Σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι περιπτώσεις COVID-19 έχουν αρχίσει να αυξάνονται σταθερά, από 200 ανά εκατομμύριο στα μέσα Φεβρουαρίου σε 270 ανά εκατομμύριο το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το επίπεδο αυτό απέχει πολύ από το ρεκόρ της ΕΕ των 490 ανά εκατομμύριο τον Νοέμβριο, είναι ωστόσο μια ανησυχητική τάση. Ποιοι όμως είναι οι λόγοι που συμβάλουν σε αυτή την αύξηση των κρουσμάτων; Eίναι άραγε ένα «τρίτο κύμα» ή συμβαίνει κάτι άλλο;
Πάντως είναι γεγονός ότι οι περισσότερες περιοχές στην Ιταλία, συμπεριλαμβανομένης της Ρώμης και του Μιλάνου, έχουν πλέον χαρακτηριστεί ως υψηλού κινδύνου και θα υπάρξει τριήμερο εθνικό κλείδωμα κατά το Πάσχα. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι δεν είναι πια κυρίως ηλικιωμένοι με υποκείμενες ασθένειες στους θαλάμους εντατικής θεραπείας, αλλά πλήρως υγιείς άτομα 50 ετών.
Πρώτη χώρα από την ευρωπαϊκή ήπειρο η Ρωσία με συνολικά 4,40 εκατ. κρούσματα και 92.937 θανάτους, με το τελευταίο 24ωρο να καταγράφονται 9.393 νέα κρούσματα και 443 νέοι θάνατοι. Σε μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ευρώπης, επίσης, σε χώρες όπως η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Πολωνία και η Τσεχική Δημοκρατία, τα ποσοστά μόλυνσης COVID-19 αυξάνονται. Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα.Στην Ευρώπη ο μεγαλύτερος αριθμός νέων κρουσμάτων καταγράφηκε χθες στη Γαλλία με 29.975 νέα περιστατικά, ενώ και η Ιταλία βρίσκεται πάνω του ορίου των 20.000 ημερήσιων κρουσμάτων με 20.396.
Διαβάστε επίσης: Κορωνοϊός: Δραματική αναμένεται η επιδείνωση στη Γερμανία- Η κατάσταση διεθνως
Υπενθυμίζεται ότι πέρυσι, η Ιταλία έγινε το δυτικό επίκεντρο της πανδημίας όταν ο ιός ξεκίνησε για πρώτη φορά σε ολόκληρη την Ευρώπη και οι εικόνες στρατιωτικών φορτηγών με φέρετρα στο Μπέργκαμο είναι ακόμα φρέσκες στη μνήμη. Λίγο αργότερα, ο ιός εξαπλώθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Όμως, οι ακαδημαϊκοί και έχουν προειδοποιήσει να μην βλέπουμε την πρόσφατη αύξηση ως πανευρωπαϊκό τρίτο κύμα.
«Πρέπει να το εξετάσουμε χώρα ανά χώρα για τώρα», δήλωσε ο Γκιλλέμο Μαρτίν ντε Τετζάδα, καθηγητής Μικροβιολογίας και Παρασιτολογίας στο Universidad de Navarra στη βόρεια Ισπανία, στο Al Jazeera.
«Ορισμένες χώρες είναι σαφώς σε μπελάδες, αλλά σε άλλες, όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, οι αριθμοί δεν είναι σχεδόν τόσο υψηλοί», δήλωσε.
Όπως και η Ιταλία, η Ισπανία επλήγη ιδιαίτερα από το πρώτο κύμα το 2020.
«Υπήρξε επίσης μεγάλη αύξηση όσον αφορά τα τεστ παντού. Όσο περισσότερο αναζητάτε το COVID-19, τόσο περισσότερο θα βρίσκουμε», πρόσθεσε.
«Ακολούθησε το ζήτημα αυτών των νέων στελεχών, ιδιαίτερα του βρετανικού», όπου σύμφωνα με πληροφορίες είναι 70% πιο μολυσματικοί». Αυτό αναμφίβολα ενίσχυσε τις περιπτώσεις».
Ο Martínez de Tejada είναι εξίσου πεπεισμένος ότι τα αργά ποσοστά εμβολιασμού στην Ευρώπη είναι επίσης πίσω από την αύξηση των κρουσμάτων.
