Η αλήθεια είναι ότι πάει καιρός να ασχοληθώ στο προσωπικό μου blog με κάτι το οποίο να αφορά τα εσωτερικά μας. Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούσα με προσοχή μια σειρά από γεγονότα και συμπεριφορές που με προβλημάτισαν και θέλησα να τις μοιραστώ με εσάς.

Ας κάνουμε αρχή με τα όσα θλιβερά και καταδικαστέα έλαβαν χώρα σήμερα κατά τη διάρκεια των σχολικών διαδηλώσεων καταδίκης του ψευδοκράτους. Η παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους παιδιά έγινε στις 15 Νοεμβρίου και όχι στις 16. Συνεπώς την Κυριακή, ήταν που έπρεπε να στείλετε τα μηνύματα σας.

Κατ’ επέκταση οι άνανδρες επιθέσεις σε αυτοκίνητα τουρκοκυπρίων και το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία που δεν συμμετείχε στα επεισόδια δεν διαμαρτυρήθηκε, στέλνουν ανησυχητικά μηνύματα για τις αντιλήψεις με τις οποίες μεγάλωσε η σημερινή κυπριακή νεολαία. Και φυσικά οι ευθύνες βαραίνουν την οικογένεια, την παιδεία και την πολιτεία ευρύτερα.

Το γεγονός ότι κάποιοι εν ολίγοις υποστήριξαν ότι εφόσον ουδέποτε αποδόθηκε δικαιοσύνη για τις βάρβαρες δολοφονίες των ηρώων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού και άρα θα έπρεπε ο Πρόεδρος να κάνει τα στραβά μάτια είναι επίσης προβληματικές. Διότι δεν πρέπει κάποιοι να ξεχνούν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος μέλος της ΕΕ, διεθνώς αναγνωρισμένο και οφείλει ως τέτοιο να συμπεριφέρεται με σοβαρότητα και να εφαρμόζει το δίκαιο χωρίς διακρίσεις. Άλλωστε πολύ ορθά το επικρίνουμε όταν δεν το πράττει. Αλίμονο να παραβιάζαμε το δίκαιο ως απάντηση στα αίσχη της Τουρκίας. Άλλοι είναι οι τρόποι για να τα αντιμετωπίσουμε αυτά, αλλά δεν είναι της ώρας.

Ας πάμε όμως και στα των πολιτικών. Οι οποίοι παρά τα δεινά που υποφέρει ο Κύπριος πολίτης σήμερα, επιλέγουν να αναλώνουν αμέτρητες ώρες για το όνομα του Διεθνούς Αερολιμένα της χώρας προκαλώντας ένα αντιπαραγωγικό διάλογο τη στιγμή που η χώρα πονεί. Που επιλέγουν να συζητούν ξανά τα ίδια και τα ίδια με τις γνωστές διαφωνίες για τον Γρίβα, αρχικά για τις επισκέψεις των σχολείων σε μνημεία και σαν να μην έφτανε αυτό και για μια αστεία αναφορά σε τηλεοπτική εκπομπή Καλλιστείων. Μάλιστα εδώ φτάσαμε. 

Τέλος δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην τάση που αναπτύχθηκε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, που εν ολίγοις κάποιοι το έπαιζαν ακτιβιστές της Μέσης Ανατολής, δίνοντας άλλοθι στα όσα τραγικά διαδραματίστηκαν το βράδυ της Παρασκευής στο Παρίσι. 

    [email protected]

Follow @zannettosn