Οι κατασκοπικές σειρές, όπως "The Night Agent" (Netflix) και "Slow Horses" (Apple TV+), γνωρίζουν πλέον ανανεωμένη δημοτικότητα. Σύμφωνα με το BBC, o λόγος είναι πως αντηχούν με την πολυπλοκότητα και την έλλειψη εμπιστοσύνης που χαρακτηρίζει τον σημερινό κόσμο. Οι σειρές αυτές περιλαμβάνουν μυστικά, συνωμοσίες, και ηθικά διφορούμενους χαρακτήρες, προσφέροντας παράλληλα δράση και ψυχαγωγία.

Η αναβίωση του είδους βασίζεται στη μακρά παράδοση κατασκοπικής λογοτεχνίας, που άνθησε κατά τη διάρκεια παγκοσμίων πολέμων και της Ψυχροπολεμικής περιόδου, με συγγραφείς όπως ο John le Carré και ο Ian Fleming. Σήμερα, η επιτυχία σειρών όπως το "Slow Horses" και οι υψηλές πωλήσεις βιβλίων κατασκοπίας δείχνουν μια επιστροφή στο ενδιαφέρον για τέτοιου είδους ιστορίες.

Οι κατασκοπικές σειρές αντανακλούν την κοινωνική δυσπιστία προς κυβερνήσεις και εξουσίες, ενώ επανεισάγουν τη λεγόμενη «ηθική αμφισημία». Νέες σειρές, όπως το "Black Doves", παρουσιάζουν ήρωες που δουλεύουν για ιδιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών, αναδεικνύοντας την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα και την αδυναμία των κυβερνήσεων να ελέγξουν την παγκόσμια αβεβαιότητα.

Παρά τη σοβαρότητα των θεμάτων, η σύγχρονες κατασκοπευτικές σειρές-ταινίες υιοθετούν συχνά έναν τόνο χιούμορ και αυτοσαρκασμού, όπως φαίνεται στις σειρές "Killing Eve" και "Mr. & Mrs. Smith", καθιστώντας τις ελκυστικές σε ένα ευρύτερο, νεότερο κοινό.

Συνολικά, δεδομένων των τεράστιων αριθμών που προσελκύουν αυτές οι σύγχρονες κατασκοπικές ιστορίες στις πλατφόρμες streaming – και του πλήθους των μυθιστορημάτων που γράφονται και πωλούνται σε αυτό το είδος – δεν χρειάζεται να είσαι μυστικός πράκτορας για να καταλάβεις ότι θα συνεχίσουμε να βλέπουμε πολλές ακόμα ιστορίες μυστικών επιχειρήσεων στην τηλεόραση.

Και ενώ αυτές οι σειρές μπορεί να προσφέρουν εξωπραγματικές, φανταστικές λύσεις για σύνθετα γεωπολιτικά ζητήματα, παρ’ όλα αυτά αποτελούν πηγή παρηγοριάς για πολλούς. «Υπάρχει ένα όμορφο απόσπασμα από τον [πολιτισμικό ιστορικό] Michael Denning που λέει: "ο μυστικός πράκτορας επιστρέφει την αίσθηση ελέγχου σε έναν κόσμο που μοιάζει όλο και λιγότερο να είναι προϊόν ανθρώπινης δράσης"», λέει ο Oldham.