 χιλιομέτρων.
Τώρα, χάρη στην μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications η ανάλυση των κρυστάλλων αλατιού μας επιτρέπει να εντοπίσουμε τις δύο κύριες φάσεις αυτού του ακραίου γεγονότος, καθώς και τις συνέπειές του για την περιοχή και το παγκόσμιο κλίμα.
Ερευνητές με επικεφαλής τον Ιταλό Τζιοβάνι Αλοϊσι μελέτησαν ιδιαίτερα το χλώριο, το οποίο συνθέτει το αλάτι μαζί με το νάτριο, που εξάγεται από τον βυθό της Μεσογείου.
Ανακάλυψαν ότι η διαδικασία ξεκίνησε με μια πρώτη φάση, διάρκειας περίπου 35 χιλιάδων ετών, η οποία επηρέασε κυρίως την ανατολική περιοχή, ενώ η δεύτερη φάση επέκτεινε στη συνέχεια το φαινόμενο της εξάτμισης σε ολόκληρη τη Μεσόγειο και ήταν πολύ πιο γρήγορη, λιγότερο από 10 χιλιάδες χρόνια.
Τελικά, η στάθμη της θάλασσας έπεσε κατά 1,7-2,1 χιλιόμετρα στην ανατολική περιοχή και κατά περίπου 0,85 χιλιόμετρα στη δυτική περιοχή. Το αποτέλεσμα ήταν η απώλεια του 70% του νερού.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, αυτή η θεαματική μείωση της στάθμης της θάλασσας είχε μεγάλες συνέπειες στα ζώα της ξηράς και στο τοπίο, προκαλώντας τοπικές ηφαιστειακές εκρήξεις που προκαλούνται από τη χαμηλότερη πίεση που ασκεί το νερό στον φλοιό της γης.
Όμως οι επιπτώσεις δεν περιορίστηκαν στη μεσογειακή περιοχή: η εξαιρετική εξάτμιση προκάλεσε επίσης μια τεράστια περιοχή χαμηλής ατμοσφαιρικής πίεσης που επηρέασε το κλίμα ολόκληρης της υδρογείου, φέρνοντας ασταθείς συνθήκες που χαρακτηρίζονται από έντονες βροχές, καταιγίδες, χιονοπτώσεις, ισχυρούς ανέμους, αλλά επίσης κυκλώνες και τυφώνες.
Πηγή: ΚΥΠΕ