Από την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με το Coronavirus Vaccine Tracker του Bloomberg, η ΕΕ είχε χορηγήσει οκτώ πρώτες δόσεις ανά 100 άτομα, σε σύγκριση με 33 για το Ηνωμένο Βασίλειο και 25 για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αργή διάθεση των εμβολίων οφείλεται σε φαινομενικά χρόνιες καθυστερήσεις στις προμήθειες που χρονολογούνται από τον Ιανουάριο, με τις μειωμένες αποστολές του εμβολίου Pfizer
Έκτοτε, υπήρξαν προβλήματα στη Γαλλία και την Ιταλία με το εμβόλιο Moderna, μείωση κατά τα δύο τρίτα των προμηθειών της AstraZeneca των 90 εκατομμυρίων δόσεων έως τα τέλη Μαρτίου και την περασμένη εβδομάδα, υπήρχαν αναφορές ότι η προμήθεια του μονοδοσικού εμβολίου Johnson & Johnson, που εγκρίθηκε πρόσφατα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, μπορεί επίσης να καθυστερήσει.
Ένας παράγοντας για τον πρόσφατο γύρο αναστολών του εμβολίου AstraZeneca σε πολλές χώρες ήταν οι αναφορές ότι ένας μικρός αριθμός ανθρώπων ανέπτυξαν θρόμβους αίματος μετά τη λήψη του τρυπήματος και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί η προσπάθεια εμβολιασμού της Ευρώπης κατέστη τροχοπέδη και θα μπορούσε να επηρεάσει την αύξηση των περιπτώσεων.
«Εάν είχαμε εμβολιαστεί με περισσότερη αυτοπεποίθηση νωρίτερα, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να βάλουμε φρένο σε αυτές τις καταστάσεις», δήλωσε ο Martínez de Tejada.
«Αν και κάθε χώρα θα προχωρήσει διαφορετικά, δεν νομίζω ότι θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο πριν από το τέλος του καλοκαιριού. Σίγουρα όχι στην Ισπανία», είπε.
Πέρα από τους βραχυπρόθεσμους παράγοντες, άλλοι ακαδημαϊκοί ισχυρίζονται ότι ο τρόπος με τον οποίο ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν την κρίση στην υγεία σήμαινε ότι αναπόφευκτα τα κρούσματα θα αυξηθούν ξανά.
«Σε γενικές γραμμές, παγκοσμίως υπήρξαν τρεις διαφορετικοί τρόποι αντίδρασης στον ιό», δήλωσε η Joan Benach, καθηγήτρια Δημόσιας και Επαγγελματικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης, στο Al Jazeera.
Είπε ότι στο ένα άκρο του φάσματος, υπήρχε μια στρατηγική «laissez-faire» όπως στις ΗΠΑ και τη Βραζιλία. Από την άλλη, σε ορισμένα κράτη της Ανατολικής Ασίας, μια αυστηρή πολιτική «COVID-zero» «που προσπάθησε να την καταργήσει εντελώς με αυστηρά συλλογικά μέτρα».
Η τρίτη πορεία, σύμφωνα με τον Benach, κυριαρχεί στην Ευρώπη - «πολύ πιο αντιδραστική από την προληπτική και επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τις απαιτήσεις του επιχειρηματικού τομέα».
«Αντί να προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε εντελώς τον ιό, εδώ έχει να κάνει περισσότερο με το να μάθουμε να ζούμε μαζί του - να ενισχύσουμε τους περιορισμούς όταν οι αριθμοί μεταδόσεων ήταν υψηλοί, μειώνοντάς τους ξανά καθώς βελτιώνονταν».
«Είναι ένα μόνιμο παιχνίδι που δεν θα τελειώσει έως ότου υπάρξει μαζικός εμβολιασμός και θα χρειαστούν μήνες, πιθανότατα ολόκληρο το έτος».
Δεδομένων των καθυστερήσεων του εμβολίου, της έντασης μεταξύ των επιχειρηματικών αναγκών και των μέτρων κλειδώματος και των νεότερων, πιο μολυσματικών στελεχών του ιού COVID-19, όλα αυτά συμβάλουν σε μια ανοδική πορεία των κρουσμάτων.
